50 idea. I would like to have a pic

50 idea. I would like to have a picture, a lovely picture. -
... It is this. I want you to paint a picture on my skin, on my back. Then I want you to tattoo over what you
have painted so that it will be there always.” “You have crazy ideas,” the boy said. “I will teach you how to
use the tattoo. It is easy. A child could do it.” “You are quite mad. What is it you want?” “I will teach you in
two minutes.” "Impossible!” “Are you saying I do not know what I am talking about?” “All I am saying,” the
55 boy told him, “is that you are drunk and this is a drunken idea.” “We could have my wife for a model. A
study of Josie upon my back.” “It is no good idea,” the boy said. “And I could not possibly manage the
tattoo.”
“It is simple. I will undertake to teach you in two minutes. You will see. I shall go now and bring the instruments.”

60 In half an hour Drioli was back. “I have brought everything,” he cried, waving a brown suitcase. “All the
necessities of the tattooist are here in this bag.”
He placed the bag on the table, opened it, and laid out the electric needles and the small bottles of coloured
inks. He plugged in the electric needle, then he took the instrument in his hand and pressed a
switch. He threw off his jacket and rolled up his left sleeve. “Now look. Watch me and I will show you how
65 easy it is. I will make a design on my arm, here. ... See how easy it is ... see how I draw a picture of a dog
here upon my arm ...” The boy was intrigued7. “Now let me practise a little - on your arm.” With the buzzing
needle he began to draw blue lines upon Drioli's arm. “It is simple,” he said. “It is like drawing with pen
and ink. There is no difference except that it is slower.”
“There is nothing to it. Are you ready? Shall we begin?” “At once.”
“The model!” cried Drioli. “Come on, Josie!” He was in a bustle8 70 of enthusiasm "- now arranging everything,
like a child preparing for some exciting game. “Where will you have her? Where shall she stand?"
“Let her be standing there, by my dressing table. Let her be brushing her hair. I will paint her with her hair
down over her shoulders and her brushing it.” “Tremendous. You are a genius.”
“First,” the boy said, “I shall make an ordinary painting. Then if it pleases me, I shall tattoo over it.” With a
75 wide brush he began to paint upon the naked skin of the man's back.
“Be still now! Be still” His concentration, as soon as he began to paint, was so great that it appeared
somehow to neutralize his drunkenness. “All right. That's all,” he said at last to the girl.
Far into the small hours of the morning the boy worked. Drioli could remember that when the artist finally
stepped back and said, “It is finished,” there was daylight outside and the sound of people walking in the
80 street.
“I want to see it,” Drioli said. The boy held up a mirror, and Drioli craned his neck to look.
“Good God!” he cried. It was a startling sight. The whole of his back was a blaze of colour - gold and
green and blue and black and red. The tattoo was applied so heavily it looked almost like an impasto9.
The portrait was quite alive; it contained so much characteristic of Soutine’s other works. “It's tremen-
85 dous!” “I rather like it myself.” The boy stood back, examining it critically. “You know,” he added, “I think
it’s good enough for me to sign.” And taking up the machine again, he inscribed his name in red ink on the
right-hand side, over the place where Drioli’s kidney10 was.
---
The old man who was called Drioli was standing in a sort of trance, staring at the painting in the window of
90 the picture-dealer's shop. It had been so long ago, all that - almost as though it had happened in another
life.
And the boy? What had become of him? He could remember now that after returning from the war - the
first war - he had missed him and had questioned Josie. “Where is my little painter?” “He is gone,” she
had answered. “I do not know where.” “Perhaps he will return.” “Perhaps he will. Who knows?”
95 That was the last time they had mentioned him. Shortly afterwards they had moved to Le Havre where
there were more sailors and business was better. Those were the pleasant years, the years between the
wars, with the small shop near the docks and the comfortable rooms and always enough work.
Then had come the second war, and Josie being killed, and the Germans arriving, and that was the finish
of his business. No one had wanted pictures on their arms any more after that. And by that time he was

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความคิดที่ 50 อยากจะมีรูปภาพ รูปภาพน่ารัก -... นี้ได้ ผมต้องการวาดภาพบนผิวของฉัน ของฉัน แล้ว ผมต้องการสักมากกว่าสิ่งที่คุณวาดเพื่อที่มันจะมีเสมอกัน" "คุณมีความคิดที่บ้า เด็กกล่าวว่า "ฉันจะสอนคุณวิธีการใช้รอยสัก มันเป็นเรื่องง่าย เด็กสามารถทำได้" "จะบ้ามาก คืออะไรที่คุณต้อง "ฉันจะสอนคุณในสองนาที" "ไม่" "คุณพูดไม่รู้อะไรที่ฉันกำลังพูดถึง" "สิ่งที่ผมพูดว่า ในเด็ก 55 บอก "คือว่า คุณเมา และเป็นความคิดขี้เมา" "เราอาจมีภรรยาของฉันสำหรับรูปแบบ Aศึกษาของโจตามหลัง" "มันเป็นความคิดที่ดี เด็กกล่าวว่า " และฉันอาจไม่อาจจัดการการรอยสัก""ก็ง่าย ๆ ฉันจะดำเนินการสอนในสองนาที คุณจะเห็น ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ และนำเครื่องมือ"60 ในครึ่งชั่วโมง Drioli ได้กลับ "จะนำทุกอย่าง เขาร้องไห้ โบกกระเป๋าเดินทางสีน้ำตาล "ทั้งหมดปัจจัย tattooist ที่อยู่ในกระเป๋าใบนี้"เขาวางถุงบนโต๊ะ เปิด และวางเข็มไฟฟ้าและขวดเล็ก ๆ ของสีหมึก เขาเสียบเข็มไฟฟ้า แล้วเขาเอาเครื่องดนตรีในมือ และกดสลับ เขาโยนเสื้อของเขาออก และม้วนแขนซ้ายของเขา "ตอนนี้ดู ดูฉันและฉันจะแสดงวิธี65 ง่ายก็ ฉันจะทำการออกแบบที่แขนของฉัน ที่นี่ ... ดูอย่างง่ายดาย...ดูวิธีผมวาดรูปของสุนัขเมื่อแขนของฉัน...ที่นี่" เด็กชายถูก intrigued7 "ตอนนี้ผมฝึกเล็กน้อย - บนแขน" พร้อมกับพึมพำเข็มที่เขาเริ่มวาดเส้นสีน้ำเงินตามแขนของ Drioli "มันเป็นเรื่องง่าย เขากล่าวว่า "มันเป็นเหมือนวาดด้วยปากกาและหมึก ไม่มีไม่แตกต่างกันยกเว้นว่ามันจะช้าลง""มีอะไรกับมัน เสร็จแล้วยัง เราเริ่มจาก" "ทันที""แบบ" ร้องไห้ Drioli "มา โจ" ใน bustle8 70 ความ "- ขณะ นี้จัดเรียงทุกอย่างเหมือนเด็กที่เตรียมสำหรับบางเกมที่น่าตื่นเต้น "ที่คุณจะเธอ ที่จะเธอยืน""ให้เธอได้ยืน จากโต๊ะของฉัน ปล่อยให้เธอถูกแปรงผมของเธอ ผมจะสีเธอกับผมของเธอลงบนไหล่ของเธอและเธอแปรงมัน" "อย่างมาก คุณจะเป็นอัจฉริยะ""ครั้งแรก เด็กกล่าวว่า "ฉันจะให้ภาพวาดสีธรรมดา แล้ว ถ้ามันพอใจฉัน ฉันจะรอยสักดังกล่าว" ด้วยการแปรงกว้าง 75 เขาเริ่มวาดเมื่อผิวเปลือยกายของชายคนนั้นกลับ"ขณะนี้ยังคงเป็น ยังคงมี"ความเข้มข้นของเขา ทันทีที่เขาเริ่มสี เป็นดีเพื่อที่จะปรากฏอย่างใดเพื่อแก้ฟเครื่องของเขา "ขวาทั้งหมด นั่นคือทั้งหมด เขากล่าวในที่สุดหญิงสาวในชั่วโมงเล็กของเช้าทำงานเด็ก Drioli จะจำว่า เมื่อศิลปินในที่สุดก้าวกลับไป และกล่าว ว่า "เสร็จ" มีแสงภายนอกและเสียงคนเดินอยู่ใน80 ถนน"อยากให้ดู Drioli กล่าว เด็กจัดขึ้นกระจก และ Drioli craned คอของเขาดู"พระดี" เขาร้องไห้ มันเป็นภาพน่าประทับใจ ทั้งหมดของเขากลับถูกเปลวไฟสี - ทอง และสีเขียว และสีน้ำเงิน และสีดำ และสีแดง มีใช้สักอย่างหนักมันเกือบเหมือนการ impasto9ภาพมีชีวิตค่อนข้าง มันประกอบด้วยมากลักษณะของผลงานอื่น ๆ ของ Soutine "มันเป็น tremen-85 dous " "ผมค่อนข้างชอบมันเอง" เด็กยืนกลับ ตรวจสอบอย่างยิ่ง "คุณทราบ เขาเพิ่ม "ผมคิดว่าก็ดีพอสำหรับฉันลงชื่อเข้าใช้" และการขึ้นเครื่องอีก เขาจารึกชื่อของเขาด้วยหมึกสีแดงในการด้านขวา ผ่านสถานที่ถูก kidney10 ของ Drioli---คนที่ถูกเรียกว่า Drioli ยืนอยู่ในการเรียงลำดับของความมึนงง จ้องมองการวาดภาพในหน้าต่างของ90 ของภาพเจ้าร้าน เคยดังนาน - ที่เกือบเหมือนกับว่ามันได้เกิดขึ้นอีกการใช้งานและเด็กหรือไม่ อะไรเป็นของเขาหรือไม่ เขาจะจำตอนที่หลังจากกลับมาจากสงคราม - การสงครามครั้งแรก - เขาได้พลาดเขา และมีสอบสวนโจ ความที่คือจิตรกรน้อยของฉัน "เขาหาย เธอมีคำตอบ "ฉันไม่ทราบว่า" "บางทีเขาจะกลับ" "บางทีเขาจะ ใครรู้"95 ที่ครั้งที่พวกเขาได้กล่าวถึงเขา ไม่นานหลังจากนั้น ก็เลออาฟวร์ที่มีเรือมากขึ้น และธุรกิจได้ดี พวกนั้นเป็นปีที่ดี ปีระหว่างการสงคราม กับร้านเล็ก ๆ ใกล้ท่า และห้องพักสะดวกสบาย และมักจะทำงานเพียงพอแล้ว ได้เกิด สงครามครั้งสอง และโจถูกฆ่า และเยอรมันมา และที่ก็เสร็จของธุรกิจของเขา ไม่มีใครอยากภาพบนแขนอีกหลังจากที่ และด้วยความ ที่เขาเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

50 ความคิด ผมอยากจะมีภาพเป็นภาพที่น่ารัก -
... มันเป็นอย่างนี้ ฉันต้องการให้คุณวาดภาพบนผิวของฉันบนหลังของฉัน แล้วฉันต้องการให้คุณสักมากกว่าสิ่งที่คุณ
ได้วาดเพื่อที่ว่ามันจะมีเสมอ. "" คุณมีความคิดบ้า "เด็กกล่าวว่า "ผมจะสอนวิธีการ
ใช้รอยสัก มันเป็นเรื่องง่าย เด็กสามารถทำมัน. "" คุณเป็นคนบ้าเลยทีเดียว มันคือสิ่งที่คุณต้องการได้หรือไม่ "" ฉันจะสอนคุณใน
สองนาที. "" เป็นไปไม่ได้ "" คุณบอกผมไม่ทราบว่าสิ่งที่ผมกำลังพูดถึง? "" สิ่งที่ผมกำลังจะบอกว่า "
55 เด็กบอกเขาว่า" คือการที่คุณจะเมาและนี่คือความคิดที่เมา. "" เราจะได้มีภรรยาของฉันสำหรับรูปแบบก.
การศึกษาของโจซี่บนหลังของฉัน. "" มันเป็นความคิดที่ดี "เด็กกล่าวว่า." และฉันไม่อาจ จัดการ
รอยสัก. "
" มันเป็นเรื่องง่าย. ฉันจะดำเนินการที่จะสอนคุณในสองนาที. คุณจะเห็น. ฉันจะไปตอนนี้และนำเครื่องมือ. " 60 ในครึ่งชั่วโมง Drioli ก็กลับมา." เราจะนำทุกอย่าง " เขาร้องโบกกระเป๋าเดินทางสีน้ำตาล. "ทุกความจำเป็นในการสักอยู่ที่นี่ในถุงนี้." เขาวางกระเป๋าบนโต๊ะเปิดมันและออกมาวางเข็มไฟฟ้าและขวดเล็ก ๆ ของสีหมึก. เขาเสียบ เข็มไฟฟ้าแล้วเขาเอาเครื่องดนตรีในมือของเขาและกดสวิทช์. เขาโยนออกแจ็คเก็ตของเขาและรีดขึ้นที่แขนซ้ายของเขา. "ตอนนี้ดู. ชมฉันและฉันจะแสดงให้เห็นว่า65 นั้นเป็นเรื่องง่าย. ฉันจะทำให้ ออกแบบบนแขนของฉันที่นี่ ... ดูวิธีการที่ง่ายก็คือ ... ดูว่าผมวาดภาพของสุนัขที่นี่เมื่อแขนของฉัน ... "เด็กที่ถูก intrigued7 "ตอนนี้ให้ฉันปฏิบัติน้อย -. บนแขนของคุณ" ด้วยหึ่งเข็มเขาเริ่มวาดเส้นสีฟ้าบนแขนของ Drioli "มันเป็นเรื่องง่าย" เขากล่าว "มันก็เหมือนการวาดภาพด้วยปากกาและหมึก มีความแตกต่างยกเว้นว่ามันจะช้าไม่เป็น. " ว่า" มีอะไรจะมันเป็น คุณพร้อมไหม? เราจะเริ่มต้น? "" ที่ครั้งหนึ่งเคยเป็น. " " รูปแบบนี้ "ร้องไห้ Drioli "Come on, โจซี่!" เขาอยู่ใน bustle8 70 ของความกระตือรือร้น "- ตอนนี้จัดทุกอย่าง. เหมือนเด็กเตรียมความพร้อมสำหรับเกมที่น่าตื่นเต้นบางคน"? ที่คุณจะมีเธออยู่ที่ไหนเธอจะยืน " " ขอให้เธอจะยืนอยู่ที่นั่น โดยโต๊ะเครื่องแป้งของฉัน ให้เธอได้รับการแปรงผมของเธอ ผมจะวาดภาพของเธอกับผมของเธอลงบนไหล่ของเธอและการแปรงฟันของเธอมัน. "" อันยิ่งใหญ่ คุณเป็นอัจฉริยะ. " " ครั้งแรก "เด็กกล่าวว่า" เราจะทำการวาดภาพธรรมดา แล้วถ้ามันพอใจผมจะสักมากกว่านั้น. "ด้วยแปรงกว้าง 75 เขาเริ่มวาดบนผิวเปลือยเปล่าของด้านหลังของชายคนนั้น. " จงนิ่งในขณะนี้! จะยังคงเป็น "ความเข้มข้นของเขาทันทีที่เขาเริ่มวาดเป็นเพื่อที่ดีที่มันปรากฏอย่างใดที่จะต่อต้านความมึนเมาของเขา "สิทธิทั้งหมด นั่นคือทั้งหมดที่ "เขากล่าวว่าที่ผ่านมาเพื่อสาว. ไกลในเวลาเล็ก ๆ ของตอนเช้าเด็กทำงาน Drioli จะจำไว้ว่าเมื่อศิลปินในที่สุดก็ก้าวกลับมาและกล่าวว่า "มันจะเสร็จสิ้น" มีเวลากลางวันนอกและเสียงของผู้คนที่เดินในที่80 ถนน. "ผมต้องการที่จะเห็นมัน" Drioli กล่าวว่า เด็กจัดขึ้นกระจกและ Drioli craned คอของเขาจะมอง. "พระเจ้าทรงดี!" เขาร้อง มันเป็นภาพที่น่าตกใจ ทั้งจากด้านหลังของเขาเป็นเปลวไฟสี - ทองและสีเขียวและสีฟ้าและสีดำและสีแดง รอยสักที่ถูกนำมาใช้อย่างหนักมันดูเกือบจะเหมือน impasto9. ภาพยังมีชีวิตอยู่ค่อนข้าง; มันมีลักษณะมากของผลงานอื่น ๆ ของ Soutine "มันเป็น tremen- 85 dous!" "ฉันค่อนข้างชอบมันเอง." เด็กยืนอยู่หลังการตรวจสอบมันวิกฤต "ผมคิดว่า" คุณรู้ "เขากล่าวเสริม. จะดีพอสำหรับฉันที่จะลงนาม" และการขึ้นเครื่องอีกครั้งเขาจารึกชื่อของเขาในหมึกสีแดงบนด้านขวามือมากกว่าสถานที่ที่ kidney10 Drioli คือ. - - ชายชราคนหนึ่งที่ถูกเรียกว่า Drioli กำลังยืนอยู่ในการเรียงลำดับของความมึนงงจ้องมองที่ภาพวาดในหน้าต่างของ90 ร้านภาพของเจ้ามือ มันเคยได้นานมาแล้วทุกที่ - เกือบราวกับว่ามันได้เกิดขึ้นในอีกชีวิต. และเด็กหรือไม่ สิ่งที่ได้กลายเป็นของเขา? เขาจำได้ว่าตอนนี้หลังจากที่กลับมาจากสงคราม - The สงครามครั้งแรก - เขาพลาดเขาและได้ถามโจซี่ "Where is จิตรกรตัวน้อยของผม?" "เขาจะหายไป" เธอได้ตอบ "ผมไม่ทราบว่า." "บางทีเขาอาจจะกลับมา." "บางทีเขาอาจจะ ใครจะรู้? " 95 นั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่พวกเขาได้กล่าวถึงเขา หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาได้ย้ายไปอยู่ที่เลออาฟร์ที่มีลูกเรือมากขึ้นและธุรกิจได้ดี สิ่งเหล่านี้เป็นปีที่น่ารื่นรมย์ปีระหว่างสงครามกับร้านค้าขนาดเล็กที่อยู่ใกล้ท่าเทียบเรือและห้องพักสะดวกสบายและมักจะทำงานพอ. จากนั้นได้มาสงครามโลกครั้งที่สองและโจซี่ถูกฆ่าและเยอรมันที่เดินทางมาถึงและนั่นก็คือชัยของธุรกิจของเขา ไม่มีใครอยากได้ภาพบนแขนของพวกเขาอีกเลยหลังจากนั้น และเมื่อถึงเวลาที่เขาเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

50 ความคิดเห็น อยากให้มีรูปภาพ รูปน่ารัก -. . . . . . . มันเป็นแบบนี้ ฉันต้องการให้คุณวาดภาพบนผิวของฉัน , บนหลังของฉัน ฉันต้องการให้คุณมากกว่าอะไรคุณสักวาดแล้วมันจะอยู่เสมอ " " คุณมีความคิดบ้าๆ " เด็กชายพูด " ผมจะสอนคุณวิธีการใช้สัก มันเป็นเรื่องง่าย เด็กก็ทำได้ " " คุณจะค่อนข้างโกรธ มันคืออะไรที่คุณต้องการ ? " ผมจะสอนคุณสองนาที " " เป็นไปไม่ได้ ! " คุณจะบอกว่าผมไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่ฉันพูดคุยเกี่ยวกับ " ทั้งหมด " ผมพูด "55 เด็กบอกเขาว่า " นี่คุณเมาและนี้เป็นความคิดที่เมา " " เราสามารถมีภรรยานางแบบ เป็นการศึกษาของโจซี่ บนหลังของฉัน . " " ไม่ใช่ความคิดที่ดี , " บอยกล่าว " ผมไม่สามารถจัดการรอยสัก”" มันเป็นเรื่องง่าย ผมจะแสดงให้คุณได้ใน 2 นาที คุณจะเห็น ฉันต้องไปเดี๋ยวนี้ และเอาเครื่องดนตรี "60 ในครึ่งชั่วโมง drioli กลับมา " ผมเอาของทุกอย่าง " เขาร้อง โบกกระเป๋าสีน้ำตาล " ทั้งหมดปัจจัยของ tattooist อยู่ในถุงนี้เขาวางกระเป๋าลงบนโต๊ะ เปิดมันและออกมาวางเข็มไฟฟ้า และขวดเล็ก สีหมึกพิมพ์ เขาเสียบเข็มไฟฟ้า จากนั้นเขาก็หยิบเครื่องดนตรีในมือของเขาและกดสวิตช์ เขาโยนเสื้อของเขาออกและรีดแขนซ้ายของเขา " ดูสิ ดูผมและผมจะแสดงวิธี65 ที่ง่ายก็คือ ผมจะทำให้การออกแบบบนแขนของฉันที่นี่ . . . . . . . ดูวิธีการที่ง่ายก็คือ . . . . . . . ดูว่าฉันวาดรูปสุนัขที่นี่บนแขนของฉัน . . . . . . . " เด็กชาย intrigued7 . " ตอนนี้ผมซ้อมน้อย - บนแขนของคุณ . " หึ่งเข็มเขาเริ่มวาดเส้นสีฟ้าบน drioli ของแขน " มันง่าย " เขากล่าว " มันเป็นเหมือนการวาดภาพด้วยปากกาและหมึก ไม่มีความแตกต่างกัน ยกเว้นว่ามันจะช้าลง "" มีอะไรกับมัน คุณพร้อมหรือยัง ? เราเริ่มกันเลยมั้ย " ครั้งเดียว " ." แบบ " ร้องไห้ drioli . " เอาน่า โจซี่ ! " เขาอยู่ใน bustle8 70 ของความกระตือรือร้น " ตอนนี้จัดทุกอย่างชอบเด็กเตรียมสำหรับบางเกมที่น่าตื่นเต้น " แล้วคุณจะได้นาง ที่เธอจะยืน ?" ปล่อยให้เธอยืนอยู่ตรงนั้น โดยโต๊ะเครื่องแป้งของฉัน ปล่อยเธอแปรงผมของเธอ ผมจะวาดรูปเธอกับผมของเธอลงบนไหล่ของเธอ และเธอแปรงฟันเลย " อย่างมาก นายอัจฉริยะ”" ครั้งแรก " หนุ่มกล่าวว่า " ผมจะทำภาพธรรมดา แล้วถ้าข้าพอใจ ข้าจะสักเหนือ พร้อมกับ75 กว้างแปรงเขาเริ่มวาดบนผิวหนังของมนุษย์กลับมา" อยู่นิ่งๆนะ ! จะยังคง " สมาธิของเขา ทันทีที่เขาเริ่มวาดภาพมากที่ปรากฏอย่างไรก็ตาม เพื่อแก้ความมึนเมาของเขา " ก็ได้ " นั่นคือทั้งหมดที่ " เขากล่าวว่า ล่าสุดสาวไกลเป็นชั่วโมงๆตอนเช้าเด็กทำงาน drioli จำได้ว่าเมื่อศิลปินในที่สุดก้าวกลับและกล่าวว่า " เสร็จ " มีแสงสว่างภายนอก และเสียงคนเดินในถนน 80" ฉันต้องการที่จะเห็นมัน " drioli กล่าว เด็กหนุ่มหยิบกระจก และ drioli แหงนคอดู" พระเจ้า ! " เขาร้องขึ้น เป็นภาพที่น่าตกใจ ทั้งหลังของเขาลุกโชนของ สี ทอง และสีเขียวและสีฟ้าและสีดำและสีแดง รอยสักที่ใช้มากมันดูเกือบจะเหมือน impasto9 .ภาพค่อนข้างยังมีชีวิตอยู่ ; มันมีคุณลักษณะมาก soutine ผลงานอื่น ๆ " มัน - ทรีเมน85 สอง ! " ฉันค่อนข้างชอบมันเอง " เด็กชายยืนอยู่ข้างหลัง สอบมันอย่างยิ่ง " คุณก็รู้ " เขาเสริมว่า " ผมคิดว่ามันดีพอสำหรับฉันที่จะเซ็นสัญญา และพาขึ้นเครื่องอีกครั้ง เขาสลักชื่อด้วยหมึกสีแดงบนฝั่งขวาในสถานที่ที่ drioli เป็น kidney10 .. . . . .ชายชราที่ถูกเรียกว่า drioli ยืนอยู่เป็นภวังค์ มองภาพในหน้าต่างของ90 รูปภาพตัวแทนจำหน่ายของร้าน มันก็นานมาแล้ว ที่ - เกือบราวกับว่ามันได้เกิดขึ้นในอีกชีวิตและเด็ก ? เกิดอะไรขึ้นกับเขา ? เขาจำได้แล้วว่า หลังจากกลับจากสงคราม -สงครามแรก - เขาคิดถึงเขา และได้ถามโจซี่ " ที่เป็นจิตรกรน้อยของฉัน " เขาหายไปแล้ว " เธอตอบ . " ผมไม่ทราบว่า . " " บางทีเขาอาจจะกลับมา " " บางทีเขาอาจจะ ใครจะรู้ ? "นั่นคือครั้งสุดท้ายที่พวกเขาได้พูดถึงเขา หลังจากนั้นเขาได้ย้ายไปอยู่ที่เบลฟาสต์มีชาวเรือและธุรกิจดีกว่า นั้นเป็นปีที่น่าพอใจ ปี ระหว่างสงคราม กับร้านเล็ก ใกล้ท่าเรือและห้องพักที่สะดวกสบาย และเพียงพอเสมอไปจากนั้นมาสงครามครั้งที่สอง และโจซี่ ถูกฆ่า และเยอรมันที่เดินทางมาถึง และมันก็เสร็จของธุรกิจของเขา ไม่มีใครอยากถ่ายรูปบนแขนของพวกเขาใด ๆเพิ่มเติมที่หลัง และเวลาที่เขา