- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
communication obligations have been
communication obligations have been insti- tuted, is a particular concept of the political. It is conceptualized by Manin (1997) as audi- ence democracy, what is called the second age of democracy.
De jure and de facto standards instruments
These instruments organize specific power relations within civil society between econo- mic actors (competition–merger) and between economic actors and NGOs (consumers, environmentalists, etc.). They are based on a mixed legitimacy that combines a scientific and technical rationality, helping to neutral- ize their political significance, with a demo- cratic rationality based on their negotiated development and the cooperative approaches that they foster. They may also allow the imposition of objectives and competition mechanisms and exercise strong coercion.
Most modes of governance combine several of these policy instruments. However, in dif- ferent sectors, at different levels, the combi- nation will be different and more or less stable over time and hence a particular char- acteristic of modes of governance more or less organized by command and control, standards, or negotiation and partnership.
POLICY INSTRUMENTS AND MODE OF GOVERNANCE: THE LEFT
AND THE RIGHT HAND
This last section of the chapter deals with two set of issues:
1 Do new policy instruments matter?
2 What does the use of different policy instru-
ments tell us about modes of governance in the making.
The answer to the first question requires some serious and systematic empirical work over time. Kassim and Le Galès project on the policy instruments of the EU (2010)
show that in the number of policy domains which are taken into consideration (agricul- ture, environment, gender, regional policy, security, assessment, open method of coordi- nation), the focus on new policy instruments does not make sense. In most cases, ‘old’ classic policy instruments have of course not disappeared and they have a long-term impor- tant impact in every domain, including the much heralded case of environment. Using systematic database of policy instruments over three decades in three countries and the EU, Halpern (2010) decisively shows that linking new policy instruments to the making of a new governance of the environment sector does not hold (Jordan, 2005, an argu- ment very similar to that of Salamon). By contrast she shows both the long-term influ- ence of classic policy instruments and the extent to which the introduction of new policy instruments is combined to the old one and makes sense as such. Instead of focusing on this policy instrument mix (Howlett et al., 2005), one is likely to be victim of the fascination for the ‘new’ instrument and the ‘new governance’.
The point being made, i.e. it does not make sense to focus only on the rise of new policy instruments, is the development of those instruments likely to tell us anything about the making of new modes of governance?
I would like to argue that the systematic introduction in different sectors, in different contexts, of mobilizing instruments on the one hand, and norms and indicators on the other, points to the making of two very dif- ferent modes of governance – one could say, the left hand and the right hand of the state (mimicking a famous Bourdieu’s phrase about la main droite et la main gauche de l’Etat). This also echoes some of the ideas that Peters (2008) has expressed on the future of governing: i.e. the simultaneous develop- ment of new public management and central- izing tendencies together with forms of negotiated governance.
First, one of the distinctive transformation of modes of governance is related to the rise and rise of those policy instruments requiring
De jure and de facto standards instruments
These instruments organize specific power relations within civil society between econo- mic actors (competition–merger) and between economic actors and NGOs (consumers, environmentalists, etc.). They are based on a mixed legitimacy that combines a scientific and technical rationality, helping to neutral- ize their political significance, with a demo- cratic rationality based on their negotiated development and the cooperative approaches that they foster. They may also allow the imposition of objectives and competition mechanisms and exercise strong coercion.
Most modes of governance combine several of these policy instruments. However, in dif- ferent sectors, at different levels, the combi- nation will be different and more or less stable over time and hence a particular char- acteristic of modes of governance more or less organized by command and control, standards, or negotiation and partnership.
POLICY INSTRUMENTS AND MODE OF GOVERNANCE: THE LEFT
AND THE RIGHT HAND
This last section of the chapter deals with two set of issues:
1 Do new policy instruments matter?
2 What does the use of different policy instru-
ments tell us about modes of governance in the making.
The answer to the first question requires some serious and systematic empirical work over time. Kassim and Le Galès project on the policy instruments of the EU (2010)
show that in the number of policy domains which are taken into consideration (agricul- ture, environment, gender, regional policy, security, assessment, open method of coordi- nation), the focus on new policy instruments does not make sense. In most cases, ‘old’ classic policy instruments have of course not disappeared and they have a long-term impor- tant impact in every domain, including the much heralded case of environment. Using systematic database of policy instruments over three decades in three countries and the EU, Halpern (2010) decisively shows that linking new policy instruments to the making of a new governance of the environment sector does not hold (Jordan, 2005, an argu- ment very similar to that of Salamon). By contrast she shows both the long-term influ- ence of classic policy instruments and the extent to which the introduction of new policy instruments is combined to the old one and makes sense as such. Instead of focusing on this policy instrument mix (Howlett et al., 2005), one is likely to be victim of the fascination for the ‘new’ instrument and the ‘new governance’.
The point being made, i.e. it does not make sense to focus only on the rise of new policy instruments, is the development of those instruments likely to tell us anything about the making of new modes of governance?
I would like to argue that the systematic introduction in different sectors, in different contexts, of mobilizing instruments on the one hand, and norms and indicators on the other, points to the making of two very dif- ferent modes of governance – one could say, the left hand and the right hand of the state (mimicking a famous Bourdieu’s phrase about la main droite et la main gauche de l’Etat). This also echoes some of the ideas that Peters (2008) has expressed on the future of governing: i.e. the simultaneous develop- ment of new public management and central- izing tendencies together with forms of negotiated governance.
First, one of the distinctive transformation of modes of governance is related to the rise and rise of those policy instruments requiring
0/5000
สื่อสารผูกพันได้ insti tuted เป็นแนวคิดเฉพาะที่เมือง มันเป็น conceptualized โดยลักซ์ (1997) เป็นออดี้-ence ประชาธิปไตย อะไรคือยุคที่สองของประชาธิปไตยDe jure และเครื่องมือมาตรฐานเดิมเครื่องมือเหล่านี้จัดระเบียบพลังงานเฉพาะความสัมพันธ์ภายในสังคม ระหว่างนักแสดงอีโคโนไมค์ (แข่งขัน – ควบ) และนักแสดงทางเศรษฐกิจและองค์กรพัฒนาเอกชน (ผู้บริโภค environmentalists ฯลฯ) ตั้งอยู่บนความชอบธรรมผสมที่รวมการทางวิทยาศาสตร์ และทางเทคนิค rationality ช่วยกลางภายนัยสำคัญของการเมือง มีการสาธิต - cratic rationality ตามพัฒนาการเจรจาและแนวทางความร่วมมือที่พวกเขาสร้าง พวกเขาอาจจะอนุญาตให้ใช้วัตถุประสงค์ และกลไกการแข่งขัน และออกกำลังกายแข็งแรงแกมบังคับส่วนใหญ่วิธีการกำกับดูแลกิจการรวมหลายเครื่องมือนโยบายเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม ใน dif ferent ภาค ในระดับต่าง ๆ combi ประเทศจะแตกต่างกัน และมีเสถียรภาพมากขึ้นหรือน้อยกว่าเวลา และดังนั้น อักขระ-acteristic เฉพาะที่โหมดการปกครองจัด โดยคำสั่ง และควบคุม มาตรฐาน หรือเจรจา และหุ้นส่วนน้อยนโยบายเครื่องมือและวิธีการกำกับดูแลกิจการ: ด้านซ้ายและมือขวานี้ส่วนสุดท้ายของบทเกี่ยวข้องกับชุดสองของปัญหา:1 เครื่องมือนโยบายใหม่ทำเรื่อง2 อะไรบ้างการใช้นโยบายอื่น instru-ments บอกเราเกี่ยวกับวิธีการกำกับดูแลในการทำคำตอบของคำถามแรกที่ต้องจริงจัง และระบบรวมงานช่วงเวลา โครงการ Kassim และเลอ Galès เครื่องมือนโยบายของ EU (2010)แสดงว่า ในจำนวนโดเมนนโยบายซึ่งนำมาพิจารณา (ture ดี สภาพแวดล้อม เพศ นโยบายระดับภูมิภาค ความปลอดภัย การ ประเมิน วิธีเปิดของประเทศ coordi), เน้นเครื่องมือนโยบายใหม่ไม่เหมาะสม ในกรณีส่วนใหญ่ เครื่องมือนโยบายคลาสสิก 'เก่า' แน่นอนไม่หาย และจะมีผลกระทบนำ tant ระยะยาวในทุกโดเมน รวมถึงกรณี heralded มากของสภาพแวดล้อม ใช้ระบบฐานข้อมูลนโยบายตราสามทศวรรษในสามประเทศและ EU, Halpern (2010) รากฐานแสดงว่า การเชื่อมโยงเครื่องมือนโยบายใหม่เพื่อทำการปกครองใหม่ภาคสิ่งแวดล้อมไม่ถือ (Jordan ปี 2005, argu-ติดขัดคล้ายคลึงกับของ Salamon) โดยคมชัด เธอแสดง influ ระยะยาว-ence คลาสสิกนโยบายเครื่องมือและขอบเขตที่แนะนำเครื่องมือนโยบายใหม่รวมกับเก่า และเหมาะสมเช่น แทนที่จะเน้นการผสมผสานเครื่องมือนโยบายนี้ (Howlett et al., 2005), หนึ่งมีแนวโน้มที่จะเป็นเหยื่อของเสน่ห์สำหรับเครื่องมือ 'ใหม่' และ 'กำกับดูแลใหม่'จุดจะทำ เช่นมันทำให้รู้สึกถึงเน้นเฉพาะการเพิ่มขึ้นของเครื่องมือนโยบายใหม่ พัฒนาเครื่องมือดังกล่าวน่าจะบอกอะไรเกี่ยวกับการทำโหมดใหม่การปกครองอยากเถียงว่า แนะนำระบบใน ภาคต่าง ๆ ในบริบทที่แตกต่าง ของฟเวอร์เครื่องคง บรรทัดฐาน และตัวบ่งชี้ ไปทำของสองโหมด dif ferent มากภิบาล – หนึ่งสามารถพูด มือซ้ายและมือขวาของรัฐ (mimicking วลีของ Bourdieu ที่มีชื่อเสียงเกี่ยวกับลาริฟดร้อยท์หลักและ l'Etat de gauche หลักลา) นี้ยัง echoes ของความคิดที่ Peters (2008) ได้แสดงในอนาคตของการควบคุม: เช่นพร้อมพัฒนาติดขัดการจัดการสาธารณะใหม่และแนวโน้ม izing กลางกับรูปแบบของเจรจาการกำกับดูแลการครั้งแรก การเปลี่ยนแปลงที่โดดเด่นของวิธีการกำกับดูแลกิจการอย่างใดอย่างหนึ่งเกี่ยวข้องกับเพิ่มขึ้นและการเพิ่มขึ้นของเครื่องมือนโยบายที่ต้องการ
การแปล กรุณารอสักครู่..
communication obligations have been insti- tuted, is a particular concept of the political. It is conceptualized by Manin (1997) as audi- ence democracy, what is called the second age of democracy.
De jure and de facto standards instruments
These instruments organize specific power relations within civil society between econo- mic actors (competition–merger) and between economic actors and NGOs (consumers, environmentalists, etc.). They are based on a mixed legitimacy that combines a scientific and technical rationality, helping to neutral- ize their political significance, with a demo- cratic rationality based on their negotiated development and the cooperative approaches that they foster. They may also allow the imposition of objectives and competition mechanisms and exercise strong coercion.
Most modes of governance combine several of these policy instruments. However, in dif- ferent sectors, at different levels, the combi- nation will be different and more or less stable over time and hence a particular char- acteristic of modes of governance more or less organized by command and control, standards, or negotiation and partnership.
POLICY INSTRUMENTS AND MODE OF GOVERNANCE: THE LEFT
AND THE RIGHT HAND
This last section of the chapter deals with two set of issues:
1 Do new policy instruments matter?
2 What does the use of different policy instru-
ments tell us about modes of governance in the making.
The answer to the first question requires some serious and systematic empirical work over time. Kassim and Le Galès project on the policy instruments of the EU (2010)
show that in the number of policy domains which are taken into consideration (agricul- ture, environment, gender, regional policy, security, assessment, open method of coordi- nation), the focus on new policy instruments does not make sense. In most cases, ‘old’ classic policy instruments have of course not disappeared and they have a long-term impor- tant impact in every domain, including the much heralded case of environment. Using systematic database of policy instruments over three decades in three countries and the EU, Halpern (2010) decisively shows that linking new policy instruments to the making of a new governance of the environment sector does not hold (Jordan, 2005, an argu- ment very similar to that of Salamon). By contrast she shows both the long-term influ- ence of classic policy instruments and the extent to which the introduction of new policy instruments is combined to the old one and makes sense as such. Instead of focusing on this policy instrument mix (Howlett et al., 2005), one is likely to be victim of the fascination for the ‘new’ instrument and the ‘new governance’.
The point being made, i.e. it does not make sense to focus only on the rise of new policy instruments, is the development of those instruments likely to tell us anything about the making of new modes of governance?
I would like to argue that the systematic introduction in different sectors, in different contexts, of mobilizing instruments on the one hand, and norms and indicators on the other, points to the making of two very dif- ferent modes of governance – one could say, the left hand and the right hand of the state (mimicking a famous Bourdieu’s phrase about la main droite et la main gauche de l’Etat). This also echoes some of the ideas that Peters (2008) has expressed on the future of governing: i.e. the simultaneous develop- ment of new public management and central- izing tendencies together with forms of negotiated governance.
First, one of the distinctive transformation of modes of governance is related to the rise and rise of those policy instruments requiring
De jure and de facto standards instruments
These instruments organize specific power relations within civil society between econo- mic actors (competition–merger) and between economic actors and NGOs (consumers, environmentalists, etc.). They are based on a mixed legitimacy that combines a scientific and technical rationality, helping to neutral- ize their political significance, with a demo- cratic rationality based on their negotiated development and the cooperative approaches that they foster. They may also allow the imposition of objectives and competition mechanisms and exercise strong coercion.
Most modes of governance combine several of these policy instruments. However, in dif- ferent sectors, at different levels, the combi- nation will be different and more or less stable over time and hence a particular char- acteristic of modes of governance more or less organized by command and control, standards, or negotiation and partnership.
POLICY INSTRUMENTS AND MODE OF GOVERNANCE: THE LEFT
AND THE RIGHT HAND
This last section of the chapter deals with two set of issues:
1 Do new policy instruments matter?
2 What does the use of different policy instru-
ments tell us about modes of governance in the making.
The answer to the first question requires some serious and systematic empirical work over time. Kassim and Le Galès project on the policy instruments of the EU (2010)
show that in the number of policy domains which are taken into consideration (agricul- ture, environment, gender, regional policy, security, assessment, open method of coordi- nation), the focus on new policy instruments does not make sense. In most cases, ‘old’ classic policy instruments have of course not disappeared and they have a long-term impor- tant impact in every domain, including the much heralded case of environment. Using systematic database of policy instruments over three decades in three countries and the EU, Halpern (2010) decisively shows that linking new policy instruments to the making of a new governance of the environment sector does not hold (Jordan, 2005, an argu- ment very similar to that of Salamon). By contrast she shows both the long-term influ- ence of classic policy instruments and the extent to which the introduction of new policy instruments is combined to the old one and makes sense as such. Instead of focusing on this policy instrument mix (Howlett et al., 2005), one is likely to be victim of the fascination for the ‘new’ instrument and the ‘new governance’.
The point being made, i.e. it does not make sense to focus only on the rise of new policy instruments, is the development of those instruments likely to tell us anything about the making of new modes of governance?
I would like to argue that the systematic introduction in different sectors, in different contexts, of mobilizing instruments on the one hand, and norms and indicators on the other, points to the making of two very dif- ferent modes of governance – one could say, the left hand and the right hand of the state (mimicking a famous Bourdieu’s phrase about la main droite et la main gauche de l’Etat). This also echoes some of the ideas that Peters (2008) has expressed on the future of governing: i.e. the simultaneous develop- ment of new public management and central- izing tendencies together with forms of negotiated governance.
First, one of the distinctive transformation of modes of governance is related to the rise and rise of those policy instruments requiring
การแปล กรุณารอสักครู่..
หน้าที่การสื่อสารได้รับ insti - tuted เป็นแนวคิดเฉพาะของการเมือง มันเป็น conceptualized โดยมานิน ( 1997 ) เป็นออดี้ - ENCE ประชาธิปไตย สิ่งที่เรียกว่ายุคสองของประชาธิปไตย .
ทางนิตินัยและพฤตินัยมาตรฐานเครื่องมือ
เครื่องมือเหล่านี้จัดความสัมพันธ์เชิงอำนาจที่เฉพาะเจาะจงภายในสังคมพลเรือนระหว่างโรงแรม - นักแสดงไมค์ ( การควบรวมกิจการและการแข่งขัน ) และระหว่างนักแสดงและองค์กรพัฒนาเอกชน ทางเศรษฐกิจ ( ผู้บริโภค สิ่งแวดล้อม ฯลฯ ) พวกเขาจะขึ้นอยู่กับการผสมลักษณะที่รวมความมีเหตุผลทางวิทยาศาสตร์ และทางเทคนิค ช่วยเป็นกลางกระทำความสำคัญทางการเมืองของพวกเขาด้วยการสาธิต - cratic เหตุผลตามเจรจาการพัฒนาและแนวทางความร่วมมือที่พวกเขาอุปถัมภ์ พวกเขาอาจจะอนุญาตให้กำหนดวัตถุประสงค์และกลไกการแข่งขันและออกกำลังกายแข็งแรงบังคับ .
โหมดที่สุดของการปกครองรวมหลายของเครื่องมือนโยบายเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม ใน ferent DIF - ภาค ในระดับต่างๆการรวมพลังประเทศจะแตกต่างกันและมากกว่าหรือน้อยกว่าคงที่ตลอดเวลา และดังนั้น acteristic ชาร์ - เฉพาะโหมดของการบริหารจัดการมากกว่า หรือน้อยกว่า ซึ่งจัดโดย สั่งการและควบคุมมาตรฐาน หรือการเจรจาและความร่วมมือ
เครื่องมือนโยบายและโหมดธรรมาภิบาล : ซ้ายและมือขวา
ส่วนสุดท้ายของบทนี้ สองชุดของปัญหา :
1 เครื่องมือนโยบายใหม่ขึ้น
2 สิ่งที่ไม่ใช้ชุดอุปกรณ์ - นโยบายแตกต่างกัน
ments บอกเราเกี่ยวกับรูปแบบของการปกครองในการทํา .
ตอบคำถามแรกต้องมีบางอย่างและระบบเชิงประจักษ์ทำงานตลอดเวลา คันและ Le เกล̀โครงการในนโยบายเครื่องมือของ EU ( 2010 )
แสดงให้เห็นว่าจำนวนของนโยบายโดเมน ซึ่งจะนำมาพิจารณา ( ของ - ture สิ่งแวดล้อม , เพศนโยบายความปลอดภัย การประเมินในระดับภูมิภาค , วิธีเปิดคอร์ดี - ชาติ ) , เน้นเครื่องมือในการดำเนินนโยบายใหม่ที่ไม่สมเหตุสมผล ในกรณีส่วนใหญ่ , ' เครื่องมือนโยบายเก่า ' มีแน่นอน ไม่หายไป และมีระยะยาว impor - ผลกระทบจึงทุกโดเมน รวมทั้งมาก heralded คดีสิ่งแวดล้อมการใช้ฐานข้อมูลระบบของเครื่องมือนโยบายกว่าสามทศวรรษที่ผ่านมาใน 3 ประเทศ และสหภาพยุโรป ลเพิร์น ( 2010 ) และ พบว่า การเชื่อมโยงเครื่องมือนโยบายใหม่เพื่อสร้างการปกครองใหม่ของภาคสิ่งแวดล้อมไม่ถือ ( จอร์แดน , 2005 , argu การคล้ายกับที่ของ SALAMON )
ทางนิตินัยและพฤตินัยมาตรฐานเครื่องมือ
เครื่องมือเหล่านี้จัดความสัมพันธ์เชิงอำนาจที่เฉพาะเจาะจงภายในสังคมพลเรือนระหว่างโรงแรม - นักแสดงไมค์ ( การควบรวมกิจการและการแข่งขัน ) และระหว่างนักแสดงและองค์กรพัฒนาเอกชน ทางเศรษฐกิจ ( ผู้บริโภค สิ่งแวดล้อม ฯลฯ ) พวกเขาจะขึ้นอยู่กับการผสมลักษณะที่รวมความมีเหตุผลทางวิทยาศาสตร์ และทางเทคนิค ช่วยเป็นกลางกระทำความสำคัญทางการเมืองของพวกเขาด้วยการสาธิต - cratic เหตุผลตามเจรจาการพัฒนาและแนวทางความร่วมมือที่พวกเขาอุปถัมภ์ พวกเขาอาจจะอนุญาตให้กำหนดวัตถุประสงค์และกลไกการแข่งขันและออกกำลังกายแข็งแรงบังคับ .
โหมดที่สุดของการปกครองรวมหลายของเครื่องมือนโยบายเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม ใน ferent DIF - ภาค ในระดับต่างๆการรวมพลังประเทศจะแตกต่างกันและมากกว่าหรือน้อยกว่าคงที่ตลอดเวลา และดังนั้น acteristic ชาร์ - เฉพาะโหมดของการบริหารจัดการมากกว่า หรือน้อยกว่า ซึ่งจัดโดย สั่งการและควบคุมมาตรฐาน หรือการเจรจาและความร่วมมือ
เครื่องมือนโยบายและโหมดธรรมาภิบาล : ซ้ายและมือขวา
ส่วนสุดท้ายของบทนี้ สองชุดของปัญหา :
1 เครื่องมือนโยบายใหม่ขึ้น
2 สิ่งที่ไม่ใช้ชุดอุปกรณ์ - นโยบายแตกต่างกัน
ments บอกเราเกี่ยวกับรูปแบบของการปกครองในการทํา .
ตอบคำถามแรกต้องมีบางอย่างและระบบเชิงประจักษ์ทำงานตลอดเวลา คันและ Le เกล̀โครงการในนโยบายเครื่องมือของ EU ( 2010 )
แสดงให้เห็นว่าจำนวนของนโยบายโดเมน ซึ่งจะนำมาพิจารณา ( ของ - ture สิ่งแวดล้อม , เพศนโยบายความปลอดภัย การประเมินในระดับภูมิภาค , วิธีเปิดคอร์ดี - ชาติ ) , เน้นเครื่องมือในการดำเนินนโยบายใหม่ที่ไม่สมเหตุสมผล ในกรณีส่วนใหญ่ , ' เครื่องมือนโยบายเก่า ' มีแน่นอน ไม่หายไป และมีระยะยาว impor - ผลกระทบจึงทุกโดเมน รวมทั้งมาก heralded คดีสิ่งแวดล้อมการใช้ฐานข้อมูลระบบของเครื่องมือนโยบายกว่าสามทศวรรษที่ผ่านมาใน 3 ประเทศ และสหภาพยุโรป ลเพิร์น ( 2010 ) และ พบว่า การเชื่อมโยงเครื่องมือนโยบายใหม่เพื่อสร้างการปกครองใหม่ของภาคสิ่งแวดล้อมไม่ถือ ( จอร์แดน , 2005 , argu การคล้ายกับที่ของ SALAMON )
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- Remaining two side
- ห่อของ
- consignee not revised HB+ MBL
- Capital G and Capital J
- คุณเป็นคนละเอียด
- วันนี้ฉันไปในเมือง,อยู่แถวร้านกำลังจะกลั
- เทียน
- I do don't know what you think ofme.but
- group health
- Read this ad. Underline the adjectives.
- หมี
- multilateral dialogue in asia pacific re
- Refer to testing at CPF, about big fixed
- Outsourced
- เราได้ทำเรื่องคืนให้คุณเรียบร้อยแล้ว ตั้
- ภาพนี้ ฉันอายุประมาณ 1 ปีเศษ
- ฉันไม่เคยทำงานอาสา
- In the past, when thegeneral index fell
- (ASCE (American Society of Civil Enginee
- โปรดดูตามไฟล์ที่แนบมาสำหรับการสั่งซื้อขั
- expect each
- คุณดูแลฉัน
- mechanical properties
- this is a really great movie! i was asto
