yesterday, I had a very rough day.

yesterday, I had a very rough day. I got up early to go shopping, but as soon as I stepped out of the door, it began to rain, so I had to go back to the apartment and get my umbrella. The elevator was out, so I had to climb six flights of stairs to get to my place. When I got back downstairs, I was so exhausted that I had to sit down on a bench to rest. By that time, it had stopped raining, but the ground was still wet. A brown dog came to where I was sitting and begged for something to eat. I tried to ignore him, but he splashed water all over my brand new shoes. Finally, the bus came, and I was on my way to the supermarket....

When I got to the supermarket, I realized I had forgotten my shopping list, so I couldn't remember everything I wanted to buy. The cashier was too busy to help me, so I gathered up a few items and carried them to the counter. After the cashier finished ringing up my purchase, he gave me the wrong change and stuffed my groceries into my small shopping cart. I was not in a good mood when I left the supermarket.

If that wasn't bad enough, I had a terrible time on the bus ride home. First, the bus driver yelled at me because I took too much time to get on. Couldn't he see that I had a cart full of groceries? Then, there were not seats. I'm sure that someone on the bus could have offered me a place to sit, but everyone was so rude. They pretended not to see me. I just stood there, leaned against one of the poles in the aisles, put my head down, and sighed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อวานนี้ผมมีวันที่ขรุขระมากฉันตื่นแต่เช้าเพื่อไปช้อปปิ้งแต่ทันทีที่ฉันก้าวออกมาจากประตูที่ฝนจะเริ่มตกดังนั้นผมต้องกลับไปที่อพาร์ทเม้นและได้รับร่มของฉันลิฟท์ได้ออกดังนั้นฉันได้ปีนขึ้นไปหกบันไดเพื่อไปยังสถานที่ของฉันเมื่อผมได้กลับลงมาชั้นล่างผมเหนื่อยเพื่อที่ฉันจะต้องนั่งลงบนม้านั่งในส่วนที่เหลือโดยเวลานั้นมันก็หยุดฝนตกแต่พื้นดินยังคงเปียกสุนัขสีน้ำตาลมาถึงที่ผมนั่งอยู่และขอร้องให้บางสิ่งบางอย่างที่จะกินฉันพยายามที่จะไม่สนใจเขาแต่เขาสาดน้ำทั่วตราสินค้าของฉันใส่รองเท้าคู่ใหม่สุดท้ายรถบัสมาและผมในทางของฉันไปซูเปอร์มาร์เก็ต...เมื่อฉันได้ไปซูเปอร์มาร์เก็ต ฉันตระหนักฉันได้ลืมรายการช้อปปิ้งของฉันดังนั้นฉันจำไม่ได้ทุกอย่างที่ฉันต้องการที่จะซื้อแคชเชียร์ถูกเกินไปไม่ว่างที่จะช่วยให้ฉันดังนั้นฉันรวบรวมขึ้นไม่กี่รายการและพาพวกเขาไปที่เคาน์เตอร์หลังจากแคชเชียร์เสร็จแล้วเรียกขึ้นซื้อของฉันเขาให้ฉันเปลี่ยนแปลงผิดและยัดร้านขายของชำของฉันเป็นรถเข็นขนาดเล็กของฉันผมไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่ดีเมื่อผมออกจากซูเปอร์มาร์เก็ต.หากที่ไม่ดีพอผมมีช่วงเวลาที่น่ากลัวในบ้านนั่งรถบัสครั้งแรกที่ขับรถตะโกนใส่ผมเพราะผมใช้เวลามากเกินไปที่จะได้รับในไม่สามารถที่เขาเห็นว่าผมมีรถเข็นที่เต็มไปด้วยร้านขายของชำ?จากนั้นมีไม่ที่นั่งฉันแน่ใจว่าคนที่อยู่บนรถบัสจะได้เสนอให้ฉันสถานที่ที่จะนั่งแต่ทุกคนก็หยาบคายดังนั้นพวกเขาแกล้งทำเป็นไม่เห็นฉันฉันเพียงแค่ยืนอยู่ที่นั่น พิงหนึ่งของเสาในทางเดินใส่หัวของฉันลงและถอนหายใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่เช้าเพื่อไปช้อปปิ้ง .... เมื่อฉันได้ไปซูเปอร์มาร์เก็ต,

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อวานฉันได้มีวันที่ยากลำบากผมตื่น แต่เช้าเพื่อไปช้อปปิ้ง แต่ทันทีที่ฉันก้าวออกมาจากประตูมันเริ่มตกแล้ว ลิฟท์ออก เมื่อฉันได้กลับลงไปข้างล่างฉันเหนื่อยฉันต้องนั่งบนม้านั่งพักผ่อนถึงตอนนั้นมันก็อิสลามศึกษาตกพื้น แต่ยังเปียกอยู่สุนัขสีน้ำตาลมาในที่ที่ฉันนั่งอยู่และขอร้องให้อะไรกินฉันพยายามไม่สนใจเขา ในที่สุดรถบัสก็มาและผมกำลังไปซุปเปอร์มาร์เก็ต . . . . . . เมื่อฉันไปที่ซุปเปอร์มาร์เก็ต

และนำพวกเขาไปที่เคาน์เตอร์หลังเชียร์เสร็จดังขึ้นซื้อผม ๆ ของฉัน ผมมีเวลาที่แย่นั่งรถกลับบ้านครั้งแรก

คนขับรถตะโกนใส่ฉัน เขาไม่ได้ดูว่ามีเกวียนเต็มมั้ยแล้วไม่มีที่นั่ง แต่ทุกคนก็หยาบคายพวกเขาแกล้งทำเป็นไม่เห็นฉัน