In the first reform phase in the 19

In the first reform phase in the 1990s, per household land endowments remained small although variable across regions with an average of 0.3 hectares of annual and 0.06 hectares of perennial crops (Deininger and Jin 2008). In the densely populated Red River Delta, average farm size is only about 0.25 hectares, whereas in the Mekong Delta, families cultivate on relatively large farms of 1.1 hectares (Minot and Goletti 2000; Deininger and Jin 2008). Land distribution did not lead to a significant increase in land inequality during the 1990s—on the contrary, the national Gini coefficient for per capita land endowments had declined slightly from 0.53 to 0.50. However, regional differences persist, illustrated by the difference in the national per capita land endowment Gini coefficient, ranging between 0.34 and 0.37, for the southeast and the Mekong Delta, where it is much higher. Extending the survey period from 1993 to 2004, the Gini coefficient for rural household per capita land rose from 0.49 to 0.64, which is a remarkable change

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการปฏิรูประยะแรกในปี 1990 ต่อครัวเรือนที่ดิน ด้านทุนยังคงเล็กแม้ว่าตัวแปรในภูมิภาคโดยเฉลี่ย 0.3 ไร่ประจำปี และ 0.06 เฮคเตอร์ของพันธุ์พืช (Deininger และจิน 2008) ในสามเหลี่ยมแม่น้ำแดงมีประชากรหนาแน่น ขนาดฟาร์มเฉลี่ยเป็นเพียงประมาณ 0.25 ไร่ ในขณะที่ในเกิ่น ครอบครัวปลูกบนไร่ 1.1 (Minot และ Goletti 2000 ฟาร์มค่อนข้างมาก Deininger และ 2008 จิน) กระจายที่ดินไม่ได้นำไปเพิ่มในที่ดินความไม่เท่าเทียมกันในระหว่างปี 1990 – กลับ ค่าสัมประสิทธิ์ Gini ชาติสำหรับด้านทุนที่ดินประชากรได้ปฏิเสธเล็กน้อยจาก 0.53 ถึง 0.50 อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างภูมิภาคยืนยัน แสดง โดยความแตกต่างของค่าที่ดินประชากรแห่งชาติเงิน Gini สัมประสิทธิ์ ระหว่าง 0.34 และ 0.37 ออกเฉียงใต้และเดลต้าแม่น้ำโขง สูง ขยายการสำรวจระยะเวลาจากปี 1993 2004 ค่าสัมประสิทธิ์ Gini สำหรับชนบทครัวเรือนประชากรที่ดินกุหลาบจาก 0.49 0.64 ซึ่งเป็นการเปลี่ยนแปลงที่โดดเด่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขั้นตอนการปฏิรูปครั้งแรกในปี 1990 ต่อพลังแผ่นดินในครัวเรือนขนาดเล็กยังคงอยู่แม้ว่าตัวแปรในภูมิภาคท​​ี่มีค่าเฉลี่ย 0.3 เฮกตาร์ประจำปีและ 0.06 ไร่ของพืชยืนต้น (Deininger และจิน 2008) ในประชากรหนาแน่นสามเหลี่ยมปากแม่น้ำแดงขนาดฟาร์มเฉลี่ยอยู่เพียงประมาณ 0.25 ไร่ในขณะที่ในสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขงครอบครัวปลูกฝังในฟาร์มที่ค่อนข้างใหญ่ 1.1 เฮกตาร์ (ไมนอต์และ Goletti 2000 Deininger และจิน 2008) การกระจายที่ดินไม่ได้นำไปสู่​​การเพิ่มขึ้นอย่างมากในความไม่เท่าเทียมกันที่ดินในช่วงทศวรรษที่ 1990 ในทางตรงกันข้ามสัมประสิทธิ์จีนีแห่งชาติสำหรับต่อหัวพลังแผ่นดินลดลงเล็กน้อย 0.53-0.50 อย่างไรก็ตามความแตกต่างในระดับภูมิภาคยังคงแสดงโดยความแตกต่างในระดับชาติต่อหัวที่ดินบริจาค Gini สัมประสิทธิ์อยู่ระหว่าง 0.34 และ 0.37 สำหรับตะวันออกเฉียงใต้และสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขงที่เพิ่มสูงขึ้นมาก ขยายระยะเวลาการสำรวจ 1993-2004 สัมประสิทธิ์ Gini สำหรับใช้ในครัวเรือนในชนบทต่อที่ดินหัวเพิ่มขึ้น 0.49-0.64 ซึ่งคือการเปลี่ยนแปลงที่น่าทึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในช่วงการปฏิรูปครั้งแรกในปี 1990 , ต่อบริจาคที่ดินในครัวเรือนยังคงขนาดเล็กแม้ว่าตัวแปรข้ามภูมิภาคโดยเฉลี่ย 0.3 ไร่ประจำปีและยืนต้น 0.06 ไร่ของพืช ( deininger และจิน 2008 ) ในประชากรหนาแน่นแม่น้ำแดง Delta ขนาดฟาร์มเฉลี่ยเพียงประมาณ 0.25 เฮกเตอร์ ในขณะที่ในสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขง ปลูกในฟาร์มของครอบครัวที่ค่อนข้างใหญ่สำหรับเฮกตาร์ ( ไมน็ และ goletti 2000 ; deininger และจิน 2008 ) จำหน่ายที่ดินที่ไม่ได้นำไปสู่การเพิ่มขึ้นอย่างมากในความไม่เท่าเทียมกัน ที่ดินในช่วงปี 1990 ในทางตรงกันข้ามชาติสัมประสิทธิ์จีนีสำหรับต่อหัวบริจาคที่ดินได้ลดลงเล็กน้อยจาก 0.53 ถึง 0.50 . อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างของภูมิภาคยังคงแสดงโดยความแตกต่างในชาติต่อหัวที่ดินบริจาคจักรวรรดิออสเตรียตั้งแต่ระหว่าง 0.34 และ 0.37 , ตะวันออกเฉียงใต้และแม่น้ำโขง ซึ่งมันมีมากกว่า ขยายระยะเวลาการสำรวจในปี 2004 , ค่าสัมประสิทธิ์ Gini สำหรับชนบทครัวเรือนต่อหัวที่ดินเพิ่มขึ้นจาก 28 , ซึ่งคือการเปลี่ยนแปลงที่น่าทึ่ง