Chapter 8 Planning a Brighter Futur

Chapter 8 Planning a Brighter Future

At Ye Ye’s funeral, I started to cry when I saw his photograph and I could not stop the tears. No one else was crying. My tears were annoying Niang. What are you crying about? she suddenly whispered angrily.
Then she turned to Father. "I do think Adeline is getting uglier as she grows older. Just look at her"
We returned to the house after the fiineral,and Niang called me into the living room.She wore an expensive black suit. She stared at my old school uniform. I felt small and plain."Sit down, Adeline" she said in English. I waited to hear what she had to say.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 8 การวางแผนอนาคตยิ่งขึ้นที่เยเย่ของศพ ฉันเริ่มร้องไห้เมื่อได้เห็นภาพถ่ายของเขา และฉันไม่สามารถหยุดน้ำตา ไม่มีใครไม่ร้องไห้ น้ำตาของฉันก็รำคาญเนียง คุณจะร้องไห้อะไรเกี่ยวกับ เธอก็กระซิบ angrilyแล้ว เธอเปิดให้พ่อ "คิดว่า Adeline กำลัง uglier กับเธออายุมาก เพียงแค่มองที่เธอ"เรากลับไปบ้านหลัง fiineral และเนียงเรียกฉันเข้าไปในห้องนั่งเล่น เธอสวมชุดดำมีราคาแพง เธอจ้องไปที่เครื่องแบบโรงเรียนเก่าของฉัน ฉันรู้สึกว่าเล็ก และธรรมดา" นั่งลง Adeline"เธอกล่าวในภาษาอังกฤษ ฉันรอฟังสิ่งที่เธอมีว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 8 การวางแผนอนาคตที่สดใสที่งานศพของเจ้าเจ้าของผมเริ่มที่จะร้องไห้เมื่อเห็นภาพของเขาและผมก็ไม่สามารถหยุดน้ำตา ไม่มีใครร้องไห้ น้ำตาของฉันเป็นที่น่ารำคาญเนียง สิ่งที่คุณกำลังร้องไห้เกี่ยวกับ? ทันใดนั้นเธอก็กระซิบด้วยความโกรธ. จากนั้นเธอก็หันไปหาพระบิดา "ผมคิดว่าเอเดลลีจะได้รับไม่สวยงามเท่าที่เธอเติบโตเก่า. เพียงแค่มองเธอว่า" เรากลับไปที่บ้านหลัง fiineral และเนียงเรียกผมเข้าไปที่อาศัยอยู่ room.She สวมชุดสูทสีดำที่มีราคาแพง เธอจ้องมองมาที่โรงเรียนเก่าของฉันเหมือนกัน ผมก็รู้สึกว่ามีขนาดเล็กและธรรมดา. "นั่งลง Adeline" เธอกล่าวในภาษาอังกฤษ ฉันรอที่จะได้ยินสิ่งที่เธอได้กล่าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วางแผนอนาคตที่สดใส

ในงานศพท่านเจ้าของบทที่ 8 , ฉันเริ่มร้องไห้เมื่อเห็นรูปของเขาและฉันไม่สามารถหยุดร้องไห้ ไม่มีใครร้องไห้ น้ำตาของฉันน่ารำคาญเนียง . เธอร้องไห้เรื่องอะไร ? เธอก็กระซิบอย่างโกรธเกรี้ยว
เธอหันกลับพ่อ” ฉันคิดว่า ลีนาจะน่าเกลียดที่เธอเติบโตเก่า ดูเธอ "
เรากลับมาบ้านหลัง fiineral ,และ เนียงเรียกฉันเข้าไปในห้องนั่งเล่น เธอสวมชุดสีดำราคาแพง เธอจ้องเครื่องแบบโรงเรียนเก่า ผมรู้สึกว่าเล็กและธรรมดา " นั่งลง เดลิน” เธอกล่าวว่าในภาษาอังกฤษ ฉันรอที่จะได้ยินสิ่งที่เธอพูด

.