Figure 3. - Theoretical changes in

Figure 3. - Theoretical changes in biomass and production of
vertebrate zooplanktivores, large herbivores, and phytoplankton in
relation to piscivore biomass (from Carpenter et aL, 1985).
The concept of cascading trophic interactions
links the principles of limnology to those of the
fishery biologists. Potentially, variation of primary
productivity is mechanistically linked to variation in
piscivore populations. If piscivore populations can
be controlled, it should therefore be possible to
control the cascade of trophic interactions that regulate
algal dynamics, through programmes of stocking and
harvesting (Carpenter et al., 1985). For these authors,
“altering food webs by altering consumer populations
may be a promising management tool”.
In natural environments, sequences of cascading
trophic interactions will be propagated from stochastic
fluctuations in piscivore year-class strength and
mortality. Fish stocks, reproduction rates and mortality
rates exhibit enormous variance, and lags in ecosystem
response occur because generation times differ among
trophic levels. Examples of lags may be found in the
development of the predator, when it acts first as a
zooplanktivore (during its juvenile stage) and then as
piscivore. As a planktivore, it drives the ecosystem
toward small zooplankton and higher phytoplankton
abundance which is the reverse of when the fish grows
and becomes a predator of zooplanktivorous fish. If
potentially a system may be managed by increasing
or decreasing the intensity of piscivore predation,
the system responses are non-equilibrium, transient
phenomena that are difficult to detect using long-term
averages. Nevertheless, in a few cases, following for
instance the introduction of a new predator in an
aquatic ecosystem, examples of trophic cascades have
been documented.
Aquat. Living Resour., Vol. 8, no 1 - 1995
65
A well-documented example of the effects of a
predator on a tropical aquatic community was the
accidental introduction of the cichlid piscivore, Cichla
ocellaris, to Gatun lake, Panama, around 1967 (Zaret
and Paine, 1973). In less than 5 years, the introduced
species, which has voracious predatory habits, led
to the elimination of six of the eight common fish
and decimated a seventh. The removal of so many
elements of the food chain, considerably simplified
the system as a whole and changes were observed in
the zooplankton and the phytoplankton.
In Africa, a striking example of a trophic
cascade is known from Lake Victoria where the
depletion of haplochromines by Nile perch shows
how a predator can affect other trophic levels. The
detritivore/phytoplanktivore group of haplochromines,
as well as the zooplanktivores group, which constituted
40 and 16% respectively of the total demersal
fish biomass, disappeared in the early 1980s
simultaneously with the explosive increase of the
introduced Nile perch. They seem to have been
replaced by the native debitivorous atyid prawn
Caridina nilotica, and the native zooplanktivore
Cyprinid Rastrineobola argenten (Witte et al., 1992;
Goldschmidt et aZ., 1993). The two latter species
became major prey for the Nile perch after the
decline of the haplochromines. The introduction of the
Nile perch therefore severely disrupted the ecosystem,
with a simplification of the food web through virtual
eradication of haplochromines from many interactions,
and the development of short food chains to the
Nile perch. .Whereas the haplochromines converted
numerous protein sources (algae, zooplankton, insect
larvae, molluscs, etc.) into fish protein for consumption
by higher trophic levels, Nile perch now eats quite a
lot of its own juveniles, which in some way feed on the
same food items as the haplochromines did previously.
Another consequence of the introduction of Lutes into
Lake Victoria, and the subsequent crash of the native
cichlid populations feeding on invertebrates, was a
population explosion of emergent insects, which at
times resembled a cloud over the lake. This insect
population in turn is now supporting a huge population
of the sand martin Riparin riparia which winters
in Africa, and has increased massively from small
numbers to hundred of thousands (Sutherland, 1992). It
should be noted, however, thaf‘there were always lake
fly swarms over Lake Victoria (Beadle, 1981). other
changes were also observed at the top of the food
pyramid. The pied kingfisher (Ceryle rudis) shifted
from a diet of mainly haplqchromines to one that
consists exclusively of Rastrineobola (Wanink and
Goudswaard, 1994), but more fish nee4.9 be czught to
meet daily energy demands (from 17 hâ$ochromine in
the former years to 55 nowadays) and hunting time is
increased (Goudswaard and Wanink, 1993). A similar
shift in diet was also found for the Great Cormorant
PÆalacrocorax carbo and the Long-tailed Cormorant
P. africanus (Goudswaard and Wanink, 1993).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รูปที่ 3 -ทฤษฎีการเปลี่ยนแปลงในชีวมวลและผลิตหลอด zooplanktivores, herbivores ขนาดใหญ่ และ phytoplankton ในความสัมพันธ์กับชีวมวล piscivore (จากช่างไม้ et aL, 1985)แนวคิดของการโต้ตอบ trophic cascadingชลธารวิทยาหลักการเชื่อมโยงกับการbiologists ประมง อาจ การเปลี่ยนแปลงของหลักผลผลิต mechanistically เชื่อมโยงกับความผันแปรในpiscivore ประชากร ถ้าประชากร piscivore สามารถสามารถควบคุม ควรจึงจะสามารถควบคุมทั้งหมดของโต้ trophic ที่ควบคุมdynamics algal ใช้โปรแกรมของมิติ และเก็บเกี่ยว (ช่างไม้และ al., 1985) ผู้เขียนเหล่านี้"เว็บอาหารดัดแปลง โดยการเปลี่ยนแปลงประชากรผู้บริโภคได้เครื่องมือในการบริหารสัญญา"ในสภาพแวดล้อมธรรมชาติ ลำดับของการเรียงซ้อนโต้ตอบ trophic จะเผยแพร่จากสโทแคสติกความผันผวนใน piscivore ชั้นปีความแข็งแรง และการตาย ปลาหุ้น อัตราการสืบพันธุ์ และการตายราคาแสดงต่างมหาศาล และ lags ในระบบนิเวศตอบสนองที่เกิดขึ้นเนื่องจากเวลาการสร้างแตกต่างระดับชั้นอาหาร ตัวอย่างของ lags อาจพบในการพรีเดเตอร์ เมื่อทำหน้าที่ก่อนพัฒนาเป็นการzooplanktivore (ระหว่างขั้นสลบ) แล้วpiscivore เป็นการ planktivore ไดรฟ์ระบบนิเวศต่อเล็ก zooplankton และ phytoplankton สูงอุดมสมบูรณ์ซึ่งเป็นการย้อนกลับของเมื่อการเติบโตของปลาและกลายเป็นนักล่าปลา zooplanktivorous หากอาจอาจจัดการระบบ โดยการเพิ่มหรือลดความเข้มของ piscivore predationการตอบสนองของระบบไม่สมดุล ชั่วคราวปรากฏการณ์ที่ยากต่อการตรวจสอบการใช้ระยะยาวค่าเฉลี่ย อย่างไรก็ตาม ในบางกรณี ต่อไปนี้สำหรับอินสแตนซ์การแนะนำของพรีเดเตอร์ใหม่ในการมีตัวอย่างของน้ำตก trophic ของระบบนิเวศทางน้ำรับเอกสารAquat นั่งเล่น Resour ปี 8, 1-1995 ไม่65ตัวอย่างเอกสารเชิญของผลกระทบของการคนไม่ใช่คนในชุมชนน้ำร้อนได้แนะนำโดยไม่ได้ตั้งใจของปลาหมอ piscivore, Cichlaocellaris ไปทะเลสาบ ปานามา ประมาณค.ศ. 1967 (Zaretก Paine, 1973) น้อยกว่า 5 ปี การนำนำพันธุ์ ซึ่งมีนิสัยละโมบมหาศาลการตัดออกของปลาทั่วไปแปดหกและ decimated ที่เจ็ด การลบจำนวนมากดังนั้นองค์ประกอบของห่วงโซ่อาหาร ภาษามากระบบทั้งหมดและเปลี่ยนแปลงสุภัคการ zooplankton และ phytoplanktonในแอฟริกา เป็นตัวอย่างที่โดดเด่นของ trophicทั้งหมดมีชื่อเสียงจากวิคตอเรียที่จะแสดงการลดลงของ haplochromines โดยปลากะพงแม่น้ำไนล์predator สามารถกระทบระดับชั้นอาหารอื่น ๆ ที่กลุ่ม detritivore/phytoplanktivore haplochrominesและกลุ่ม zooplanktivores ซึ่งทะลัก40 และ 16% ตามลำดับของผลรวม demersalปลาชีวมวล หายไปในต้นทศวรรษ 1980พร้อมกับเพิ่มระเบิดนำปลากะพงแม่น้ำไนล์ พวกเขาดูเหมือนจะได้รับแทนที่ ด้วยกุ้ง atyid debitivorous พื้นเมืองCaridina นิล และ zooplanktivore พื้นเมืองกลุ่ม Rastrineobola argenten (Witte et al., 1992Goldschmidt et aZ., 1993) พันธุ์หลังสองกลายเป็นเหยื่อหลักสำหรับปลากะพงแม่น้ำไนล์หลังจากการลดลงของ haplochromines แนะนำปลากะพงแม่น้ำไนล์ดังอย่างรุนแรงระหว่างสองวันระบบนิเวศรวบเว็บอาหารผ่านเสมือนกับขจัดความ haplochromines จากการโต้ตอบหลายและการพัฒนาห่วงโซ่อาหารสั้นไปปลากะพงแม่น้ำไนล์ . ในขณะที่แปลง haplochrominesแหล่งโปรตีนจำนวนมาก (สาหร่าย zooplankton แมลงตัวอ่อน มอลลัสกา ฯลฯ) เป็นปลาโปรตีนสำหรับปริมาณการใช้โดยระดับสูงของชั้นอาหาร ปลากะพงแม่น้ำไนล์ตอนนี้กินค่อนข้างเป็นจำนวนมาก juveniles ตนเอง ซึ่งในบางวิธีการกินอาหารรายการอาหารเดียวกันเป็น haplochromines ได้ก่อนหน้านี้แนะนำ Lutes เข้าเวรอีกทะเลสาบวิกตอเรีย และความล้มเหลวที่ตามมาของพื้นเมืองประชากรปลาหมออาหารบน invertebrates มีการการกระจายประชากรแมลงโผล่ออกมา ซึ่งที่เวลาคล้ายกับก้อนเมฆผ่านทะเลสาบ แมลงนี้ประชากรจะเป็นตอนนี้สนับสนุนประชากรขนาดใหญ่ของไค้ Riparin มาร์ตินทรายซึ่งแหล่งในแอฟริกา และได้เพิ่มขึ้นอย่างหนาแน่นจากเล็กตัวเลขที่จะนับแสน (ซูเธอร์แลนด์ 1992) มันควรสังเกต ไร thaf'there ก็เลswarms บินเหนือทะเลสาบวิคตอเรีย (Beadle, 1981) อื่น ๆเปลี่ยนแปลงยังได้สังเกตที่ด้านบนของอาหารปิรามิด เปลี่ยนนกคิงฟิชเชอร์ (Ceryle rudis)จากอาหารส่วนใหญ่ haplqchromines หนึ่งที่ประกอบด้วยโดยเฉพาะ Rastrineobola (Wanink และGoudswaard, 1994) เพิ่มมากขึ้นแต่ปลา nee4.9 จะ czught ไปตอบสนองทุกความต้องการพลังงาน (จาก 17 hâ$ ochromine ในในอดีตปี 55 ในปัจจุบัน) และเวลาล่าสัตว์เพิ่มขึ้น (Goudswaard และ Wanink, 1993) ความคล้ายคลึงกันนอกจากนี้ยังพบกะอาหารสำหรับนกPÆalacrocorax carbo และนกกาน้ำหางยาวAfricanus P. (Goudswaard และ Wanink, 1993)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปที่ 3 - การเปลี่ยนแปลงในเชิงทฤษฎีชีวมวลและการผลิตของ
zooplanktivores เลี้ยงลูกด้วยนม,
สัตว์กินพืชขนาดใหญ่และแพลงก์ตอนพืชใน. ความสัมพันธ์กับ piscivore ชีวมวล (จากไม้, et al, 1985) แนวคิดของการมีปฏิสัมพันธ์ซ้อนโภชนาเชื่อมโยงหลักการของชลธารวิทยาให้กับผู้ของนักชีววิทยาประมง. ที่อาจเกิดการเปลี่ยนแปลงหลักของการผลิตที่มีการเชื่อมโยง mechanistically การเปลี่ยนแปลงในประชากรpiscivore หากประชากร piscivore สามารถควบคุมได้ดังนั้นจึงควรจะเป็นไปได้ที่จะควบคุมน้ำตกของปฏิสัมพันธ์โภชนาการที่ควบคุมการเจริญเติบโตและสาหร่ายผ่านโปรแกรมของถุงน่องและเก็บเกี่ยว(ไม้ et al., 1985) สำหรับผู้เขียนเหล่านี้"การเปลี่ยนแปลงใยอาหารโดยการเปลี่ยนแปลงประชากรของผู้บริโภคที่อาจจะเป็นเครื่องมือการจัดการที่มีแนวโน้ม". ในสภาพแวดล้อมธรรมชาติลำดับของ cascading ปฏิสัมพันธ์โภชนาจะแพร่กระจายจากการสุ่มความผันผวนของความแข็งแรง piscivore ปีการเรียนและการตาย ปลาอัตราการทำสำเนาและการตายอัตราการแสดงความแปรปรวนอย่างมากและล่าช้าในระบบนิเวศการตอบสนองที่เกิดขึ้นเนื่องจากครั้งรุ่นที่แตกต่างกันระหว่างระดับโภชนา ตัวอย่างของการล่าช้าอาจจะพบได้ในการพัฒนาของนักล่าเมื่อมันทำหน้าที่เป็นครั้งแรกที่zooplanktivore (ในระหว่างขั้นตอนของเด็กและเยาวชน) และจากนั้นก็เป็นpiscivore ในฐานะที่เป็น planktivore ก็ไดรฟ์ระบบนิเวศต่อแพลงก์ตอนสัตว์ขนาดเล็กและแพลงก์ตอนพืชที่สูงขึ้นความอุดมสมบูรณ์ซึ่งเป็นตรงกันข้ามเมื่อปลาที่เติบโตและกลายเป็นนักล่าปลาzooplanktivorous หากที่อาจเกิดขึ้นระบบอาจได้รับการจัดการโดยการเพิ่มหรือลดความรุนแรงของการปล้นสะดมpiscivore ที่การตอบสนองของระบบจะไม่สมดุลชั่วคราวปรากฏการณ์ที่มีความยากในการตรวจสอบการใช้ในระยะยาวค่าเฉลี่ย อย่างไรก็ตามในบางกรณีดังต่อไปนี้เช่นการแนะนำของนักล่าใหม่ที่ระบบนิเวศน้ำตัวอย่างของน้ำตกโภชนาการได้รับการรับรอง. Aquat ที่อาศัยอยู่ Resour. ฉบับ 8 ไม่มี 1-1995 65 ตัวอย่างที่ดีเอกสารของผลกระทบของการเป็นนักล่าในชุมชนน้ำเขตร้อนคือการแนะนำจากอุบัติเหตุของpiscivore วงศ์, Cichla ocellaris เพื่อ Gatun ทะเลสาบปานามารอบ 1967 (Zaret และพายน์ 1973) . ในเวลาน้อยกว่า 5 ปีที่นำสายพันธุ์ที่มีนิสัยการกินสัตว์โลภนำไปสู่การกำจัดของหกของปลาที่พบบ่อยแปดและทำลายเจ็ด การกำจัดของจำนวนมากดังนั้นองค์ประกอบของห่วงโซ่อาหารมากง่ายระบบโดยรวมและการเปลี่ยนแปลงที่พบในแพลงก์ตอนสัตว์และแพลงก์ตอนพืช. ในแอฟริกาเป็นตัวอย่างที่โดดเด่นของโภชนาการน้ำตกเป็นที่รู้จักจากทะเลสาบวิกตอเรียที่พร่องของhaplochromines โดย ปลาแม่น้ำไนล์แสดงให้เห็นถึงวิธีการที่นักล่าจะมีผลต่อระดับโภชนาอื่นๆ กลุ่ม detritivore / phytoplanktivore ของ haplochromines, เช่นเดียวกับกลุ่ม zooplanktivores ซึ่งประกอบด้วย40 และ 16% ตามลำดับของสัตว์น้ำรวมชีวมวลปลาหายไปในช่วงต้นทศวรรษ1980 พร้อมกันกับการเพิ่มขึ้นของการระเบิดแนะนำคอนแม่น้ำไนล์ พวกเขาดูเหมือนจะได้รับการแทนที่ด้วย debitivorous พื้นเมือง atyid กุ้ง Caridina นิลและ zooplanktivore พื้นเมืองCyprinid Rastrineobola argenten (วิตต์, et al, 1992;.. อูแบรต์และ AZ, 1993) ทั้งสองชนิดหลังกลายเป็นเหยื่อที่สำคัญสำหรับปลาแม่น้ำไนล์หลังจากที่ลดลงของhaplochromines การแนะนำของปลาแม่น้ำไนล์จึงกระจัดกระจายระบบนิเวศที่มีความเรียบง่ายของเว็บอาหารผ่านเสมือนการกำจัดของhaplochromines จากปฏิสัมพันธ์หลายและการพัฒนาของห่วงโซ่อาหารสั้นไปยังเกาะแม่น้ำไนล์ .Whereas haplochromines แปลงแหล่งโปรตีนจำนวนมาก(สาหร่ายแพลงก์ตอนสัตว์แมลงตัวอ่อนหอย ฯลฯ ) ลงในโปรตีนจากปลาเพื่อการบริโภคในระดับที่สูงขึ้นโภชนาคอนไนล์ตอนนี้กินค่อนข้างมากของหนุ่มสาวของตัวเองซึ่งในอาหารบางวิธีที่รายการอาหารเช่นเดียวกับ haplochromines ได้ก่อนหน้านี้. ผลมาจากการแนะนำของลูทอีกลงไปในทะเลสาบวิกตอเรียและความผิดพลาดที่ตามมาของพื้นเมืองประชากรวงศ์กินสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังเป็นประชากรของแมลงโผล่ออกมาซึ่งในครั้งคล้ายกับเมฆเหนือทะเลสาบ. แมลงชนิดนี้ประชากรในทางกลับกันอยู่ในขณะนี้สนับสนุนประชากรขนาดใหญ่ของมาร์ตินทรายRiparin Riparia ซึ่งฤดูหนาวในทวีปแอฟริกาและได้เพิ่มขึ้นอย่างหนาแน่นตั้งแต่ขนาดเล็กจำนวนร้อยพัน(Sutherland, 1992) มันควรจะสังเกตเห็นอย่างไร thaf'there ได้เสมอทะเลสาบฝูงบินเหนือทะเลสาบวิกตอเรีย(พิธีการ, 1981) อื่น ๆการเปลี่ยนแปลงยังพบได้ที่ด้านบนของอาหารที่ปิรามิด ลายพร้อยกระเต็น (Ceryle Rudis) เปลี่ยนจากอาหารส่วนใหญ่haplqchromines หนึ่งที่มีเฉพาะRastrineobola (Wanink และGoudswaard, 1994) แต่ปลามากขึ้น nee4.9 จะ czught ที่จะตอบสนองความต้องการพลังงานในชีวิตประจำวัน(จาก 17 $ HA ochromine ในปีอดีตถึง 55 ในปัจจุบัน) และเวลาการล่าสัตว์จะเพิ่มขึ้น(Goudswaard และ Wanink, 1993) คล้ายการเปลี่ยนแปลงในอาหารนอกจากนี้ยังพบข้อมูลที่นกอ้ายงั่วที่ดีPÆalacrocoraxคาร์โบและนกอ้ายงั่วหางยาวพี africanus (Goudswaard และ Wanink, 1993)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปที่ 3 - การเปลี่ยนแปลงเชิงทฤษฎีในมวลชีวภาพและการผลิต
สัตว์มีกระดูกสันหลัง zooplanktivores สัตว์กินพืชขนาดใหญ่ และแพลงก์ตอนพืชในความสัมพันธ์กับมวลชีวภาพ piscivore
( จาก Carpenter et al , 1985 )

ลิงค์ระหว่างแนวคิดของ cascading ครั้ง หลักการของชลธารที่
นักชีววิทยาประมง . ซ่อนเร้น , รูปแบบการผลิตหลักคือ เชื่อมโยงกับการเปลี่ยนแปลงใน mechanistically

ประชากร piscivore . ถ้าประชากร
piscivore สามารถจะควบคุมได้ ดังนั้นจึงควรได้รับการควบคุมจากน้ำตกครั้ง


ปฏิสัมพันธ์ควบคุมพลวัตสาหร่าย , ผ่านโปรแกรมจัดเก็บและ
เก็บเกี่ยว ( Carpenter et al . , 1985 ) สำหรับนักเขียนเหล่านี้
" ดัดแปลงอาหารเว็บโดยการเปลี่ยนผู้บริโภคประชากร
อาจเป็นสัญญาการจัดการเครื่องมือ " .
ในสภาพแวดล้อมธรรมชาติลำดับของปฏิกิริยาอันดับตก
จะถูกแพร่กระจายจาก Stochastic
ความผันผวนใน piscivore ปีระดับความแข็งแรงและ
อัตราการตาย ปลาในตลาด อัตราการสืบพันธุ์และอัตราการตาย
มีความแปรปรวนอย่างมาก และล่าช้าในการตอบสนองเกิดขึ้นเนื่องจากระบบนิเวศ

เวลารุ่นแตกต่างระหว่างระดับครั้ง . ตัวอย่างของล่าช้า อาจจะพบในการพัฒนาของนักล่าเมื่อมันทำหน้าที่เป็น
zooplanktivore ( ช่วงวัยรุ่น ) แล้ว
piscivore . เป็น planktivore ทำให้ระบบนิเวศที่มีขนาดเล็กและแพลงก์ตอนพืช แพลงก์ตอนสัตว์

ที่สูงอุดมสมบูรณ์ซึ่งเป็นตรงกันข้าม เมื่อปลาโตขึ้น
และกลายเป็นนักล่าของ zooplanktivorous ปลา ถ้า
อาจระบบอาจจะจัดการโดยการเพิ่มหรือลดความเข้มของ

ค่า piscivore ,การตอบสนองของระบบไม่สมดุล ปรากฏการณ์ชั่วคราว
ที่ยากที่จะตรวจสอบการใช้ค่าเฉลี่ยระยะยาว

อย่างไรก็ตาม ในบางกรณี ดังต่อไปนี้
ตัวอย่างเบื้องต้นของ predator ใหม่ใน
ระบบนิเวศทางน้ำ ตัวอย่างของน้ำตกได้ถูกจัดอันดับ
.
aquat . ชีวิต resour . , Vol 8 , No 1 - 1995 65

ตัวอย่างข้อมูลผลของ
ล่าในชุมชนเป็นสัตว์น้ำเขตร้อนเป็น
บทนำโดยไม่ได้ตั้งใจของ piscivore ปลาหมอสกุลปลาพีค็อกแบส
เซลลาริส , กาตูน , ทะเลสาบ , ปานามา , รอบปี 1967 ( zaret
กับ Paine , 1973 ) ในน้อยกว่า 5 ปี แนะนำ
สปีชีส์ ซึ่งมีนิสัยตะกละกิน , LED
เพื่อการหกของแปดทั่วไปและเป็นปลา
เหลือ 7 การกำจัดองค์ประกอบมากมาย
ของห่วงโซ่อาหารมากง่าย
ระบบ การเปลี่ยนแปลงทั้งหมด และพบว่าในน้ำและแพลงก์ตอนพืช
.
ในแอฟริกา ตัวอย่างที่โดดเด่นของน้ำตกโภชนา
เป็นที่รู้จักจากทะเลสาบวิคตอเรียที่
การพร่องของ haplochromines โดยปลากะพงแม่น้ำไนล์แสดง
ว่า Predator สามารถมีผลต่อระดับครั้งอื่น ๆ ผู้บริโภคซากพืชซากสัตว์ /

haplochromines phytoplanktivore กลุ่ม , รวมทั้ง zooplanktivores กลุ่มซึ่งบัญญัติ
40 และ 16 ตามลำดับของปริมาณมวลชีวภาพปลาปริมาณมากที่สุด

หายไปในต้นทศวรรษ 1980 พร้อมๆกับเพิ่มระเบิด
แนะนำปลากะพงแม่น้ำไนล์ . ดูเหมือนพวกเขาจะถูกแทนที่ด้วย debitivorous atyid พื้นเมือง

caridina ด้วยกุ้งและพื้นเมือง zooplanktivore
วงศ์ปลาตะเพียน rastrineobola argenten ( วิต et al . , 1992 ;
โกลด์ชมิตและ AZ , 1993 )ทั้งสองชนิดเป็นเหยื่อรายใหญ่หลัง

คอน ไนล์ หลังจากที่ลดลงของ haplochromines . การแนะนำของ
ปลากะพงแม่น้ำไนล์จึงรุนแรงทำลายระบบนิเวศ
กับหนึ่งเดียวของเว็บอาหารที่ผ่านการขจัดเสมือน
ของ haplochromines จากการโต้ตอบหลาย
และการพัฒนาของห่วงโซ่อาหารสั้นๆไปเกาะ
แม่น้ำไนล์ ส่วน haplochromines แปลง
แหล่งโปรตีนมากมาย ( สาหร่าย แพลงก์ตอนสัตว์ แมลง
ตัวอ่อนหอย ฯลฯ ) เป็นโปรตีนปลาเพื่อการบริโภค
โดยสูงกว่าอันดับระดับ , ปลากะพงแม่น้ำไนล์ตอนนี้กินค่อนข้าง
มากของเยาวชนของตนเอง ซึ่งในบางวิธีกิน
อาหารรายการเดียวกับ haplochromines ได้ก่อนหน้านี้ .
เป็นผลของแนะนำ ที่เป็น
ทะเลสาบวิคตอเรียและต่อมาความล้มเหลวของพื้นเมือง
ประชากรปลาหมอกินสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังเป็นประชากรของแมลงระเบิด

เวลาที่เร่งด่วน ซึ่งคล้ายกับเมฆเหนือทะเลสาบ แมลงนี้
ประชากรในการเปิดในขณะนี้สนับสนุน
ประชากรขนาดใหญ่ของนกนางแอ่นทราย riparin riparia ซึ่งหนาว
ในแอฟริกา และได้เพิ่มขึ้นมากจากตัวเลขขนาดเล็ก
ร้อยพัน ( Sutherland , 1992 ) มัน
ควรจะระบุไว้ อย่างไรก็ตามthaf'there มักจะทะเลสาบ
บินฝูงเหนือทะเลสาบวิคตอเรีย ( เจ้าหน้าที่ , 1981 ) การเปลี่ยนแปลงอื่น ๆ
พบด้านบนของอาหาร
พีระมิด ส่วนนกกระเต็นลายพร้อย ( ceryle ฟอยล์ ) ขยับ
จากอาหารส่วนใหญ่ haplqchromines หนึ่ง
ประกอบด้วยเฉพาะของ rastrineobola ( wanink และ
goudswaard , 1994 ) แต่ปลา nee4.9 เป็น czught

ตอบสนองความต้องการพลังงานในชีวิตประจำวัน ( จาก 17 H â ochromine
$ ในปีเก่าไป 55 ในปัจจุบัน ) และเวลาที่เพิ่มขึ้นและการล่าสัตว์
goudswaard wanink , 1993 ) การเปลี่ยนแปลงที่คล้ายกัน
ในอาหารยังพบนกกาน้ำใหญ่ P
alacrocorax คาร์โบและกู้ยาว หางเล็ก
P . africanus ( goudswaard และ wanink , 1993 )