3.5.7.4 Materiality. It states that

3.5.7.4 Materiality. It states that the way an item is treated in the accounts should depend upon its magnitude.
To classify an item as material depends upon the influence the item will have on the interpretation of the
amounts SSAP 4. The accounting treatment of government grants state that the amount of the differed credit
should, if material, is shown separately in the balance sheet. Macre (1981) like Nwoko, (1990) viewed
'materiality' as being subjective, as what may be material to one entity may not be material to another entity.
Both agreed that for an item, to be material, it must be relevant, the value can be spread over and above one
accounting period, the size or magnitude of the item could lead to distortion in the financial statements, and its
inclusion or exclusion from the financial statements will be misleading. Chase (1979) adds that the significance
nature of an item, will however determine its materiality effect in the financial statements.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.5.7.4 ประเด็นที่สำคัญของ มันแจ้งว่า ทางรายการจะถือว่าในบัญชีควรขึ้นอยู่กับขนาดของ ในการจัดประเภทรายการเป็นวัสดุที่ขึ้นอยู่กับอิทธิพลที่สินค้าจะมีการตีความการ ยอด SSAP 4 การรักษาบัญชีของรัฐบาลให้รัฐที่ยอดเงินเครดิต differed ควร ถ้าวัสดุ ถูกแสดงแยกต่างหากในงบดุล ดู Macre (1981) เช่น Nwoko, (1990) สาระสำคัญเป็นอัตนัย เป็นวัสดุหนึ่งเอนทิตีจะไม่วัสดุที่เอนทิตีอื่น ทั้งสองยอมรับว่า สำหรับสินค้า วัสดุ จะต้องเกี่ยวข้อง สามารถแพร่กระจายค่าเหนือจากหนึ่ง รอบระยะเวลาบัญชี ขนาด หรือขนาดของสินค้าอาจนำไปสู่ความผิดเพี้ยนในงบการเงิน และ รวมหรือจากงบการเงินจะทำให้เข้าใจผิด เพิ่มเชส (1979) ที่สำคัญ ธรรมชาติของสินค้า อย่างไรก็ตามจะกำหนดผลประเด็นสำคัญในงบการเงิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.5.7.4 สาระ มันระบุว่าทางรายการได้รับการปฏิบัติในบัญชีควรจะขึ้นอยู่กับขนาดของมัน.
เพื่อจัดประเภทรายการเป็นวัสดุขึ้นอยู่กับอิทธิพลของรายการจะมีการตีความของ
SSAP จำนวนเงิน 4. การรักษาบัญชีเงินอุดหนุนจากรัฐบาลระบุว่า
ปริมาณของสินเชื่อที่แตกต่างกันของควรถ้าวัสดุที่จะแสดงแยกต่างหากในงบดุล Macre (1981) เช่น Nwoko, (1990) ดู
'สาระสำคัญ' ในฐานะที่เป็นอัตนัยเป็นสิ่งที่อาจเป็นสาระสำคัญต่อกิจการหนึ่งอาจจะไม่เป็นสาระสำคัญกับกิจการอื่น.
ทั้งสองตกลงกันว่าสำหรับรายการเพื่อให้วัสดุนั้นจะต้องได้เกี่ยวข้อง ค่าที่สามารถแพร่กระจายและเหนือกว่าหนึ่งรอบระยะเวลาบัญชีขนาดหรือขนาดของรายการที่อาจนำไปสู่การบิดเบือนในงบการเงินและที่รวมหรือการยกเว้นจากงบการเงินจะทำให้เข้าใจผิด เชส (1979) ได้เพิ่มที่สำคัญลักษณะของรายการแต่จะเป็นตัวกำหนดความสำคัญของผลกระทบในงบการเงิน