- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Emily (Elizabeth) Dickinson 1830–18
Emily (Elizabeth) Dickinson 1830–1886
American poet.
Although only seven of Dickinson's poems were published during her lifetime—all anonymously and some apparently without her consent—Dickinson is considered a premier American poet. Choosing the lyric as her form, Dickinson wrote on a variety of subjects, including nature, love, death, and immortality. As she honed the lyric format, Dickinson developed a unique style, characterized by compressed expression, the use of enjambment, and an exploration of the possibilities of language. In 1955 the publication of Thomas H. Johnson's edition of Dickinson's complete poems prompted renewed scholarly interest in her work. Modern criticism has focused on Dickinson's style, structure, use of language, and the various themes found in her poetry. Some critics have examined these same issues from a feminist viewpoint. Regardless of the critical angle, most modern scholars incorporate some discussion of Dickinson's life experiences into their examinations of her work.
Biographical Information
Critical and popular interest in Dickinson's life has been fueled by the mythology that has grown up around the limited factual knowledge available. Dickinson was born in Amherst, Massachusetts, in 1830. The daughter of a prosperous lawyer and an invalid mother, Dickinson's schoolwork was often interrupted by time spent at home learning domestic chores. Beginning in 1835, she spent four years at a primary school and then attended Amherst Academy from 1840 to 1847. From there, Dickinson advanced to Mount Holyoke Female Seminary for one year, where her studies were influenced by New England Puritanism. This, together with Dickinson's Unitarian upbringing, heavily influenced her poetry's structure—the lyric form she used was a revision of the hymn quatrain—as well as its content—religious themes are the focus of many of her poems. Despite these influences on her work, though, personal faith eluded her and she remained an agnostic throughout her life.
After her year at Mount Holyoke, Dickinson returned to her family's home where she remained almost exclusively for the rest of her life. From 1851 to 1855,
she made a few brief visits to Boston, Washington, D.C., and Philadelphia. Biographers speculate that on one trip to Philadelphia, Dickinson fell in love with a married minister, the Reverend Charles Wadsworth, and that her disappointment from this affair triggered her subsequent withdrawal from society. This, and other rumors of romantic entanglements, are largely conjecture; however, it is known that her reclusiveness intensified over the years. Her personal habits—always wearing white, never leaving her home, refusing to receive visitors—earned her a reputation for eccentricity. In 1874, Dickinson's father died unexpectedly, leaving her to care for her invalid mother, who died in 1882. Dickinson died in 1886 after being diagnosed with Bright's disease, a kidney disorder.
Major Works
Over the course of her writing career, Dickinson composed nearly eighteen hundred poems, all in the form of brief lyrics. She explored a variety of subjects: the austerity and beauty of nature, experiences of love and loss, and her own skeptical attitude toward religion and immortality, as well as her fascination with death. Drawing heavily from biblical sources and influenced by such poets as George Herbert, Shakespeare, and John Keats, Dickinson developed a highly personal system of symbol and allusion, assigning complex meanings to colors, places, times, and seasons. She experimented with compression, enjambment, and unusual rhyme schemes, and also employed an idiosyncratic use of capitalization and punctuation, thereby creating a poetic style that further distinguished her verse from contemporary American poetry.
Critical Reception
Initial criticism of Dickinson's work, following the 1890 publication of Poems of Emily Dickinson, was largely unfavorable, yet her work received widespread popular acclaim. Willis Buckingham has noted that readers in the 1890s often praised Dickinson's "inspired" thoughts and emotions rather than her poetic technique. Modern critics, though, have come to appreciate Dickinson's accomplishments in language and poetic structure. Margaret Dickie has challenged critics who have attempted to provide a narrative analysis of Dickinson's work by studying her poetry as a whole. Dickie maintains that the poems were written as lyrics, and should be examined as such. Karen Oakes has explored Dickinson's use of metonymy to establish an intimate, feminine discourse with her readers. Other critics, such as Judy Jo Small and Timothy Morris, have analyzed Dickinson's rhyme structure, Small noting the acoustical effects of this structure, and Morris observing how Dickinson's patterns of rhyme and enjambment developed over time.
Many critics have also explored the various themes of Dickinson's poetry against the backdrop of events in her personal life. Among these are Jane Donahue Eberwein, who has studied the poems concerning love and its redemption, and Nadean Bishop, who has focused on Dickinson's spirituality, specifically the poems that seem to indicate the poet's rejection of religious dogma in favor of a private version of God and heaven. Paula Hendrickson, who has examined Dickinson's poems that focus on the precise moment of death, notes that these poems are typically treated as a subcategory of the death poem genre and are rarely treated individually.
Power is another of Dickinson's themes that has received a great deal of critical attention. R. McClure Smith has examined how Dickinson uses the trope of seduction to explore her relationship to patriarchal power. Feminist critics have also found the issue of power of great significance in Dickinson's work. Cheryl Walker maintains that while many feminist critics try to assert that Dickinson's life was "a model of successful feminist manipulation of circumstances," in fact, the poet was attracted to masculine forms of power. Paula Bennett, on the other hand, has contended that Dickinson's relationships with women were more significant than her struggles with men, male power, or male tradition. Bennett argues that Dickinson's relationship with women provided her with the comfort and safety necessary for the poet to explore her own sexuality. This contention, Bennett states, is supported by a reading of Dickinson's poems that recognizes their homoeroticism and use of clitoral imagery.
The enigmatic details surrounding Dickinson's life continue to fascinate readers and critics alike. Yet it is the technical originality of her poetry, the variety of themes she addressed, and the range and depth of intellectual and emotional experience she explored that have established Dickinson's esteemed reputation as an American poet.
American poet.
Although only seven of Dickinson's poems were published during her lifetime—all anonymously and some apparently without her consent—Dickinson is considered a premier American poet. Choosing the lyric as her form, Dickinson wrote on a variety of subjects, including nature, love, death, and immortality. As she honed the lyric format, Dickinson developed a unique style, characterized by compressed expression, the use of enjambment, and an exploration of the possibilities of language. In 1955 the publication of Thomas H. Johnson's edition of Dickinson's complete poems prompted renewed scholarly interest in her work. Modern criticism has focused on Dickinson's style, structure, use of language, and the various themes found in her poetry. Some critics have examined these same issues from a feminist viewpoint. Regardless of the critical angle, most modern scholars incorporate some discussion of Dickinson's life experiences into their examinations of her work.
Biographical Information
Critical and popular interest in Dickinson's life has been fueled by the mythology that has grown up around the limited factual knowledge available. Dickinson was born in Amherst, Massachusetts, in 1830. The daughter of a prosperous lawyer and an invalid mother, Dickinson's schoolwork was often interrupted by time spent at home learning domestic chores. Beginning in 1835, she spent four years at a primary school and then attended Amherst Academy from 1840 to 1847. From there, Dickinson advanced to Mount Holyoke Female Seminary for one year, where her studies were influenced by New England Puritanism. This, together with Dickinson's Unitarian upbringing, heavily influenced her poetry's structure—the lyric form she used was a revision of the hymn quatrain—as well as its content—religious themes are the focus of many of her poems. Despite these influences on her work, though, personal faith eluded her and she remained an agnostic throughout her life.
After her year at Mount Holyoke, Dickinson returned to her family's home where she remained almost exclusively for the rest of her life. From 1851 to 1855,
she made a few brief visits to Boston, Washington, D.C., and Philadelphia. Biographers speculate that on one trip to Philadelphia, Dickinson fell in love with a married minister, the Reverend Charles Wadsworth, and that her disappointment from this affair triggered her subsequent withdrawal from society. This, and other rumors of romantic entanglements, are largely conjecture; however, it is known that her reclusiveness intensified over the years. Her personal habits—always wearing white, never leaving her home, refusing to receive visitors—earned her a reputation for eccentricity. In 1874, Dickinson's father died unexpectedly, leaving her to care for her invalid mother, who died in 1882. Dickinson died in 1886 after being diagnosed with Bright's disease, a kidney disorder.
Major Works
Over the course of her writing career, Dickinson composed nearly eighteen hundred poems, all in the form of brief lyrics. She explored a variety of subjects: the austerity and beauty of nature, experiences of love and loss, and her own skeptical attitude toward religion and immortality, as well as her fascination with death. Drawing heavily from biblical sources and influenced by such poets as George Herbert, Shakespeare, and John Keats, Dickinson developed a highly personal system of symbol and allusion, assigning complex meanings to colors, places, times, and seasons. She experimented with compression, enjambment, and unusual rhyme schemes, and also employed an idiosyncratic use of capitalization and punctuation, thereby creating a poetic style that further distinguished her verse from contemporary American poetry.
Critical Reception
Initial criticism of Dickinson's work, following the 1890 publication of Poems of Emily Dickinson, was largely unfavorable, yet her work received widespread popular acclaim. Willis Buckingham has noted that readers in the 1890s often praised Dickinson's "inspired" thoughts and emotions rather than her poetic technique. Modern critics, though, have come to appreciate Dickinson's accomplishments in language and poetic structure. Margaret Dickie has challenged critics who have attempted to provide a narrative analysis of Dickinson's work by studying her poetry as a whole. Dickie maintains that the poems were written as lyrics, and should be examined as such. Karen Oakes has explored Dickinson's use of metonymy to establish an intimate, feminine discourse with her readers. Other critics, such as Judy Jo Small and Timothy Morris, have analyzed Dickinson's rhyme structure, Small noting the acoustical effects of this structure, and Morris observing how Dickinson's patterns of rhyme and enjambment developed over time.
Many critics have also explored the various themes of Dickinson's poetry against the backdrop of events in her personal life. Among these are Jane Donahue Eberwein, who has studied the poems concerning love and its redemption, and Nadean Bishop, who has focused on Dickinson's spirituality, specifically the poems that seem to indicate the poet's rejection of religious dogma in favor of a private version of God and heaven. Paula Hendrickson, who has examined Dickinson's poems that focus on the precise moment of death, notes that these poems are typically treated as a subcategory of the death poem genre and are rarely treated individually.
Power is another of Dickinson's themes that has received a great deal of critical attention. R. McClure Smith has examined how Dickinson uses the trope of seduction to explore her relationship to patriarchal power. Feminist critics have also found the issue of power of great significance in Dickinson's work. Cheryl Walker maintains that while many feminist critics try to assert that Dickinson's life was "a model of successful feminist manipulation of circumstances," in fact, the poet was attracted to masculine forms of power. Paula Bennett, on the other hand, has contended that Dickinson's relationships with women were more significant than her struggles with men, male power, or male tradition. Bennett argues that Dickinson's relationship with women provided her with the comfort and safety necessary for the poet to explore her own sexuality. This contention, Bennett states, is supported by a reading of Dickinson's poems that recognizes their homoeroticism and use of clitoral imagery.
The enigmatic details surrounding Dickinson's life continue to fascinate readers and critics alike. Yet it is the technical originality of her poetry, the variety of themes she addressed, and the range and depth of intellectual and emotional experience she explored that have established Dickinson's esteemed reputation as an American poet.
0/5000
สันเอมิลี่ (เอลิซาเบธ) 1830-1886กวีอเมริกันถึงแม้ว่าเซเว่นเฉพาะของบทกวีของสันเผยแพร่ในระหว่างชีวิตของเธอ — ทั้งหมดโดยไม่ระบุชื่อ และบางอย่างเห็นได้ชัดโดยไม่ได้รับความยินยอมของเธอ — สันถือว่าเป็นกวีอเมริกันพรีเมียร์ เลือกลเซียนเป็นของเธอ สันเขียนในหลากหลายหัวข้อ ธรรมชาติ ความรัก ความตาย และความเป็นอมตะ ขณะที่เธอได้พัฒนารูปแบบเพลง สันพัฒนาลักษณะเฉพาะ ลักษณะ โดยนิพจน์บีบอัด การใช้ enjambment และการสำรวจประการของภาษา การเผยแพร่รุ่น Thomas H. Johnson สันของบทกวีทำให้ต่ออายุ scholarly สนใจในงานของเธอใน 1955 วิจารณ์สมัยใหม่ได้เน้นสันของสไตล์ โครงสร้าง การใช้ภาษา และรูปแบบต่าง ๆ ที่พบในบทกวีของเธอ นักวิจารณ์บางมีตรวจสอบประเด็นเดียวกันจากจุดชมวิว feminist ไม่มุมสำคัญ นักวิชาการน่ารวมสนทนาบางประสบการณ์ชีวิตของสันเป็นผู้ตรวจสอบผลงานของเธอข้อมูลชีวประวัติสำคัญ และเป็นที่นิยมสนใจในชีวิตของสันได้รับเป็นเชื้อเพลิงตามตำนานที่ได้โตขึ้นรอบรู้เรื่องจำกัดว่าง สันเกิดในแอมเฮิสท์ รัฐแมสซาชูเซตส์ ใน 1830 ลูกสาวของทนายความเจริญ และเป็นแม่ที่ไม่ถูกต้อง schoolwork ของสันมักจะถูกรบกวน โดยเวลาที่ใช้ที่บ้านเรียนรู้งานภายในประเทศ เธอเริ่มต้นในปีค.ศ. 1835 ใช้เวลา 4 ปีที่โรงเรียนประถมแล้ว เรียบร้อยดีแอมเฮิสท์ออสการ์จาก 1840 1847 จาก สันสูงจะเม้าท์ Holyoke หญิงตอนหนึ่งปี ศึกษาเธอได้รับอิทธิพลจากนิวอิงแลนด์ Puritanism ที่ นี้ กับสันของ upbringing Unitarian หนักที่มีผลต่อโครงสร้างของบทกวีของเธอ — แบบเพลงที่เธอใช้เป็นการแก้ไขของ quatrain สำนึก — และเนื้อหา — รูปแบบศาสนาเป็นจุดเน้นของบทกวีของเธอ แม้จะมีอิทธิพลต่องานของเธอเหล่านี้ แม้ว่า ความเชื่อส่วนบุคคล eluded เธอ และเธอยังคง agnostic การตลอดชีวิตของเธอหลังจากปีของเธอที่ Mount Holyoke สันกลับไปบ้านของครอบครัวที่เธอยังคงอยู่ในส่วนเหลือของชีวิตของเธอ จาก 1851 การโทรทัศน์(เคเบิล),เธอทำกี่ย่อชมฟิลาเดลเฟียและบอสตัน Washington, dc Biographers คาดการณ์ว่า ในหนึ่งเที่ยวการฟิลาเดลเฟีย สันตกรักกับรัฐมนตรีสมรส Reverend ชาร์ลส์วาดส์วอลทช์ และว่า เธอผิดหวังจากเรื่องนี้ทริกเกอร์ของเธอภายหลังถอนตัวจากสังคม นี้ และข่าวลือของกีดขวางโรแมนติก อื่น ๆ เป็นส่วนใหญ่ข้อความคาดการณ์ อย่างไรก็ตาม เป็นที่รู้จักกันว่า reclusiveness เธอ intensified ปี นิสัยส่วนตัวของเธอซึ่งมักจะสวมใส่สีขาว ไม่เคยออกจากบ้านของเธอ ปฏิเสธที่จะรับชม — รับเธอชื่อเสียงความเยื้องศูนย์กลาง ใน 1874 พ่อของสันตายอย่างกะทันหัน ปล่อยเธอดูแลเธอแม่ไม่ถูกต้อง ที่เสียชีวิตใน 1882 สันอิศวรเสียชีวิตหลังจากถูกวินิจฉัยกับโรคไบรท์ โรคไตหลักการทำงานประสบการณ์งานเขียนของเธอ สันประกอบด้วยบทกวีเกือบร้อยจำนวน ในรูปแบบของเพลงโดยสังเขป เธอสำรวจความหลากหลายของวิชา: เข้มงวดและความงามของธรรมชาติ ประสบการณ์ความรักและการสูญเสีย และทัศนคติของตนเองสงสัยต่อศาสนา และความเป็นอมตะ รวมทั้งเสน่ห์ของเธอกับความตาย รูปวาดมากจากแหล่งคัมภีร์ และรับอิทธิพลจากกวีเช่นจอร์จเฮอร์เบิร์ต เชกส เปียร์ และจอห์น Keats สันพัฒนาระบบสัญลักษณ์ส่วนตัวสูง และเอ่ยถึง กำหนดความหมายซับซ้อนสี สถาน เวลา และซีซั่น เธอเบื้องอัด enjambment และแบบแผนการสัมผัสผิดปกติ และยัง จ้างใช้ตัวพิมพ์ใหญ่และเครื่องหมายวรรคตอนผิด idiosyncratic เพิ่มเติมจึงสร้างแบบบทกวีที่โดดเด่นข้อเธอจากบทกวีอเมริกันร่วมสมัยพนักงานต้อนรับที่สำคัญวิจารณ์งานของสัน ตามประกาศ 1890 ของบทกวีของเอมิลี่ดิกคินสัน เริ่มต้นร้ายมาก ได้งานเธอรับ acclaim นิยมแพร่หลาย ราช Willis ได้กล่าวว่า ผู้อ่านในช่วงปี 1890 สื่อมักจะได้รับการยกย่องของดิกคินสัน "ได้แรงบันดาลใจ" ความคิด และอารมณ์ มากกว่าเทคนิคบทกวีของเธอ นักวิจารณ์สมัยใหม่ แม้ว่า มาชื่นชมสำเร็จของสันในภาษาและโครงสร้างบทกวี มาร์กาเร็ต Dickie ได้ท้าทายนักวิจารณ์ซึ่งได้พยายามที่จะให้การวิเคราะห์ที่บรรยายของงานของสัน โดยศึกษาบทกวีของเธอทั้งหมด Dickie รักษาว่า บทกวีที่เขียนเป็นเนื้อเพลง และควรตรวจสอบเช่น Oakes กะเหรี่ยงมีอุดมใช้สันของ metonymy การสร้างวาทกรรมใกล้ชิด ผู้หญิงกับอ่านของเธอ นักวิจารณ์อื่น ๆ Judy โจ้เล็กและทิโมธีมอร์ริส ได้วิเคราะห์โครงสร้างสัมผัสของดิกคินสัน เล็กสังเกตผล acoustical นี้โครงสร้าง และสังเกตวิธีพัฒนารูปแบบของสันของสัมผัสและ enjambment เวลามอร์ริสนักวิจารณ์หลายยังได้สำรวจรูปแบบต่าง ๆ ของบทกวีของสันกับฉากหลังของเหตุการณ์ในชีวิตส่วนตัวของเธอ หมู่เหล่านี้ Jane Donahue Eberwein ที่มีศึกษาบทกวีเกี่ยวกับความรักและการไถ่ถอน และบาทหลวง Nadean ซึ่งได้เน้นจิตวิญญาณของดิกคินสัน โดยเฉพาะบทกวีที่ดูเหมือนจะบ่งชี้ว่า การปฏิเสธความเชื่อทางศาสนาสามารถแบบส่วนตัวของพระเจ้าและสวรรค์ของกวี Paula Hendrickson ที่ได้ตรวจสอบบทกวีของสันที่แม่นยำเวลาตาย บันทึกบทกวีเหล่านี้โดยทั่วไปถือว่าเป็นประเภทย่อยของประเภทกลอนตาย และจะถือว่าไม่ค่อยแยกกันพลังงานเป็นอีกรูปแบบของสันที่ได้รับความสำคัญมาก R. McClure Smith ได้ตรวจสอบวิธีการที่สันใช้ trope ของการเกลี้ยเพื่อสำรวจความสัมพันธ์ของเธอกับพลังงาน patriarchal นักวิจารณ์ feminist ได้พบปัญหาของอำนาจความสำคัญมากในการทำงานของสัน เชอรีล Walker รักษาว่า ในขณะที่นักวิจารณ์ feminist มากพยายามยืนยันรูปว่า สันของชีวิตคือ "รูปแบบของสถานการณ์ feminist ประสบความสำเร็จการจัดการ" ในความเป็นจริง กวีถูกดูดพลังงานในรูปแบบผู้ชาย เบนเนต Paula ในทางกลับกัน มี contended ที่ สันของความสัมพันธ์กับผู้หญิงได้ยิ่งกว่าการต่อสู้ของเธอกับชาย ชายอำนาจ หรือประเพณีชาย เบนเนตจนสันที่สัมพันธ์กับผู้หญิงให้เธอ ด้วยความสะดวกสบายและความปลอดภัยที่จำเป็นสำหรับกวีแห่งเพศตนเอง ช่วงชิงงานบนนี้ เบนเนตอเมริกา สนับสนุน โดยอ่านบทกวีของสันที่รับรู้ของพวกเขา homoeroticism และใช้ภาพ clitoralรายละเอียดทำนายรอบอายุของสันยังเคลิ้มผู้อ่านและนักวิจารณ์เหมือนกัน ยังมีความคิดริเริ่มทางเทคนิคของบทกวีของเธอ เธออยู่ในชุดรูปแบบที่หลากหลาย และช่วง และความลึกทางปัญญา และอารมณ์ประสบการณ์เธออุดมที่ได้ก่อตั้งขึ้นเป็นสันนับถือว่าเป็นกวีอเมริกัน
การแปล กรุณารอสักครู่..
Emily (Elizabeth) Dickinson 1830–1886
American poet.
Although only seven of Dickinson's poems were published during her lifetime—all anonymously and some apparently without her consent—Dickinson is considered a premier American poet. Choosing the lyric as her form, Dickinson wrote on a variety of subjects, including nature, love, death, and immortality. As she honed the lyric format, Dickinson developed a unique style, characterized by compressed expression, the use of enjambment, and an exploration of the possibilities of language. In 1955 the publication of Thomas H. Johnson's edition of Dickinson's complete poems prompted renewed scholarly interest in her work. Modern criticism has focused on Dickinson's style, structure, use of language, and the various themes found in her poetry. Some critics have examined these same issues from a feminist viewpoint. Regardless of the critical angle, most modern scholars incorporate some discussion of Dickinson's life experiences into their examinations of her work.
Biographical Information
Critical and popular interest in Dickinson's life has been fueled by the mythology that has grown up around the limited factual knowledge available. Dickinson was born in Amherst, Massachusetts, in 1830. The daughter of a prosperous lawyer and an invalid mother, Dickinson's schoolwork was often interrupted by time spent at home learning domestic chores. Beginning in 1835, she spent four years at a primary school and then attended Amherst Academy from 1840 to 1847. From there, Dickinson advanced to Mount Holyoke Female Seminary for one year, where her studies were influenced by New England Puritanism. This, together with Dickinson's Unitarian upbringing, heavily influenced her poetry's structure—the lyric form she used was a revision of the hymn quatrain—as well as its content—religious themes are the focus of many of her poems. Despite these influences on her work, though, personal faith eluded her and she remained an agnostic throughout her life.
After her year at Mount Holyoke, Dickinson returned to her family's home where she remained almost exclusively for the rest of her life. From 1851 to 1855,
she made a few brief visits to Boston, Washington, D.C., and Philadelphia. Biographers speculate that on one trip to Philadelphia, Dickinson fell in love with a married minister, the Reverend Charles Wadsworth, and that her disappointment from this affair triggered her subsequent withdrawal from society. This, and other rumors of romantic entanglements, are largely conjecture; however, it is known that her reclusiveness intensified over the years. Her personal habits—always wearing white, never leaving her home, refusing to receive visitors—earned her a reputation for eccentricity. In 1874, Dickinson's father died unexpectedly, leaving her to care for her invalid mother, who died in 1882. Dickinson died in 1886 after being diagnosed with Bright's disease, a kidney disorder.
Major Works
Over the course of her writing career, Dickinson composed nearly eighteen hundred poems, all in the form of brief lyrics. She explored a variety of subjects: the austerity and beauty of nature, experiences of love and loss, and her own skeptical attitude toward religion and immortality, as well as her fascination with death. Drawing heavily from biblical sources and influenced by such poets as George Herbert, Shakespeare, and John Keats, Dickinson developed a highly personal system of symbol and allusion, assigning complex meanings to colors, places, times, and seasons. She experimented with compression, enjambment, and unusual rhyme schemes, and also employed an idiosyncratic use of capitalization and punctuation, thereby creating a poetic style that further distinguished her verse from contemporary American poetry.
Critical Reception
Initial criticism of Dickinson's work, following the 1890 publication of Poems of Emily Dickinson, was largely unfavorable, yet her work received widespread popular acclaim. Willis Buckingham has noted that readers in the 1890s often praised Dickinson's "inspired" thoughts and emotions rather than her poetic technique. Modern critics, though, have come to appreciate Dickinson's accomplishments in language and poetic structure. Margaret Dickie has challenged critics who have attempted to provide a narrative analysis of Dickinson's work by studying her poetry as a whole. Dickie maintains that the poems were written as lyrics, and should be examined as such. Karen Oakes has explored Dickinson's use of metonymy to establish an intimate, feminine discourse with her readers. Other critics, such as Judy Jo Small and Timothy Morris, have analyzed Dickinson's rhyme structure, Small noting the acoustical effects of this structure, and Morris observing how Dickinson's patterns of rhyme and enjambment developed over time.
Many critics have also explored the various themes of Dickinson's poetry against the backdrop of events in her personal life. Among these are Jane Donahue Eberwein, who has studied the poems concerning love and its redemption, and Nadean Bishop, who has focused on Dickinson's spirituality, specifically the poems that seem to indicate the poet's rejection of religious dogma in favor of a private version of God and heaven. Paula Hendrickson, who has examined Dickinson's poems that focus on the precise moment of death, notes that these poems are typically treated as a subcategory of the death poem genre and are rarely treated individually.
Power is another of Dickinson's themes that has received a great deal of critical attention. R. McClure Smith has examined how Dickinson uses the trope of seduction to explore her relationship to patriarchal power. Feminist critics have also found the issue of power of great significance in Dickinson's work. Cheryl Walker maintains that while many feminist critics try to assert that Dickinson's life was "a model of successful feminist manipulation of circumstances," in fact, the poet was attracted to masculine forms of power. Paula Bennett, on the other hand, has contended that Dickinson's relationships with women were more significant than her struggles with men, male power, or male tradition. Bennett argues that Dickinson's relationship with women provided her with the comfort and safety necessary for the poet to explore her own sexuality. This contention, Bennett states, is supported by a reading of Dickinson's poems that recognizes their homoeroticism and use of clitoral imagery.
The enigmatic details surrounding Dickinson's life continue to fascinate readers and critics alike. Yet it is the technical originality of her poetry, the variety of themes she addressed, and the range and depth of intellectual and emotional experience she explored that have established Dickinson's esteemed reputation as an American poet.
American poet.
Although only seven of Dickinson's poems were published during her lifetime—all anonymously and some apparently without her consent—Dickinson is considered a premier American poet. Choosing the lyric as her form, Dickinson wrote on a variety of subjects, including nature, love, death, and immortality. As she honed the lyric format, Dickinson developed a unique style, characterized by compressed expression, the use of enjambment, and an exploration of the possibilities of language. In 1955 the publication of Thomas H. Johnson's edition of Dickinson's complete poems prompted renewed scholarly interest in her work. Modern criticism has focused on Dickinson's style, structure, use of language, and the various themes found in her poetry. Some critics have examined these same issues from a feminist viewpoint. Regardless of the critical angle, most modern scholars incorporate some discussion of Dickinson's life experiences into their examinations of her work.
Biographical Information
Critical and popular interest in Dickinson's life has been fueled by the mythology that has grown up around the limited factual knowledge available. Dickinson was born in Amherst, Massachusetts, in 1830. The daughter of a prosperous lawyer and an invalid mother, Dickinson's schoolwork was often interrupted by time spent at home learning domestic chores. Beginning in 1835, she spent four years at a primary school and then attended Amherst Academy from 1840 to 1847. From there, Dickinson advanced to Mount Holyoke Female Seminary for one year, where her studies were influenced by New England Puritanism. This, together with Dickinson's Unitarian upbringing, heavily influenced her poetry's structure—the lyric form she used was a revision of the hymn quatrain—as well as its content—religious themes are the focus of many of her poems. Despite these influences on her work, though, personal faith eluded her and she remained an agnostic throughout her life.
After her year at Mount Holyoke, Dickinson returned to her family's home where she remained almost exclusively for the rest of her life. From 1851 to 1855,
she made a few brief visits to Boston, Washington, D.C., and Philadelphia. Biographers speculate that on one trip to Philadelphia, Dickinson fell in love with a married minister, the Reverend Charles Wadsworth, and that her disappointment from this affair triggered her subsequent withdrawal from society. This, and other rumors of romantic entanglements, are largely conjecture; however, it is known that her reclusiveness intensified over the years. Her personal habits—always wearing white, never leaving her home, refusing to receive visitors—earned her a reputation for eccentricity. In 1874, Dickinson's father died unexpectedly, leaving her to care for her invalid mother, who died in 1882. Dickinson died in 1886 after being diagnosed with Bright's disease, a kidney disorder.
Major Works
Over the course of her writing career, Dickinson composed nearly eighteen hundred poems, all in the form of brief lyrics. She explored a variety of subjects: the austerity and beauty of nature, experiences of love and loss, and her own skeptical attitude toward religion and immortality, as well as her fascination with death. Drawing heavily from biblical sources and influenced by such poets as George Herbert, Shakespeare, and John Keats, Dickinson developed a highly personal system of symbol and allusion, assigning complex meanings to colors, places, times, and seasons. She experimented with compression, enjambment, and unusual rhyme schemes, and also employed an idiosyncratic use of capitalization and punctuation, thereby creating a poetic style that further distinguished her verse from contemporary American poetry.
Critical Reception
Initial criticism of Dickinson's work, following the 1890 publication of Poems of Emily Dickinson, was largely unfavorable, yet her work received widespread popular acclaim. Willis Buckingham has noted that readers in the 1890s often praised Dickinson's "inspired" thoughts and emotions rather than her poetic technique. Modern critics, though, have come to appreciate Dickinson's accomplishments in language and poetic structure. Margaret Dickie has challenged critics who have attempted to provide a narrative analysis of Dickinson's work by studying her poetry as a whole. Dickie maintains that the poems were written as lyrics, and should be examined as such. Karen Oakes has explored Dickinson's use of metonymy to establish an intimate, feminine discourse with her readers. Other critics, such as Judy Jo Small and Timothy Morris, have analyzed Dickinson's rhyme structure, Small noting the acoustical effects of this structure, and Morris observing how Dickinson's patterns of rhyme and enjambment developed over time.
Many critics have also explored the various themes of Dickinson's poetry against the backdrop of events in her personal life. Among these are Jane Donahue Eberwein, who has studied the poems concerning love and its redemption, and Nadean Bishop, who has focused on Dickinson's spirituality, specifically the poems that seem to indicate the poet's rejection of religious dogma in favor of a private version of God and heaven. Paula Hendrickson, who has examined Dickinson's poems that focus on the precise moment of death, notes that these poems are typically treated as a subcategory of the death poem genre and are rarely treated individually.
Power is another of Dickinson's themes that has received a great deal of critical attention. R. McClure Smith has examined how Dickinson uses the trope of seduction to explore her relationship to patriarchal power. Feminist critics have also found the issue of power of great significance in Dickinson's work. Cheryl Walker maintains that while many feminist critics try to assert that Dickinson's life was "a model of successful feminist manipulation of circumstances," in fact, the poet was attracted to masculine forms of power. Paula Bennett, on the other hand, has contended that Dickinson's relationships with women were more significant than her struggles with men, male power, or male tradition. Bennett argues that Dickinson's relationship with women provided her with the comfort and safety necessary for the poet to explore her own sexuality. This contention, Bennett states, is supported by a reading of Dickinson's poems that recognizes their homoeroticism and use of clitoral imagery.
The enigmatic details surrounding Dickinson's life continue to fascinate readers and critics alike. Yet it is the technical originality of her poetry, the variety of themes she addressed, and the range and depth of intellectual and emotional experience she explored that have established Dickinson's esteemed reputation as an American poet.
การแปล กรุณารอสักครู่..
เอมิลี่ดิกคินสัน ( Elizabeth ) 1830 –กวีชาวอเมริกัน 1886
แม้เพียงเจ็ดดิกคินสันบทกวีถูกตีพิมพ์ในช่วงชีวิตของเธอทั้งหมดที่ไม่ระบุชื่อและเห็นได้ชัดโดยปราศจากความยินยอมของเธอดิกคินสัน ถือเป็นนายกรัฐมนตรีกวีชาวอเมริกัน . เลือกเนื้อเพลงเป็นรูปแบบของเธอ ดิกคินสันเขียนในหลากหลายวิชา ได้แก่ ธรรมชาติ , ความรัก , ความตาย , และความเป็นอมตะ เธอมาจากไหนเนื้อเพลงรูปแบบดิกคินสันพัฒนาสไตล์ที่เป็นเอกลักษณ์ โดดเด่นด้วยการแสดงออกที่ถูกบีบอัด การใช้คนเก็บตัวและการสำรวจความเป็นไปได้ของภาษา ในปี 1955 สิ่งพิมพ์ของ Thomas H . Johnson รุ่นดิกคินสันบทกวีแจ้งต่ออายุสมบูรณ์ทางวิชาการ สนใจในงานของเธอ วิจารณ์สมัยใหม่ได้เน้นในดิกคินสันของลักษณะ โครงสร้าง การใช้ภาษาและชุดรูปแบบต่าง ๆที่พบในบทกวีของเธอ นักวิจารณ์บางคนได้ตรวจสอบประเด็นเดียวกันนี้จากมุมมองสตรีนิยม . ไม่ว่ามุมวิกฤต นักวิชาการสมัยใหม่ส่วนใหญ่รวมการสนทนาบางอย่างดิกคินสันของประสบการณ์ชีวิตในการตรวจสุขภาพของงานของเธอ . . . . .
เพลงใหม่ข้อมูลที่สำคัญและได้รับความนิยมสนใจชีวิต Dickinson มี fueled โดยตำนานที่ได้เติบโตขึ้นรอบ จำกัด ความรู้ข้อเท็จจริงที่มีอยู่ ดิกคินสันเกิดใน Amherst , Massachusetts , 1830 ลูกสาวของทนายความเจริญรุ่งเรืองและเป็นแม่ที่ไม่ถูกต้อง , ดิกคินสันของโรงเรียนมักจะถูกรบกวนโดยการใช้เวลาที่บ้านการเรียนรู้งานในประเทศ จุดเริ่มต้นในปี 1835 ,เขาใช้เวลาสี่ปีในโรงเรียนประถมศึกษาและจากนั้นเข้าร่วม Amherst โรงเรียนจาก 1840 ใน 1847 . จากที่นั่น , ดิกคินสันวิทยาลัยเมาท์โฮลสตรีขั้นสูง หนึ่งปี ที่เรียนอยู่ โดยได้รับอิทธิพลจากอังกฤษจะหลงความบริสุทธิ์ นี้ร่วมกับดิกคินสันก็หัวแข็งบ้างไหมครับอิทธิพลอย่างมากบทกวีของโครงสร้างเนื้อเพลงแบบที่เธอใช้คือการแก้ไขของเพลงสวดเหลอหลา ตลอดจนเนื้อหาทางศาสนา ธีม เป็นจุดสนใจของบทกวีของเธอ แม้จะมีอิทธิพลเหล่านี้ในงานของเธอ แม้ว่าความเชื่อส่วนบุคคล eluded เธอและเธอยังคงไม่เชื่อในพระเจ้า ตลอดชีวิตของเธอ
หลังจากปีของเธอที่ภูเขาวิจัยดิกคินสันกลับไปที่บ้านของครอบครัวของเธอที่เธอยังคงอยู่เกือบเฉพาะสำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของเธอ จาก 1 ใน 1855
เธอทำ , ไม่กี่สั้นไปเยือนบอสตัน , วอชิงตัน และฟิลาเดลเฟีย กวีชาวคาดการณ์ว่า ในการเดินทางไปฟิลาเดลเฟีย ดิกคินสัน ตกหลุมรักกับรัฐมนตรีว่าการกระทรวงแต่งงาน บาทหลวงชาร์ลส์ Wadsworth ,และที่เธอผิดหวังจากความสัมพันธ์นี้เรียกภายหลังการถอนตัวจากสังคม นี้ และข่าวอื่น ๆของความสัมพันธ์โรแมนติกเป็นส่วนใหญ่ การคาดเดา แต่มันเป็นที่รู้จักกันว่า reclusiveness ของเธอมากขึ้นกว่าปี นิสัยส่วนตัวของเธอมักจะสวมชุดขาว ไม่เคยออกจากบ้านเธอ เธอปฏิเสธที่จะได้รับผู้เข้าชมที่ได้รับชื่อเสียงสำหรับเล็ก ๆ น้อย ๆ ใน 1874 ,ดิกคินสันของพ่อเสียชีวิตอย่างกะทันหัน ปล่อยให้เธอดูแลแม่ของเธอที่ไม่ถูกต้อง , ที่เสียชีวิตใน 1981 . ดิกคินสันเสียชีวิตในปี 1886 หลังจากที่มีการวินิจฉัยด้วยโรคไตอักเสบ ไตความผิดปกติ
ผลงานสำคัญ
ผ่านหลักสูตรของงานเขียน บทกวีดิกคินสันประกอบด้วยเกือบแปดแสน ทั้งในรูปแบบของเพลงสั้นๆ เธอสำรวจความหลากหลายของวิชา : ความเข้มงวดและความงามของธรรมชาติประสบการณ์ของความรักและการสูญเสีย และเธอเองสงสัยเจตคติต่อศาสนาและเป็นอมตะเช่นเดียวกับเสน่ห์ของเธอกับความตาย วาดอย่างหนักจากแหล่งในพระคัมภีร์ไบเบิลและอิทธิพลจากกวี เช่น จอร์จ เฮอร์เบิร์ต เชคสเปียร์ และ จอห์น คีตส์ , ดิกคินสันพัฒนาระบบส่วนบุคคลอย่างมากของสัญลักษณ์และการกำหนดความหมายเชิงซ้อนสี ฤดูกาล สถานที่ เวลา และเธอทดลองกับการบีบอัด , คนเก็บตัวและรูปแบบบทกวีที่ผิดปกติ และยังมีงานใช้ทุน และเครื่องหมายวรรคตอน จึงสร้างสไตล์ที่โดดเด่น กลอนกวีต่อไปของเธอจากบทกวีร่วมสมัยชาวอเมริกัน .
เริ่มต้นการวิพากษ์วิจารณ์การต้อนรับดิกคินสันทำงานต่อไปนี้ 1890 ตีพิมพ์บทกวีของเอมิลี่ดิกคินสัน , ส่วนใหญ่เสียเปรียบ ,แต่เธอทำงานที่ได้รับความนิยมแพร่หลาย โห่ร้อง วิลลิส บัคกิ้งแฮม ได้ตั้งข้อสังเกตว่า ผู้อ่านในอังกฤษมักจะยกย่องดิกคินสัน " แรงบันดาลใจ " ความคิดและอารมณ์มากกว่าเทคนิคบทกวีของเธอ นักวิจารณ์สมัยใหม่ แต่มาชื่นชมความสำเร็จของดิคภาษาและโครงสร้างของบทกวีมาร์กาเร็ตดิกกี้ ได้ท้าทายนักวิจารณ์ที่ได้พยายามที่จะให้เรื่องงาน โดยศึกษาวิเคราะห์ดิกคินสันบทกวีของเธอทั้ง ดิกกี้ ยังคงยืนยันว่า บทกวีที่เขียนเป็นเนื้อเพลง และควรตรวจสอบ เช่น คาเรน โอคส์โดยดิกคินสันใช้นามนัยที่จะสร้างใกล้ชิดผู้หญิงวาทกรรมกับผู้อ่านของเธอ นักวิจารณ์อื่น ๆเช่น จูดี้ โจเล็กและทิโมธี มอร์ริส ได้วิเคราะห์โครงสร้างของบทกวีดิกคินสัน , noting ผลกระทบเสียงเล็ก ๆของโครงสร้างนี้ และสังเกตว่ารูปแบบของมอร์ริสดิกคินสันบทกวีคนเก็บตัวและพัฒนาอยู่ตลอดเวลา
นักวิจารณ์หลายคนได้ศึกษารูปแบบต่างๆของบทกวีดิกคินสันกับฉากหลังของเหตุการณ์ในชีวิตส่วนตัวของเธอ ในหมู่เหล่านี้คือ โดนาฮิว อีเบอร์เวนเจน ,คนที่เรียนบทกวีเกี่ยวกับความรักและการไถ่ถอน และ nadean บิชอป ที่ได้เน้นในดิกคินสันของจิตวิญญาณ โดยเฉพาะบทกลอนที่ดูเหมือนจะแสดงการปฏิเสธของกวีของความเชื่อทางศาสนาในความโปรดปรานของรุ่นส่วนบุคคลของพระเจ้าและสวรรค์ พอลล่า เฮนดริกสัน ที่ได้ตรวจสอบดิกคินสันบทกวีที่มุ่งเน้นที่เวลาที่แน่นอนของความตายหมายเหตุว่า บทกวีเหล่านี้โดยทั่วไปจะถือว่าเป็นประเภทย่อยของความตายบทกวีประเภท และไม่ค่อยปฏิบัติที
พลังอีกดิกคินสันเป็นหัวข้อที่ได้รับความสนใจมาก วิกฤติ เมิกคลูร์ อาร์ สมิธได้ตรวจสอบว่าดิกคินสันใช้รูปแบบของการสํารวจความสัมพันธ์ของเธอกับอำนาจโบราณ .วิจารณ์สตรียังพบปัญหาของพลังงานที่ดีของความสำคัญในดิกคินสันกำลังทำงาน เชอรีล วอล์คเกอร์ยังคงยืนยันว่าในขณะที่วิจารณ์สตรีหลายพยายามที่จะยืนยันว่าชีวิตดิกคินสัน คือ " รูปแบบการจัดการสตรีประสบความสําเร็จของสถานการณ์ " ในความเป็นจริง กวี ไปชอบผู้ชาย รูปแบบของพลังงาน พอลล่า เบนเน็ตต์ , บนมืออื่น ๆได้ยืนยันความสัมพันธ์ที่ยากกับผู้หญิงอย่างมีนัยสำคัญมากกว่าการต่อสู้ของเธอกับชาย ชาย อำนาจ ประเพณี หรือชาย เบนเน็ตต์แย้งว่า ความสัมพันธ์กับผู้หญิงให้ต่ำกว่าของเธอกับความสะดวกสบายและความปลอดภัยที่จำเป็นสำหรับกวีสํารวจเพศของตัวเอง นี้การต่อสู้ , เบนเน็ตต์สหรัฐอเมริกาได้รับการสนับสนุนโดยการอ่านดิกคินสันบทกวีที่ตระหนักของการรักร่วมเพศและใช้ clitoral ภาพ
รายละเอียดรอบชีวิตลึกลับยากต่อ ตรึงใจผู้อ่านและนักวิจารณ์เหมือนกัน แต่มันเป็นความคิดริเริ่มด้านเทคนิคของบทกวี , ความหลากหลายของรูปแบบที่เธอให้ความสนใจและช่วงและความลึกของประสบการณ์ทางปัญญาและอารมณ์ เธอสำรวจที่ยังมีชื่อเสียงเป็นที่นับถือของดิคกวีอเมริกัน
แม้เพียงเจ็ดดิกคินสันบทกวีถูกตีพิมพ์ในช่วงชีวิตของเธอทั้งหมดที่ไม่ระบุชื่อและเห็นได้ชัดโดยปราศจากความยินยอมของเธอดิกคินสัน ถือเป็นนายกรัฐมนตรีกวีชาวอเมริกัน . เลือกเนื้อเพลงเป็นรูปแบบของเธอ ดิกคินสันเขียนในหลากหลายวิชา ได้แก่ ธรรมชาติ , ความรัก , ความตาย , และความเป็นอมตะ เธอมาจากไหนเนื้อเพลงรูปแบบดิกคินสันพัฒนาสไตล์ที่เป็นเอกลักษณ์ โดดเด่นด้วยการแสดงออกที่ถูกบีบอัด การใช้คนเก็บตัวและการสำรวจความเป็นไปได้ของภาษา ในปี 1955 สิ่งพิมพ์ของ Thomas H . Johnson รุ่นดิกคินสันบทกวีแจ้งต่ออายุสมบูรณ์ทางวิชาการ สนใจในงานของเธอ วิจารณ์สมัยใหม่ได้เน้นในดิกคินสันของลักษณะ โครงสร้าง การใช้ภาษาและชุดรูปแบบต่าง ๆที่พบในบทกวีของเธอ นักวิจารณ์บางคนได้ตรวจสอบประเด็นเดียวกันนี้จากมุมมองสตรีนิยม . ไม่ว่ามุมวิกฤต นักวิชาการสมัยใหม่ส่วนใหญ่รวมการสนทนาบางอย่างดิกคินสันของประสบการณ์ชีวิตในการตรวจสุขภาพของงานของเธอ . . . . .
เพลงใหม่ข้อมูลที่สำคัญและได้รับความนิยมสนใจชีวิต Dickinson มี fueled โดยตำนานที่ได้เติบโตขึ้นรอบ จำกัด ความรู้ข้อเท็จจริงที่มีอยู่ ดิกคินสันเกิดใน Amherst , Massachusetts , 1830 ลูกสาวของทนายความเจริญรุ่งเรืองและเป็นแม่ที่ไม่ถูกต้อง , ดิกคินสันของโรงเรียนมักจะถูกรบกวนโดยการใช้เวลาที่บ้านการเรียนรู้งานในประเทศ จุดเริ่มต้นในปี 1835 ,เขาใช้เวลาสี่ปีในโรงเรียนประถมศึกษาและจากนั้นเข้าร่วม Amherst โรงเรียนจาก 1840 ใน 1847 . จากที่นั่น , ดิกคินสันวิทยาลัยเมาท์โฮลสตรีขั้นสูง หนึ่งปี ที่เรียนอยู่ โดยได้รับอิทธิพลจากอังกฤษจะหลงความบริสุทธิ์ นี้ร่วมกับดิกคินสันก็หัวแข็งบ้างไหมครับอิทธิพลอย่างมากบทกวีของโครงสร้างเนื้อเพลงแบบที่เธอใช้คือการแก้ไขของเพลงสวดเหลอหลา ตลอดจนเนื้อหาทางศาสนา ธีม เป็นจุดสนใจของบทกวีของเธอ แม้จะมีอิทธิพลเหล่านี้ในงานของเธอ แม้ว่าความเชื่อส่วนบุคคล eluded เธอและเธอยังคงไม่เชื่อในพระเจ้า ตลอดชีวิตของเธอ
หลังจากปีของเธอที่ภูเขาวิจัยดิกคินสันกลับไปที่บ้านของครอบครัวของเธอที่เธอยังคงอยู่เกือบเฉพาะสำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของเธอ จาก 1 ใน 1855
เธอทำ , ไม่กี่สั้นไปเยือนบอสตัน , วอชิงตัน และฟิลาเดลเฟีย กวีชาวคาดการณ์ว่า ในการเดินทางไปฟิลาเดลเฟีย ดิกคินสัน ตกหลุมรักกับรัฐมนตรีว่าการกระทรวงแต่งงาน บาทหลวงชาร์ลส์ Wadsworth ,และที่เธอผิดหวังจากความสัมพันธ์นี้เรียกภายหลังการถอนตัวจากสังคม นี้ และข่าวอื่น ๆของความสัมพันธ์โรแมนติกเป็นส่วนใหญ่ การคาดเดา แต่มันเป็นที่รู้จักกันว่า reclusiveness ของเธอมากขึ้นกว่าปี นิสัยส่วนตัวของเธอมักจะสวมชุดขาว ไม่เคยออกจากบ้านเธอ เธอปฏิเสธที่จะได้รับผู้เข้าชมที่ได้รับชื่อเสียงสำหรับเล็ก ๆ น้อย ๆ ใน 1874 ,ดิกคินสันของพ่อเสียชีวิตอย่างกะทันหัน ปล่อยให้เธอดูแลแม่ของเธอที่ไม่ถูกต้อง , ที่เสียชีวิตใน 1981 . ดิกคินสันเสียชีวิตในปี 1886 หลังจากที่มีการวินิจฉัยด้วยโรคไตอักเสบ ไตความผิดปกติ
ผลงานสำคัญ
ผ่านหลักสูตรของงานเขียน บทกวีดิกคินสันประกอบด้วยเกือบแปดแสน ทั้งในรูปแบบของเพลงสั้นๆ เธอสำรวจความหลากหลายของวิชา : ความเข้มงวดและความงามของธรรมชาติประสบการณ์ของความรักและการสูญเสีย และเธอเองสงสัยเจตคติต่อศาสนาและเป็นอมตะเช่นเดียวกับเสน่ห์ของเธอกับความตาย วาดอย่างหนักจากแหล่งในพระคัมภีร์ไบเบิลและอิทธิพลจากกวี เช่น จอร์จ เฮอร์เบิร์ต เชคสเปียร์ และ จอห์น คีตส์ , ดิกคินสันพัฒนาระบบส่วนบุคคลอย่างมากของสัญลักษณ์และการกำหนดความหมายเชิงซ้อนสี ฤดูกาล สถานที่ เวลา และเธอทดลองกับการบีบอัด , คนเก็บตัวและรูปแบบบทกวีที่ผิดปกติ และยังมีงานใช้ทุน และเครื่องหมายวรรคตอน จึงสร้างสไตล์ที่โดดเด่น กลอนกวีต่อไปของเธอจากบทกวีร่วมสมัยชาวอเมริกัน .
เริ่มต้นการวิพากษ์วิจารณ์การต้อนรับดิกคินสันทำงานต่อไปนี้ 1890 ตีพิมพ์บทกวีของเอมิลี่ดิกคินสัน , ส่วนใหญ่เสียเปรียบ ,แต่เธอทำงานที่ได้รับความนิยมแพร่หลาย โห่ร้อง วิลลิส บัคกิ้งแฮม ได้ตั้งข้อสังเกตว่า ผู้อ่านในอังกฤษมักจะยกย่องดิกคินสัน " แรงบันดาลใจ " ความคิดและอารมณ์มากกว่าเทคนิคบทกวีของเธอ นักวิจารณ์สมัยใหม่ แต่มาชื่นชมความสำเร็จของดิคภาษาและโครงสร้างของบทกวีมาร์กาเร็ตดิกกี้ ได้ท้าทายนักวิจารณ์ที่ได้พยายามที่จะให้เรื่องงาน โดยศึกษาวิเคราะห์ดิกคินสันบทกวีของเธอทั้ง ดิกกี้ ยังคงยืนยันว่า บทกวีที่เขียนเป็นเนื้อเพลง และควรตรวจสอบ เช่น คาเรน โอคส์โดยดิกคินสันใช้นามนัยที่จะสร้างใกล้ชิดผู้หญิงวาทกรรมกับผู้อ่านของเธอ นักวิจารณ์อื่น ๆเช่น จูดี้ โจเล็กและทิโมธี มอร์ริส ได้วิเคราะห์โครงสร้างของบทกวีดิกคินสัน , noting ผลกระทบเสียงเล็ก ๆของโครงสร้างนี้ และสังเกตว่ารูปแบบของมอร์ริสดิกคินสันบทกวีคนเก็บตัวและพัฒนาอยู่ตลอดเวลา
นักวิจารณ์หลายคนได้ศึกษารูปแบบต่างๆของบทกวีดิกคินสันกับฉากหลังของเหตุการณ์ในชีวิตส่วนตัวของเธอ ในหมู่เหล่านี้คือ โดนาฮิว อีเบอร์เวนเจน ,คนที่เรียนบทกวีเกี่ยวกับความรักและการไถ่ถอน และ nadean บิชอป ที่ได้เน้นในดิกคินสันของจิตวิญญาณ โดยเฉพาะบทกลอนที่ดูเหมือนจะแสดงการปฏิเสธของกวีของความเชื่อทางศาสนาในความโปรดปรานของรุ่นส่วนบุคคลของพระเจ้าและสวรรค์ พอลล่า เฮนดริกสัน ที่ได้ตรวจสอบดิกคินสันบทกวีที่มุ่งเน้นที่เวลาที่แน่นอนของความตายหมายเหตุว่า บทกวีเหล่านี้โดยทั่วไปจะถือว่าเป็นประเภทย่อยของความตายบทกวีประเภท และไม่ค่อยปฏิบัติที
พลังอีกดิกคินสันเป็นหัวข้อที่ได้รับความสนใจมาก วิกฤติ เมิกคลูร์ อาร์ สมิธได้ตรวจสอบว่าดิกคินสันใช้รูปแบบของการสํารวจความสัมพันธ์ของเธอกับอำนาจโบราณ .วิจารณ์สตรียังพบปัญหาของพลังงานที่ดีของความสำคัญในดิกคินสันกำลังทำงาน เชอรีล วอล์คเกอร์ยังคงยืนยันว่าในขณะที่วิจารณ์สตรีหลายพยายามที่จะยืนยันว่าชีวิตดิกคินสัน คือ " รูปแบบการจัดการสตรีประสบความสําเร็จของสถานการณ์ " ในความเป็นจริง กวี ไปชอบผู้ชาย รูปแบบของพลังงาน พอลล่า เบนเน็ตต์ , บนมืออื่น ๆได้ยืนยันความสัมพันธ์ที่ยากกับผู้หญิงอย่างมีนัยสำคัญมากกว่าการต่อสู้ของเธอกับชาย ชาย อำนาจ ประเพณี หรือชาย เบนเน็ตต์แย้งว่า ความสัมพันธ์กับผู้หญิงให้ต่ำกว่าของเธอกับความสะดวกสบายและความปลอดภัยที่จำเป็นสำหรับกวีสํารวจเพศของตัวเอง นี้การต่อสู้ , เบนเน็ตต์สหรัฐอเมริกาได้รับการสนับสนุนโดยการอ่านดิกคินสันบทกวีที่ตระหนักของการรักร่วมเพศและใช้ clitoral ภาพ
รายละเอียดรอบชีวิตลึกลับยากต่อ ตรึงใจผู้อ่านและนักวิจารณ์เหมือนกัน แต่มันเป็นความคิดริเริ่มด้านเทคนิคของบทกวี , ความหลากหลายของรูปแบบที่เธอให้ความสนใจและช่วงและความลึกของประสบการณ์ทางปัญญาและอารมณ์ เธอสำรวจที่ยังมีชื่อเสียงเป็นที่นับถือของดิคกวีอเมริกัน
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- did it happen?
- ถ้าเราอยู่กันเป็นครอบครัวแล้ว เจนจะเป็นแ
- current balance
- เราใช้โทรศัพท์ไม่ถูกต้อง
- Thankyou for the love you have
- โดยการที่ปริมาณซีลีเนียมในดินมีค่าต่ำมาก
- The school does not want to go home.
- ฉันมีเรียนอีกตอนบ่าย2ถึง4โมง
- discovered
- ข้อเสนอในแบบต่างๆ
- อุตสาหกรรมนม
- Recently, the Cas9/sgRNA system has been
- เช้านี้ฉันดื่มกาแฟเย็นและบะหมี่
- The picture was taken after 14 days unde
- เช้านี้ฉันดื่มกาแฟเย็นและบะหมี่
- And she was really open mind
- These dismaying statistics notwithstandi
- how wet you are!
- 132/1 หมู่ที่9 ตำบลท่าอ่าง อำเภอโชคชัย จ
- covering the macroeconomic and financial
- ไม่ใช่ทุกคนหรอกนะ
- I'll do it my privilege because this is
- in below
- discovered
