There is evidence, albeit anecdotal

There is evidence, albeit anecdotal, to be gleaned from our interviews
that these changes in the communication patterns in the home can have serious
consequences on parent-child relationships. We included a couple of
open-ended questions in the interview in which we asked the parents what
they wanted us to tell policymakers about their concerns and desires as
parents. Many parents were worried about their children losing the language
of the home. Many, but not all, did. Sad to say, there seems to be a barn
door principle at work here. The parents who expressed the greatest worry
were the ones whose children had already begun to lose the language, and
who were having trouble communicating with them. What we learned was
that this loss can be highly disruptive on family relations.
Some of the saddest stories came from the people who conducted the
interviews for this study. One of them told the story of a family that had
been referred to county social services after the father was accused of abusing
his children. Someone at school had noticed bruises on the children. When
the children were questioned, they admitted that their father had beaten
them with a stick. The children were taken into protective custody, and the
father was brought in for questioning. The story that unfolded was tragic.
The family is Korean, and its language is one that requires the marking of
many levels of deference in ordinary speech. One cannot speak Korean
without considering one's own social position and age relative to the position
and age of one's addressee because a host of lexical and grammatical
choices depend on such matters. It seems that the children in this family had
stopped speaking Korean, although the parents spoke little else. Everything
was under control at home however, even if parents and children did not
communicate easily with one another. Then one day the children's grandfather
came from Korea for a stay with the family. Because Grandfather did

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีหลักฐาน เล็ก ๆ การสัมภาษณ์เราจะคาดแม้ว่าที่เปลี่ยนแปลงเหล่านี้ในรูปแบบการสื่อสารในบ้านได้อย่างจริงจังผลกระทบในความสัมพันธ์หลัก-รอง เรารวมสองคำถามปลายเปิดในการสัมภาษณ์ที่เราถามผู้ปกครองว่าพวกเขาต้องการให้เราแจ้งผู้กำหนดนโยบายเกี่ยวกับความกังวลและความปรารถนาเป็นผู้ปกครอง ผู้ปกครองหลายคนที่กังวลเกี่ยวกับลูกสูญเสียภาษาของบ้าน หลาย แต่ไม่ทั้ง หมด ไม่ เศร้าว่า ดูเหมือน จะเป็นยุ้งข้าวประตูหลักในการทำงานที่นี่ ผู้ปกครองที่แสดงความกังวลมากที่สุดมีคนเด็กได้เริ่มสูญเสียภาษา และผู้มีปัญหาในการสื่อสารกับพวกเขา สิ่งที่เราเรียนรู้ได้ที่สูญเสียนี้ได้คำขวัญความสัมพันธ์ครอบครัวบางเรื่องราวเศร้ามาจากคนที่ดำเนินการการสัมภาษณ์สำหรับการศึกษานี้ หนึ่งในนั้นบอกเรื่องราวของครอบครัวที่มีการอ้างอิงถึงบริการสังคมเขตหลังจากบิดาถูกกล่าวเหยียดหยามเด็กของเขา คนโรงเรียนได้พบบุในเด็ก เมื่อมีสอบสวนเด็ก พวกเขายอมรับว่า พ่อได้ตีพวกเขา ด้วยไม้ เด็กถูกนำมาขัง ป้องกันและพ่อถูกนำในการซักถาม เรื่องราวที่กางออกเป็นโศกนาฏกรรมครอบครัวเกาหลี และภาษาที่ต้องการทำเครื่องหมายของระดับนั้นได้ยอมตามในคำพูดที่ธรรมดามาก หนึ่งไม่สามารถพูดภาษาเกาหลีโดยไม่พิจารณาตนเองสังคมและอายุที่สัมพันธ์กับตำแหน่งและอายุของผู้รับเนื่องจากโฮสต์เกี่ยวกับคำศัพท์ และไวยากรณ์ตัวเลือกขึ้นอยู่กับเรื่องดังกล่าว ดูเหมือนว่า มีเด็กในครอบครัวนี้หยุดพูดเกาหลี ถึงแม้ว่าผู้ปกครองได้พูดน้อยอื่น ทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ภายใต้การควบคุมที่บ้านอย่างไรก็ตาม แม้ว่าผู้ปกครองและเด็กไม่สื่อสารได้กับคนอื่น แล้ววันหนึ่งปู่ของเด็ก ๆมาจากเกาหลีสำหรับการพักผ่อนกับครอบครัว เพราะปู่ไม่ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีหลักฐานแม้ว่าพอสมควรที่จะรวบรวมได้จากการสัมภาษณ์ของเรา
ว่าการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ในรูปแบบการสื่อสารในบ้านสามารถมีร้ายแรง
ผลกระทบกับความสัมพันธ์พ่อแม่และลูก เรารวมถึงคู่ของ
คำถามปลายเปิดในการให้สัมภาษณ์ที่เราถามพ่อแม่สิ่งที่
พวกเขาอยากให้เราบอกผู้กำหนดนโยบายเกี่ยวกับความกังวลของพวกเขาและความปรารถนาเป็น
พ่อแม่ พ่อแม่หลายคนเป็นกังวลเกี่ยวกับเด็กของพวกเขาสูญเสียภาษา
ของบ้าน หลายคน แต่ไม่ได้ทั้งหมดได้ Sad กล่าวดูเหมือนว่าจะมียุ้งฉาง
หลักการประตูที่ทำงานที่นี่ พ่อแม่ผู้แสดงความกังวลที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
เป็นคนที่มีเด็กได้เริ่มแล้วที่จะสูญเสียภาษาและ
ผู้ที่ได้รับมีปัญหาในการสื่อสารกับพวกเขา สิ่งที่เราเรียนรู้ก็คือ
ว่าการสูญเสียนี้สามารถทำลายสูงในความสัมพันธ์ในครอบครัว.
บางส่วนของเรื่องที่เศร้าที่สุดมาจากคนที่ดำเนินการ
สัมภาษณ์การศึกษาครั้งนี้ หนึ่งในนั้นบอกเล่าเรื่องราวของครอบครัวที่ได้
รับการกล่าวถึงการบริการทางสังคมเขตหลังจากที่พ่อถูกกล่าวหาว่าทำร้าย
เด็กของเขา ใครบางคนที่โรงเรียนได้สังเกตเห็นรอยฟกช้ำเกี่ยวกับเด็ก เมื่อ
เด็กถูกสอบปากคำพวกเขายอมรับว่าพ่อของพวกเขาพ่ายแพ้
พวกเขาด้วยไม้ เด็กถูกนำตัวไปขังป้องกันและ
พ่อของเขาถูกนำตัวไปสอบสวน เรื่องที่กางออกเป็นที่น่าเศร้า.
ครอบครัวเป็นภาษาเกาหลีและภาษาเป็นหนึ่งที่ต้องใช้เครื่องหมายของ
หลายระดับของความเคารพในคำพูดธรรมดา หนึ่งไม่สามารถพูดภาษาเกาหลี
โดยไม่คำนึงถึงฐานะทางสังคมของตัวเองหนึ่งและอายุที่สัมพันธ์กับตำแหน่ง
และอายุของผู้รับหนึ่งเพราะโฮสต์ของคำศัพท์และไวยากรณ์
ทางเลือกขึ้นอยู่กับเรื่องดังกล่าว ดูเหมือนว่าเด็กในครอบครัวนี้ได้
หยุดพูดเกาหลีแม้ว่าพ่อแม่พูดน้อยอื่น ทุกอย่าง
อยู่ภายใต้การควบคุมที่บ้านอย่างไรก็ตามแม้ว่าพ่อแม่และเด็กไม่ได้
สื่อสารได้อย่างง่ายดายด้วยอีกคนหนึ่ง แล้ววันหนึ่งคุณปู่ของเด็ก
มาจากประเทศเกาหลีสำหรับการพักกับครอบครัว เพราะคุณปู่ได้