Teen dating violence has become a g

Teen dating violence has become a growing concern for adolescents. According to the Centers for
Disease Control Youth Risk Behavior Surveillance System, the prevalence of dating violence ranges
from 6.5% to 16.1% among selected states (Eaton et al., 2012). Mulford and Giordano (2008) also
noted that abuse is a component of dating relationships for 1 in 10 youth. Teen dating violence, unlike
adult domestic violence, is difficult to define because of the ways in which adolescents enter into
romantic relationships. The Centers for Disease Control and Prevention (Eaton et al., 2012) define
dating violence as “a type of intimate partner violence. It occurs between two people in a close
relationship. The nature of dating violence can be physical, emotional or sexual” (Eaton et al., 2012,
Address correspondence to Dione Moultrie King, Department of Social Work, University of West Florida, 11000
University Parkway, Building 85, Pensacola, FL 32514, USA. E-mail: [e-mail]
Journal of Human Behavior in the Social Environment, 25:907–922, 2015
Copyright © Taylor & Francis Group, LLC
ISSN: 1091-1359 print/1540-3556 online
DOI: 10.1080/10911359.2015.1040907
907
Downloaded by [Deakin University Library] at 14:46 19 November 2015
p. 113). Although dating violence is traditionally viewed from a gendered perspective with males
being the aggressor or batterer, literature has also examined the occurrence of female perpetration of
dating violence (Foshee, 1996; O’Keefe, 1997; O’Leary, Smith Slep, Avery-Leaf, & Cascardi, 2008).
Additionally, studies have reported higher occurrences of adolescent female perpetration of violence
in contrast to adolescent male perpetration (Champion, Foley, Sigmon-Smith, Sutfin, & DuRant,
2008; Coker et al., 2000; Foshee, 1996; O’Leary et al., 2008; Swan et al., 2008).
With the perception of teen dating violence as a public health problem, several risk factors have been
identified. The risk factors that have been cited include substance use (Foshee, Reyes, & Ennettt, 2010;
O’Keefe, 1997; Selekman & Praeger, 2006), early sexual intercourse (Alleyne, Coleman-Cowger,
Crown, Gibbons, & Vines, 2011; Lormand, 2009), pregnancy (Selekman & Praeger, 2006), multiple
sex partners (Alleyne et al., 2011; Howard & Wang, 2003; Selekman & Praeger, 2006), unhealthy
weight control activities (Selekman & Praeger, 2006), power and control needs (Selekman & Praeger,
2006), African American or minority status (Champion et al., 2008; Edwards, Green, & Perkins, 2006;
Foshee et al., 1996; Foshee et al. 2008, 2010; Kreiter et al., 1999; O’Keefe, 1997; O’Keefe, Brockepp,
& Chew, 1986; Rothman et al., 2011; Windle & Mrug, 2009), exposure to violence (Edleson, 1999;
Foshee, Ennett, Bauman, Benefield, & Suchindran, 2005; Gwartney-Gibbs, Stockard, & Bohmer,
1987; Lewis & Fremouw, 2001; Selekman & Praeger, 2006, Wolf & Foshee, 2003), weapon ownership
(Selekman & Praeger, 2006), and being a victim of dating violence (O’Keefe, 1997). Factors that
support female initiation of violence include self-defense (Breslin, Riggs, O’Leary, & Arias, 1990;
Magdol et al., 1997; Makepeace, 1986; O’Keefe, 1997; Stets & Henderson, 1991; Swan, Gambone,
Caldwell, Sullivan, & Snow, 2008), poor communication (Fredland et al., 2005), and mental health
needs, which include serious consideration or attempted suicide (Selekman & Praeger, 2006), suicidal
thoughts (Ackard, Neumark-Sztainer, & Hannan, 2003), depression (Ackard et al., 2003; Foshee et al.,
2010), mental health symptomology (Howard & Wang, 2003; Renner & Whitney, 2012), and poor selfesteem
(Ackard et al., 2003; Renner & Whitney, 2012).
Although some risk behaviors have been clearly identified to demonstrate a correlation between
perpetration behaviors, others have not been clearly established. The impact of substance use has
been well researched among adolescent samples for its association with female dating violence
perpetration. However, the literature is varied in its assessment of early alcohol use versus current
alcohol use. Several researchers have examined the use of alcohol in adolescent dating violence
samples (Ackard et al., 2003; Foshee, Linder, MacDougall, & Bangdiwala, 2001; Lormand, 2009;
O’Donnell et al. 2006; Swahn, Bossarte, & Sullivent, 2008), binge drinking behaviors (Howard &
Wang, 2003), drinking and driving (Champion et al., 2008), and drug use (Ackard et al., 2003;
Howard & Wang, 2003; Lormand, 2009; O’Keefe, 2005). Renner and Whitney (2012) examined
early alcohol use and female perpetration using the National Longitudinal Study of Adolescent
Health. They found alcohol use was not a statistically significant risk factor for female intimate
partner violence perpetration. Additionally, Foshee et al. (2001) also found early alcohol use to be
predictive of female dating violence perpetration.
Additional behaviors that should also be considered when examining risk factors include the
issue of propensity to engage in risk. According to Sitkin and Weingart (1995), risk propensity has
been defined as “an individual’s current tendency to take or avoid risks” (p. 1575). The literature is
insufficient as it relates to risk propensity and dating violence, for both adults and adolescents.
Research, nonetheless, supports greater prevalence of sensation-seeking behaviors among men in
comparison to women (Brady & Donenberg, 2006; Scourfield, Stevens, & Merikangas, 1996).
Based on the number of potential risk factors, it is clear that much work remains to identify the
relationship between risk factors and the predictability of adolescent female dating violence
perpetration.
This study examined adolescent female dating violence perpetration using the National
Longitudinal Study of Adolescent Health (Add Health), a nationally representative sample to
explore established risk factors as predictors of future perpetration of dating violence by female

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัยรุ่นนัดความรุนแรงได้กลายเป็น ความกังวลที่เพิ่มขึ้นสำหรับวัยรุ่น ตามศูนย์โรคเยาวชนเสี่ยงพฤติกรรมเฝ้าระวังระบบควบคุม ความชุกของการเดทช่วงรุนแรงจาก 6.5% เป็น 16.1% เลือกรัฐ (เอตัน et al., 2012) Mulford และรู้สึก (2008) ยังตั้งข้อสังเกตว่า การละเมิดสิทธิการเดทความสัมพันธ์สำหรับเยาวชน 1 ใน 10 เดทความรุนแรง ซึ่งแตกต่างจากวัยรุ่นผู้ใหญ่ความรุนแรงในครอบครัว ถูกกำหนดเนื่องจากวิธีการที่วัยรุ่นเข้ายากความสัมพันธ์ที่โรแมนติก กำหนดศูนย์ควบคุมและป้องกันโรคและการป้องกัน (เอตัน et al., 2012)เดทรุนแรงเป็น "ชนิดของความรุนแรงคู่ใกล้ชิดกัน เกิดขึ้นระหว่างคนสองคนในใกล้ชิดความสัมพันธ์ ลักษณะของการเดทความรุนแรงสามารถทางร่างกาย ทางอารมณ์ หรือทางเพศ" (เอตัน et al., 2012ที่อยู่ติดต่อกับ Dione Moultrie คิง แผนกสังคมของงาน มหาวิทยาลัยเวสต์ฟลอริดา 11000มหาวิทยาลัยปาร์คเวย์ อาคาร 85 เพนซาโคลา FL 32514 สหรัฐอเมริกา อีเมล์: [e-mail]สมุดรายวันของพฤติกรรมมนุษย์ในสภาพแวดล้อมทางสังคม 25:907-922, 2015สงวนลิขสิทธิ์ © Taylor & Francis กลุ่ม LLCนอก: 1091-1359 พิมพ์/1540-3556 ออนไลน์ดอย: 10.1080/10911359.2015.1040907907ดาวน์โหลดที่ 14:46 19 2015 พฤศจิกายน [ห้องสมุดมหาวิทยาลัย Deakin] p. 113) แม้ว่าเดทความรุนแรงซึ่ง ดูจากมุมมอง gendered กับผู้ชายเป็นผู้รุกรานหรือ batterer วรรณคดีมียังตรวจสอบการเกิด perpetration หญิงของเดท (Foshee, 1996 ความรุนแรง O'Keefe, 1997 ซีซี Slep สมิธ Avery-ใบไม้ & Cascardi, 2008)นอกจากนี้ การศึกษามีรายงานการเกิดขึ้นของ perpetration วัยรุ่นหญิงที่ความรุนแรงในทางตรงกันข้ามกับวัยรุ่นชาย perpetration (แชมป์ Foley สมิ ธ Sigmon, Sutfin และ DuRant2008 โคเกอร์และ al., 2000 Foshee, 1996 ซีเอ็ด al., 2008 สวอน et al., 2008)ได้รับปัจจัยเสี่ยงต่าง ๆ ด้วยความรุนแรงหาคู่วัยรุ่นเป็นปัญหาสาธารณสุขระบุ ปัจจัยเสี่ยงที่มีการเรียกรวมถึงใช้สาร (Foshee, Reyes, & Ennettt, 2010O'Keefe, 1997 Selekman & Praeger, 2006), ต้นเพศ (Alleyne, Cowger โคล์มงกุฎ Gibbons และ นำ 2011 Lormand, 2009) ตั้งครรภ์ (Selekman & Praeger, 2006), หลายคู่เพศสัมพันธ์ (Alleyne et al., 2011 Howard และวัง 2003 Selekman & Praeger, 2006), ไม่แข็งแรงน้ำหนักกิจกรรมควบคุม (Selekman & Praeger, 2006), พลังงานและควบคุมความต้องการ (Selekman & Praeger2006), แอฟริกันอเมริกันหรือชนกลุ่มน้อยสถานะ (แชมป์ et al., 2008 เอ็ดเวิร์ด กรีน และระบุ วัน 2006Foshee et al., 1996 Foshee et al. 2008, 2010 Kreiter et al., 1999 O'Keefe, 1997 O'Keefe, Brockeppและเคี้ยว 1986 รอธแมน et al., 2011 Windle & Mrug, 2009), สัมผัสความรุนแรง (Edleson, 1999Foshee, Ennett บาวแมน Benefield, & Suchindran, 2005 Gwartney Gibbs, Stockard, & Bohmer1987 Lewis & Fremouw, 2001 Selekman และ Praeger, 2006 หมาป่า & Foshee, 2003), อาวุธความเป็นเจ้าของ(Selekman & Praeger, 2006), และการตกเป็นเหยื่อของการเดทความรุนแรง (O'Keefe, 1997) ปัจจัยที่เริ่มต้นหญิงสนับสนุนความรุนแรงรวมถึงการป้องกันตนเอง (Breslin, Riggs ซี และ Arias, 1990Magdol และ al., 1997 Makepeace, 1986 O'Keefe, 1997 Stets & Henderson, 1991 หงส์ Gamboneคาลด์เวลล์ ซัลลิแวน และ หิมะ 2008), ต่ำ (Fredland et al., 2005), และการสื่อสารด้านสุขภาพจิตต้อง ซึ่งมีการพิจารณาอย่างจริงจังหรือพยายามฆ่าตัวตาย (Selekman & Praeger, 2006), อยากฆ่าตัวตายความคิด (Ackard, Neumark Sztainer และ Hannan, 2003), ภาวะซึมเศร้า (Ackard et al., 2003 Foshee et al.,2010, symptomology สุขภาพจิต (Howard และวัง 2003 เรนเนอร์และวิทนีย์ 2012), และ selfesteem ดี(Ackard et al., 2003 เรนเนอร์และวิทนีย์ 2012)แม้ว่าบางพฤติกรรมเสี่ยงได้รับการระบุอย่างชัดเจนให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างลักษณะการทำงาน perpetration อื่น ๆ ได้ไม่ชัดเจนสร้าง ผลกระทบของการใช้สารได้การทำวิจัยกันในหมู่วัยรุ่นตัวอย่างสำหรับความสัมพันธ์กับเพศหญิงเดทความรุนแรงperpetration อย่างไรก็ตาม วรรณคดีจะแตกต่างกันในการประเมินต้นสุราเมื่อเทียบกับปัจจุบันสุรา นักวิจัยต่าง ๆ ได้ตรวจสอบการใช้แอลกอฮอล์ในความรุนแรงหาคู่วัยรุ่นตัวอย่าง (Ackard et al., 2003 Foshee, Linder, MacDougall, & Bangdiwala, 2001 Lormand, 2009Al. ร้อยเอ็ด O'Donnell 2006 Swahn, Bossarte, & Sullivent, 2008), พฤติกรรมดื่มสุรายาเมา (Howard &วัง 2003) ดื่ม และขับรถ (แชมป์ et al., 2008), และยาใช้ (Ackard et al., 2003Howard และวัง 2003 Lormand, 2009 O'Keefe, 2005) เรนเนอร์และวิทนีย์ (2012) ตรวจสอบก่อนแอลกอฮอล์ใช้และเพศหญิง perpetration ใช้ในประเทศระยะยาวการศึกษาของวัยรุ่นสุขภาพ พวกเขาพบสุราไม่เป็นปัจจัยเสี่ยงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติสำหรับใกล้ชิดเพศหญิงperpetration ความรุนแรงคู่ค้า นอกจากนี้ Foshee และ al. (2001) พบสุราก่อนจะคาดการณ์ของ perpetration ความรุนแรงหาคู่หญิงรวมลักษณะการทำงานเพิ่มเติมที่ควรได้รับการพิจารณาเมื่อมีการตรวจสอบปัจจัยเสี่ยงต่อการปัญหาของสิ่งที่อยู่ในความเสี่ยง ตาม Sitkin และ Weingart (1995), ความเสี่ยงสิ่งมีถูกกำหนดเป็น "ของแต่ละบุคคลปัจจุบันแนวโน้มที่จะใช้ หรือหลีกเลี่ยงความเสี่ยง" (p. 1575) วรรณคดีเป็นเพียงพอเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงสิ่งและเดทความรุนแรง สำหรับวัยรุ่นและผู้ใหญ่วิจัย กระนั้น สนับสนุนกำลังรู้สึกพฤติกรรมระหว่างมนุษย์ในส่วนมากเปรียบเทียบกับผู้หญิง (เบรดี้และ Donenberg, 2006 Scourfield, Stevens, & Merikangas, 1996)ขึ้นอยู่กับจำนวนปัจจัยเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้น เป็นที่ชัดเจนว่า ยังคงทำงานมากเพื่อ ระบุการความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยเสี่ยงและแอพพลิเคชันของวัยรุ่นหญิงเดทความรุนแรงperpetrationการศึกษานี้ตรวจสอบวัยรุ่นหญิงหาคู่ความรุนแรง perpetration ใช้ชาติระยะยาวการศึกษาของสุขภาพวัยรุ่น (เพิ่มสุข), ตัวอย่างผลงานตัวแทนการสำรวจปัจจัยเสี่ยงขึ้นเป็น predictors ของ perpetration ในอนาคตของการเดทรุนแรง โดยเพศหญิง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัยรุ่นเดทความรุนแรงได้กลายเป็นความกังวลที่เพิ่มขึ้นสำหรับวัยรุ่น ตามที่ศูนย์ควบคุมโรคเยาวชนพฤติกรรมความเสี่ยงระบบเฝ้าระวังความชุกของการเดทความรุนแรงในช่วงจาก6.5% เป็น 16.1% ในสหรัฐฯที่เลือก (อีตัน et al., 2012) Mulford และ Giordano (2008) นอกจากนี้ยังตั้งข้อสังเกตว่าการละเมิดเป็นส่วนประกอบของความสัมพันธ์เดท1 ใน 10 เยาวชน วัยรุ่นย้อนความรุนแรงแตกต่างจากความรุนแรงในครอบครัวผู้ใหญ่เป็นเรื่องยากที่จะกำหนดเพราะวิธีการที่วัยรุ่นเข้าไปในความสัมพันธ์ที่โรแมนติก ศูนย์ควบคุมและป้องกันโรค (อีตัน et al., 2012) กำหนดเดทความรุนแรงขณะที่"ประเภทของความรุนแรงพันธมิตรใกล้ชิด มันเกิดขึ้นระหว่างคนสองคนในใกล้ชิดความสัมพันธ์ ลักษณะของความรุนแรงเดทสามารถทางกายภาพทางอารมณ์หรือทางเพศ "(อีตัน et al., 2012, จดหมายที่อยู่ในการไดโอนีโมคิงกรมสังคมสงเคราะห์มหาวิทยาลัยเวสต์ฟลอริด้า, 11000 มหาวิทยาลัยปาร์คเวย์อาคาร 85, เพนซาโคฟลอริด้า 32514, สหรัฐอเมริกา E-mail: [e-mail]. วารสารพฤติกรรมมนุษย์ในสิ่งแวดล้อมสังคม, 25: 907-922 2015 สงวนลิขสิทธิ์©เทย์เลอร์และฟรานซิส Group, LLC ISSN: 1091-1359 พิมพ์ / 1540-3556 ออนไลน์DOI: 10.1080 / 10911359.2015.1040907 907 ดาวน์โหลดโดย [Deakin University Library] ที่ 14:46 19 พฤศจิกายน 2015 พี. 113) แม้ว่าจะย้อนความรุนแรงถูกมองแบบดั้งเดิมจากมุมมองของเพศกับเพศชายที่ถูกรุกรานหรือ batterer วรรณกรรมนอกจากนี้ยังมีการตรวจสอบการเกิดขึ้นของการกระทำผิดหญิงเดทความรุนแรง(Foshee 1996; O'Keefe, 1997; แลร์รี่ส์สมิ ธ Slep, Avery- . ใบและกัสกา, 2008) นอกจากนี้การศึกษาได้รายงานเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่สูงขึ้นของการกระทำผิดหญิงวัยรุ่นของความรุนแรงในทางตรงกันข้ามกับการกระทำผิดของวัยรุ่นชาย (แชมป์โฟลีย์, Sigmon สมิ ธ Sutfin และดูแรนท์, 2008; โคเกอร์, et al, 2000. Foshee 1996; แลร์รี่ส์ et al, 2008;... หงส์ et al, 2008) ที่มีการรับรู้ของวัยรุ่นย้อนความรุนแรงเป็นปัญหาสุขภาพของประชาชนในหลายปัจจัยเสี่ยงที่ได้รับการระบุ ปัจจัยเสี่ยงที่ได้รับการอ้างถึงรวมถึงการใช้สารเสพติด (Foshee เรเยสและ Ennettt 2010; O'Keefe, 1997; & Selekman Praeger, 2006), การมีเพศสัมพันธ์ในช่วงต้น (อัลเลนโคลแมน-Cowger, มงกุฎชะนีและเถาวัลย์ 2011; Lormand 2009), การตั้งครรภ์ (Selekman และ Praeger, 2006) หลายคู่นอน(อัลเลน, et al, 2011;. ฮาวเวิร์ดและวัง 2003; Selekman และ Praeger, 2006) ที่ไม่แข็งแรงกิจกรรมการควบคุมน้ำหนัก(Selekman และ Praeger 2006 ) อำนาจและความต้องการการควบคุม (Selekman และ Praeger, 2006), แอฟริกันอเมริกันหรือสถานะของชนกลุ่มน้อย (แชมป์ et al, 2008;. เอ็ดเวิร์ดส์, เขียว, และเพอร์กิน, 2006; Foshee et al, 1996;. Foshee et al, 2008, 2010. ; Kreiter et al, 1999;. O'Keefe, 1997; O'Keefe, Brockepp, และชิว, 1986. รอ ธ แมน et al, 2011; & Windle Mrug 2009) สัมผัสกับความรุนแรง (Edleson 1999; Foshee, Ennett บาว, Benefield และ Suchindran 2005; Gwartney-กิ๊บส์ Stockard และ Bohmer, 1987; Lewis & Fremouw 2001; Selekman และ Praeger 2006 หมาป่าและ Foshee, 2003) เป็นเจ้าของอาวุธ(Selekman และ Praeger, 2006) และเป็นเหยื่อของการเดทความรุนแรง (O'Keefe, 1997) ปัจจัยที่สนับสนุนการเริ่มต้นของความรุนแรงเพศหญิงรวมถึงการป้องกันตัวเอง (เบรสลิน, ริกส์, แลร์รี่ส์และอาเรีย, 1990;. Magdol et al, 1997; เมคพีซ 1986; O'Keefe, 1997; stets และเฮนเดอ 1991; หงส์ Gambone, Caldwell, ซัลลิแวนและหิมะ, 2008), การสื่อสารที่ดี (Fredland et al., 2005) และสุขภาพจิตความต้องการซึ่งรวมถึงการพิจารณาอย่างจริงจังหรือพยายามฆ่าตัวตาย(Selekman และ Praeger, 2006) การฆ่าตัวตายคิด(Ackard, Neumark- Sztainer และ Hannan, 2003), ซึมเศร้า (Ackard et al, 2003;. Foshee, et al. 2010) สุขภาพจิต symptomology (ฮาวเวิร์ดและวัง 2003; Renner และวิทนีย์, 2012) และ selfesteem ยากจน(Ackard et al, 2003. Renner & Whitney 2012) ถึงแม้ว่าพฤติกรรมเสี่ยงบางส่วนได้รับการระบุไว้อย่างชัดเจนแสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการกระทำผิดอื่น ๆ ที่ยังไม่ได้รับการจัดตั้งขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ผลกระทบของการใช้สารเสพติดได้รับการวิจัยกันดีในหมู่วัยรุ่นตัวอย่างสำหรับการเชื่อมโยงกับการออกเดทหญิงความรุนแรงการกระทำผิด อย่างไรก็ตามวรรณกรรมจะแตกต่างกันในการประเมินผลกระทบจากการดื่มสุราในช่วงต้นเมื่อเทียบกับปัจจุบันใช้เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ นักวิจัยหลายคนได้รับการตรวจสอบการใช้งานของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในการเดทความรุนแรงในวัยรุ่นตัวอย่าง (Ackard et al, 2003;. Foshee, ลินเดอ, MacDougall และ Bangdiwala 2001; Lormand 2009;. ดอนเนลล์ et al, 2006; Swahn, Bossarte และ Sullivent 2008) พฤติกรรมการดื่มสุรา (ฮาวเวิร์ดและวัง, 2003), การดื่มสุราและขับรถ (แชมป์ et al, 2008) และการใช้ยาเสพติด (Ackard et al, 2003;.. ฮาวเวิร์ดและวัง 2003; Lormand 2009; O ' Keefe, 2005) Renner และวิทนีย์ (2012) การตรวจสอบการใช้เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในช่วงต้นและการกระทำผิดหญิงโดยใช้การศึกษาระยะยาวแห่งชาติของวัยรุ่นสุขภาพ พวกเขาพบว่าการใช้เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ไม่ได้เป็นปัจจัยเสี่ยงอย่างมีนัยสำคัญสำหรับผู้หญิงที่ใกล้ชิดพันธมิตรกระทำผิดรุนแรง นอกจากนี้ Foshee et al, (2001) ยังพบว่าการดื่มสุราในช่วงต้นจะเป็นการคาดการณ์ของการกระทำผิดเดทความรุนแรงเพศหญิง. พฤติกรรมอื่น ๆ ที่ควรพิจารณาเมื่อตรวจสอบปัจจัยเสี่ยงรวมถึงปัญหาของนิสัยชอบที่จะมีส่วนร่วมในความเสี่ยง ตามที่ Sitkin และ Weingart (1995), นิสัยชอบความเสี่ยงได้รับการกำหนดให้เป็น"แนวโน้มปัจจุบันของแต่ละบุคคลที่จะใช้หรือหลีกเลี่ยงความเสี่ยง" (พี. 1575) วรรณกรรมคือไม่เพียงพอที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงนิสัยชอบและย้อนความรุนแรงสำหรับทั้งผู้ใหญ่และวัยรุ่น. วิจัยกระนั้นสนับสนุนความชุกมากขึ้นของพฤติกรรมความรู้สึกที่กำลังมองหาในหมู่มนุษย์ในการเปรียบเทียบกับผู้หญิง (เบรดี้และ Donenberg 2006; Scourfield สตีเว่นและ Merikangas, 1996). ขึ้นอยู่กับจำนวนของปัจจัยเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นเป็นที่ชัดเจนว่าการทำงานมากยังคงอยู่ในการระบุความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยเสี่ยงและการคาดการณ์ของการเดทหญิงวัยรุ่นใช้ความรุนแรงการกระทำผิด. การศึกษาครั้งนี้การตรวจสอบการออกเดทหญิงวัยรุ่นที่กระทำผิดการใช้ความรุนแรงโดยใช้ชาติระยะยาวการศึกษาวัยรุ่นสุขภาพ (เพิ่มสุขภาพ) ซึ่งเป็นตัวอย่างที่เป็นตัวแทนในระดับประเทศเพื่อสำรวจปัจจัยเสี่ยงที่ยอมรับในฐานะของการกระทำผิดทำนายอนาคตของความรุนแรงเดทหญิง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัยรุ่นกับความรุนแรงได้กลายเป็นความกังวลเพิ่มขึ้นสำหรับวัยรุ่น ตามศูนย์การควบคุมโรคและพฤติกรรมเสี่ยง
เยาวชนเฝ้าระวังระบบ ความชุกของการเดทความรุนแรงช่วง
จาก 6.5% ในสหรัฐอเมริกา ( ร้อยละ 16.1 เลือก Eaton et al . , 2012 ) มัลเฟิร์ด และ จอร์ดาโน ( 2008 ) ยัง
กล่าวว่า การละเมิดเป็นส่วนประกอบของ dating ความสัมพันธ์ 1 ใน 10 ของเยาวชน วัยรุ่นกับความรุนแรง ซึ่งแตกต่างจาก
ผู้ใหญ่ ความรุนแรงในครอบครัว เป็นเรื่องยากที่จะกำหนดเนื่องจากวิธีการที่วัยรุ่นเข้าไป
ความสัมพันธ์ที่โรแมนติก ศูนย์ควบคุมและป้องกันโรค ( Eaton et al . , 2012 ) กำหนด
เดทความรุนแรงเป็น " ประเภทของความรุนแรงในคู่สมรส . มันเกิดขึ้นระหว่างคนสองคนในความสัมพันธ์ใกล้ชิด

ธรรมชาติของการเดทความรุนแรงสามารถทางกายภาพ , อารมณ์หรือทางเพศ " ( Eaton et al . ,2012
ที่อยู่กับดิออน MOULTRIE กษัตริย์ สังคมสงเคราะห์ มหาวิทยาลัยเวสต์ฟลอริด้า , 000
University Parkway , อาคาร 85 , Pensacola , FL 32514 , USA e-mail : dking1 @
uwf . วารสารการศึกษาพฤติกรรมของมนุษย์ในสังคม 25:907 – 922 2015
ลิขสิทธิ์©เทย์เลอร์&ฟรานซิสกลุ่ม ชื่อ : พิมพ์ / 1091-1359 LLC

1540-3556 ออนไลน์ดอย : 10.1080 / 10911359.2015.1040907 ที่นี่

ดาวน์โหลดโดย [ ] ห้องสมุดมหาวิทยาลัยที่ 14:46 19 พฤศจิกายน 2015
หน้า 113 ) แม้ว่าเดทความรุนแรงเป็นประเพณีที่ดูจากมุมมองของเพศกับผู้ชาย
ถูกรุกรานหรือ batterer วรรณคดี มีการเกิดขึ้นของการทำบาปของหญิง
เดทความรุนแรง ( foshee , 1996 ; โอคีฟ , 1997 ; โอ ' เลียรี่ สมิธ ล็บ เอเวอรี่ใบ& cascardi , 2008 ) .
นอกจากนี้การศึกษาได้รายงานเหตุการณ์สูงกว่าวัยรุ่นหญิงของการทำบาปของความรุนแรง
ตรงกันข้ามกับการทำบาปวัยรุ่นชาย ( แชมป์ โฟลี่ย์ sigmon สมิธ sutfin & Durant ,
, 2008 ; Coker et al . , 2000 ; foshee , 1996 ; โอ ' เลียรี่ et al . , 2008 ; หงส์ et al . , 2008 ) .
กับการรับรู้ ของวัยรุ่นกับความรุนแรงเป็นปัญหาสาธารณสุข ปัจจัยเสี่ยงหลายประการได้ถูก
ระบุปัจจัยความเสี่ยงที่ถูกอ้างถึงรวมถึงการใช้สารเสพติด ( foshee , เรเยส& ennettt , 2010 ;
โอคีฟ , 1997 ; selekman &เพรเกอร์ , 2006 ) ก่อนการมีเพศสัมพันธ์ (
cowger แอลลีน , โคลแมน , มงกุฎ , ชะนี , &เถา , 2011 ; lormand , 2009 ) , การตั้งครรภ์ ( selekman &เพรเกอร์ , 2006 ) คู่ค้าหลายเพศ
( แอลลีน et al . , 2011 ; &ฮาเวิร์ดหวัง , 2003 ; selekman &เพรเกอร์ , 2006 ) , โรค
กิจกรรมการควบคุมน้ำหนัก ( selekman &เพรเกอร์ , 2006 ) ความต้องการพลังงานและการควบคุม ( selekman &เพรเกอร์ ,
2006 ) ชาวอเมริกัน หรือชนกลุ่มน้อย สถานะ ( แชมป์ et al . , 2008 ; Edwards , สีเขียว , & Perkins , 2006 ;
foshee et al . , 1996 ; foshee et al . 2008 , 2010 kreiter et al . , 1999 ; โอคีฟ , 1997 ; brockepp โอคีฟ , ,
&เคี้ยว , 1986 ; เดิน et al . , 2011 ; วินเดิล& mrug , 2009 ) , แสง ( edleson ความรุนแรง ,2542 ;
foshee ennett เบเนฟิลด์ , อุนจิ , , , & suchindran , 2005 ; gwartney กิ๊บส์ สต็อกเคิร์ด& bohmer
, , 1987 ; ลูอิส& fremouw , 2001 ; selekman &เพรเกอร์ , 2006 , หมาป่า& foshee , 2003 ) ,
เจ้าของอาวุธ ( selekman &เพรเกอร์ , 2006 ) , และเป็นเหยื่อของความรุนแรง เดท ( โอคีฟ , 1997 ) ปัจจัยที่สนับสนุนการใช้ความรุนแรง รวมถึงหญิง
ป้องกันตัว ( เบรสลิน , ริกส์โอ ' เลียรี่ & Arias , 1990 ;
,magdol et al . , 1997 ; เมคพีซ , 1986 ; โอคีฟ , 1997 ; stets & เฮนเดอร์สัน , 1991 ; หงส์ gambone
คาลด์เวลล์ ซัลลิแวน & , หิมะ , 2008 ) , การสื่อสารที่ไม่ดี ( fredland et al . , 2005 ) และสุขภาพจิต
ต้องการ ซึ่งรวมถึงการพิจารณาอย่างจริงจังหรือพยายามฆ่าตัวตาย ( selekman &เพรเกอร์ 2006 ) , คิดฆ่าตัวตาย
( แอคคาร์ต เมือง sztainer , &แฮนเนิ่น , 2003 ) ซึมเศร้า ( แอคคาร์ต et al . , 2003 ; foshee et al . ,
2010 ) , symptomology สุขภาพจิต ( โฮเวิร์ด&วัง , 2003 ; เรนเนอร์& Whitney , 2012 ) , และยากจน self-esteem
( แอคคาร์ต et al . , 2003 ; เรนเนอร์&วิทนีย์ 2012 ) .
ถึงแม้ว่าบางพฤติกรรมเสี่ยงได้ระบุอย่างชัดเจนแสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรม
การทำบาป คนอื่นยังไม่ได้จัดตั้งขึ้นอย่างชัดเจน ผลกระทบของการใช้สาร
ถูกดีสนใจในตัวอย่างวัยรุ่นสำหรับความสัมพันธ์กับหญิงคบกับการทำบาปความรุนแรง

อย่างไรก็ตาม วรรณกรรมจะแตกต่างกันในการประเมินก่อนการใช้แอลกอฮอล์และสุราปัจจุบัน

นักวิจัยหลายคนได้ศึกษาการใช้แอลกอฮอล์ในวัยรุ่นกับความรุนแรง
ตัวอย่าง ( แอคคาร์ต et al . , 2003 ; foshee ลิน&เมิกดูเกิล , , , bangdiwala 2001 lormand , 2009 ;
;ดอนเนลล์ et al . 2006 ; swahn bossarte & , , sullivent , 2008 ) , พฤติกรรมการดื่มการดื่มสุรา ( โฮเวิร์ด&
วัง , 2003 ) การดื่มสุราและขับรถ ( แชมป์ et al . , 2008 ) , และการใช้ยา ( แอคคาร์ต et al . , 2003 ;
&ฮาเวิร์ดหวัง , 2003 ; lormand , 2009 ; โอคีฟ , 2005 ) เรนเนอร์ และ วิทนีย์ ( 2012 ) ตรวจสอบ
ใช้แอลกอฮอล์แต่เช้า และการทำบาป หญิง โดยใช้การศึกษาระยะยาวแห่งชาติของสุขภาพวัยรุ่น

พวกเขาพบว่า การใช้แอลกอฮอล์เป็นปัจจัยเสี่ยงสำหรับหญิงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ส่วนตัว
พันธมิตรความรุนแรงการทำบาป . นอกจากนี้ foshee et al . ( 2001 ) นอกจากนี้ยังพบต้นใช้แอลกอฮอล์เป็น
พยากรณ์ของหญิงคบกับการทำบาป ความรุนแรง
เพิ่มเติมพฤติกรรมที่ควรได้รับการพิจารณาเมื่อพิจารณาปัจจัยความเสี่ยงรวมถึง
ปัญหาของความโน้มเอียงร่วมในความเสี่ยงตาม sitkin และ weingart ( 1995 ) , ความเอนเอียงความเสี่ยงได้
ถูกนิยามว่า " ของแต่ละคนปัจจุบัน มีแนวโน้มที่จะใช้หรือหลีกเลี่ยงความเสี่ยง " ( หน้า 1152 ) วรรณกรรมคือ
ไม่เพียงพอในขณะที่มันเกี่ยวข้องกับความเสี่ยง ความโน้มเอียงและเดทความรุนแรง ทั้งผู้ใหญ่และวัยรุ่น .
การวิจัย อย่างไรก็ตาม สนับสนุนมากขึ้น ความชุกของพฤติกรรมของมนุษย์ใน
ความรู้สึกแสวงหาสิ่งตื่นเต้นเร้าใจเปรียบเทียบกับผู้หญิง ( Brady & donenberg , 2006 ; scourfield สตีเว่นส์ & merikangas , 1996 ) .
ขึ้นอยู่กับจำนวนของปัจจัยความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้น เป็นที่ชัดเจนว่าทำงานมากยังคงที่จะระบุ
ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยเสี่ยงและความสามารถในการทำนายของวัยรุ่นหญิงคบกับการทำบาปความรุนแรง
.
ศึกษาวัยรุ่นหญิงคบกับความรุนแรง การทำบาปใช้แห่งชาติ
การศึกษาระยะยาวของสุขภาพวัยรุ่น ( เพิ่มภาพ ) เป็นประเทศตัวอย่างที่เป็นตัวแทน

สํารวจปัจจัยเสี่ยงปัจจัยสร้างอนาคตของการทำบาปของเดทความรุนแรงโดยหญิง