The development of the industrial e

The development of the industrial economy during the last 100 years is often generally described in
terms of three successive industrial revolutions (Magnusson 1997; Greenwood 1997). The first
industrial revolution occurred in the 19th century and saw the introduction of the factory system and
new machines driven by water, steam and (albeit to a lesser extent) electricity. This revolution came
about at different times in different countries.
Right across the board this resulted in the replacement of working methods and working life in
traditional forms of labour. Through mechanization many jobs were fundamentally changed and new
work was created.
The second industrial revolution came about in the United States at roughly the same time. However,
it only spread to other industrial countries between the wars. It reached its height during the so-called
golden years after World War II and lasted until the middle of the 1960s. It was essentially
characterized by mass production, the aim of which was to lower production costs and realize
economies of scale (Chandler 1990). The second industrial revolution was built upon the development
of a mass market for relatively homogenous articles for consumption. New ways to organize work
were introduced. Concurrently with the increasing mechanization, industrial work became ever-more
routine and was directed from above by engineers and other specialists. During the period between the
wars there was a breakthrough in what has been called scientific management or Taylorism – or, to use
an even broader term, the rationalization movement (De Geer 1978).
During the second industrial revolution the industrial mode of production reached its peak. In most
industrialized countries the industrial sector’s share of GNP – as well as the share of the total work
force employed in industry – reached uniquely high figures of around 40%. The golden era of the
second industrial revolution during the 1950s and early 1960s was also characterized by a uniquely
high rate of economic growth in most countries, not least Sweden (Magnusson 1996).
In the 1970s the golden years were replaced by a crisis which in the short term shook the foundations
of the second industrial revolution. In the United States and Western Europe traditional industry was
rapidly slimmed down. In the immediate term, external macro-economic shocks arising in the
aftermath of oil crises and the American war efforts in Vietnam seemed to be the principal causes of
this industrial crisis. But more long term changes doubtless played a major role, too.
Firstly, there was the issue of the increased globalization of the world economy and industrial growth
in many areas outside the "old" industrial core. A marked expansion of world trade and financial

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การพัฒนาเศรษฐกิจอุตสาหกรรมในช่วง 100 ปีโดยทั่วไปมักจะอธิบายไว้ในเงื่อนไขการปฏิวัติอุตสาหกรรมต่อเนื่อง (Magnusson 1997 ที่สาม ทางนวู้ที่ 1997) ครั้งแรกการปฏิวัติอุตสาหกรรมเกิดขึ้นในศตวรรษที่ 19 และเห็นการแนะนำของระบบโรงงาน และเครื่องจักรใหม่ที่ขับเคลื่อน ด้วยน้ำ ไอน้ำ และ (แม้ว่าน้อย) ไฟฟ้า นี้มาปฏิวัติเกี่ยวกับเวลาอื่นในต่างประเทศตรงข้ามคณะ นี้ส่งผลให้เกิดการแทนที่วิธีการทำงานและชีวิตการทำงานในรูปแบบดั้งเดิมของแรงงาน ผ่านเครื่องจักร งานจำนวนมากถูกพื้นฐานใหม่ และเปลี่ยนแปลงสร้างการทำงานการปฏิวัติอุตสาหกรรมสองมาเกี่ยวกับในสหรัฐอเมริกาประมาณในเวลาเดียวกัน อย่างไรก็ตามมันแพร่กระจายไปในประเทศอุตสาหกรรมระหว่างสงคราม มันถึงความสูงในช่วงเรียกว่าปีทองหลังจากสงครามโลก และกินเวลาจนถึงกลางทศวรรษ 1960 มันเป็นหลักโดยการผลิตมวล จุดมุ่งหมายที่จะลดต้นทุนการผลิต และตระหนักถึงการประหยัดจากขนาด (Chandler 1990) การปฏิวัติอุตสาหกรรมที่สองถูกสร้างขึ้นตามการพัฒนาการตลาดมวลชนสำหรับบทค่อนข้างเป็นเนื้อเดียวกันสำหรับการใช้งาน วิธีใหม่ในการจัดระเบียบงานได้แนะนำ พร้อมกันกับเครื่องจักรที่เพิ่มขึ้น ทำงานเป็นมากกว่าเคยประจำ และกำกับจากข้างต้น โดยวิศวกรและผู้เชี่ยวชาญอื่น ๆ ในช่วงระหว่างการมีสงครามมีความก้าวหน้า ในสิ่งที่มีการเรียกการจัดการวิทยาศาสตร์หรือ Taylorism – หรือ การใช้กว้างแม้คำ การเคลื่อนไหวริ (De Geer 1978)ในระหว่างการปฏิวัติอุตสาหกรรมสอง โหมดการอุตสาหกรรมการผลิตถึงจุดสูงสุด ในที่สุดอุตสาหกรรมประเทศร่วมกันของภาคอุตสาหกรรมของ GNP – เป็นส่วนแบ่งของงานทั้งหมดแรงงานในอุตสาหกรรมถึงเลขเอกลักษณ์สูงประมาณ 40% ยุคทองของการสองการปฏิวัติอุตสาหกรรมในระหว่างปี 1950 และช่วงต้นทศวรรษ 1960 นอกจากนี้ยังมีลักษณะพิเศษโดยมีเอกลักษณ์อัตราสูงของเศรษฐกิจในประเทศ สวีเดนไม่น้อย (Magnusson 1996)ในปี 1970 ปีทองถูกแทนที่ ด้วยวิกฤตซึ่งในระยะสั้นส่ายรากฐานของการปฏิวัติอุตสาหกรรมที่สอง ในสหรัฐอเมริกาและยุโรปตะวันตก อุตสาหกรรมดั้งเดิมเป็นอย่างรวดเร็ว slimmed ลง ในระยะทันที แรงกระแทกแมเศรษฐกิจภายนอกที่เกิดขึ้นในการผลพวงของวิกฤตน้ำมันและความพยายามของสหรัฐอเมริกาในเวียดนามดูเหมือนจะ เป็นสาเหตุหลักของเกิดอุตสาหกรรม แต่การเปลี่ยนแปลงระยะยาวเพิ่มเติมอย่างไม่ต้องสงสัยเล่นบทบาทสำคัญ เกินไปประการแรก มีปัญหาโลกาภิวัตน์เพิ่มขึ้นของเศรษฐกิจโลกและการเจริญเติบโตของอุตสาหกรรมในหลายพื้นที่นอกหลักอุตสาหกรรม "เก่า" ขยายเครื่องหมายการค้าโลก และการเงิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การพัฒนาเศรษฐกิจอุตสาหกรรมในช่วง 100 ปีที่ผ่านมามักถูกอธิบายโดยทั่วไปใน
แง่ของสามการปฏิวัติอุตสาหกรรมต่อเนื่อง (แมกนัส 1997; กรีนวูด 1997) เป็นครั้งแรกที่
การปฏิวัติอุตสาหกรรมเกิดขึ้นในศตวรรษที่ 19 และได้เห็นการเปิดตัวของระบบโรงงานและ
เครื่องจักรใหม่ที่ขับเคลื่อนด้วยน้ำอบไอน้ำและ (แม้ว่าในระดับน้อย) ไฟฟ้า การปฏิวัตินี้มา
เกี่ยวกับเวลาที่ต่างกันในประเทศที่แตกต่างกัน.
ขวาในบอร์ดนี้ส่งผลในการเปลี่ยนวิธีการทำงานและการใช้ชีวิตการทำงานใน
รูปแบบดั้งเดิมของแรงงาน ผ่านการใช้เครื่องจักรกลงานจำนวนมากได้รับการเปลี่ยนแปลงพื้นฐานและใหม่
การทำงานที่ถูกสร้างขึ้น.
การปฏิวัติอุตสาหกรรมครั้งที่สองมาเกี่ยวกับในประเทศสหรัฐอเมริกาในเวลาเดียวกัน แต่
มันแพร่กระจายไปยังประเทศอุตสาหกรรมอื่น ๆ ระหว่างสงคราม มันถึงความสูงในช่วงที่เรียกว่า
ปีทองหลังจากสงครามโลกครั้งที่สองและจนถึงกลางปี ​​1960 มันเป็นหลัก
ที่โดดเด่นด้วยการผลิตมวลจุดมุ่งหมายของซึ่งจะลดต้นทุนการผลิตและตระหนักถึง
การประหยัดจากขนาด (แชนด์เลอ 1990) การปฏิวัติอุตสาหกรรมครั้งที่สองที่ถูกสร้างขึ้นเมื่อการพัฒนา
ของตลาดมวลสำหรับบทความที่ค่อนข้างเป็นเนื้อเดียวกันสำหรับการบริโภค วิธีใหม่ในการจัดระเบียบงาน
ได้รับการแนะนำ พร้อมกับการใช้เครื่องจักรกลเพิ่มขึ้นกลายเป็นงานอุตสาหกรรมที่เคยมากขึ้น
ประจำและกำกับการแสดงจากข้างต้นโดยวิศวกรและผู้เชี่ยวชาญด้านอื่น ๆ ในช่วงระยะเวลาระหว่าง
สงครามมีความก้าวหน้าในสิ่งที่เรียกว่าการจัดการทางวิทยาศาสตร์หรือ Taylorism - หรือจะใช้
. คำได้กว้างการเคลื่อนไหวหาเหตุผลเข้าข้างตนเอง (De Geer 1978)
ในช่วงการปฏิวัติอุตสาหกรรมครั้งที่สองโหมดของอุตสาหกรรมการผลิตถึงมัน จุดสูงสุด มากที่สุดใน
ประเทศอุตสาหกรรมส่วนแบ่งภาคอุตสาหกรรมของผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติ - เช่นเดียวกับส่วนแบ่งของการทำงานรวมที่
มีผลบังคับใช้การจ้างงานในอุตสาหกรรม - ถึงตัวเลขสูงไม่ซ้ำกันประมาณ 40% ยุคทองของ
การปฏิวัติอุตสาหกรรมครั้งที่สองในช่วงปี 1950 และต้นปี 1960 นอกจากนี้ยังโดดเด่นด้วยเอกลักษณ์
อัตราที่สูงของการเติบโตทางเศรษฐกิจในประเทศส่วนใหญ่ไม่น้อยสวีเดน (แมกนัส 1996).
ในปี 1970 ปีทองถูกแทนที่ด้วยวิกฤตซึ่ง ระยะสั้นส่ายรากฐาน
ของการปฏิวัติอุตสาหกรรมครั้งที่สอง ในอุตสาหกรรมแบบดั้งเดิมสหรัฐอเมริกาและยุโรปตะวันตก
slimmed ลงอย่างรวดเร็ว ในระยะทันทีกระแทกเศรษฐกิจมหภาคภายนอกที่เกิดขึ้นใน
ผลพวงของวิกฤตน้ำมันและความพยายามสงครามอเมริกันในเวียดนามดูเหมือนจะเป็นสาเหตุหลักของการ
เกิดวิกฤตเศรษฐกิจอุตสาหกรรมนี้ แต่การเปลี่ยนแปลงในระยะยาวมากขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัยมีบทบาทสำคัญมากเกินไป.
ประการแรกมีปัญหาของโลกาภิวัตน์ที่เพิ่มขึ้นของเศรษฐกิจโลกและการเติบโตของอุตสาหกรรม
ในหลายพื้นที่นอก "เก่า" แกนอุตสาหกรรม ขยายตัวของการค้าโลกและการเงิน