The paper provides four main result

The paper provides four main results. First, consumption is positively associated with SWB. Second, only 7 out of 14 consumption categories are significantly associated with SWB. In contrast, DeLeire and Kalil (2010) find that only leisure consumption affects well-being. Table 9 shows in detail were the differences come from. Third, SWB is mainly influenced through experiential and conspicuous consumption, albeit materialistic consumption in form of personal care & clothing has the highest association with SWB. Fourth, instrumental variable estimation and endogeneity tests provide evidence for a causal effect of consumption on SWB. The results hold up to several robustness checks. The insights are probably not limited to the US case and should carry over to other affluent societies.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทความนี้ให้ผลลัพธ์หลักสี่ประการ ประการแรก การบริโภคมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับ SWB ประการที่สอง มีเพียง 7 ใน 14 หมวดหมู่การบริโภคเท่านั้นที่มีความเกี่ยวข้องกับ SWB อย่างมีนัยสำคัญ ในทางตรงกันข้าม DeLeire และ Kalil (2010) พบว่าการบริโภคเพื่อความบันเทิงเท่านั้นที่ส่งผลต่อความเป็นอยู่ที่ดี ตารางที่ 9 แสดงรายละเอียดความแตกต่างมาจาก ประการที่สาม SWB ส่วนใหญ่ได้รับอิทธิพลจากการบริโภคจากประสบการณ์และที่เห็นได้ชัดเจน แม้ว่าการบริโภคเชิงวัตถุในรูปแบบของการดูแลส่วนบุคคลและการแต่งกายจะมีความสัมพันธ์สูงสุดกับ SWB ประการที่สี่ การประมาณค่าตัวแปรเครื่องมือและการทดสอบเอนโดจีนิตีเป็นหลักฐานที่แสดงถึงผลกระทบเชิงสาเหตุของการบริโภค SWB ผลลัพธ์รองรับการตรวจสอบความทนทานหลายประการ ข้อมูลเชิงลึกอาจไม่จำกัดอยู่เพียงกรณีของสหรัฐอเมริกา และควรส่งต่อไปยังสังคมที่ร่ำรวยอื่นๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทความนี้ให้ผลลัพธ์หลักสี่ประการ ประการแรก การบริโภคมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับความสุขส่วนตัว ประการที่สอง ใน 14 ประเภทการบริโภค มีเพียง 7 ประเภทเท่านั้นที่เกี่ยวข้องกับความสุขส่วนตัวอย่างมีนัยสําคัญ ในทางตรงกันข้าม DeLeire and Kalil (2010) พบว่าการบริโภคเพื่อการพักผ่อนเท่านั้นที่มีผลต่อความสุข ตารางที่ 9 แสดงรายละเอียดที่มาของความแตกต่าง ประการที่สามความสุขส่วนตัวส่วนใหญ่ได้รับผลกระทบจากการบริโภคเชิงประสบการณ์และโอ้อวดแม้ว่าการบริโภควัสดุในรูปแบบของการดูแลส่วนบุคคลและเสื้อผ้ามีความสัมพันธ์สูงสุดกับความสุขส่วนตัว ประการที่สี่การประมาณตัวแปรเครื่องมือและการทดสอบโดยธรรมชาติให้หลักฐานเกี่ยวกับผลกระทบเชิงสาเหตุของการบริโภคต่อความสุขส่วนตัว ผลลัพธ์สามารถตรวจสอบความแข็งแรงได้หลายครั้ง ข้อมูลเชิงลึกเหล่านี้อาจไม่ได้จํากัดอยู่แค่สถานการณ์ในสหรัฐอเมริกาเท่านั้น แต่ควรแพร่กระจายไปยังสังคมที่ร่ํารวยอื่น ๆ ด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทความนี้ให้ผลลัพธ์หลัก4ประการ ประการแรกการบริโภคมีความสัมพันธ์ทางบวกกับความเป็นอยู่ที่ดี ประการที่สองมีเพียง7ใน14ประเภทของผู้บริโภคที่เกี่ยวข้องกับความเป็นอยู่ที่ดี ในทางตรงกันข้ามde LeireและKalil ( 2010 )พบว่าการบริโภคเพื่อการพักผ่อนหย่อนใจมีผลต่อความเป็นอยู่ที่ดีเท่านั้น ตารางที่9แสดงรายละเอียดแหล่งที่มาของความแตกต่าง ประการที่สามความสุขอัตนัยส่วนใหญ่ได้รับผลกระทบจากการบริโภคที่มีประสบการณ์และแสดงออกแม้ว่าการบริโภควัสดุในรูปแบบของการดูแลส่วนบุคคลและเสื้อผ้ามีความสัมพันธ์กับความเป็นอยู่ที่ดีที่สุดในระดับสูงสุด ประการที่สี่การประมาณค่าตัวแปรของเครื่องมือและการทดสอบendogenousให้หลักฐานเกี่ยวกับผลกระทบเชิงสาเหตุของการบริโภคต่อความเป็นอยู่ที่ดี ผลลัพธ์เหล่านี้สามารถทนต่อการตรวจสอบความแข็งแรงได้หลายครั้ง ความเข้าใจนี้อาจไม่จํากัดเฉพาะประเทศสหรัฐอเมริกาแต่ควรใช้กับสังคมที่ร่ํารวยอื่นๆ