Fourteen of the Twenty-four studies

Fourteen of the Twenty-four studies reviewed in this paper included mainly implementing a regimen of meetings as part of
their intervention in smoking cessation (see Table 2). The studies varied in their purpose of the meetings as well as
duration and number of meetings. The study by Ferreira-Borges (2005) used one brief meeting with pregnant smokers for
motivational interviewing, discussion of perceived barriers, and education about risks of smoking during pregnancy [26].
Motivational interviewing was a common theme between the studies that used meetings. Malchodi et al. (2003) conducted
their intervention during 2 clinic visits and delivered smoking cessation counseling over 15 minutes from health care
providers [5]. Role-playing was also used during the peer counseling meetings in this study. The study by Peden (2008) and
colleagues aimed at reducing negative feelings and depressive symptoms by using self-affirmations and deep breathing
during four 90-minute group meetings [19]. Hajek et al. (2001), McLeod et al. (2003), McGowan et al. (2010), Moore et al.
(2002), and Oien et al. (2008) all used only one brief interventional meeting in combination with other interventionalmodalities [23, 24, 35-37]. Edwards et al. (2008) used 2 motivational interviews and Bryce et al. (2009) and Lawrence et al.
(2003) both used three motivational interviews; all were varying in length [2, 17, 30]. Hennrikus et al. (2010), Katarary et al.
(2009), and Vries et al. (2006) all used brief meetings at periodic times throughout the pregnancy [6, 16, 28].

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิบสี่ของยี่สิบสี่การศึกษาการตรวจสอบในเอกสารนี้รวมถึงการดำเนินการส่วนใหญ่เป็นระบบการปกครองของการประชุมเป็นส่วนหนึ่งของการแทรกแซงของพวกเขาในการเลิกสูบบุหรี่ (ดูตารางที่ 2) การศึกษาที่แตกต่างกันในวัตถุประสงค์ของพวกเขาในการประชุมเช่นเดียวกับระยะเวลาและจำนวนการประชุม การศึกษาโดย Ferreira-Borges (2005) ที่ใช้ในการประชุมสั้น ๆ หนึ่งที่มีผู้สูบบุหรี่ตั้งครรภ์สัมภาษณ์สร้างแรงบันดาลใจการอภิปรายของการรับรู้อุปสรรคและการศึกษาเกี่ยวกับความเสี่ยงของการสูบบุหรี่ระหว่างตั้งครรภ์[26]. สร้างแรงบันดาลใจการสัมภาษณ์เป็นเรื่องธรรมดาระหว่างการศึกษาที่ใช้ในการประชุม Malchodi et al, (2003) ดำเนินการแทรกแซงของพวกเขาในช่วง2 เข้าชมคลินิกและส่งมอบการให้คำปรึกษาการเลิกสูบบุหรี่มานานกว่า 15 นาทีจากการดูแลสุขภาพผู้ให้บริการ[5] บทบาทการเล่นก็ถูกใช้ในช่วงการประชุมการให้คำปรึกษาเพียร์ในการศึกษานี้ การศึกษาโดยพีเดน (2008) และเพื่อนร่วมงานมีวัตถุประสงค์เพื่อลดความรู้สึกเชิงลบและอาการซึมเศร้าโดยใช้เตือนตัวเองและการหายใจลึกในช่วงสี่การประชุมกลุ่ม90 นาที [19] Hajek et al, (2001), McLeod et al, (2003) แมคโกแวน, et al (2010), มัวร์ et al. (2002) และ Oien et al, (2008) ทั้งหมดใช้เฉพาะการประชุมมาตรการแทรกแซงสั้น ๆ ร่วมกับ interventionalmodalities อื่น ๆ [23, 24, 35-37] เอ็ดเวิร์ดและอัล (2008) ที่ใช้ในการสัมภาษณ์ 2 แรงบันดาลใจและไบรซ์และอัล . (2009) และอเรนซ์, et al (2003) ทั้งสามใช้สร้างแรงบันดาลใจให้สัมภาษณ์; ทุกคนที่แตกต่างกันในความยาว [2, 17, 30] Hennrikus et al, (2010), Katarary et al. (2009) และไวริสและอัล (2006) การประชุมสั้น ๆ ที่ใช้ทั้งหมดในครั้งเป็นระยะ ๆ ตลอดการตั้งครรภ์ [6, 16, 28]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิบสี่ของยี่สิบสี่ศึกษาดูในกระดาษนี้รวมส่วนใหญ่ใช้ regimen ของการประชุมเป็นส่วนหนึ่งของการแทรกแซงในการเลิกสูบบุหรี่
( ดูตารางที่ 2 ) การศึกษาที่แตกต่างกันในวัตถุประสงค์ของการประชุม ตลอดจน
ระยะเวลาและจำนวนของการประชุม การศึกษาโดย Ferreira Borges ( 2005 ) ใช้สรุปการประชุมกับ smokers
แรงจูงใจสัมภาษณ์ตั้งครรภ์ ,การอภิปรายและการรับรู้อุปสรรคการศึกษาเกี่ยวกับความเสี่ยงของการสูบบุหรี่ระหว่างตั้งครรภ์ [ 26 ] .
แรงจูงใจสัมภาษณ์เป็นชุดรูปแบบทั่วไประหว่างการศึกษาที่ใช้ในการประชุม malchodi et al . ( 2003 ) และการแทรกแซงของพวกเขาในระหว่าง 2
ชมคลินิกและส่งมอบการหยุดสูบบุหรี่ปรึกษากว่า 15 นาทีจากผู้ให้บริการดูแลสุขภาพ
[ 5 ]บทบาทของการเล่น ก็ใช้ระหว่างเพื่อนให้คำปรึกษาการประชุมในการศึกษานี้ การศึกษาโดยพีเดิ่น ( 2551 ) และ
เพื่อนร่วมงาน มุ่งลดความรู้สึกเชิงลบและภาวะซึมเศร้าโดยการใช้ affirmations ตนเองและการหายใจลึกในช่วง 90 นาที
4 ประชุมกลุ่ม [ 19 ] hajek et al . ( 2001 ) McLeod et al . แมคโกแวน ( 2003 ) , et al . ( 2010 ) , Moore et al .
( 2002 ) , และ oien et al .( 2008 ) ใช้เพียงหนึ่งคํากล่าวประชุมร่วมกับอื่น ๆ interventionalmodalities [ 23 , 24 , 35-37 ] เอ็ดเวิร์ด et al . ( 2008 ) ใช้ 2 แรงจูงใจสัมภาษณ์และ Bryce et al . ( 2009 ) และ Lawrence et al .
( 2003 ) ทั้งสองใช้สามแรงจูงใจสัมภาษณ์ ทั้งหมดถูกเปลี่ยนแปลงในความยาว [ 2 , 17 , 30 ] hennrikus et al . ( 2010 ) , katarary et al .
( 2009 ) , และเศรษฐศาสตร์ et al .( 2006 ) ที่ใช้ประชุมสั้น ๆเป็นระยะ ๆครั้งตลอดการตั้งครรภ์ [ 6 , 16 , 28 ]