The owners of the house had no reas

The owners of the house had no reason to lament. With the money they saved they built a two-story mansion with balconies and gardens and high netting so that crabs wouldn’t get in during the winter, and with iron bars on the windows so that angels wouldn’t get in. Pelayo also set up a rabbit warren close to town and gave up his job as a bailiff for good, and Elisenda bought some satin pumps with high heels and many dresses of iridescent silk, the kind worn on Sunday by the most desirable women in those times. The chicken coop was the only thing that didn’t receive any attention. If they washed it down with creolin and burned tears of myrrh inside it every so often, it was not in homage to the angel but to drive away the dungheap stench that still hung everywhere like a ghost and was turning the new house into an old one. At first, when the child learned to walk, they were careful that he not get too close to the chicken coop. But then they began to lose their fears and got used to the smell, and before they child got his second teeth he’d gone inside the chicken coop to play, where the wires were falling apart. The angel was no less standoffish with him than with the other mortals, but he tolerated the most ingenious infamies with the patience of a dog who had no illusions. They both came down with the chicken pox at the same time. The doctor who took care of the child couldn’t resist the temptation to listen to the angel’s heart, and he found so much whistling in the heart and so many sounds in his kidneys that it seemed impossible for him to be alive. What surprised him most, however, was the logic of his wings. They seemed so natural on that completely human organism that he couldn’t understand why other men didn’t have them too.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เจ้าของบ้านมีเหตุผลไม่คร่ำครวญ เงินที่พวกเขาบันทึก พวกเขาสร้างคฤหาสน์สองชั้นพร้อมระเบียง และสวน และตาข่ายสูงเพื่อให้ปูจะไม่ได้รับใน ระหว่างฤดูหนาว และเหล็กแท่งบนหน้าต่างนั้นเทวดาจะไม่ได้รับการ Pelayo ยังตั้งวอร์เรนกระต่ายใกล้กับตัวเมือง และได้งานเป็น bailiff ดี และ Elisenda ซื้อปั๊มบางแพรกับส้นสูงและชุดมากไหมสวาย ชนิดที่สวมใส่ในวันอาทิตย์ โดยผู้หญิงปรารถนามากที่สุดในเวลาที่ คูพไก่เป็นสิ่งเดียวที่ไม่ได้รับความสนใจใด ๆ ถ้าจะล้างลง ด้วย creolin และเขียนน้ำตาของ myrrh ภายในได้ทุกบ่อย ไม่ในดีทูตสวรรค์ แต่ขับหนีกลิ่นเหม็น dungheap ที่ยังคงแขวนทุกเช่นผีเปิดบ้านใหม่เป็นเก่า ตอนแรก เมื่อเด็กเรียนรู้การเดิน พวกเขาระวังว่า เขาไม่รับเกินไปใกล้กับคูพไก่ แต่แล้วพวกเขาก็เริ่มสูญเสียความกลัวของพวกเขา และได้ใช้กลิ่น และก่อนที่พวกเขา เด็กมีฟันของเขาสองเขาก็หายไปภายในคูพไก่เล่น ที่สายถูกล้มกัน ทูตสวรรค์ได้ไม่น้อยกว่า standoffish กับเขากว่ากับ mortals อื่น ๆ แต่เขาสม infamies สุดแยบยล ด้วยความอดทนของสุนัขที่มีมายาไม่ พวกเขาทั้งสองมาลงกับอีสุกอีใสในเวลาเดียวกัน หมอที่เอาดูแลเด็กไม่สามารถต้านทานทดลองฟังหัวใจของเทวดา และเขาพบมากวิสท์ลิงในห้องและเสียงมากในไตของเขาที่ เหมือนเป็นไปไม่ได้สำหรับเขาที่จะมีชีวิต อย่างไรก็ตาม สิ่งประหลาดใจเขามากที่สุด ถูกตรรกะของปีก พวกเขาดูเหมือนธรรมชาติในสิ่งมีชีวิตที่มนุษย์ทั้งหมดที่เขาไม่เข้าใจทำไมคนอื่นไม่ให้มากเกินไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เจ้าของบ้านมีเหตุผลที่จะไม่เสียใจ ด้วยเงินที่พวกเขาบันทึกพวกเขาสร้างคฤหาสน์สองชั้นพร้อมระเบียงและสวนสวยและตาข่ายสูงเพื่อให้ปูจะไม่ได้รับในช่วงฤดู​​หนาวและมีลูกกรงเหล็กหน้าต่างเพื่อให้เทวดาจะไม่ได้รับใน. โย่ยังตั้ง ขึ้นวอร์เรนกระต่ายใกล้กับเมืองและให้ขึ้นงานของเขาเป็นผู้ช่วยนายอำเภอที่ดีและ Elisenda ซื้อบางปั๊มซาตินกับรองเท้าส้นสูงและหลายชุดผ้าไหมสีรุ้งชนิดสวมใส่ในวันอาทิตย์โดยผู้หญิงต้องการมากที่สุดในเวลานั้น สุ่มไก่เป็นสิ่งเดียวที่ไ​​ม่ได้รับความสนใจใด ๆ หากพวกเขาล้างมันลงด้วย creolin และเผาน้ำตาของไม้หอมที่อยู่ภายในนั้นทุกคนจึงมักจะไม่ได้อยู่ในการแสดงความเคารพถึงทูตสวรรค์ แต่จะขับรถออกไปกลิ่นเหม็น dungheap ที่ยังคงแขวนอยู่ทุกที่เหมือนผีและได้รับการเปลี่ยนใหม่เข้าสู่บ้านเก่า . ในตอนแรกเมื่อเด็กเรียนรู้ที่จะเดินไปพวกเขาก็ระวังว่าเขาไม่ได้ใกล้ชิดเกินไปที่จะสุ่มไก่ แต่แล้วพวกเขาก็เริ่มที่จะสูญเสียความกลัวและได้ใช้กลิ่นของพวกเขาและพวกเขาก่อนที่เด็กมีฟันที่สองของเขาที่เขาจะหายไปภายในเล้าไก่ที่จะเล่นที่สายถูกล้มกัน ทูตสวรรค์ก็ไม่ได้เล่นตัวน้อยกับเขากว่าปุถุชนอื่น ๆ แต่เขาทน infamies ฉลาดที่สุดด้วยความอดทนของสุนัขที่มีภาพไม่ พวกเขาทั้งสองลงมาพร้อมกับโรคอีสุกอีใสในเวลาเดียวกัน แพทย์ที่ดูแลเด็กที่ไม่สามารถต้านทานสิ่งล่อใจให้ฟังหัวใจของแองเจิลและเขาพบมากผิวปากในหัวใจและเสียงจำนวนมากในไตของเขาว่ามันดูเหมือนเป็นไปไม่ได้สำหรับเขาที่จะมีชีวิตอยู่ สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจมากที่สุด แต่เป็นตรรกะของปีกของเขา พวกเขาดูเหมือนจะเป็นธรรมชาติในชีวิตของมนุษย์ที่สมบูรณ์ว่าเขาไม่เข้าใจว่าทำไมผู้ชายคนอื่น ๆ ไม่ได้มีพวกเขามากเกินไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เจ้าของของบ้านไม่มีเหตุผลที่จะโศกเศร้า ด้วยเงินที่พวกเขาได้ช่วยพวกเขาสร้างคฤหาสน์สองชั้นมีระเบียงและสวน และตาข่ายสูงเพื่อให้ปูไม่ได้รับในช่วงฤดูหนาวและมีเหล็กลูกกรงที่หน้าต่างเพื่อให้เทวดาคงไม่ได้ Pelayo ยังตั้งกระต่ายใกล้เมือง และได้งานเป็นเจ้าหน้าที่ที่ดีและ elisenda ซื้อผ้าแพรบางปั๊มที่มีส้นสูงหลายชุดของรุ้งไหม ชนิดใส่ในวันอาทิตย์ โดยผู้หญิงที่พึงปรารถนามากที่สุดในช่วงเวลานั้น สุ่มไก่เป็นสิ่งเดียวที่ไม่ได้รับความสนใจ ถ้าจะล้างมันลงกับ creolin และเผาน้ำตามดยอบภายในมันทุกบ่อยมันไม่ได้แก่เทวดา แต่ขับ dungheap กลิ่นเหม็นที่ยังแขวนอยู่เต็มไปหมด เหมือนผีและได้เปลี่ยนบ้านใหม่เป็นคนเก่า ในตอนแรก เมื่อลูกหัดเดิน ก็ระวังว่าเขาจะไม่เข้าใกล้กรงไก่ด้วย แต่แล้วพวกเขาก็เริ่มที่จะสูญเสียความกลัวของพวกเขาและมีกลิ่นและก่อนที่พวกเขาจะเด็กมีฟันที่สองของเขาเขาเข้าไปเล้าไก่เพื่อเล่นที่สายไฟแตกแยก เทวดาไม่เล่นตัวกับเขามากกว่ากับปุถุชนอื่น ๆ แต่เขายอมรับ infamies แยบยลที่สุดกับความอดทนของสุนัขที่ไม่มีภาพลวงตา พวกเขาทั้งสองมาพร้อมกับอีสุกอีใสในเวลาเดียวกันหมอที่ดูแลเด็กที่ไม่สามารถต้านทานสิ่งล่อใจที่จะฟังเสียงหัวใจของนางฟ้า และเขาพบมากผิวปากในหัวใจและเสียงมากในไตของเขาที่ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะมีชีวิตอยู่ สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจที่สุด แต่ เป็น ตรรกะ ของ ปีกของเขาพวกเขาดูเหมือนธรรมชาติที่สมบูรณ์ของสิ่งมีชีวิตที่เขาไม่เข้าใจว่าทำไมคนอื่น ๆไม่ได้มีมากเกินไป .