Most analytical instruments produce

Most analytical instruments produce a signal even when a blank (matrix without analyte) is analyzed. This signal is referred to as the noise level. The IDL is the analyte concentration that is required to produce a signal greater than three times the standard deviation of the noise level. This may be practically measured by analyzing 8 or more standards at the estimated IDL then calculating the standard deviation from the measured concentrations of those standards. The detection limit (according to IUPAC) is the smallest concentration or absolute amount of analyte that has a signal significantly larger than the signal arising from a reagent blank. Mathematically, the analyte’s signal at the detection limit (Sdl) is given by: Sdl = Sreag + 3 * σreag

where Sreag is the signal for a reagent blank, σreag is the known standard deviation for the reagent blank’s signal.

Other approaches for defining the detection limit have also been developed. In atomic absorption spectrometry usually the detection limit is determined for a certain element by analyzing a diluted solution of this element and recording the corresponding absorbances. The experiment is repeated for 10 times. The 3σ of the recorded absorbance signal can be considered as the detection limit for the specific element under the experimental conditions used – wavelength, type of flame, instrument.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เครื่องมือวิเคราะห์ส่วนใหญ่สัญญาณเมื่อว่าง ( Matrix โดยครู ) วิเคราะห์ สัญญาณนี้เรียกว่า ระดับเสียง การเป็นครูภาษา IDLLanguage ระดับที่จำเป็นในการผลิตสัญญาณมากกว่าสามเท่าของส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานของระดับสัญญาณรบกวนนี้อาจจะวัดได้โดยการวิเคราะห์ 8 หรือมากกว่ามาตรฐานที่ประมาณ IDL แล้วการคำนวณส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานจากวัดความเข้มข้นของมาตรฐานเหล่านั้น การกำหนด ( ตามสากล ) คือ สมาธิเล็ก หรือ จำนวนแน่นอนของครูที่มีสัญญาณอย่างมีนัยสำคัญมีขนาดใหญ่กว่าสัญญาณที่เกิดจากสารเคมีที่ว่างเปล่า ทางคณิตศาสตร์ ,ของครูที่ขีดจำกัดของสัญญาณ ( SDL ) ให้โดย : SDL = sreag 3 * σ reag

ที่ sreag เป็นสัญญาณสำหรับรีเอเจนต์ที่ว่างเปล่าσ reag เป็นที่รู้จักกันส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเพื่อใช้เป็นสัญญาณว่าง

วิธีอื่นสำหรับการกำหนดขีดจำกัดยังได้รับการพัฒนาใน Atomic absorption spectrometry มักจะกำหนดขีดจำกัดสำหรับองค์ประกอบบางอย่างโดยการวิเคราะห์เจือจางสารละลายธาตุนี้และบันทึก absorbances ที่สอดคล้องกัน การทดลองถูกทำซ้ำ 10 ครั้ง 3 σของบันทึกค่าสัญญาณจะถูกพิจารณาว่าเป็นขีดจำกัดสำหรับองค์ประกอบเฉพาะภายใต้สภาวะการทดลองที่ใช้ และคลื่นชนิดของเปลวไฟ , เครื่องมือ