After the 1968 Aldeburgh Festival,

After the 1968 Aldeburgh Festival, Britten came down with an infection, which was diagnosed as sub-acute bacterial endocarditis. This disease had killed Mahler, but Britten had the advantage of massive doses of antibiotics. The illness led to the discovery of a valvular heart-lesion, which was probably caused by rheumatic fever as a child. In 1971-72, symptoms of a heart disease recurred. For several years during the latter period of his life Britten had complained of a pain in his left arm when conducting.

During Britten's year off composing, Peter Pears wished that Britten should never lose faith in music, so he resumed composing after taking a year off. Britten desperately wanted to finish his last opera, Death in Venice. He did not want to have surgery until he had completed it. Eventually he gave in, though. In 1973, he had an operation to replace a heart valve. He had to be wheeled in on a cart to see its performance for the first time.

According to Pears, Britten had no fear of dying, and no convictions as to what followed death. He died 4 December 1976, in Aldeburgh.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจาก 1968 เทศกาล Aldeburgh, Britten ก็ลงมากับการติดเชื้อ ซึ่งถูกวินิจฉัยว่าเป็นเยื่อบุหัวใจอักเสบแบคทีเรียย่อยเฉียบพลัน โรคนี้ฆ่า Mahler แต่ Britten มีประโยชน์ขนาดใหญ่ปริมาณของยาปฏิชีวนะ เจ็บป่วยที่นำไปสู่การค้นพบลิ้นหัวใจรอยโรค ที่อาจเกิดจากไข้รูมาติกเป็นเด็ก ในปี 1971-72 อาการของโรคหัวใจ recurred หลายปีช่วงหลังของชีวิต Britten มีแนะนำของความเจ็บปวดในแขนซ้ายของเขาเมื่อทำการปีของ Britten ปิดเขียน ปีเตอร์แพร์ปรารถนาว่า Britten ควรไม่เคยเสื่อมศรัทธาเพลง เพื่อให้เขาดำเนินต่อสร้างหลังจากปีที่ออก Britten หมดต้องการเสร็จสิ้นของเขาโอเปร่าสุดท้าย ความตายในเวนิส เขาไม่ได้ไม่ต้องมีการผ่าตัดจนกระทั่งเขาได้เสร็จสมบูรณ์ ในที่สุดเขาให้ แม้ว่า ใน 1973 เขามีการดำเนินการเปลี่ยนลิ้นหัวใจ เขาต้องมีล้อในบนรถเข็นเพื่อดูประสิทธิภาพการทำงานครั้งแรกตามแพร์ Britten มีไม่กลัวความตาย และเรียนไม่เป็นอะไรด้วยความตาย เขาตาย 1976 ธันวาคม 4 ใน Aldeburgh

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากที่ 1968 Aldeburgh เทศกาลบริทเต็ลงมาพร้อมกับการติดเชื้อที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นเยื่อบุหัวใจอักเสบจากเชื้อแบคทีเรียย่อยเฉียบพลัน โรคนี้ได้ฆ่ามาห์เลอร์ แต่บริทเต็มีข้อได้เปรียบของปริมาณขนาดใหญ่ของยาปฏิชีวนะ เจ็บป่วยจะนำไปสู่การค้นพบของลิ้นหัวใจแผลซึ่งอาจเกิดจากไข้รูมาติกเป็นเด็ก ใน 1971-72, อาการของโรคหัวใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า เป็นเวลาหลายปีในช่วงระยะเวลาหลังของชีวิตของเขาบริทเต็บ่นเจ็บที่แขนซ้ายของเขาเมื่อการดำเนินการ. ในช่วงปีที่บริทเต็ออกเขียนปีเตอร์แพร์หวังว่าบริทเต็ไม่ควรสูญเสียความเชื่อในเพลงเพื่อให้เขากลับมาเขียนหลังจากที่ปีที่ออก . บริทเต็อยากจะจบโอเปร่าสุดท้ายของเขาตายในเวนิซ เขาไม่ต้องการที่จะมีการผ่าตัดจนเขาเสร็จมัน ในที่สุดเขาให้ใน แต่ ในปี 1973 เขาได้รับการผ่าตัดที่จะเปลี่ยนวาล์วหัวใจ เขาจะต้องถูกล้อในรถเพื่อดูประสิทธิภาพการทำงานเป็นครั้งแรก. ตามแพร์, บริทเต็มีความกลัวของการตายไม่มีและความเชื่อมั่นเป็นสิ่งที่ตามมาตาย เขาเสียชีวิต 4 ธันวาคม 1976 ใน Aldeburgh

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากปี 1968 แอลบรกดันเทศกาล บริทเทนมาลงด้วยการติดเชื้อ ซึ่งได้รับการวินิจฉัยว่าเป็น ซับแบบเฉียบพลัน เยื่อบุหัวใจอักเสบจากเชื้อแบคทีเรีย โรคนี้ฆ่ามาห์เลอร์ แต่บริตเตนได้ประโยชน์จากปริมาณขนาดใหญ่ของยาปฏิชีวนะ โรคที่นำไปสู่การค้นพบของรอยโรคของลิ้นหัวใจซึ่งอาจจะเกิดจากโรคไขข้อไข้เป็นเด็ก ใน 1971-72 อาการของโรคหัวใจ recurred .เป็นเวลาหลายปีในช่วงหลังของชีวิตของเขา บริทเทนก็บ่นปวดแขนซ้ายของเขาเมื่อา

ใน บริทเทนปีจากการแต่งเพลง ปีเตอร์ลูกแพร์คิดว่า บริทเทนไม่ควรสูญเสียศรัทธาในเพลงเพื่อให้เขากลับมาเขียน หลังจากการซักปี บริทเทนหมดท่าต้องการจบละครล่าสุดของเขา ความตายที่เวนิสเขาไม่ได้ต้องการที่จะมีการผ่าตัดจนครบแล้ว ในที่สุดเขาก็ยอมแพ้ แม้ว่า ในปี 1973 เขาได้รับการผ่าตัดเพื่อเปลี่ยนลิ้นหัวใจ . เขาต้องถูกล้อในรถเข็น เพื่อดูประสิทธิภาพของครั้งแรก

ตามแพร์ บริทเทนไม่ได้กลัวตาย และไม่ถือว่าเป็นสิ่งที่ตามความตาย เขาเสียชีวิตในวันที่ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2519 ในแอลบรกดัน .