Insulin resistance, a decreased abi

Insulin resistance, a decreased ability of the body’s cells to use insulin resulting in
impaired glucose control, hyperinsulinemia, activation of the sympathetic nervous system,
renal sodium retention, vascular smooth muscle cell proliferation, and vascular
hyperreactivity, is one of the earliest abnormalities leading to the cluster of abnormalities
that are encountered in the metabolic syndrome, which was first described in 1988 (1).
Included among these symptoms are the known cardiovascular risk factors of atherogenic
dyslipidemia, elevated blood pressure, elevated glucose, as well as prothrombotic and
proinflammatory states (2)(3). Obesity is associated with insulin resistance, and insulin
resistance is causally related to the development of both diabetes and hypertension
(4)(5)(6). In addition, adipocytes release products that promote other elements of the
metabolic syndrome, such as nonesterified fatty acids, which promote a dyslipidemic state,
plasminogen activator inhibitor-1 (PAI-1), which promotes a prothrombotic state, and high
sensitivity-C-reactive protein (hs-CRP) and inflammatory cytokines, which promote a
proinflammatory state (5). An increased waist circumference and/or waist: hip ratio,
which reflects an excess of abdominal fat, correlates well with development of the
metabolic syndrome and with cardiovascular risk (5)(7).
Clinical features have been proposed to facilitate diagnosis of the metabolic syndrome.
The National Cholesterol Education Program (NCEP) proposed that the metabolic
syndrome is present when any three of the following are found: 1) increased waist
circumference (greater than 102 cm in men and 88 cm in women), 2) elevated fasting
triglycerides (equal to or greater than 150 mg/dL), 3) reduced high density lipoprotein
(HDL) cholesterol (less than 40 mg/dL in men and 50 mg/dL in women), 4) elevated
blood pressure (equal to or greater than 130/85mm Hg) and 5) elevated fasting plasma
glucose (equal to or greater than 110 mg/dL) (2)(5). The NCEP diagnostic criteria are
relatively easy to implement in large clinical trials. Presence of the metabolic syndrome
has been shown to increase the risk of cardiovascular disease in a number of studies in
various populations (7)(8)(9)(10)(11)(12)(13).
Several studies have shown that patients with symptoms of the metabolic syndrome and
additional cardiovascular risk factors, such as diabetes (14), smoking (15), or underlying
coronary artery disease (16), are at even higher risk for atherothrombotic cardiovascular
events than are those with the metabolic syndrome alone. One study (17) demonstrated
that those with the metabolic syndrome who had an elevated CRP greater than 3.0 mg/L
had an increased risk of cardiovascular events compared with those whose CRP was less
than 3.0 mg/L. Another study (4) showed that the risk of coronary events increased as the
number of metabolic syndrome factors increased. While the trials previously mentioned
showed that the metabolic syndrome increased the risk of cardiovascular events even
when the investigators controlled for other risk factors, a recent analysis of the
Framingham Heart Study data showed that the addition of the specific components of the
metabolic syndrome to their current scoring system did not improve risk prediction over
the assessment based on currently used Framingham risk factors (18).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ต้านทานอินซูลิน ความสามารถลดลงของเซลล์ของร่างกายจะใช้อินซูลินในความบกพร่องทางด้านการควบคุมกลูโคส hyperinsulinemia เปิดใช้งานของระบบประสาทซิมพาเทติกเก็บรักษาโซเดียมไต ขยายเซลล์กล้ามเนื้อเรียบของหลอดเลือด และหลอดเลือดhyperreactivity เป็นหนึ่งของความผิดปกติเร็วที่สุดนำไปสู่คลัสเตอร์ของความผิดปกติที่พบในอาการเผาผลาญ ซึ่งถูกอธิบายครั้งแรกในปี 1988 (1)รวมระหว่างอาการเหล่านี้เป็นปัจจัยเสี่ยงต่อหัวใจและหลอดเลือดการรู้จักของ atherogenicไขมัน ยกระดับความดันโลหิต น้ำตาลกลูโคสสูง เป็น prothrombotic และอเมริกา proinflammatory (2)(3) โรคอ้วนที่สัมพันธ์กับความต้านทานต่ออินซูลิน และอินซูลินต้านทาน causally ที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาของโรคเบาหวานและความดันโลหิตสูง(4) (5) (6) นอกจากนี้ adipocytes ปล่อยผลิตภัณฑ์การส่งเสริมองค์ประกอบอื่น ๆ ของการกลุ่มอาการเผาผลาญ เช่น nonesterified กรดไขมัน การส่งเสริมรัฐ dyslipidemicplasminogen activator ผล-1 (ปาย-1), ซึ่งส่งเสริม prothrombotic รัฐ และสูงความไว-C-ปฏิกิริยาโปรตีน (hs-CRP) และ cytokines อักเสบ การส่งเสริมการproinflammatory รัฐ (5) มีเส้นรอบวงเอวที่เพิ่มขึ้น/ เอว: อัตราส่วนสะโพกซึ่งสะท้อนมากเกินไขมันหน้าท้อง คู่กับการพัฒนาหน่วยและ มีความเสี่ยงหลอดเลือดหัวใจ (5)(7)ลักษณะทางคลินิกได้รับการเสนอชื่อเพื่อให้ง่ายต่อการวินิจฉัยกลุ่มอาการเผาผลาญชาติไขมันศึกษาโปรแกรม (NCEP) การนำเสนอที่การเผาผลาญเป็นปัจจุบันเมื่อใดสามต่อไปนี้อยู่: 1) เอวที่เพิ่มขึ้น(มากกว่า 102 ซม. ในผู้ชาย และผู้หญิง 88 ซม.), เส้นรอบวง 2) ยกระดับการถือศีลอดระดับไตรกลีเซอไรด์ (เท่ากับ หรือมากกว่า 150 mg/dL), 3) ลดไลโพโปรตีนความหนาแน่นสูง(HDL) ไขมัน (น้อยกว่า 40 mg/dL ในผู้ชายและ 50 mg/dL ในหญิง), 4) ยกระดับความดันโลหิต (เท่ากับ หรือมากกว่า 130/85 mm Hg) และ 5) ยกระดับพลาสมาที่ถือศีลอดกลูโคส (เท่ากับ หรือมากกว่า 110 mg/dL) (2)(5) เกณฑ์การวินิจฉัยของ NCEPค่อนข้างง่ายที่จะใช้ในการทดลองทางคลินิกขนาดใหญ่ ของอาการเผาผลาญจะเพิ่มความเสี่ยงของโรคหัวใจและหลอดเลือดในการศึกษาในประชากรต่าง ๆ (7)(8)(9)(10)(11)(12)(13)หลายการศึกษาแสดงให้เห็นที่ผู้ป่วย มีอาการของกลุ่มอาการเผาผลาญ และเพิ่มเติมหัวใจและหลอดเลือดปัจจัยเสี่ยง เช่นโรคเบาหวาน (14), การสูบบุหรี่ (15), หรือต้นโรคหลอดเลือดหัวใจ (16), มีความเสี่ยงสูงสำหรับ atherothrombotic หัวใจและหลอดเลือดเหตุการณ์มากกว่ามีกลุ่มอาการเผาผลาญคนเดียว แสดงให้เห็นว่าการศึกษาที่หนึ่ง (17)ผู้ที่ มีอาการเผาผลาญที่มี CRP ที่สูงมากกว่า 3.0 mg/Lมีความเสี่ยงของหัวใจและหลอดเลือดเทียบกับ CRP มีน้อยกว่า 3.0 มิลลิกรัม/L. การศึกษาอื่น (4) พบว่า ความเสี่ยงของหัวใจเพิ่มขึ้นเป็นการจำนวนของปัจจัยหน่วยเพิ่มขึ้น ในขณะที่การทดลองที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้พบว่า กลุ่มอาการเผาผลาญเพิ่มความเสี่ยงของหลอดเลือดหัวใจได้เมื่อนักสืบที่ควบคุมสำหรับปัจจัยอื่น ๆ ความเสี่ยง การวิเคราะห์ล่าสุดของการข้อมูลศึกษาหัวใจ Framingham พบว่าการเพิ่มคอมโพเนนต์เฉพาะที่ของการกลุ่มอาการเผาผลาญระบบให้คะแนนของพวกเขาปัจจุบันได้ปรับปรุงการทำนายความเสี่ยงมากกว่าการประเมินตามระบบปัจจุบันใช้ปัจจัยเสี่ยง Framingham (18)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความต้านทานต่ออินซูลิน,
ความสามารถในการลดลงของเซลล์ของร่างกายในการใช้อินซูลินที่มีผลในการควบคุมระดับน้ำตาลบกพร่องhyperinsulinemia การเปิดใช้งานของระบบประสาทขี้สงสาร,
การเก็บรักษาโซเดียมไตเซลล์กล้ามเนื้อเรียบของหลอดเลือดงอกและหลอดเลือด
hyperreactivity เป็นหนึ่งในความผิดปกติที่เก่าแก่ที่สุดที่นำไปสู่
กลุ่มของความผิดปกติที่พบในภาวะmetabolic syndrome ซึ่งเป็นครั้งแรกในปี 1988 (1).
รวมหมู่อาการเหล่านี้เป็นปัจจัยที่มีความเสี่ยงโรคหัวใจและหลอดเลือดที่รู้จักกัน atherogenic
dyslipidemia, ความดันโลหิตสูงน้ำตาลสูงเช่นเดียวกับ prothrombotic
และรัฐproinflammatory (2) (3)
โรคอ้วนมีความเกี่ยวข้องกับความต้านทานต่ออินซูลินและอินซูลินต้านทานเหตุผลที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาของโรคเบาหวานและความดันโลหิตสูง
(4) (5) (6) นอกจากนี้ผลิตภัณฑ์ adipocytes ปล่อยที่ส่งเสริมองค์ประกอบอื่น ๆของซินโดรมการเผาผลาญอาหารเช่นกรดไขมัน nonesterified ที่ส่งเสริม dyslipidemic รัฐที่กระตุ้นplasminogen ยับยั้ง-1 (PAI-1) ซึ่งส่งเสริมรัฐ prothrombotic และสูงไวC- โปรตีนปฏิกิริยา (HS-CRP) และ cytokines อักเสบซึ่งส่งเสริมรัฐproinflammatory (5) รอบเอวที่เพิ่มขึ้นและ / หรือเอวอัตราส่วนสะโพกซึ่งสะท้อนให้เห็นส่วนที่เกินจากไขมันหน้าท้องที่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับการพัฒนาของภาวะmetabolic syndrome และมีความเสี่ยงโรคหัวใจและหลอดเลือด (5) (7). ลักษณะทางคลินิกได้รับการเสนอเพื่อความสะดวกในการวินิจฉัยของการเผาผลาญ . ซินโดรมโครงการการศึกษาคอเลสเตอรอลแห่งชาติ(NCEP) เสนอว่าการเผาผลาญโรคในปัจจุบันคือเมื่อใดที่สามต่อไปนี้จะพบว่า1) เอวที่เพิ่มขึ้นรอบ(มากกว่า 102 ซม. ในผู้ชายและ 88 ซม. ในผู้หญิง) 2) การอดอาหารการยกระดับไตรกลีเซอไรด์(เท่ากับหรือมากกว่า 150 mg / dL) 3) ความหนาแน่นสูงลดไลโปโปรตีน(HDL) คอเลสเตอรอล (น้อยกว่า 40 mg / dL ในผู้ชายและ 50 mg / dL ในผู้หญิง) 4) การยกระดับความดันโลหิต(เท่ากับหรือมากกว่า กว่า 130 / 85mm ปรอท) และ 5) การอดอาหารพลาสม่ายกระดับกลูโคส(เท่ากับหรือมากกว่า 110 mg / dL) (2) (5) เกณฑ์การวินิจฉัย NCEP เป็นเรื่องง่ายที่จะใช้ในการทดลองทางคลินิกที่มีขนาดใหญ่ การปรากฏตัวของภาวะ metabolic syndrome ได้รับการแสดงเพื่อเพิ่มความเสี่ยงของการเกิดโรคหัวใจและหลอดเลือดในจำนวนของการศึกษาในประชากรต่างๆ (7) (8) (9) (10) (11) (12) (13). การศึกษาจำนวนมากแสดงให้เห็นว่า ผู้ป่วยที่มีอาการของภาวะ metabolic syndrome และเพิ่มเติมปัจจัยเสี่ยงโรคหัวใจและหลอดเลือดเช่นโรคเบาหวาน(14) การสูบบุหรี่ (15) หรือต้นแบบโรคหลอดเลือดหัวใจ(16) มีความเสี่ยงที่สูงขึ้นสำหรับโรคหลอดเลือดหัวใจไขมันอุดตันเหตุการณ์กว่าเป็นผู้ที่มีภาวะmetabolic syndrome คนเดียว หนึ่งการศึกษา (17) แสดงให้เห็นว่าผู้ที่มีภาวะmetabolic syndrome ที่มี CRP สูงมากกว่า 3.0 มิลลิกรัม / ลิตรมีการเพิ่มความเสี่ยงของการเกิดโรคหลอดเลือดหัวใจเมื่อเทียบกับผู้ที่มีCRP น้อยกว่า3.0 มิลลิกรัม / ลิตร อีกการศึกษา (4) แสดงให้เห็นว่ามีความเสี่ยงที่เกิดจากเหตุการณ์หัวใจที่เพิ่มขึ้นเป็นจำนวนของปัจจัยภาวะmetabolic syndrome เพิ่มขึ้น ในขณะที่การทดลองดังกล่าวก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่าภาวะ metabolic syndrome เพิ่มความเสี่ยงของการเกิดโรคหลอดเลือดหัวใจแม้เมื่อนักวิจัยควบคุมปัจจัยเสี่ยงอื่นๆ การวิเคราะห์ล่าสุดของข้อมูลFramingham ศึกษาหัวใจแสดงให้เห็นว่าการเพิ่มขึ้นของส่วนประกอบที่เฉพาะเจาะจงของโรคเมตาบอปัจจุบันของพวกเขาระบบการให้คะแนนไม่ได้ปรับปรุงการทำนายความเสี่ยงมากกว่าการประเมินบนพื้นฐานที่ใช้ในปัจจุบันปัจจัยเสี่ยงรามิงแฮม (18)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความต้านทานต่ออินซูลิน , ลดลงความสามารถของเซลล์ของร่างกายใช้อินซูลินส่งผล
ควบคุมกลูโคสบกพร่อง hyperinsulinemia , การกระตุ้นของระบบประสาท
ไตโซเดียมเก็บรักษาเซลล์กล้ามเนื้อเรียบของหลอดเลือดขยายตัว และหลอดเลือด
hyperreactivity เป็นหนึ่งเก่าผิดปกตินำไปสู่กลุ่มของความผิดปกติ
ที่พบในกลุ่มอาการของโรคเมตาบอลิซึ่งได้รับการอธิบายครั้งแรกในปี 1988 ( 1 )
รวมระหว่างอาการเหล่านี้เป็นที่รู้จักและปัจจัยเสี่ยงของ atherogenic
ภาวะไขมันในเลือดสูง , ความดันโลหิตสูง , น้ำตาลสูง รวมทั้ง prothrombotic และ
proinflammatory สหรัฐอเมริกา ( 2 ) ( 3 ) โรคอ้วนที่เกี่ยวข้องกับความต้านทานต่ออินซูลิน , อินซูลิน
ความต้านทานอยู่ตามลำพัง ที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาของโรคเบาหวานและความดันโลหิตสูง
( 4 ) ( 5 ) ( 6 ) นอกจากนี้ ได้ที่ปล่อยผลิตภัณฑ์ที่ส่งเสริมองค์ประกอบอื่น ๆของ
ซินโดรมการเผาผลาญ เช่น กรดไขมันอิสระ ซึ่งส่งเสริมสถานะ dyslipidemic
, หา inhibitor-1 Activator ( pai-1 ) ซึ่งส่งเสริมสถานะ prothrombotic และสูง
sensitivity-c-reactive โปรตีน ( เขาขาด ) และการอักเสบ cytokines ซึ่งส่งเสริมสถานะ
proinflammatory ( 5 ) การเพิ่มเส้นรอบเอว และ / หรือ เอวต่อสะโพก
ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงส่วนเกินของไขมันหน้าท้อง ที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนา
ซินโดรมสลายและมีความเสี่ยงโรคหัวใจ ( 5 ) ( 7 ) .
ลักษณะทางคลินิกที่ได้รับการเสนอเพื่อความสะดวกในการวินิจฉัยกลุ่มอาการเมตาบอลิก .
โปรแกรมการศึกษาแห่งชาติคอเลสเตอรอล ( นิคการแพทย์ ) เสนอว่าซินโดรมสลาย
เป็นปัจจุบันเมื่อสามต่อไปนี้จะพบว่า 1 ) เพิ่มรอบเอว
( มากกว่า 102 ซม. ในผู้ชายและ 88 ซม. ในผู้หญิง ) , 2 ) ยกระดับ
triglycerides อดอาหาร ( มากกว่าหรือเท่ากับ 150 มก. / ดล. ) 3 ) ลดลง ความหนาแน่นสูง lipoprotein ( HDL ) คอเลสเตอรอล
( น้อยกว่า 40 มิลลิกรัมต่อเดซิลิตรในผู้ชาย และ 50 มิลลิกรัม / เดซิลิตรในผู้หญิง )4 ) ยกระดับ
ความดันโลหิต ( มากกว่าหรือเท่ากับ 130 / 85mm Hg ) และ 5 ) การยกระดับระดับน้ำ
กลูโคส ( มากกว่าหรือเท่ากับ 110 mg / dl ) ( 2 ) ( 5 ) นิคการแพทย์วินิจฉัยตามเกณฑ์
ค่อนข้างง่ายที่จะใช้ในการทดลองทางคลินิกขนาดใหญ่ การแสดงตนของเมตาโบลิกซินโดรม
ได้รับการแสดงเพื่อเพิ่มความเสี่ยงของโรคหัวใจและหลอดเลือดในจํานวนของการศึกษาใน
ประชากรต่างๆ ( 7 ) ( 8 ) ( 9 ) ( 10 ) ( 11 ) ( 12 ) ( 13 ) .
หลายการศึกษาแสดงให้เห็นว่าผู้ป่วยที่มีอาการของโรคหัวใจและหลอดเลือด
เพิ่มเติมสลายและปัจจัยเสี่ยง เช่น เบาหวาน ( 14 ) , สูบบุหรี่ ( 15 ) หรือ ( 16 )
โรคหลอดเลือดหัวใจ ) ที่แม้ความเสี่ยงสูงสำหรับโรคหลอดเลือดหัวใจ
atherothrombotic กว่าผู้ที่มีภาวะเมตาบอลิกซินโดรม คนเดียว การศึกษา ( 17 )
)ผู้ที่ซินโดรมสลาย ผู้ ที่ มี ค้นหา สูงมากกว่า 3.0 mg / l
มีความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของโรคหลอดเลือดหัวใจเมื่อเทียบกับคนค้นหาน้อย
กว่า 3.0 มิลลิกรัมต่อลิตรการศึกษาอื่น ( 4 ) พบว่า ความเสี่ยงของเหตุการณ์โรคหลอดเลือดหัวใจเพิ่มขึ้นตามจำนวนของปัจจัย
ซินโดรมสลายเพิ่มขึ้น ในขณะที่การทดลองที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้
พบว่าซินโดรมการเผาผลาญเพิ่มความเสี่ยงของโรคหลอดเลือดหัวใจ แม้
เมื่อพนักงานสอบสวนควบคุมปัจจัยเสี่ยงอื่น ๆ การวิเคราะห์ล่าสุดของหัวใจเฟรมิงศึกษาข้อมูล
พบว่า นอกเหนือจากองค์ประกอบที่เฉพาะเจาะจงของ
ซินโดรมการเผาผลาญของพวกเขาปัจจุบันระบบการให้คะแนนไม่ได้ปรับปรุงการทำนายความเสี่ยงมากกว่า
การประเมินโดยปัจจุบันใช้ปัจจัยความเสี่ยงจาก ( 18 )