While it is often assumed that the

While it is often assumed that the active component of such exposure interventions is the re- peated tasting of the food, and the ‘learned safety’ that results from this (Kalat & Rozin, 1973; Rozin, 1976), the act of tasting is not an isolated sensory experience as it also provides exposure to the food’s non-taste sensory qualities. That is, when a food is offered to a child to eat, the child is exposed to the sight of the food, its smell and its texture as the food is handled; he or she may also hear the name of the food. If they taste it, they additionally experience the texture of the food in the mouth and the sound it makes as it is chewed. Familiarity with these non-taste sensory properties of a food may play some part in the positive effects that result from repeated tasting.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในขณะที่มันมักจะสันนิษฐานว่า เป็นส่วนประกอบที่ใช้งานอยู่ของงานเช่นแสง re - peated ชิมอาหาร และการ 'เรียนรู้ความปลอดภัย' ที่เป็นผลจากการนี้ (Kalat & Rozin, 1973 Rozin, 1976) การกระทำของชิมไม่มีประสบการณ์ทางประสาทสัมผัสแยกยังให้สัมผัสกับคุณภาพทางประสาทสัมผัสไม่ใช่รสชาติของอาหาร นั่นคือ เมื่อมีอาหารให้เด็กกิน เด็กสัมผัสกับภาพของอาหาร กลิ่น และเนื้อสัมผัสของที่จัดการอาหาร เขาหรือเธออาจได้ยินชื่อของอาหาร ถ้าพวกเขาลิ้มรสมัน พวกเขานอกจากนี้พบพื้นผิวของอาหารในปากและเสียงที่ทำให้เป็นมันเป็น chewed ความคุ้นเคยกับคุณสมบัติทางประสาทสัมผัสเหล่านี้ไม่ใช่รสชาติของอาหารอาจเล่นบางส่วนในผลบวกที่ได้จากการชิมซ้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขณะที่มันมักจะสันนิษฐานว่าเป็นส่วนที่ใช้งานของการแทรกแซงการสัมผัสดังกล่าวเป็นไปชิมอีก peated ของอาหารและ 'เรียนรู้ด้านความปลอดภัย' ที่เกิดจากการนี​​้ (กาลัทและ Rozin 1973; Rozin, 1976) การกระทำของชิมคือ ไม่ได้เป็นประสบการณ์ทางประสาทสัมผัสที่แยกเป็นก็ยังมีการสัมผัสกับอาหารที่ไม่ใช่รสชาติคุณภาพทางประสาทสัมผัส นั่นคือเมื่ออาหารที่ให้บริการแก่เด็กที่จะกินเด็กที่มีการสัมผัสกับสายตาของอาหารกลิ่นและเนื้อสัมผัสของมันเป็นอาหารที่มีการจัดการ; เขาหรือเธออาจจะได้ยินชื่อของอาหาร ถ้าพวกเขาได้ลิ้มรสมันพวกเขายังได้สัมผัสกับพื้นผิวของอาหารในปากและเสียงก็จะทำให้มันเป็นที่เคี้ยว ความคุ้นเคยกับเหล่านี้ที่ไม่ประสาทสัมผัสรสชาติของอาหารอาจจะเล่นบางส่วนในผลในเชิงบวกที่เกิดจากการชิมซ้ำแล้วซ้ำอีก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในขณะที่มันมักจะถือว่าเป็นส่วนประกอบ เช่น การใช้มาตรการเป็น Re - peated รสชาติของอาหาร และ ' เรียนรู้ความปลอดภัย ' ที่เป็นผลจาก ( Kal ā t &กซานเดอร์ โรซิน 1973 ; กซานเดอร์ โรซิน , 1976 ) , การกระทำของชิมไม่ใช่แยกประสาทสัมผัสประสบการณ์มันยังให้สัมผัสกับอาหาร ไม่มีรสชาติและคุณภาพ นั่นคือ เมื่ออาหารถูกเสนอให้ลูกกินเด็กเผชิญกับสายตาของอาหาร , กลิ่น และเนื้อเป็นอาหารควบคุม เขาหรือเธออาจจะได้ยินชื่อของอาหาร ถ้ารสชาติมัน พวกเขายังสัมผัสพื้นผิวของอาหารในปากและเสียงทำให้มันแทะความคุ้นเคยกับคุณสมบัติเหล่านี้ไม่ใช่รสชาติของอาหาร และอาจจะเล่นเป็นส่วนหนึ่งในผลในเชิงบวกที่เป็นผลจากซ้ำชิม