Teachers are often understandably a

Teachers are often understandably at a loss when require to correct
students' written compositions. First, there is often no clear dividing line
between coherent and incoherent text, as there typically (or at least often) is
between grammatical and ungrammatical sentences. A text in which surface
lexical or grammatical cohesion is faulty may often seem unclear or in bad
style, rather than obviously "wrong". Second, our intuitions about grammatical
well fonnedness have been sharpened by two thousand years of
explicit syntactic study. Comparably explicit work on discourse organisation
is only now starting to appear. (For a detailed discussion of how far the
concept of well formedness applies to discourse, see Stubbs, 1983b, Chapter
5.)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครูมักช้า ๆ ตะลึงเมื่อต้องการแก้ไขนักเรียนเขียนองค์ ครั้งแรก มีมักจะไม่มีเส้นแบ่งชัดเจนระหว่างข้อความ coherent และไม่ติดต่อกัน เป็นปกติ (หรือมักน้อยไป)ระหว่างประโยคไวยากรณ์ และ ungrammatical ข้อความในพื้นที่ใดมีความบกพร่องเกี่ยวกับคำศัพท์ หรือไวยากรณ์สามัคคีอาจจะดูเหมือนชัดเจน หรือไม่ถูกต้องสไตล์ แทนที่เห็นได้ชัด "ผิด" สอง intuitions คิดของเราเกี่ยวกับไวยากรณ์fonnedness ดีมีการรุนแรงขึ้น โดยปีสองพันศึกษาทางไวยากรณ์ที่ชัดเจน ทำงานองค์กรวาทกรรมชัดเจนปานเฉพาะตอนนี้กำลังเริ่มต้นปรากฏ (สำหรับคำอธิบายเกี่ยวกับรายละเอียดของเท่าใดแนวคิดของ formedness ดีใช้วาทกรรม ดู Stubbs, 1983b บท5)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครูมักจะมีความเข้าใจที่สูญเสียเมื่อต้องแก้ไขนักเรียนเขียนเรียงความ ครั้งแรกที่มีมักจะไม่มีเส้นแบ่งที่ชัดเจนระหว่างข้อความเชื่อมโยงกันและเชื่อมโยงกันเป็นมีมักจะ (หรืออย่างน้อยมักจะ) เป็นระหว่างประโยคไวยากรณ์และไวยากรณ์ ข้อความที่พื้นผิวการทำงานร่วมกันหรือคำศัพท์ไวยากรณ์เป็นความผิดพลาดบ่อยครั้งอาจดูเหมือนไม่มีความชัดเจนหรือไม่ดีในรูปแบบมากกว่าอย่างเห็นได้ชัด"ผิด" ประการที่สองสัญชาติญาณของเราเกี่ยวกับไวยากรณ์fonnedness ดีได้รับการรุนแรงขึ้นสองพันกว่าปีของการศึกษาประโยคอย่างชัดเจน การทำงานอย่างชัดเจนปานกับองค์กรวาทกรรมเป็นเพียงตอนนี้เริ่มที่จะปรากฏ (สำหรับการอภิปรายรายละเอียดของวิธีการไกลแนวคิดของรูปแบบที่ดีนำไปใช้กับวาทดูที่สตับส์ 1983b บทที่ 5)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ครูมักจะเข้าใจที่สูญเสียเมื่อต้องการแก้ไข
นักเรียนเขียนเรียงความ . ครั้งแรก มักจะมีความชัดเจนไม่มีเส้นแบ่ง
ระหว่างข้อความติดต่อกัน และแบบเป็นมีโดยทั่วไป ( หรืออย่างน้อยก็บ่อย )
ระหว่างไวยากรณ์และที่ผิดไวยากรณ์ประโยค ข้อความที่พื้นผิว
ศัพท์หรือการทำงานร่วมกันตามหลักไวยากรณ์ผิดพลาดบ่อยอาจจะไม่ชัดเจน หรือในลักษณะที่ไม่ดี
,มากกว่าว่า " ผิด " ประการที่สอง สัญชาตญาณของเราเกี่ยวกับไวยากรณ์
ดี fonnedness มีเหลา 2 พันปี
ศึกษาไวยากรณ์ที่ชัดเจน ทำงานในองค์กรที่ชัดเจนปานกันวาทกรรม
เป็นเพียงตอนนี้เริ่มที่จะปรากฏขึ้น ( สำหรับการอภิปรายรายละเอียดของวิธีการไกล
แนวคิดดี formedness กับการเห็นสตับส์ 1983b บท
5 )