Medium- and long-term policyof cult

Medium- and long-term policy
of cultural development
Since the first Five-Year Plan of the Republic of Indonesia, set up in 1968,
culture has been a prominent feature in the government’s overall planning
of national development. In the final year (1983) of the third Five-Year
Plan, it did not seem that culture would lose its importance. National
cultural development is acknowledged as being the basis for national
development in general. Indonesia gives priority to the development of
national culture to enhance cultural identity and national unity as outlined
in the constitution and the state ideology.
Thus, the programmes already mentioned on national language,
national history and traditional values, will remain relevant for the
development of Indonesia.
For, as outlined in the Five-Year Plan (in the section on long-term
planning in the chapter on culture), the features considered important are
as follows:
1. Indonesian traditional values have to be developed to enhance cultural
identity, cultural security and national unity.
2. National culture has to be developed on the basis of the Pancasila
(national ideology) and to follow the guidelines of those values that
enhance cultural identity and increase the values of those traditions
that have come down to us.
3. Once a strong cultural identity is established, there is less negative
foreign influence and the people are more able to absorb such foreign
influence as is necessary, which will be positive for the development of
their own culture.
4. The national language should be developed so as to become the language
used at all levels of communication.
5. Local languages have to remain developed as part of the national
heritage and to enhance the development of the national language.
6. Art development should aim at creativity with the artists themselves
a part of the nation and national culture.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นโยบายระยะกลาง และระยะยาวการพัฒนาวัฒนธรรมตั้งแต่แรกห้าปีแผนการของสาธารณรัฐอินโดนีเซีย ตั้งขึ้นในปี 1968วัฒนธรรมมีคุณลักษณะเด่นในการวางแผนโดยรวมของรัฐบาลของการพัฒนาชาติ ในปีสุดท้าย (1983) ของปีสามแผน มันไม่ได้ดูเหมือนว่า วัฒนธรรมจะสูญเสียความสำคัญ แห่งชาติเป็นที่ยอมรับพัฒนาวัฒนธรรมเป็น พื้นฐานแห่งชาติพัฒนาโดยทั่วไป อินโดนีเซียให้ความสำคัญในการพัฒนาวัฒนธรรมชาติวัฒนธรรมและสร้างเอกภาพแห่งชาติตามที่ระบุไว้ในรัฐธรรมนูญและอุดมการณ์ของรัฐดังนั้น โปรแกรมที่กล่าวถึงแล้วในภาษาประจำชาติประวัติศาสตร์แห่งชาติและค่านิยมดั้งเดิม ยังคงเกี่ยวข้องกับการการพัฒนาของประเทศอินโดนีเซียตามที่ระบุไว้ในการวางแผนห้าปี (ในส่วนในระยะยาวการวางแผนในบทวัฒนธรรม), คุณสมบัติถือว่าสำคัญที่มีเป็นดังนี้:1 ต้องได้รับการพัฒนาเพื่อเสริมสร้างวัฒนธรรมค่านิยมดั้งเดิมที่อินโดนีเซียเอกลักษณ์ วัฒนธรรมความปลอดภัย และความสามัคคีแห่งชาติ2. ชาติวัฒนธรรมมีได้รับการพัฒนาตามการ Pancasila(อุดมการณ์แห่งชาติ) และตามแนวทางของค่าที่เพิ่มเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรม และเพิ่มค่าของประเพณีดังกล่าวที่มีมาลงให้เรา3. เมื่อสำเร็จเป็นเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมที่แข็งแกร่ง มีค่าลบน้อยอิทธิพลต่างประเทศและคนอยู่มากสามารถดูดซับเช่นต่างประเทศมีอิทธิพลต่อเนื่อง ซึ่งจะมีการพัฒนาวัฒนธรรมของตัวเอง4. ภาษาประจำชาติควรมีพัฒนาเพื่อให้เป็น ภาษาใช้การสื่อสาร5. ภาษาท้องถิ่นมีอยู่พัฒนาเป็นส่วนหนึ่งของชาติมรดกและ เพื่อเพิ่มพัฒนาภาษาประจำชาติ6. ศิลปะพัฒนาควรมุ่งสร้างสรรค์ด้วยศิลปินที่ตัวเองเป็นส่วนหนึ่งของประเทศและวัฒนธรรมแห่งชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลางและนโยบายในระยะยาวของการพัฒนาทางวัฒนธรรมตั้งแต่แรกแผนห้าปีของสาธารณรัฐอินโดนีเซียตั้งขึ้นในปี1968 วัฒนธรรมได้รับคุณลักษณะที่โดดเด่นในการวางแผนโดยรวมของรัฐบาลในการพัฒนาประเทศ ในปีสุดท้าย (1983) ที่สามห้าปีแผนก็ไม่ได้ดูเหมือนวัฒนธรรมที่จะสูญเสียความสำคัญของมัน แห่งชาติการพัฒนาทางวัฒนธรรมได้รับการยอมรับในฐานะที่เป็นพื้นฐานสำหรับการแห่งชาติการพัฒนาโดยทั่วไป อินโดนีเซียให้ความสำคัญกับการพัฒนาของวัฒนธรรมของชาติเพื่อเสริมสร้างเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมและความสามัคคีของชาติตามที่ระบุไว้ในรัฐธรรมนูญและอุดมการณ์ของรัฐ. ดังนั้นโปรแกรมที่กล่าวมาแล้วในภาษาประจำชาติ, ประวัติศาสตร์ชาติและค่านิยมดั้งเดิมจะยังคงเกี่ยวข้องกับการพัฒนาของประเทศอินโดนีเซีย. สำหรับการดังที่ระบุไว้ในแผนห้าปี (ในส่วนที่เกี่ยวกับในระยะยาวการวางแผนในบทที่เกี่ยวกับวัฒนธรรม) คุณสมบัติที่จะถือว่ามีความสำคัญดังต่อไปนี้: 1 ค่านิยมดั้งเดิมของอินโดนีเซียจะต้องมีการพัฒนาเพื่อเสริมสร้างวัฒนธรรมเอกลักษณ์ของการรักษาความปลอดภัยทางวัฒนธรรมและความสามัคคีของชาติ. 2 วัฒนธรรมแห่งชาติจะต้องมีการพัฒนาบนพื้นฐานของ Pancasila (อุดมการณ์แห่งชาติ) และเป็นไปตามหลักเกณฑ์ของค่าเหล่านั้นที่เสริมสร้างเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมและเพิ่มคุณค่าของประเพณีเหล่านั้นที่ได้ลงมาให้เรา. 3 เมื่อเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมที่แข็งแกร่งเป็นที่ยอมรับมีค่าเป็นลบน้อยอิทธิพลจากต่างประเทศและผู้คนที่มีความสามารถในการดูดซับต่างประเทศดังกล่าวมีอิทธิพลต่อการเท่าที่จำเป็นซึ่งจะเป็นบวกสำหรับการพัฒนาของวัฒนธรรมของตนเอง. 4 ภาษาประจำชาติควรมีการพัฒนาเพื่อให้เป็นภาษาที่ใช้ในทุกระดับของการสื่อสาร. 5 ภาษาท้องถิ่นมีการพัฒนายังคงเป็นส่วนหนึ่งของชาติมรดกทางวัฒนธรรมและเพื่อเพิ่มศักยภาพในการพัฒนาของภาษาประจำชาติที่. 6 การพัฒนาศิลปะควรมุ่งที่ความคิดสร้างสรรค์กับศิลปินที่ตัวเองเป็นส่วนหนึ่งของประเทศและวัฒนธรรมของชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันชอบกินขนม