The other Keynesian device is fisca

The other Keynesian device is fiscal policy, as with deficit spending by states—that is, governments deliberately spending more than they take in as revenues through their tax systems, again increasing demand and boosting the economy. The new kind of liberal economists that began to favor state intervention (by comparison with the older school that abhorred state intervention in market systems) also favor this method as a more effective measure, the “liberal” aspect being that deficit spending can be used for social investment like improving education and social services. While favoring the latter course, Keynes himself thought that simply “government spending” was crucial rather than the social invest- ment part: burying banknotes in old mines, filling these with refuse, and then having private enterprise dig them up was better than nothing if the goal was to increase employment in ending serious recessions like the depression of the 1930s. (In the end, fiscal deficits proved to be structur- ally necessary just to keep capitalist economies going, with governments regularly having state budgetary deficits on the order of 3–4% of GDP, with this leading to huge and permanent state debts—the U.S. federal government’s total debt is $9.5 trillion, or more than $30,000 per person, while that of the U.K. government is about $1.0 trillion, or more than $15,000 per person.) Keynes proved theoretically what actual economic policy and recurring depressions had long shown in practice: free mar- kets do not spontaneously maximize human well-being. Instead, the state has to intervene through demand management, changing the aggregate level of demand of a capitalist economy through monetary and fiscal policies. Keynes also pointed to the chaotic core of market-based deci-sion making, the utter uncertainty that haunts the capitalist imagination, uncertainty as a self-fulfilling prophecy, uncertainty that when spread widely can even cause depression. As Franklin Roosevelt said in 1933 on becoming president of the United States: “The only thing we have to fear is fear itself.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อุปกรณ์อื่น ๆ ของเคนส์เป็นนโยบายการคลังเช่นเดียวกับการใช้จ่ายของการขาดดุลโดยรัฐที่เป็นรัฐบาลจงใจการใช้จ่ายมากขึ้นกว่าที่พวกเขาใช้เวลาในการเป็นรายได้ผ่านระบบภาษีของพวกเขาอีกครั้งที่เพิ่มขึ้นความต้องการและการส่งเสริมเศรษฐกิจชนิดใหม่ของนักเศรษฐศาสตร์เสรีนิยมที่เริ่มต้นที่จะสนับสนุนการแทรกแซงของรัฐ (โดยเปรียบเทียบกับโรงเรียนเก่าที่รังเกียจการแทรกแซงของรัฐในระบบการตลาด) นอกจากนี้ยังชอบวิธีการนี​​้เป็นมาตรการที่มีประสิทธิภาพมากขึ้น "เสรีนิยม" ด้านการใช้จ่ายของการขาดดุลที่สามารถใช้สำหรับการ การลงทุนทางสังคมเช่นการปรับปรุงการศึกษาและบริการสังคม ในขณะที่ความนิยมแน่นอนหลังkeynes ตัวเองคิดว่าแค่ "การใช้จ่ายของรัฐบาล" มีความสำคัญมากกว่าการลงทุนส่วนหนึ่ง-ment สังคมฝังธนบัตรในเหมืองเก่าเติมเหล่านี้กับขยะแล้วมีองค์กรเอกชนขุดพวกเขาเป็นดีกว่าไม่มีอะไรถ้าเป้าหมายคือการเพิ่มการจ้างงาน ในการยุติการถดถอยอย่างรุนแรงเช่นภาวะซึมเศร้าของช่วงทศวรรษที่ 1930 (ในท้ายที่สุดการขาดดุลการคลังพิสูจน์แล้วว่าเป็น STRUCTUR พันธมิตรที่จำเป็นเพียงเพื่อให้เศรษฐกิจทุนนิยมไปกับรัฐบาลประจำรัฐที่มีการขาดดุลงบประมาณในลำดับ 3-4% ของจีดีพีที่มีนี้นำไปสู่​​หนี้ที่รัฐขนาดใหญ่และถาวรเรา หนี้สินรวมของรัฐบาลคือ 9500000000000 $ หรือมากกว่า $ 30,000 ต่อคนในขณะที่สหราชอาณาจักร รัฐบาลอยู่ที่ประมาณ $ 1.0 ล้านล้าน. หรือกว่า 15,000 $ ต่อคน) keynes พิสูจน์แล้วว่าสิ่งที่เกิดขึ้นจริงในทางทฤษฎีนโยบายทางเศรษฐกิจและความหดหู่ที่เกิดขึ้นได้แสดงให้เห็นมานานในการปฏิบัติ: Kets-Mar ฟรีไม่ได้เป็นธรรมชาติของมนุษย์ที่เพิ่มเป็นอยู่ที่ดี แทนรัฐมีการแทรกแซงผ่านการจัดการความต้องการที่เปลี่ยนแปลงไปในระดับที่รวมของความต้องการของเศรษฐกิจทุนนิยมผ่านนโยบายการเงินและการคลังkeynes ยังชี้ไปที่แกนวุ่นวายของการตลาดที่ใช้การทำ deci-ไซออน, ความไม่แน่นอนที่สุดที่หลอกหลอนทุนนิยมจินตนาการความไม่แน่นอนเป็นคำทำนายของตัวเองตอบสนองความไม่แน่นอนที่ว่าเมื่อแพร่กระจายอย่างกว้างขวางยังสามารถทำให้เกิดภาวะซึมเศร้า แฟรงคลินรูสเวลที่กล่าวว่าในปี 1933 จะกลายเป็นประธานาธิบดีของประเทศสหรัฐอเมริกา: "สิ่งเดียวที่เราต้องกลัวคือความกลัวตัวเอง."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อุปกรณ์อื่น ๆ สำนักเคนส์เป็นนโยบายทางการเงิน เช่นเดียวกับการใช้จ่ายขาดดุลโดยอเมริกา — รัฐบาลนั่นคือ โดยเจตนาใช้จ่ายมากกว่าใช้ในเป็นรายได้ผ่านระบบภาษีของพวกเขา เพิ่มความต้องการ และส่งเสริมเศรษฐกิจอีกด้วย นักเศรษฐศาสตร์ของเสรีนิยมใหม่เริ่มชอบแทรกแซงของรัฐ (by comparison with โรงเรียนเก่าที่ abhorred รัฐแทรกแซงระบบตลาด) ยังชอบวิธีการนี้เป็นการวัดมีประสิทธิภาพ ด้าน "เสรี" ก็คือใช้จ่ายขาดดุลสามารถใช้สำหรับการลงทุนทางสังคมเช่นการปรับปรุงการศึกษาและบริการสังคม ในขณะที่นความหลังหลักสูตร คีย์เนสเองคิดที่เพียง "รัฐบาลใช้จ่าย" สำคัญแทนส่วนติดสังคมลงทุนขัด: burying ธนบัตรในเหมืองเก่า กรอกข้อมูลเหล่านี้ด้วย และมีองค์กรเอกชนที่พวกเขาขุดแล้ว ได้ดีกว่าไม่มีอะไรถ้าเป้าหมายคือการ เพิ่มการจ้างงานในสิ้น recessions ร้ายแรงเช่นโรคซึมเศร้าที่ว่าด้วยการ (ในสุด ขาดดุลการคลังเกี่ยวกับ พันธมิตร structur จำเป็นเพียงเพื่อให้เศรษฐกิจทุนไป กับรัฐบาลอย่างสม่ำเสมอมีการขาดดุลงบประมาณของรัฐขั้นที่ 3-4% ของ GDP กับเมล์นี้หนี้รัฐขนาดใหญ่ และถาวร — รัฐบาลสหรัฐสหรัฐของหนี้สินรวม $9.5 ล้านล้าน หรือมากกว่า $30000 ต่อคน ในขณะที่รัฐบาลสหราชอาณาจักร ประมาณ $ ล้าน 1.0 ล้าน, หรือมากกว่า $15000 ต่อหนึ่งคน) คีย์เนสครั้งแรกราคาพิสูจน์อะไรนโยบายเศรษฐกิจจริงและทรายเกิดได้จึงแสดงในทางปฏิบัติ: มี.ค. kets ฟรีไม่ธรรมชาติให้เป็นมนุษย์อยู่ แทน รัฐได้เข้าแทรกแซง โดยความต้องการจัดการ การเปลี่ยนแปลงระดับการรวมของความต้องการของระบบเศรษฐกิจผ่านนโยบายการเงิน และเงินทุน คีย์เนสยังชี้ไปหลักที่วุ่นวายของตลาดจาก deci-sion การ ความไม่แน่นอนที่สุดที่ haunts ทุนจินตนาการ ความไม่แน่นอนเป็นคำพยากรณ์การตอบสนองตนเอง ความไม่แน่นอน ที่เมื่อแพร่กระจายอย่างกว้างขวางแม้อาจทำให้เกิดภาวะซึมเศร้าได้ เป็นแฟรงคลิรรูซเวลท์โอกล่าวว่า ในปี 1933 เป็น ประธานาธิบดีของสหรัฐอเมริกา: "สิ่งเดียวที่เราต้องกลัวคือ กลัวตัวเอง"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทิ้งอุปกรณ์อื่นๆที่เป็นนโยบายการคลังและพร้อมด้วยการใช้จ่ายเกินดุลโดยรัฐที่มีการใช้จ่ายของรัฐบาลความตั้งใจมากกว่าพวกเขาจะเป็นรายได้ผ่านระบบ ภาษี ของพวกเขาอีกครั้งความต้องการที่เพิ่มขึ้นและเพิ่ม ประสิทธิภาพ ระบบเศรษฐกิจได้ที่ใหม่ของเสรีนักเศรษฐศาสตร์ที่เริ่มให้รัฐเข้ามาแทรกแซง(โดยการเปรียบเทียบกับที่เก่ากว่าโรงเรียนที่เกลียดชังรัฐการแทรกแซงในตลาดระบบ)ยังเป็นวิธีที่มี ประสิทธิภาพ มากขึ้นจากการวัดที่"เสรี"ด้านที่ขาดดุลการใช้จ่ายสามารถใช้สำหรับการจัดงานทางสังคมการลงทุนเช่นการปรับปรุงการศึกษาและบริการทางสังคม ในขณะที่เรือแล่นเร็วขึ้นแน่นอนหลังKeynes ตัวเองคิดว่า"การใช้จ่ายของ ภาค รัฐ"เป็นสิ่งสำคัญมากมากกว่าที่ทางสังคมลงทุน - การส่วน:ส่งศพธนบัตรเก่าในเหมืองแร่,การเติมน้ำเหล่านี้พร้อมด้วยปฏิเสธ,และจากนั้นจึงมีองค์กร ภาค เอกชนขุดขึ้นมาก็ดีกว่าไม่มีอะไรหากเป้าหมายเป็นการเพิ่มการจ้างงานในการยุติ ภาวะ เศรษฐกิจถดถอยอย่างจริงจังเหมือนกับที่ความตกต่ำของที่ 1930 . (ในช่วงปลายการขาดดุลงบประมาณได้พิสูจน์ให้เป็น structur - พันธมิตรจำเป็นเพื่อรักษาระบบเศรษฐกิจแบบทุนนิยมจะไปกับรัฐบาลอย่างสม่ำเสมอมีการขาดดุลงบประมาณของรัฐในการสั่งซื้อของ 3-4 3-4 3-4% ของ GDP กับนี้ที่นำไปต่อหนี้ของรัฐขนาดใหญ่และถาวร - หนี้ทั้งหมดของธนาคารกลางสหรัฐของรัฐบาลที่มีมูลค่า 9.5 ล้านล้านบาทหรือมากกว่า$ 30 , 000 บาทต่อคนในขณะที่รัฐบาลอังกฤษที่มีประมาณ 1.0 ล้านล้านบาทหรือมากกว่า$ 15 , 000 บาทต่อคน) Keynes พิสูจน์ได้ในทางทฤษฎีว่านโยบายทางเศรษฐกิจจริงและ ภาวะ เศรษฐกิจตกต่ำซ้ำไม่เคยแสดงในการปฏิบัติโดยไม่เสียค่าบริการมี.ค. kets ไม่เพิ่มความเป็นอยู่ที่ดีของผู้คนสมัครใจ แทนที่จะเข้าไปแทรกแซงโดยผ่านการจัดการความต้องการที่เปลี่ยนแปลงไปรวมกันที่ระดับของความต้องการของระบบเศรษฐกิจทุนนิยมที่ผ่านการกำหนดนโยบายการเงินและการคลังKeynes ยังได้ชี้ว่า core ที่วุ่นวายของการทำให้หนึ่งในสิบ - ซียงตลาด - ใช้ความไม่แน่นอนอย่างที่ตามหลอกหลอนจินตนาการทุนนิยมที่ความไม่แน่นอนเป็นการทำนายแบบที่จัดหาความไม่แน่นอนว่าเมื่อกระจายตัวอยู่โดยรอบอย่างกว้างขวางสามารถทำให้เกิดความตกต่ำได้ เป็น, Franklin Roosevelt กล่าวว่าในปี 1933 ในการเป็นกรรมการผู้จัดการใหญ่ของสหรัฐอเมริกาว่า"สิ่งเดียวที่เราต้องกลัวว่ามีความกลัวในตัวมันเอง"