Sometimes they go looking for merit

Sometimes they go looking for merit by the busload. Maybe they even argue on the bus, or they're drunk. Ask them where they're going and they say they're looking for merit. They want merit but they don't give up vice. They'll never find merit that way.
This is how people are. You have to look closely, look at yourselves. The Buddha taught about having recollection and self-awareness in all situations. Wrongdoing arises in bodily, verbal and mental actions. The source of all good, evil, weal and harm lies with actions, speech and thoughts. Did you bring your actions, speech and thoughts with you today? Or have you left them at home? This is where you must look, right here. You don't have to look very far away. Look at your actions, speech and thoughts. Look to see if your conduct is faulty or not.
People don't really look at these things. Like the housewife washing the dishes with a scowl on her face. She's so intent on cleaning the dishes, she doesn't realize her own mind's dirty! Have you ever seen this? She only sees the dishes. She's looking too far away, isn't she? Some of you have probably experienced this, I'd say. This is where you have to look. People concentrate on cleaning the dishes but they let their minds go dirty. This is not good, they're forgetting themselves.
Because they don't see themselves people can commit all sorts of bad deeds. They don't look at their own minds. When people are going to do something bad they have to look around first to see if anyone is looking... ''Will my mother see me?'' ''Will my husband see me?'' ''Will my children see me?'' ''Will my wife see me?'' If there's no-one watching then they go right ahead and do it. This is insulting themselves. They say no-one is watching, so they quickly finish the job before anyone will see. And what about themselves? Aren't they a ''somebody''?
You see? Because they overlook themselves like this, people never find what is of real value, they don't find the Dhamma. If you look at yourselves you will see yourselves. Whenever you are about to do something bad, if you see yourself in time you can stop. If you want to do something worthwhile then look at your mind. If you know how to look at yourself then you'll know about right and wrong, harm and benefit, vice and virtue. These are the things we should know about.
If I don't talk of these things you won't know about them. You have greed and delusion in the mind but don't know it. You won't know anything if you are always looking outside. This is the trouble with people not looking at themselves. Looking inwards you will see good and evil. Seeing goodness, we can take it to heart and practice accordingly.
Giving up the bad, practicing the good... this is the heart of Buddhism. Sabba-pāpassa akaranam - Not committing any wrongdoing, either through body, speech or mind. That's the right practice, the teaching of the Buddhas. Now ''our cloth'' is clean.
Then we have kusalassūpasampadā - making the mind virtuous and skillful. If the mind is virtuous and skillful we don't have to take a bus all over the countryside looking for merit. Even sitting at home we can attain to merit. But most people just go looking for merit all over the countryside without giving up their vices. When they return home it's empty-handed they go, back to their old sour faces. There they are washing the dishes with a sour face, so intent on cleaning the dishes. This is where people don't look, they're far away from merit.
We may know of these things, but we don't really know if we don't know within our own minds. Buddhism doesn't enter our heart. If our mind is good and virtuous it is happy. There's a smile in our heart. But most of us can hardly find time to smile, can we? We can only manage to smile when things go our way. Most people's happiness depends on having things go to their liking. They have to have everybody in the world say only pleasant things. Is that how you find happiness? Is it possible to have everybody in the world say only pleasant things? If that's how it is when will you ever find happiness?
We must use Dhamma to find happiness. Whatever it may be, whether right or wrong, don't blindly cling to it. Just notice it then lay it down. When the mind is at ease then you can smile. The minute you become averse to something the mind goes bad. Then nothing is good at all.
Sacittapariyodapanam: Having cleared away impurities the mind is free of worries... peaceful, kind and virtuous. When the mind is radiant and has given up evil, there is ease at all times. The serene and peaceful mind is the true epitome of human achievement.
When others say things to our liking, we smile. If they say things that displease us we frown. How can we ever get others to say things only to our liking every single day? Is it possible? Even your own children... have they ever said things that displease you? Have you ever upset your parents? Not only other people, but even our own minds can upset us. Sometimes the things we ourselves think of are not pleasant. What can you do? You might be walking along and suddenly kick a tree stump... Thud!... ''Ouch!''... Where's the problem? Who kicked who anyway? Who are you going to blame? It's your own fault. Even our own mind can be displeasing to us. If you think about it, you'll see that this is true. Sometimes we do things that even we don't like. All you can say is ''Damn!'', there's no-one else to blame.
Merit or boon in Buddhism is giving up that which is wrong. When we abandon wrongness then we are no longer wrong. When there is no stress there is calm. The calm mind is a clean mind, one which harbors no angry thoughts, which is clear.
How can you make the mind clear? Just by knowing it. For example, you might think, ''Today I'm in a really bad mood, everything I look at offends me, even the plates in the cupboard.'' You might feel like smashing them up, every single one of them. Whatever you look at looks bad, the chickens, the ducks, the cats and dogs... you hate them all. Everything your husband says is offensive. Even looking into your own mind you aren't satisfied. What can you do in such a situation? Where does this suffering come from? This is called ''having no merit.'' These days in Thailand they have a saying that when someone dies his merit is finished. But that's not the case. There are plenty of people still alive who've finished their merit already... those people who don't know merit. The bad mind just collects more and more badness.
Going on these merit-making tours is like building a beautiful house without preparing the area beforehand. In no long time the house will collapse, won't it? The design was no good. Now you have to try again, try a different way. You have to look into yourself, looking at the faults in your actions, speech and thoughts. Where else are you going to practice, other than at your actions, speech and thoughts? People get lost. They want to go and practice Dhamma where it's really peaceful, in the forest or at Wat Pah Pong. Is Wat Pah Pong peaceful? No, it's not really peaceful. Where it's really peaceful is in your own home.
If you have wisdom wherever you go you will be carefree. The whole world is already just fine as it is. All the trees in the forest are already just fine as they are: there are tall ones, short ones, hollow ones... all kinds. They are simply the way they are. Through ignorance of their true nature we go and force our opinions onto them... ''Oh, this tree is too short! This tree is hollow!'' Those trees are simply trees, they're better off than we are.
That's why I've had these little poems written up in the trees here. Let the trees teach you. Have you learned anything from them yet? You should try to learn at least one thing from them. There are so many trees, all with something to teach you. Dhamma is everywhere, in everything in nature. You should understand this point. Don't go blaming the hole for being too deep... turn around and look at your own arm! If you can see this you will be happy.
If you make the merit or virtue, preserve it in your mind. That's the best place to keep it. Making merit as you have done today is good, but it's not the best way. Constructing buildings is good, but it's not the best thing. Building your own mind into something good is the best way. This way you will find goodness whether you come here or stay at home. Find this excellence within your mind. Outer structures like this hall here are just like the ''bark'' of the ''tree'', they're not the ''heartwood.''
If you have wisdom, wherever you look there will be Dhamma. If you lack wisdom, then even the good things turn bad. Where does this badness come from? Just from our own minds, that's where. Look how this mind changes. Everything changes. Husband and wife used to get on all right together, they could talk to each other quite happily. But there comes a day when their mood goes bad, everything the spouse says seems offensive. The mind has gone bad, it's changed again. This is how it is.
So in order to give up evil and cultivate the good you don't have to go looking anywhere else. If your mind has gone bad, don't go looking over at this person and that person. Just look at your own mind and find out where these thoughts come from. Why does the mind think such things? Understand that all things are transient. Love is transient, hate is transient. Have you ever loved your children? Of course you have. Have you ever hated them? I'll answer that for you, too... Sometimes you do, don't you? Can you throw them away? No, you can't throw them away. Why not? Children aren't like bullets, are they3? Bullets are fired outwards, but children are fired right back to the parents. If they're bad it comes back to the parents. You could say children are your kamma. There are good ones and bad ones. Both good and bad are right there in your children. But even the bad ones are precious. One may be born with polio, crippled and d

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บางครั้งพวกเขาไปมองหาบุญ ด้วยที่ busload บางทีพวกเขาแม้ทะเลาะบนรถเมล์ หรือพวกเขากำลังเมา ถามพวกเขาที่พวกเขากำลัง และพวกเขากล่าวว่า พวกเขากำลังมองหาบุญ พวกเขาต้องการทำบุญ แต่พวกเขาไม่ได้ให้ข้อมูลรอง พวกเขาจะไม่เคยพบบุญวิธี คนอย่างนั้น คุณต้องดูอย่างใกล้ชิด ตาลิ้ม พระพุทธเจ้าสอนเกี่ยวกับเลือนและ self-awareness ในสถานการณ์ทั้งหมด การสืบสวนที่เกิดขึ้นในร่างกาย วาจา และจิตใจการกระทำ แหล่งที่มาของทั้งหมด ชั่ว ร้าย weal และอันตรายอยู่กับการกระทำ คำพูด และความคิด ไม่ได้คุณนำมาของการกระทำ คำพูด และความคิดกับคุณวันนี้ หรือมีคุณเหลือไว้ที่บ้าน ที่คุณต้องมอง นี่ได้ คุณไม่ต้องมองไกลมาก ดูที่การดำเนินการของคุณ คำพูด และความคิด ดูเพื่อดูว่า คุณประพฤติผิดพลาด หรือไม่ คนไม่จริงดูสิ่งเหล่านี้ เช่นแม่บ้านล้างชาม ด้วยแบบหน้าคว่ำบนใบหน้าของเธอ เธอจะนึกให้อาหารทำความสะอาด เธอไม่รู้ใจของเธอเองของสกปรก คุณเคยเห็นนี้ เธอมองเห็นอาหารเท่านั้น เธอกำลังมองไกลเกินไป ไม่ใช่เธอ บางท่านอาจเคยนี้ ฉันพูด ที่คุณต้องดูได้ คนมีสมาธิในการทำความสะอาดอาหาร แต่จะช่วยให้จิตใจของพวกเขาไปสกปรก ไม่ดี พวกเขากำลังลืมตัวเอง Because they don't see themselves people can commit all sorts of bad deeds. They don't look at their own minds. When people are going to do something bad they have to look around first to see if anyone is looking... ''Will my mother see me?'' ''Will my husband see me?'' ''Will my children see me?'' ''Will my wife see me?'' If there's no-one watching then they go right ahead and do it. This is insulting themselves. They say no-one is watching, so they quickly finish the job before anyone will see. And what about themselves? Aren't they a ''somebody''? You see? Because they overlook themselves like this, people never find what is of real value, they don't find the Dhamma. If you look at yourselves you will see yourselves. Whenever you are about to do something bad, if you see yourself in time you can stop. If you want to do something worthwhile then look at your mind. If you know how to look at yourself then you'll know about right and wrong, harm and benefit, vice and virtue. These are the things we should know about. If I don't talk of these things you won't know about them. You have greed and delusion in the mind but don't know it. You won't know anything if you are always looking outside. This is the trouble with people not looking at themselves. Looking inwards you will see good and evil. Seeing goodness, we can take it to heart and practice accordingly. Giving up the bad, practicing the good... this is the heart of Buddhism. Sabba-pāpassa akaranam - Not committing any wrongdoing, either through body, speech or mind. That's the right practice, the teaching of the Buddhas. Now ''our cloth'' is clean. Then we have kusalassūpasampadā - making the mind virtuous and skillful. If the mind is virtuous and skillful we don't have to take a bus all over the countryside looking for merit. Even sitting at home we can attain to merit. But most people just go looking for merit all over the countryside without giving up their vices. When they return home it's empty-handed they go, back to their old sour faces. There they are washing the dishes with a sour face, so intent on cleaning the dishes. This is where people don't look, they're far away from merit. We may know of these things, but we don't really know if we don't know within our own minds. Buddhism doesn't enter our heart. If our mind is good and virtuous it is happy. There's a smile in our heart. But most of us can hardly find time to smile, can we? We can only manage to smile when things go our way. Most people's happiness depends on having things go to their liking. They have to have everybody in the world say only pleasant things. Is that how you find happiness? Is it possible to have everybody in the world say only pleasant things? If that's how it is when will you ever find happiness? We must use Dhamma to find happiness. Whatever it may be, whether right or wrong, don't blindly cling to it. Just notice it then lay it down. When the mind is at ease then you can smile. The minute you become averse to something the mind goes bad. Then nothing is good at all. Sacittapariyodapanam: Having cleared away impurities the mind is free of worries... peaceful, kind and virtuous. When the mind is radiant and has given up evil, there is ease at all times. The serene and peaceful mind is the true epitome of human achievement. When others say things to our liking, we smile. If they say things that displease us we frown. How can we ever get others to say things only to our liking every single day? Is it possible? Even your own children... have they ever said things that displease you? Have you ever upset your parents? Not only other people, but even our own minds can upset us. Sometimes the things we ourselves think of are not pleasant. What can you do? You might be walking along and suddenly kick a tree stump... Thud!... ''Ouch!''... Where's the problem? Who kicked who anyway? Who are you going to blame? It's your own fault. Even our own mind can be displeasing to us. If you think about it, you'll see that this is true. Sometimes we do things that even we don't like. All you can say is ''Damn!'', there's no-one else to blame. Merit or boon in Buddhism is giving up that which is wrong. When we abandon wrongness then we are no longer wrong. When there is no stress there is calm. The calm mind is a clean mind, one which harbors no angry thoughts, which is clear. How can you make the mind clear? Just by knowing it. For example, you might think, ''Today I'm in a really bad mood, everything I look at offends me, even the plates in the cupboard.'' You might feel like smashing them up, every single one of them. Whatever you look at looks bad, the chickens, the ducks, the cats and dogs... you hate them all. Everything your husband says is offensive. Even looking into your own mind you aren't satisfied. What can you do in such a situation? Where does this suffering come from? This is called ''having no merit.'' These days in Thailand they have a saying that when someone dies his merit is finished. But that's not the case. There are plenty of people still alive who've finished their merit already... those people who don't know merit. The bad mind just collects more and more badness. Going on these merit-making tours is like building a beautiful house without preparing the area beforehand. In no long time the house will collapse, won't it? The design was no good. Now you have to try again, try a different way. You have to look into yourself, looking at the faults in your actions, speech and thoughts. Where else are you going to practice, other than at your actions, speech and thoughts? People get lost. They want to go and practice Dhamma where it's really peaceful, in the forest or at Wat Pah Pong. Is Wat Pah Pong peaceful? No, it's not really peaceful. Where it's really peaceful is in your own home. If you have wisdom wherever you go you will be carefree. The whole world is already just fine as it is. All the trees in the forest are already just fine as they are: there are tall ones, short ones, hollow ones... all kinds. They are simply the way they are. Through ignorance of their true nature we go and force our opinions onto them... ''Oh, this tree is too short! This tree is hollow!'' Those trees are simply trees, they're better off than we are.
That's why I've had these little poems written up in the trees here. Let the trees teach you. Have you learned anything from them yet? You should try to learn at least one thing from them. There are so many trees, all with something to teach you. Dhamma is everywhere, in everything in nature. You should understand this point. Don't go blaming the hole for being too deep... turn around and look at your own arm! If you can see this you will be happy.
If you make the merit or virtue, preserve it in your mind. That's the best place to keep it. Making merit as you have done today is good, but it's not the best way. Constructing buildings is good, but it's not the best thing. Building your own mind into something good is the best way. This way you will find goodness whether you come here or stay at home. Find this excellence within your mind. Outer structures like this hall here are just like the ''bark'' of the ''tree'', they're not the ''heartwood.''
If you have wisdom, wherever you look there will be Dhamma. If you lack wisdom, then even the good things turn bad. Where does this badness come from? Just from our own minds, that's where. Look how this mind changes. Everything changes. Husband and wife used to get on all right together, they could talk to each other quite happily. But there comes a day when their mood goes bad, everything the spouse says seems offensive. The mind has gone bad, it's changed again. This is how it is.
So in order to give up evil and cultivate the good you don't have to go looking anywhere else. If your mind has gone bad, don't go looking over at this person and that person. Just look at your own mind and find out where these thoughts come from. Why does the mind think such things? Understand that all things are transient. Love is transient, hate is transient. Have you ever loved your children? Of course you have. Have you ever hated them? I'll answer that for you, too... Sometimes you do, don't you? Can you throw them away? No, you can't throw them away. Why not? Children aren't like bullets, are they3? Bullets are fired outwards, but children are fired right back to the parents. If they're bad it comes back to the parents. You could say children are your kamma. There are good ones and bad ones. Both good and bad are right there in your children. But even the bad ones are precious. One may be born with polio, crippled and d

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บางครั้งพวกเขาไปหาบุญโดย busload บางทีพวกเขายังเถียงกันบนรถบัสหรือพวกเขากำลังเมา ขอให้พวกเขาที่พวกเขากำลังไปและพวกเขากล่าวว่าพวกเขากำลังมองหาบุญ พวกเขาต้องการบุญ แต่พวกเขาไม่ให้ขึ้นรอง พวกเขาจะไม่พบวิธีการที่บุญ.
นี่คือวิธีที่ผู้คนมีความ คุณต้องมองอย่างใกล้ชิดดูที่ตัวเอง พระพุทธเจ้าสอนเกี่ยวกับการมีความทรงจำและความตระหนักในตนเองในทุกสถานการณ์ การกระทำผิดกฎหมายเกิดขึ้นในร่างกายการกระทำทางวาจาและจิตใจ แหล่งที่มาของความดีความชั่วความมั่งคั่งและอันตรายอยู่กับการกระทำคำพูดและความคิด คุณนำการกระทำของคุณพูดและความคิดกับคุณในวันนี้ คุณมีหรือทิ้งไว้ที่บ้าน? ซึ่งเป็นที่ที่คุณต้องมองขวาที่นี่ คุณไม่ต้องมองไปไกลมาก ดูการกระทำของคุณพูดและความคิด ดูเพื่อดูว่าการดำเนินการของคุณเป็นความผิดพลาดหรือไม่.
คนไม่ได้จริงๆมองไปที่สิ่งเหล่านี้ เช่นเดียวกับแม่บ้านล้างจานที่มีหน้าบึ้งบนใบหน้าของเธอ เธอจึงตั้งใจในการทำความสะอาดจานเธอไม่ได้ตระหนักถึงความคิดของเธอเองสกปรก! คุณเคยเห็นนี้หรือไม่? เธอจะพบอาหาร เธอมองไกลเกินไป, เธอไม่? บางท่านอาจจะได้ประสบการณ์นี้ผมว่า ซึ่งเป็นที่ที่คุณต้องมอง คนที่มีสมาธิในการทำความสะอาดจาน แต่พวกเขาปล่อยให้จิตใจของพวกเขาไปที่สกปรก นี้ไม่ได้เป็นสิ่งที่ดีที่พวกเขากำลังลืมตัวเอง.
เพราะพวกเขาไม่ได้เห็นตัวเองคนสามารถกระทำทุกประเภทของการกระทำที่ไม่ดี พวกเขาไม่ได้ดูที่จิตใจของตัวเอง เมื่อคนจะไปทำสิ่งที่ไม่ดีที่พวกเขาต้องมองไปรอบ ๆ ก่อนเพื่อดูว่าใครที่กำลังมอง ... '' แม่ของฉันจะเห็นฉัน? '' '' สามีของฉันจะเห็นฉัน? '' '' ลูก ๆ ของฉันจะเห็นฉัน ? '' '' ภรรยาของฉันจะเห็นฉัน? '' ถ้ามีไม่มีใครดูแล้วพวกเขาก็จะไปขวาไปข้างหน้าและทำมัน นี้จะดูถูกตัวเอง พวกเขากล่าวว่าไม่มีใครจะดูเพื่อให้พวกเขาได้อย่างรวดเร็วเสร็จงานก่อนที่ทุกคนจะได้เห็น และสิ่งที่เกี่ยวกับตัวเอง? พวกเขาจะไม่ได้เป็น '' ใครสักคน ''?
คุณเห็น? เพราะพวกเขามองเห็นตัวเองเช่นนี้คนที่ไม่เคยพบสิ่งที่มีค่าที่แท้จริงของพวกเขาไม่ได้พบธรรม ถ้าคุณดูที่ตัวเองคุณจะเห็นตัวเอง เมื่อใดก็ตามที่คุณกำลังจะทำสิ่งที่ไม่ดีถ้าคุณเห็นตัวเองในเวลาที่คุณสามารถหยุด หากคุณต้องการที่จะทำบางสิ่งบางอย่างที่คุ้มค่าแล้วมองไปที่ความคิดของคุณ ถ้าคุณรู้ว่าวิธีการที่จะมองตัวเองแล้วคุณจะรู้เกี่ยวกับการที่ถูกและผิดอันตรายและผลประโยชน์รองและคุณธรรม เหล่านี้เป็นสิ่งที่เราควรรู้เกี่ยวกับ.
ถ้าฉันไม่ได้พูดถึงสิ่งเหล่านี้คุณจะไม่ทราบเกี่ยวกับพวกเขา คุณมีความโลภและความหลงในใจ แต่ไม่ทราบว่ามัน คุณจะได้รู้ว่าอะไรถ้าคุณมักจะมองออกไปข้างนอก นี้เป็นปัญหากับคนที่ไม่ได้มองตัวเอง มองเข้ามาคุณจะเห็นดีและความชั่ว เห็นความดีที่เราสามารถนำไปหัวใจและการปฏิบัติตาม.
เลิกแล้วไม่ดีการฝึกที่ดี ... นี้เป็นหัวใจของพระพุทธศาสนา Sabba-pāpassa akaranam - ไม่กระทำการใด ๆ ที่กระทำผิดกฎหมายทั้งทางร่างกายพูดหรือจิตใจ นั่นคือการปฏิบัติที่ถูกต้องของการเรียนการสอนพระพุทธรูปที่ . ตอนนี้ '' ผ้าของเรา ''
สะอาดจากนั้นเราได้kusalassūpasampadā - ทำให้ใจคุณงามความดีและความชำนาญ ถ้าใจเป็นคุณงามความดีและความชำนาญที่เราจะได้ไม่ต้องขึ้นรถบัสทั่วชนบทมองหาบุญ แม้นั่งอยู่ที่บ้านเราสามารถบรรลุถึงบุญ แต่คนส่วนใหญ่ก็ไปหาบุญทั่วชนบทโดยไม่ให้ความชั่วร้ายของพวกเขาขึ้น เมื่อพวกเขากลับบ้านก็มือเปล่าที่พวกเขาไปกลับไปที่ใบหน้าของพวกเขาเปรี้ยวเก่า ที่นั่นพวกเขาได้รับการล้างจานด้วยใบหน้าเปรี้ยวดังนั้นความตั้งใจในการทำความสะอาดจาน ซึ่งเป็นที่ที่คนไม่ได้ดูพวกเขาห่างไกลจากบุญ.
เราอาจจะรู้ว่าสิ่งเหล่านี้ แต่เราไม่ทราบจริงๆถ้าเราไม่ทราบที่อยู่ในจิตใจของเราเอง พุทธศาสนาไม่ได้ใส่หัวใจของเรา ถ้าใจของเราเป็นสิ่งที่ดีและคุณงามความดีก็มีความสุข มีรอยยิ้มในหัวใจของเราเป็น แต่ส่วนใหญ่ของเราแทบจะไม่สามารถหาเวลาที่จะยิ้มเราสามารถ? เราสามารถจัดการเพื่อรอยยิ้มเมื่อสิ่งที่ทางของเรา ความสุขของคนส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับสิ่งที่มีไปที่ความชอบของพวกเขา พวกเขาจะต้องมีทุกคนในโลกเท่านั้นที่จะบอกว่าสิ่งที่น่าพอใจ นั่นคือวิธีการที่คุณได้พบกับความสุข? มันเป็นไปได้ที่จะมีทุกคนในโลกเท่านั้นที่จะบอกว่าสิ่งที่น่าพอใจ? หากเป็นวิธีการที่จะเป็นเมื่อคุณจะเคยพบความสุข?
เราจะต้องใช้หลักธรรมที่จะพบกับความสุข สิ่งที่มันอาจจะไม่ว่าจะถูกหรือผิดไม่สุ่มสี่สุ่มห้ายึดติดกับมัน เพียงแค่เห็นมันแล้ววางมันลง เมื่อใจอยู่อย่างสบายแล้วคุณจะได้รอยยิ้ม นาทีที่คุณจะกลายเป็นเกลียดชังสิ่งที่ใจไปไม่ดี แล้วไม่มีอะไรเป็นสิ่งที่ดีที่ทุกคน.
Sacittapariyodapanam: หลังจากล้างสิ่งสกปรกออกไปใจที่เป็นอิสระจากความกังวลที่เงียบสงบ ... ชนิดและคุณงามความดี เมื่อใจเป็นที่สดใสและได้ให้ความชั่วร้ายขึ้นมีความสะดวกตลอดเวลา จิตใจที่เงียบสงบและเงียบสงบเป็นสิ่งที่ดีเลิศที่แท้จริงของความสำเร็จของมนุษย์.
เมื่อคนอื่นพูดสิ่งที่ชื่นชอบของเราเรายิ้ม ถ้าพวกเขากล่าวว่าสิ่งที่ทำให้ไม่พอใจเราเราขมวดคิ้ว วิธีที่เราสามารถเคยได้รับคนอื่น ๆ ที่จะพูดสิ่งเดียวที่จะโดนใจของเราทุกวันเดียว? มันเป็นไปได้? แม้แต่เด็กของคุณเอง ... พวกเขาเคยบอกว่าสิ่งที่ขัดใจคุณ? คุณเคยอารมณ์เสียพ่อแม่ของคุณ? ไม่เพียง แต่คนอื่น ๆ แต่จิตใจของเราเองเราสามารถคว่ำ บางครั้งสิ่งที่เราคิดว่าตัวเองมีความไม่พอใจ คุณทำอะไรได้บ้าง? คุณอาจจะเดินตามและก็เตะตอต้นไม้ ... ผลุ ... '' โอ๊ย! '' ... ปัญหาคือที่ไหน? ที่เตะที่ต่อไปหรือไม่ ใครที่คุณจะไปตำหนิ? มันเป็นความผิดของคุณเอง แม้ใจของเราเองอาจจะไม่พอใจให้กับเรา หากคุณคิดเกี่ยวกับมันคุณจะเห็นว่าเป็นความจริง บางครั้งเราทำในสิ่งที่แม้เราไม่ชอบ ทั้งหมดที่คุณสามารถพูดได้ว่าเป็น '' ประณาม! '' ไม่มีใครอื่นที่จะตำหนิ.
บุญหรือประโยชน์ในพระพุทธศาสนาจะให้ขึ้นซึ่งเป็นสิ่งที่ผิด เมื่อเราละทิ้ง wrongness แล้วเราจะไม่ผิด เมื่อมีความเครียดไม่มีคือความสงบ จิตใจสงบเป็นใจสะอาดหนึ่งซึ่งสถิตอยู่ไม่มีความคิดโกรธซึ่งเป็นที่ชัดเจน.
วิธีที่คุณสามารถทำให้ใจชัดเจน? เพียงแค่รู้ว่ามัน ตัวอย่างเช่นคุณอาจจะคิดว่า '' วันนี้ผมอยู่ในอารมณ์ที่ไม่ดีจริงๆทุกอย่างที่ฉันมองไปที่ละเมิดฉันแม้จานในตู้. '' คุณอาจจะรู้สึกเหมือนพวกเขายอดเยี่ยมทุกคนเดียวของพวกเขา สิ่งที่คุณมองดูไม่ดี, ไก่, เป็ด, แมวและสุนัข ... คุณเกลียดพวกเขาทั้งหมด ทุกสิ่งที่สามีของคุณบอกว่าเป็นที่น่ารังเกียจ แม้จะมองเข้าไปในใจของคุณเองคุณไม่พอใจ คุณสามารถทำอะไรในสถานการณ์ดังกล่าวหรือไม่ ในกรณีที่ความทุกข์ทรมานนี้มาจากไหน? นี้เรียกว่า '' มีบุญ. '' วันนี้ในประเทศไทยพวกเขาได้บอกว่าเมื่อมีคนตายบุญของเขาเสร็จสิ้น แต่ที่ไม่ได้กรณีที่ มีมากมายของคนที่ยังมีชีวิตอยู่ที่เสร็จสิ้นการทำบุญของพวกเขาที่มีอยู่แล้ว ... คนเหล่านั้นที่ไม่รู้จักบุญ จิตใจที่ไม่ดีเพียงเก็บความชั่วร้ายมากขึ้น.
ไปทัวร์ทำบุญเหล่านี้เป็นเหมือนการสร้างบ้านที่สวยงามโดยไม่ต้องเตรียมพื้นที่ก่อน ในเวลาไม่นานบ้านจะยุบจะไม่ได้หรือไม่ การออกแบบที่เป็นไม่ดี ตอนนี้คุณต้องลองอีกครั้งลองวิธีที่แตกต่าง คุณต้องมองเข้าไปในตัวเองกำลังมองหาที่ความผิดพลาดในการดำเนินการของการพูดและความคิด ที่ไหนที่คุณจะไปฝึกที่อื่นที่ไม่ใช่การกระทำของคุณพูดและความคิด? คนได้หายไป พวกเขาต้องการที่จะไปและปฏิบัติธรรมที่มันสงบสุขจริงๆในป่าหรือที่วัดป่าพงษ์ เป็นวัดป่าที่เงียบสงบพงษ์? ไม่มีก็ไม่ได้เงียบสงบจริงๆ อยู่ที่ไหนก็จริงๆที่เงียบสงบอยู่ในบ้านของคุณเอง.
ถ้าคุณมีปัญญาทุกที่ที่คุณไปคุณจะไม่ห่วง โลกทั้งโลกอยู่แล้วเพียงแค่ปรับตามที่มันเป็น ต้นไม้ทุกต้นในป่าที่มีอยู่แล้วได้ดีที่พวกเขาเป็น: มีคนสูงคนระยะสั้นคนกลวง ... ทุกชนิด พวกเขาเป็นเพียงวิธีที่พวกเขามี ผ่านความไม่รู้ของธรรมชาติที่แท้จริงของพวกเขาที่เราจะไปและบังคับให้ความคิดเห็นของเราไปยังพวกเขา ... '' โอ้ต้นไม้นี้สั้นเกินไป! ต้นไม้ต้นนี้เป็นกลวง! '' ต้นไม้เหล่านี้เป็นเพียงต้นไม้ที่พวกเขาก็ยังดีกว่าเรา.
นั่นเป็นเหตุผลที่ผมเคยมีเล็ก ๆ น้อย ๆ เหล่านี้บทกวีที่เขียนขึ้นในต้นไม้ที่นี่ ให้ต้นไม้สอนคุณ คุณได้เรียนรู้อะไรจากพวกเขาหรือยัง คุณควรพยายามที่จะเรียนรู้สิ่งที่อย่างน้อยหนึ่งจากพวกเขา มีต้นไม้จำนวนมากเพื่อให้มีทุกสิ่งที่จะสอนคุณ ธรรมมีอยู่ทั่วไปในทุกสิ่งในธรรมชาติ คุณควรเข้าใจจุดนี้ อย่าไปโทษหลุมสำหรับการลึกเกินไป ... หันไปรอบ ๆ และมองไปที่แขนของคุณเอง! หากคุณสามารถดูนี้คุณจะมีความสุข.
ถ้าคุณทำบุญหรือคุณธรรมรักษามันไว้ในใจของคุณ นั่นเป็นที่ที่ดีที่สุดที่จะให้มัน ทำบุญตามที่คุณได้ทำในวันนี้เป็นสิ่งที่ดี แต่มันไม่ใช่วิธีที่ดีที่สุด อาคารสร้างเป็นสิ่งที่ดี แต่มันไม่ได้เป็นสิ่งที่ดีที่สุด อาคารใจของคุณเองเป็นสิ่งที่ดีเป็นวิธีที่ดีที่สุด ด้วยวิธีนี้คุณจะได้พบกับความดีไม่ว่าคุณจะมาที่นี่หรืออยู่ที่บ้าน ค้นหาความเป็นเลิศนี้ภายในใจของคุณ โครงสร้างด้านนอกเช่นฮอลล์ที่นี่เป็นเหมือนเพียงแค่ '' เปลือก '' ของ '' ต้นไม้ '' พวกเขากำลังไม่ได้ '' แก่น. ''
ถ้าคุณมีปัญญาทุกที่ที่คุณมองจะมีธรรมะ หากคุณขาดสติปัญญาแล้วแม้กระทั่งสิ่งที่ดีที่ไม่ดีเปิด ในกรณีที่ไม่มีความชั่วร้ายนี้มาจากไหน? เพียงแค่จากจิตใจของเราเองนั่นคือสิ่งที่ ดูวิธีการนี้มีการเปลี่ยนแปลงความคิด ทุกอย่างได้เปลี่ยนไป. สามีและภรรยาใช้เพื่อให้ได้ในทุกขวาพร้อมกันที่พวกเขาสามารถพูดคุยกันอย่างมีความสุข แต่มีมาวันเมื่ออารมณ์ของพวกเขาไปเสียทุกอย่างคู่สมรสกล่าวว่าดูเหมือนว่าเป็นที่น่ารังเกียจ ใจได้หายไปไม่ดีก็มีการเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง นี่คือวิธีที่มันเป็น.
ดังนั้นเพื่อที่จะให้ขึ้นชั่วร้ายและปลูกฝังที่ดีที่คุณจะได้ไม่ต้องไปหาที่ใด ถ้าใจของคุณได้หายไปไม่ดีที่ไม่ได้ไปมองไปที่คนนี้และคนคนนั้น เพียงแค่ดูที่ใจของคุณเองและหาที่ความคิดเหล่านี้มาจาก ใจทำไมคิดว่าสิ่งดังกล่าวหรือไม่ เข้าใจว่าทุกสิ่งเป็นชั่วคราว ความรักเป็นชั่วคราวเกลียดชังเป็นชั่วคราว คุณเคยรักลูก ๆ ของคุณ? แน่นอนคุณต้อง คุณเคยเกลียดชังพวกเขา? ฉันจะตอบว่าสำหรับคุณเกินไป ... บางครั้งที่คุณทำไม่ได้คุณ? คุณสามารถโยนพวกเขาออกไป? ไม่ได้คุณไม่สามารถโยนพวกเขาออกไป ทำไมไม่? เด็กจะไม่ชอบกระสุนเป็น they3? กระสุนถูกยิงออก แต่เด็กถูกยิงขวากลับไปที่พ่อแม่ หากพวกเขากำลังที่ไม่ดีมันกลับมาพ่อแม่ คุณอาจจะบอกว่าเด็กที่มีกรรมของคุณ มีคนดีและคนไม่ดี ทั้งดีและไม่ดีมีสิทธิ์ในเด็กของคุณ แต่ถึงแม้คนไม่ดีมีค่า หนึ่งอาจจะเกิดมาพร้อมกับโรคโปลิโอพิการและ D

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บางครั้งพวกเขาไปตามหาบุญโดยผู้โดยสารจำนวนมากบนรถโดยสาร . บางทีพวกเขาก็ทะเลาะกันบนรถเมล์หรือพวกเขาเมา ถามพวกเขาว่าพวกเขาจะ และพวกเขากล่าวว่าพวกเขากำลังมองหาบุญ พวกเขาต้องการทำบุญ แต่พวกเขาไม่ให้ขึ้นรอง พวกเขาจะไม่มีวันหาบุญด้วยวิธีนั้น
นี่คือวิธีที่คน คุณต้องดูให้ดีๆ ดูกันเองพระพุทธเจ้าสอนเรื่องความทรงจำและความตระหนักในตนเองในทุกสถานการณ์ การกระทำผิดเกิดขึ้นในกาย วาจา และจิตใจ การกระทำ แหล่งที่มาของทั้งหมด ดี ชั่ว วีล และอันตรายอยู่ด้วย การกระทำ คำพูด และความคิด คุณนำการกระทำ คำพูด และความคิดกับคุณในวันนี้ ? หรือคุณทิ้งมันไว้ที่บ้าน นี่คือที่ที่คุณต้องมองตรงนี้ คุณไม่ต้องมองไกลมากดูที่การกระทำ คำพูด และความคิด ดูถ้าการกระทำของคุณมีความบกพร่องหรือไม่
คนไม่ค่อยมองสิ่งต่าง ๆเหล่านี้ เหมือนแม่บ้าน ล้างจาน ทำหน้าบึ้งตึงบนใบหน้าของเธอ เธอตั้งใจจะทำความสะอาดจาน เธอไม่ได้ตระหนักในใจตัวเองก็สกปรก คุณเคยเห็นนี่ไหม เธอเห็นแต่อาหาร เธอมองไกลเกินไปใช่ไหมบางท่านอาจจะมีประสบการณ์นี้ ผมก็จะพูดว่า นี่คือที่ที่คุณต้องดู คนตั้งใจทำความสะอาดจาน แต่เขาให้จิตใจของเขาไปที่สกปรก นี้ไม่ดี ก็ลืมเอง
เพราะพวกเขาไม่คิดว่าตัวเองสามารถทำทุกประเภทของสิ่งที่ชั่วร้าย พวกเขาไม่ได้มองที่จิตใจของตนเองเมื่อคนกำลังทำอะไรที่ไม่ดี พวกเขาต้องมองไปรอบ ๆก่อน เพื่อดูว่ามีใครมอง . . . . . . . ' ' แม่จะเห็นฉันมั้ย ? ' ' ' ' สามีจะเห็นฉันมั้ย ? ' ' ' ' จะเด็ก ๆของฉันเห็นฉันมั้ย ? ' ' ' ' จะภรรยาของฉันเห็นฉัน ? " ถ้าไม่มีใครดูแล้วพวกเขาไปขวาไปข้างหน้าและทำมัน การดูถูกตัวเอง พวกเขากล่าวว่าไม่มีใครดู เพื่อให้พวกเขาได้อย่างรวดเร็วเสร็จงาน ก่อนที่ทุกคนจะเห็นและสิ่งที่เกี่ยวกับตัวเอง พวกเขาไม่ได้ ' 'somebody ' '
คุณเห็น ? เพราะพวกเขาสามารถมองเห็นตัวเองแบบนี้ คนที่ไม่เคยพบสิ่งที่เป็นคุณค่าที่แท้จริง พวกเขาไม่พบธรรม ถ้าคุณมองที่ตัวคุณเอง คุณจะเห็นเอง เมื่อใดก็ตามที่คุณกำลังจะทำบางอย่างที่เลวร้าย ถ้าคุณเห็นตัวเองในเวลาที่คุณสามารถหยุด ถ้าคุณต้องการที่จะทำสิ่งที่คุ้มค่าดูที่จิตใจของคุณถ้าคุณทราบว่าเพื่อดูด้วยตัวคุณเองแล้วคุณจะรู้ว่าอะไรถูกอะไรผิด อันตราย และผลประโยชน์ รองและคุณธรรม เหล่านี้เป็นสิ่งที่เราควรจะรู้
ถ้าผมไม่พูดในสิ่งที่คุณไม่รู้เกี่ยวกับมัน คุณมีความโลภและความหลงในจิต แต่ ไม่ รู้ คุณจะไม่ได้รู้อะไรเลย ถ้าคุณมักจะมองข้างนอก นี่เป็นปัญหากับประชาชน ไม่ได้มองที่ตัวเองมองเข้ามาจะเห็นความดีและความชั่วร้าย เห็นพระเจ้า เราสามารถใช้มันเพื่อฝึกจิตใจและตาม
เลิกเลว , การฝึกที่ดี . . . . . . . นี้เป็นหัวใจของพระพุทธศาสนา sabba-p อุบาสก passa akaranam - ไม่กระทำบาปใด ๆ ทั้งกาย วาจา หรือใจ นั่นคือการปฏิบัติที่ถูกต้อง คำสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ' ' คือตอนนี้ " ใบผ้าสะอาด
เราก็ kusalass ยู pasampad อุบาสก - ทำให้จิตใจบริสุทธิ์และฝีมือดี ถ้าจิตใจมีคุณธรรมและเก่ง เราไม่ต้องนั่งรถเมล์ไปทั่วชนบทมหาบุญ แม้นั่งอยู่ที่บ้านเราสามารถบรรลุการบุญ แต่คนส่วนใหญ่ก็จะไปหาบุญทั่วชนบทโดยไม่ยอมแพ้ความชั่วร้ายของพวกเขา เมื่อพวกเขากลับบ้านมันว่างเปล่าที่พวกเขาไปกลับสู่หน้าเปรี้ยวที่เก่า . ที่นั่นพวกเขาจะล้างจานกับหน้าเปรี้ยว ดังนั้น เจตนาในการล้างจาน นี่คือที่ที่คนไม่ได้ดู พวกเขาห่างไกลจากบุญ
เราอาจรู้สิ่งเหล่านี้ แต่เราไม่รู้ว่าถ้าเราไม่รู้ภายในจิตใจของเราเอง พุทธศาสนาไม่ใส่หัวใจของเรา ถ้าจิตของเราเป็นสิ่งที่ดีและบริสุทธิ์ มันก็มีความสุขแล้ว มีรอยยิ้มในหัวใจของเราแต่ส่วนใหญ่เราแทบจะหาเวลาให้ยิ้มได้ เราสามารถจัดการยิ้มเมื่อสิ่งที่ไปในทางของเรา ความสุขของคนส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับการมีไปสิ่งที่ชื่นชอบของพวกเขา พวกเขาต้องมีทุกคนในโลกพูดแต่สิ่งสวยงาม นั่นเป็นวิธีที่คุณพบความสุข ? มันเป็นไปได้ที่จะมีทุกคนในโลกพูดเฉพาะสิ่งที่น่าพอใจถ้ายังไงเมื่อจะคุณเคยพบความสุข
เราต้องใช้ธรรมะเพื่อค้นหาความสุข ไม่ว่ามันจะเป็นอะไรก็ตาม ไม่ว่าผิดหรือถูก อย่าสุ่มสี่สุ่มห้า ยึดติดกับมัน เพิ่งสังเกต แล้ววางมันลง เมื่อสบายใจแล้ว เธอสามารถยิ้มได้ นาทีที่คุณจะนึกรังเกียจสิ่งที่จิตไปไม่ดี แล้วไม่มีอะไรดีเลย
sacittapariyodapanam :