I consider myself an experienced ro

I consider myself an experienced roaster. After seven years of
roasting, I’m comfortable with my baseline knowledge and my
understanding of the roasting process. However, I’m finding that
today’s coffee roasting environment is one of constant change.
The craft is being immersed with science, offering us new ways to
unravel the mysteries of roasting, such as what really happens to
the green coffee during the roasting process.
The primary concepts I learned in Coffee Roasting 101 are
important in understanding the fundamentals of the roast, and
it’s this base knowledge that gives me a level of comprehension
as I turn my focus to new ideas and concepts of control like PID
controllers.
For years, I used a digital timer and temperature probe to
achieve consistency in my roast profiles and had satisfactory
results. But I found that I had to move out of my comfort
zone of familiar techniques and
terminology to learn the new skill
of controlling the roast with PIDs.
While this was an intimidating
endeavor, my newfound roasting
skills and working knowledge of
PID controllers (although limited)
has been rewarding and exciting.
I feel that learning the scientific
language and mastering the basics
of PID controllers provided me
with a new level of expertise. When
I combine this new science with my
craft, I have a new roasting tool that
helps achieve a controlled path to
the completion of each and every
roast.
Today, I control my roaster
environment and the manner in which my roasts progress to the
desired drop point through the logic of the PID controls. This
allows me to look beyond time and temperature as the main
components of the roast profile. With the PID, the S-curve
becomes my tool for discovering the best path to a desired roast.
To determine the most desirable roast profile, I cup various
profiles of the same coffee roasted to the same degree. I alter the
S-curve of each trial roast for an aggressive start or a gentle curve,
for a shorter or longer rest period. When I cup the varying profiles
against one another, I find that the path taken to the drop point
changes the cup characteristics of each coffee, that the path itself
is as critical as the time and final temperature.
Initially I was overwhelmed with the entire concept of control
and PID and, had I been a rookie, it could have been setback for
me. Still, I attempted to break the process down to its simplest
form, making this foreign concept not quite so overwhelming.
I learned that the P of PID means proportional; I find it’s easier
to remember as “power.” The amount of power I apply to the roast
to reach the desired temperature in a pre-designated time frame.
The higher I set the P value, the faster the temperature climbs. If
my initial P settings are too high, the profile path is overshot and
it’s difficult to slow the roast down and regain control.
Once I get the P set so the roasting profile is followed
consistently, I rely on the I, or integral, setting to fine-tune the
roast profile. The I setting provides output boosts to keep the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันพิจารณาตัวเอง roaster ที่มีประสบการณ์ หลังจากเจ็ดปีของ
คั่ว ฉันสบาย มีความรู้พื้นฐานของฉัน และของฉัน
เข้าใจกระบวนการคั่ว อย่างไรก็ตาม ฉันกำลังหาที่
วันนี้กาแฟคั่วเมล็ดสภาพแวดล้อมเป็นหนึ่งคงเปลี่ยนแปลง
เรือเป็นการดื่มด่ำไปกับวิทยาศาสตร์ การนำเสนอวิธีการใหม่ ๆ
คลี่คลายความลึกลับของปิ้ง เช่นจริง ๆ สิ่งที่เกิดขึ้นกับ
กาแฟสีเขียวระหว่างการคั่วกระบวนการ
แนวความคิดหลักที่ผมได้เรียนรู้ใน 101 การคั่วเมล็ดกาแฟจะ
สำคัญในการทำความเข้าใจพื้นฐานของย่าง และ
เป็นความรู้พื้นฐานนี้ที่ให้ฉันในระดับของความเข้าใจ
เปิดของฉันความคิดใหม่ ๆ และแนวคิดของการควบคุมเช่น PID
ตัวควบคุม
ปี ใช้เป็นดิจิตอลตั้งเวลาและอุณหภูมิโพรบไป
บรรลุความสอดคล้องในโพรไฟล์ของฉันย่าง และก็พอ
ผลลัพธ์ แต่พบว่า ผมจะย้ายจากความสะดวกสบายของฉัน
โซนของเทคนิคที่คุ้นเคย และ
คำศัพท์การเรียนรู้ทักษะใหม่
ของย่างกับศูนย์ควบคุม
ขณะนี้อยู่ intimidating
แข่งขัน คั่ว newfound ของฉัน
ทักษะและความรู้ทำงาน
ตัวควบคุม PID (แม้ว่า)
ได้คุ้มค่า และน่าตื่นเต้น
ผมรู้สึกว่าการเรียนรู้ทางวิทยาศาสตร์
ภาษาและการเรียนรู้พื้นฐาน
ของ PID ควบคุมให้ฉัน
มีความเชี่ยวชาญ เมื่อ
ฉันรวมนี้วิทยาศาสตร์ใหม่กับฉัน
หัตถกรรม มีความใหม่คั่วมือที่
ช่วยให้เส้นทางควบคุมการ
เสร็จสมบูรณ์แต่ละ และทุก
ย่าง
วันนี้ ฉันควบคุม roaster ของฉัน
สภาพแวดล้อมและลักษณะของฉัน roasts ก้าวสู่
หล่นต้องชี้ทางตรรกะของตัวควบคุม PID นี้
ช่วยให้ฉันไปดูนอกเหนือจากเวลาและอุณหภูมิเป็นหลัก
ส่วนประกอบของโพรไฟล์ย่าง กับหมายเลขผลิตภัณฑ์ โค้ง S
กลายเป็นเครื่องมือของฉันสำหรับการค้นหาเส้นทางสุดไปเป็นต้องย่าง.
เพื่อกำหนดโพรไฟล์ย่างปรารถนามากที่สุด ฉันถ้วยต่าง ๆ
คั่วของกาแฟเดียวกันระดับเดียวกัน ผมเปลี่ยน
S-เส้นโค้งของแต่ละย่างทดลองสำหรับการเริ่มก้าวร้าวหรือเส้นโค้งนุ่มนวล,
สำหรับช่วงเวลาเหลือสั้น หรือยาว เมื่อฉันถ้วยโพรไฟล์ที่แตกต่าง
ต่อกัน พบที่เส้นทางที่นำไปฝาก
เปลี่ยนลักษณะถ้วยของกาแฟแต่ละ ที่เส้นทางเอง
มีความสำคัญกับเวลาและอุณหภูมิสุดท้าย
ตอนแรกผมจมกับแนวคิดทั้งหมดของตัวควบคุม
และ PID และ เคยเป็นมือใหม่ มันอาจได้รับการพิจารณาสำหรับ
ฉัน ยังคง ฉันพยายามที่จะทำลายการลงของที่ง่ายที่สุด
แบบฟอร์ม การทำให้แนวคิดนี้ต่างประเทศครอบงำดังนั้นค่อนข้างไม่
ฉันรู้ว่า P PID หมายถึงสัดส่วน พบได้ง่ายขึ้น
จำเป็น "พลังงาน" จำนวนพลังงานที่ผมกับเนื้อย่างดี
ถึงอุณหภูมิต้องในกรอบเวลาที่กำหนดไว้ล่วงหน้า
สูงกว่าผมตั้งค่า P เร็วอุณหภูมิ climbs ถ้า
ตั้งค่า P ของฉันเริ่มจะสูงเกินไป overshot เส้นทางโปรไฟล์ และ
ช้าเนื้อย่างดี และสามารถควบคุมยาก
เมื่อได้รับ P ตั้งให้ตามโพรไฟล์การคั่ว
อย่างสม่ำเสมอ ฉันพึ่งฉัน หรือทฤษฎี บูรณาการ การตั้งค่าปรับแต่ง
ย่างโพรไฟล์ ผมตั้งให้ช่วยเพิ่มผลผลิตเพื่อให้การ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมถือว่าตัวเองเป็นเครื่องคั่วที่มีประสบการณ์ หลังจากเจ็ดปีของ
ปิ้ง ผมคุ้นเคยกับความรู้พื้นฐานและความเข้าใจ
ของขั้นตอนการคั่ว . แต่ฉันพบว่า
วันนี้กาแฟคั่ว สภาพแวดล้อมที่เป็นหนึ่งของการเปลี่ยนแปลงคงที่
ยานถูกแช่ด้วยวิทยาศาสตร์ เสนอวิธีใหม่

คลี่คลายความลึกลับของปิ้ง เช่นสิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆ

สีเขียวคั่วกาแฟในระหว่างกระบวนการ หลักแนวคิดที่ฉันได้เรียนรู้ใน

ที่สำคัญในกาแฟคั่ว 101 มีความเข้าใจพื้นฐานของย่างและ
เป็นฐานความรู้ที่ให้ระดับของความเข้าใจ
ฉันหันไปโฟกัสของฉันความคิดใหม่และแนวคิดของการควบคุมเช่นตัวควบคุมพีไอดี
.
สำหรับปี ผมใช้ตัวจับเวลาแบบดิจิตอลและเครื่องตรวจสอบอุณหภูมิ

บรรลุความสอดคล้องในโปรไฟล์ย่างของฉันและได้ผลดี

แต่ฉันพบว่า ฉันต้องออกจากเขตความสะดวกสบายของฉันของเทคนิคที่คุ้นเคยและ

คำศัพท์ที่จะเรียนรู้ทักษะใหม่ของการควบคุมศูนย์ฝึกอบด้วย
.
ขณะนี้ถูกข่มขู่
ความพยายามของฉันเพิ่งปิ้ง

ความรู้และทักษะการทำงานของตัวควบคุมพีไอดี ( แม้ว่าจะ จำกัด )
ได้รับคุ้มค่าและน่าตื่นเต้น .
ผมรู้สึกว่า การเรียนรู้ภาษาและการเรียนรู้พื้นฐานวิทยาศาสตร์


ของตัวควบคุมพีไอดีให้ผมด้วยระดับใหม่ของความเชี่ยวชาญ เมื่อ
ฉันรวมวิทยาศาสตร์ใหม่นี้ด้วยฝีมือของฉัน
, ฉันมีเครื่องมือใหม่ที่ช่วยให้บรรลุการปิ้ง

เส้นทางเพื่อควบคุมความสมบูรณ์ของแต่ละคนและทุกย่าง
.
วันนี้ผมควบคุมสภาพแวดล้อม คั่ว
ของฉันและลักษณะ roasts ของฉันความคืบหน้า
ที่ต้องการจุดลงผ่านตรรกะของการควบคุมแบบ PID . นี้
ช่วยให้ผมดูเกินเวลา และอุณหภูมิ เป็นส่วนประกอบหลักของย่าง
โปรไฟล์ ด้วย PID , โค้ง S -
กลายเป็นเครื่องมือสำหรับการค้นพบเส้นทางที่ดีที่สุดเพื่อต้องการย่าง .
หาโปรไฟล์ย่างที่พึงปรารถนามากที่สุด ผมถ้วยโปรไฟล์ต่างๆ
ของกาแฟย่างเดียวกัน ระดับเดียวกัน ผมเปลี่ยน
รูปร่างแบบ S ของแต่ละการทดลองย่างเริ่มต้นที่ก้าวร้าวหรือเส้นโค้งอ่อนโยน
สำหรับสั้นหรือระยะพัก เมื่อฉันถ้วยที่แตกต่างกันโปรไฟล์
กับคนอื่น ผมพบว่า เส้นทางไปจุดปล่อย
เปลี่ยนลักษณะของกาแฟแต่ละถ้วยที่เส้นทางตัวเอง
เป็นสำคัญตามเวลาและอุณหภูมิสุดท้าย .
ตอนแรกผมก็จมกับความคิดทั้งหมดของการควบคุม
และ ไอดีและก็ผมเป็นเด็กใหม่ มันอาจจะเป็นปัญหาสำหรับ
ฉัน ฉันยังพยายามที่จะทำลายกระบวนการลงแบบฟอร์มที่ง่ายที่สุด
ของมัน ทำให้แนวคิดนี้จึงค่อนข้างยุ่งยาก
ฉันเรียนรู้ว่า P หมายถึงสัดส่วนของเครื่อง ผมพบว่ามันง่ายขึ้น
จำเป็น " พลังงาน " จำนวนพลังงานที่ผมใช้กับเนื้อย่าง
ถึงอุณหภูมิที่ต้องการใน ก่อนเขต
กรอบเวลาสูงกว่าฉันตั้งค่า P , เร็วขึ้น อุณหภูมิ ถ้า
เริ่มต้นของฉัน P ตั้งค่าสูงเกินไป โปรไฟล์เส้นทางถูกยิงและ
มันยากที่จะช้าคั่วลงและสามารถควบคุม .
เมื่อฉันได้รับ P ตั้งให้ย่างโปรไฟล์ตาม
อย่างต่อเนื่อง ผมพึ่งพาฉัน หรือส่วนประกอบ , การตั้งค่าการปรับแต่ง
ย่างโปรไฟล์ ผมตั้งค่าให้ผลผลิตพร้อมเก็บ