Liquid and solid wastes produced by

Liquid and solid wastes produced by the food processing
industries are increasing now a days. Disposal of these waste
materials containing biodegradable organic matter can create
environmental problems. Efficient, inexpensive and environ-
mentally rational utilization of agricultural byproducts is of
undisputed importance for higher profitability and minimal
environmental impact. One of the higher value options is the
recovery of bioactive plant food constituents, which could be
used in pharmaceutical, cosmetics and food industry (Makris
et al. 2007). Grape (Vitis vinifera) is one of the world’s largest
fruit crops with a global production of around 68 million tons
in 2008 (OIV 2009). Wine as the main product of this crop
reached about 26 million tons in 2008, generating large quan-
tities of waste including grape skins and seeds (OIV 2009).
These winery byproducts are rich in high-added-value com-
pounds including phenolic acids, flavanols and anthocyanins
(Amico et al. 2008;Bustamanteetal. 2008;deCamposetal.
2008; Llobera and Canellas 2008), identified also in grapes
and wine (Alonso et al. 2002;Godaetal. 2007;Kammereret
al. 2004;Makrisetal. 2007; Spigno and De Faveri 2007;
Shrikhande 2000). The grape byproducts either seeds or pom-
ace, constitute a very cheap source for the extraction of
antioxidants with potential health promoting and disease pro-
tective qualities (Zhang et al. 2007; Louli et al. 2004; Shi et al.
2003), which can be used as dietary supplements, or in the production of phytochemicals, thus providing an important
economic advantage (Alonso et al. 2002; Negro et al. 2003).
Phenolic compounds with their antioxidant capacity can
preserve flavor and color, avoid vitamin destruction in foods
and, more importantly, protect living systems from oxidative
damage (Aliakbarian et al. 2009; Moure et al. 2001) and
protection against cardiovascular diseases, anti-inflammatory
activities and anticarcinogenic effects (Spigno and De Faveri
2007). In addition, antioxidants can be added to the food
products containing oil and fat to increase the shelf life of
the products (Aliakbarian et al. 2008). In particular,
t-resveratrol (trans- 3, 5, 4′-trihydroxystilbene), one of the
most important phenolic compounds present in grape, has
shown anti-artherosclerosis, anticoronary diseases and anti-
cancer properties, which make it particularly attractive for
food and human health (Pascual-Marti et al. 2001).
Dietary antioxidants have been associated with the re-
duced risk of type II diabetes by inhibiting peroxidation
chain reactions. Dietary supplements have been used exten-
sively both as pharmacological supplements, food ingredi-
ents, in processed foods to aid weight control, and the
regulation of glucose control for diabetic patients (Charles 2005). Flavonoids may also have antidiabetic activity
(Vessal et al. 2003; Kao et al. 2000; Ong and Khoo 1996;
Ahmad et al. 1989). Studies of the in vivo and in vitro
effects of various flavonoids on glucose metabolism have
shown opposite and often controversial results. This is
probably because of the different structural characteristics
of the molecules and the different experimental designs used
(Harmon and Patel 2003; Kamei et al. 2003; Jarvill-Taylor
et al. 2001). The treatment of diabetes mellitus has spent
vast amounts of resources in all countries. However, very
few studies have investigated the potential of grape pomace
as an alternative bioresource for diabetes management (de
Campos et al. 2008; Goda et al. 2007; Sehm et al. 2007;
Thimothe et al. 2007; Bobek 1999).
Quantitative and qualitative distribution of polyphenols
in grape pomace may show significant differences,
depending on several factors, such as grape varieties, vini-
fication conditions, the location of cultures and the
winemaking procedures (Ruberto et al. 2007). Studies have
been carried out in order to try to correlate the variety with the
chemical composition of the grapes and wines obtained from
them(Dopico-García et al. 2007;Tounsietal. 2009). However,
uses of grape pomace are limited but have been recycled as organic fertilizers, manure, and animal feed (Lafka et al. 2007).
For that reason, treatment of winemaking wastes is a serious
environmental problem and other uses than as fertilizers have
to be found for these by-products. Additionally, little attention
has been paid to grape stems, despite that these contain impor-
tant amounts of polyphenols (Kallay and Kerenyi 1999;
Alonso et al. 2002; Doshi et al. 2006; Llobera and Canellas
2007;Makrisetal. 2007).Thus, in the present study the antioxidant capacity and
the insulinotropic activity of the phenolic extracts prepared
from grape seed, skin and stem of two red wine grape
cultivars namely Pusa Navarang and Merlot were deter-
mined. The various analyses involved total phenolics, fla-
vonoids, anthocyanin and individual phenolic compounds in
the extracts prepared from grape byproducts; seed, skin and
stems followed by antioxidant capacity determination in
terms of FRAP, ABTS and DPPH assay as well as in vitro
insulin secretion by isolated mice pancreatic islets.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กากของเหลว และของแข็งผลิต โดยการประมวลผลอาหาร
อุตสาหกรรมจะเพิ่มวันขณะนี้ กำจัดของเสียเหล่านี้
สามารถสร้างวัสดุที่ประกอบด้วยการสลายอินทรีย์
ปัญหาสิ่งแวดล้อมได้ มีประสิทธิภาพ ราคาไม่แพง และ environ-
พลอยเกษตรใช้เชือดใจเป็น
ไม่สำคัญ สำหรับผลกำไรสูง และน้อยที่สุด
สิ่งแวดล้อม หนึ่งในตัวเลือกค่าสูงเป็น
กรรมการกพืชอาหาร constituents ซึ่งอาจกู้คืน
ใช้ในอุตสาหกรรมยา เครื่องสำอาง และอาหาร (Makris
et al. 2007) องุ่น (Vitis vinifera) เป็นหนึ่งในที่ใหญ่ที่สุดในโลก
ผลไม้พืช ด้วยการผลิตทั่วโลกของประมาณ 68 ล้านตัน
ในปี 2008 (OIV 2009) ไวน์เป็นผลิตภัณฑ์หลักของพืชนี้
ถึงประมาณ 26 ล้านตันในปี 2551 สร้างใหญ่ควน-
tities ของเสียรวมถึงสกินองุ่นและเมล็ดพืช (OIV 2009) .
พลอยไวน์เหล่านี้จะอุดมไปด้วยสูงมูลค่าเพิ่ม com-
ปอนด์รวมทั้งกรดฟีนอ flavanols และ anthocyanins
(Amico et al. 2008Bustamanteetal 2008; deCamposetal.
2008 Llobera และ Canellas 2008), ระบุยังในองุ่น
และไวน์ (Alonso et al. 2002Godaetal 2007Kammereret
al. 2004Makrisetal 2007 Spigno และเด Faveri 2007;
Shrikhande 2000) พลอยองุ่นเมล็ดหรือป้อม-
เอส เป็นแหล่งดีสำหรับการสกัด
สารต้านอนุมูลอิสระ มีศักยภาพสุขภาพโรคและการส่งเสริมโปร-
tective คุณภาพ (Zhang et al. 2007 Louli et al. 2004 Al. ร้อยเอ็ดชิ
2003), ซึ่งสามารถใช้ เป็นอาหารเสริม หรือ ในการผลิตของ phytochemicals จึง ให้ความสำคัญ
ประโยชน์ทางเศรษฐกิจ (Alonso et al. 2002 Negro et al. 2003) .
ด้วยความสามารถผลิตสารต้านอนุมูลอิสระม่อฮ่อม
รักษารสชาติและสี หลีกเลี่ยงการทำลายวิตามินในอาหาร
และ เพิ่มเติมสำคัญ ป้องกันชีวิตระบบ oxidative
ความเสียหาย (Aliakbarian et al. 2009 Moure et al. 2001) และ
ป้องกันโรคหัวใจและหลอดเลือด แก้อักเสบ
กิจกรรมและผล anticarcinogenic (Spigno และ Faveri เดอ
2007) นอกจากนี้ สารต้านอนุมูลอิสระสามารถเพิ่มอาหาร
ผลิตภัณฑ์ที่ประกอบด้วยน้ำมันและไขมันเพื่อเพิ่มอายุการเก็บรักษา
ผลิตภัณฑ์ (Aliakbarian et al. 2008) โดยเฉพาะ,
t จำนวนมาก resveratrol (ทรานส์-3, 5, 4′-trihydroxystilbene), หนึ่งของ
มีสารฟีนอสำคัญในองุ่น
แสดงต่อต้าน-artherosclerosis โรค anticoronary และป้องกัน
คุณสมบัติมะเร็ง ทำให้น่าสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับ
อาหารและสุขภาพของมนุษย์ (วาน่า Pascual et al. 2001) .
อาหารสารต้านอนุมูลอิสระได้เกี่ยวข้องกับใหม่-
duced ความเสี่ยงของชนิดโรคเบาหวาน II โดย inhibiting peroxidation
ปฏิกิริยาลูกโซ่ อาหารเสริมมีการใช้ exten-
sively ทั้งเป็นอาหารเสริม pharmacological อาหาร ingredi-
ents ในอาหารแปรรูปเพื่อช่วยควบคุมน้ำหนัก และ
ระเบียบควบคุมน้ำตาลในผู้ป่วยโรคเบาหวาน (ชาร์ลส์ 2005) Flavonoids อาจมีกิจกรรม antidiabetic
(Vessal et al. 2003 เขา et al. 2000 อ๋องและ Khoo 1996;
Ahmad et al. 1989) การศึกษาในสัตว์ทดลอง และเพาะเลี้ยง
ผลของ flavonoids ต่าง ๆ การเผาผลาญกลูโคสได้
แสดงผลตรงกันข้าม และมักจะแย้ง นี้
อาจ มีลักษณะโครงสร้างแตกต่าง
ของโมเลกุลและการออกแบบทดลองแตกต่างกันที่ใช้
(Harmon และ Patel 2003 Kamei et al. 2003 Jarvill-Taylor
et al. 2001) ใช้ในการรักษาเบาหวาน
จำนวนทรัพยากรในประเทศทั้งหมดมากมาย อย่างไรก็ตาม มาก
น้อยศึกษาได้ตรวจสอบศักยภาพขององุ่น pomace
เป็น bioresource เป็นทางเลือกสำหรับการจัดการโรคเบาหวาน (เดอ
Campos et al. 2008 Goda et al. 2007 Sehm et al. 2007;
Thimothe et al. 2007 Bobek 1999) .
เชิงปริมาณและเชิงคุณภาพจำหน่ายโพลีฟีน
ในองุ่น pomace อาจแสดงความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ,
ขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายประการ เช่นพันธุ์องุ่น vini-
fication เงื่อนไข ที่ตั้งของวัฒนธรรมและ
กระบวนการ winemaking (Ruberto et al. 2007) มีการศึกษา
ถูกจำหน่ายออกเพื่อพยายามสร้างความสัมพันธ์ต่าง ๆ กับ
องค์ประกอบทางเคมีขององุ่นและไวน์ที่ได้รับจาก
พวกเขา (García Dopico et al. 2007Tounsietal 2009) . อย่างไรก็ตาม,
ใช้ pomace องุ่นมีจำกัด แต่มีการนำกลับมาใช้เป็นปุ๋ยอินทรีย์ มูล และสัตว์เลี้ยง (Lafka et al. 2007) .
เหตุผล บำบัดของเสีย winemaking เป็นการร้ายแรง
ปัญหาสิ่งแวดล้อมและอื่น ๆ ใช้กว่าเป็นปุ๋ยมี
แห่งสำหรับสินค้าพลอยได้เหล่านี้ นอกจากนี้ สนใจเพียงเล็กน้อย
ได้จ่ายให้ลำต้นขององุ่น แม้ว่าที่ นี่ประกอบด้วยนำ-
tant จำนวนโพลีฟีน (Kallay และ Kerenyi 1999;
Alonso et al. 2002 Doshi et al. 2006 Llobera และ Canellas
2007Makrisetal 2007)ดังนั้น ในปัจจุบันศึกษากำลังการผลิตสารต้านอนุมูลอิสระ และ
กิจกรรม insulinotropic ของสารสกัดฟีนอเตรียม
จากเมล็ดองุ่น ผิว และก้านขององุ่นไวน์แดงสอง
พันธุ์ได้แก่ Pusa Navarang และ Merlot ได้ขัดขวาง-
ขุด วิเคราะห์ต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องรวม phenolics สัมภาษณ์ของสมาคม-
vonoids มีโฟเลทสูงและแต่ละม่อฮ่อม
สารสกัดที่เตรียมจากองุ่นพลอย เมล็ด ผิว และ
ลำตามกำหนดกำลังการผลิตสารต้านอนุมูลอิสระใน
คำ FRAP รเรียน และ DPPH assay เช่นในหลอด
หลั่งอินซูลิน โดยหนูแยกเกาะตับอ่อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ของเหลวและของเสียที่ผลิตโดยอุตสาหกรรมแปรรูป
อาหารเพิ่มขึ้นในขณะนี้วันที่ การกำจัดของเสียเหล่านี้วัสดุที่ประกอบด้วยสารอินทรีย์ที่ย่อยสลายได้

สามารถสร้างปัญหาสิ่งแวดล้อม มีประสิทธิภาพ , ราคาไม่แพงและสิ่งแวดล้อม -
ใจเหตุผลการใช้ผลพลอยได้จากการเกษตร
ความสำคัญสูงกว่าอัตราไม่มีปัญหาและผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมน้อยที่สุด
.หนึ่งในตัวเลือกที่มูลค่าสูงเป็นสารออกฤทธิ์ทางชีวภาพของพืชอาหารองค์ประกอบการกู้คืน

ซึ่งอาจจะใช้ในทางเภสัชกรรม , อุตสาหกรรมเครื่องสำอางและอาหาร ( makris
et al . 2007 ) องุ่นองุ่น vinifera ) เป็นหนึ่งของโลกที่ใหญ่ที่สุดของโลกผลิตไม้ผลด้วย

ประมาณ 68 ล้านตันในปี 2008 ( oiv 2009 ) ไวน์เป็นผลิตภัณฑ์หลักของพืชนี้
ถึงประมาณ 26 ล้านตัน ในปี 2008 ,สร้างขนาดใหญ่เฉวียน -
Tities ของเสียรวมทั้งผิวหนังและเมล็ดองุ่น ( oiv 2009 ) .
เหล่านี้ไวน์อุดมไปด้วยสารเพิ่มค่าสูงด้วย -
ปอนด์ รวมทั้งสารแอนโทไซยานินและกรด flavanols เ ิโก
( et al . 2008 ; bustamanteetal . 2008 ; decamposetal .
2008 ; และ llobera canellas 2008 ) ที่ระบุในไวน์และองุ่น
( อลอนโซ่ et al . 2002 ; godaetal . 2007 ; kammereret
อัล 2004 ; makrisetal . 2007 ;spigno และ de faveri 2007 ;
shrikhande 2000 ) องุ่นสารทั้งเมล็ดหรือปอม -
เอซเป็นราคาถูกมากแหล่งที่มาสำหรับการสกัด
สารต้านอนุมูลอิสระที่มีศักยภาพการส่งเสริมสุขภาพและโรค Pro -
tective คุณภาพ ( Zhang et al . 2007 ; louli et al . 2004 ;
ชิ et al . , 2003 ) ซึ่งสามารถใช้เป็นอาหารเสริม หรือ ในการผลิตของ phytochemicals จึงให้
ที่สำคัญประโยชน์ทางเศรษฐกิจ ( อลอนโซ่ et al . 2002 ; นิโกร et al . 2003 ) สารประกอบฟีนอลิกที่มีความจุของสารต้านอนุมูลอิสระ

สามารถรักษารสชาติและสี หลีกเลี่ยงการทำลายวิตามินในอาหาร
และที่สำคัญกว่านั้น ปกป้องระบบชีวิตจากความเสียหายออกซิเดชัน
( aliakbarian et al . 2009 ; moure et al . 2544 ) และ

ป้องกันโรคหัวใจและหลอดเลือด ลดการอักเสบกิจกรรมและการผล ( spigno และ de faveri
2007 ) นอกจากนี้ สารต้านอนุมูลอิสระสามารถเพิ่มอาหาร
ผลิตภัณฑ์ที่มีส่วนผสมของน้ำมันและไขมันเพื่อเพิ่มอายุการเก็บรักษาของผลิตภัณฑ์ (
aliakbarian et al . 2008 ) โดยเฉพาะ
t-resveratrol ( Trans - 3 , 4 - 5 นั้น trihydroxystilbene ) , หนึ่งของ
สำคัญสารประกอบฟีนอลที่มีอยู่ในระบบ มีที่ดินที่เหมาะกับการเพาะปลูก
แสดงต่อต้าน ,anticoronary โรคและ anti -
มะเร็ง คุณสมบัติ ซึ่งทำให้มันน่าสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับ
อาหารและสุขภาพของมนุษย์ ( Pascual Marti et al . 2001 ) .
อาหารสารต้านอนุมูลอิสระได้เกี่ยวข้องกับ Re -
duced ความเสี่ยงของโรคเบาหวานประเภทที่สอง โดย inhibiting peroxidation
ปฏิกิริยาลูกโซ่ . อาหารเสริมได้รับใช้ EXTEN -
sively ทั้ง ยาอาหารเสริม ingredi ents -
,ในการประมวลผลอาหาร เพื่อช่วยในการควบคุมน้ำหนักและการควบคุมกลูโคส
การควบคุมสำหรับผู้ป่วยเบาหวาน ( ชาร์ลส์ 2005 ) ฟลาโวนอยด์ยังอาจกว่ากิจกรรม
( vessal et al . 2003 ; เก่า et al . และ 2000 ; อองคู 1996 ;
Ahmad et al . 1989 ) การศึกษาในสัตว์ทดลองและในหลอดทดลองผลของฟลาโวนอยด์ต่างๆในการเผาผลาญกลูโคสมี
แสดงผลลัพธ์ และขัดแย้งมักจะตรงกันข้าม นี่คือ
อาจเป็นเพราะลักษณะโครงสร้างของโมเลกุลแตกต่างกัน
แตกต่างกันออกแบบและทดลองใช้
( ฮาร์มอนและพาเทล 2003 ; คาเมอิ et al . 2003 ; jarvill เทย์เลอร์
et al . 2001 ) การรักษาเบาหวานมีการใช้จ่าย
จํานวนมากมายของทรัพยากรในประเทศทั้งหมด อย่างไรก็ตาม มีการศึกษาน้อยมาก

ศึกษาศักยภาพของกากองุ่นเป็นทรัพยากรชีวภาพทางเลือกสำหรับการจัดการโรคเบาหวาน ( de
Campos et al . 2008 ; โกดะ et al . 2007 ; sehm et al . 2007 ;
thimothe et al . 2007 ; bobek 1999 ) ปริมาณและการกระจายของ polyphenols คุณภาพ

ในกากองุ่น อาจแสดงให้เห็นอย่างมีนัยสำคัญ
ขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายประการ เช่น พันธุ์องุ่น , เหล้าองุ่น
fication สภาพที่ตั้งของวัฒนธรรมและ
ขั้นตอนการทำไวน์ ( ruberto et al . 2007 ) การศึกษา
ถูกนำออกมาเพื่อที่จะพยายามที่จะหาความสัมพันธ์ของหลากหลายมี
องค์ประกอบทางเคมีขององุ่นและไวน์ที่ได้จาก
( dopico กาโอ การ์ซีอา et al . 2007 ; tounsietal . 2009 ) อย่างไรก็ตาม
ใช้กากองุ่น จำกัด แต่ได้ถูกรีไซเคิลเป็นปุ๋ยอินทรีย์ ปุ๋ยและอาหารสัตว์ ( lafka et al . 2007 ) .
สำหรับเหตุผลที่การทำไวน์ของเสียที่เป็นร้ายแรง
สิ่งแวดล้อมปัญหาและนอกจากจะใช้เป็นปุ๋ยได้
ที่จะพบสำหรับผลิตภัณฑ์เหล่านี้ นอกจากนี้ ได้มีการจ่ายความสนใจเพียงเล็กน้อย
กิ่งองุ่น ถึงแม้ว่าเหล่านี้มีปริมาณโพลีฟีนอล -
impor tant ( kallay และ kerenyi 1999 ;
อลอนโซ่ et al . 2002 ; โดชิ et al . 2549 และ 2550 ; llobera canellas
; makrisetal . 2550 ) ดังนั้นในการศึกษาความสามารถต้านออกซิเดชันและ
กิจกรรม insulinotropic ของสารสกัดจากเมล็ดองุ่น
ฟีโนลิก เตรียมผิวและก้านขององุ่นไวน์แดง
พันธุ์คือ navarang ปุซาและถูกยับยั้ง เมอร์โล -
ขุด ผลวิเคราะห์ที่เกี่ยวข้องต่าง ๆทั้งหมด , FLA --
vonoids แอนโธไซยานินและบุคคล , สารประกอบฟีนอลในที่เตรียมจากสารสกัดองุ่น

; เมล็ดและผิวต้นตามปริมาณสารต้านอนุมูลอิสระในแง่ของ Frap
, และการทดสอบ dpph Abbr เช่นเดียวกับการหลั่งอินซูลินจากตับอ่อน
แยกหนูเกาะเล็กเกาะน้อย