AbstractThe Talamanca County in Cos

Abstract
The Talamanca County in Costa Rica has large-scale banana and small-scale plantain production, probably causing pesticide exposure in indigenous children. We explored to what extent different community actors are aware of children's pesticide hazards and how their awareness related to socio-economical and cultural conditions. Methods comprised eight focus groups with fathers and mothers separately, 27 semi-structured interviews to key actors, and field observations.

As a whole, the indigenous plantain farmers and banana plantation workers had some general knowledge of pesticides concerning crop protection, but little on acute health effects, and hardly any on exposure routes and pathways, and chronic effects. People expressed vague ideas about pesticide risks. Inter-community differences were related to pesticide technologies used in banana and plantain production, employment status on a multinational plantation versus smallholder status, and gender. Compared to formalized practices on transnational company plantations, where workers reported to feel protected, pesticide handling by plantain smallholders was not perceived as hazardous and therefore no safety precautions were applied.

Large-scale monoculture was perceived as one of the most important problems leading to pesticide risks in Talamanca on banana plantations, and also on neighboring small plantain farms extending into large areas. Plantain farmers have adopted use of highly toxic pesticides following banana production, but in conditions of extreme poverty. Aerial spraying in banana plantations was considered by most social actors a major determinant of exposure for the population living nearby these plantations, including vulnerable children. We observed violations of legally established aerial spraying distances.

Economic considerations were most mentioned as the underlying reason for the pesticide use: economic needs to obtain the production quantity and quality, and pressure to use pesticides by other economic agents such as middlemen. Risk perceptions were modulated by factors such as people's tasks and positions in the production process, gender, and people's possibilities to define their own social conditions (more fatalistic perceptions among banana workers). The challenge for the future is to combine these insights into improved health risk assessment and management that is culturally adequate for each particular community and agricultural context.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นามธรรม
เดอะ Talamanca เขตในคอสตาริกามีต้นกล้วยขนาดใหญ่และกล้ายระบุผลิต อาจก่อให้เกิดแมลงแสงในเด็กชน เราไปเพื่ออะไรขอบเขตชุมชนต่าง ๆ นักแสดงจะตระหนักถึงอันตรายจากสารพิษของเด็กและวิธีการรับรู้ที่เกี่ยวข้องกับสภาพสังคมเศรษฐกิจ และวัฒนธรรม วิธีการประกอบด้วย 8 โฟกัสกลุ่มกับบิดา และมารดาแยกกัน สัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง 27 แสดงคีย์ และเขตข้อมูลสังเกตการณ์ทาง

ทั้งหมด กล้ายชนเกษตรกรและคนงานสวนกล้วยมีบางความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับอารักขาพืช แต่น้อยในผลสุขภาพเฉียบพลัน และแทบไม่มีเส้นทางแสง และทางเดิน และผลกระทบเรื้อรังสารกำจัดศัตรูพืช ผู้แสดงความคิดที่คลุมเครือเกี่ยวกับความเสี่ยงด้านสารพิษ ความแตกต่างระหว่างชุมชนเกี่ยวข้องกับเทคโนโลยีแมลงใช้กล้วย และผลิตกล้าย สถานะการจ้างงานในไร่ทำกับเกษตรกรสถานะ และเพศ เปรียบเทียบกับแนวทางปฏิบัติอย่างเป็นทางในสวนบริษัทข้ามชาติ การที่ผู้ปฏิบัติงานรายงานใจป้องกัน แมลงโดย smallholders กล้ายได้ไม่ถือว่าเป็นอันตราย และจึง ใช้มาตรการความปลอดภัยไม่

เรื่องมาตราส่วนใหญ่ถูกถือว่าเป็นหนึ่งในปัญหาสำคัญที่นำไปสู่ความเสี่ยงยาฆ่าแมลงใน Talamanca ปลูกกล้วย และยังใกล้เคียงฟาร์มกล้ายเล็กขยายออกเป็นพื้นที่ขนาดใหญ่ เกษตรกรกล้ายได้นำการใช้ยาฆ่าแมลงเป็นพิษสูงต่อผลิตกล้วย แต่ ในสภาพความยากจนมาก พ่นทางอากาศในสวนกล้วยถูกถือ โดยนักแสดงสุดสังคมดีเทอร์มิแนนต์หลักของแสงสำหรับประชากรที่อาศัยอยู่ในบริเวณใกล้เคียงปลูกเหล่านี้ รวมถึงเด็กที่มีความเสี่ยง เราพบการละเมิดกฎหมายขึ้นระยะพ่นทางอากาศ

พิจารณาทางเศรษฐกิจถูกสุดกล่าวเป็นเหตุผลพื้นฐานสำหรับการใช้สารกำจัดศัตรูพืช: ความต้องการทางเศรษฐกิจได้รับการผลิตปริมาณและคุณภาพ และความดันการใช้สารกำจัดศัตรูพืช โดยตัวแทนทางเศรษฐกิจอื่น ๆ เช่นพ่อค้าคนกลาง รับรู้ความเสี่ยงมีสันทัด โดยปัจจัยของคนงานและตำแหน่งงานในกระบวนการผลิต เพศ และเพื่อประชาชนการกำหนดสภาพสังคมของตนเอง (เพิ่มเติม fatalistic เข้าใจระหว่างผู้ปฏิบัติงานกล้วย) ความท้าทายในอนาคตคือการ รวมข้อมูลเชิงลึกเหล่านี้เป็นการประเมินความเสี่ยงสุขภาพดีและการจัดการที่เป็นวัฒนธรรมเพียงพอสำหรับแต่ละชุมชนเฉพาะและบริบททางการเกษตร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
Talamanca มณฑลในคอสตาริกามีกล้วยขนาดใหญ่และการผลิตกล้าขนาดเล็กอาจจะทำให้เกิดการสัมผัสสารกำจัดศัตรูพืชในเด็กในประเทศ เราสำรวจสิ่งที่ขอบเขตที่แตกต่างกันนักแสดงที่ชุมชนมีความตระหนักในเด็กอันตรายสารกำจัดศัตรูพืชและวิธีการรับรู้ของพวกเขาที่เกี่ยวข้องกับสังคมและเศรษฐกิจและเงื่อนไขทางวัฒนธรรม วิธีการประกอบด้วยแปดกลุ่มโฟกัสกับบรรพบุรุษและมารดาแยกกัน 27 สัมภาษณ์กึ่งโครงสร้างเพื่อนักแสดงที่สำคัญและข้อสังเกตด้านเป็นทั้งเกษตรกรกล้าพื้นเมืองและคนงานสวนกล้วยมีบางความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับสารกำจัดศัตรูพืชของพืชผลคุ้มครอง แต่เพียงเล็กน้อยในระยะเฉียบพลัน ผลกระทบต่อสุขภาพและแทบจะไม่ใด ๆ บนเส้นทางการเปิดรับและเส้นทางและผลกระทบเรื้อรัง คนแสดงความคิดคลุมเครือเกี่ยวกับความเสี่ยงสารกำจัดศัตรูพืช ความแตกต่างระหว่างชุมชนที่เกี่ยวข้องกับเทคโนโลยีสารกำจัดศัตรูพืชที่ใช้ในการผลิตกล้วยและต้นแปลนทิน, สถานะการจ้างงานในสวนข้ามชาติเมื่อเทียบกับสถานะของรายย่อยและเพศ เมื่อเทียบกับการปฏิบัติที่เป็นทางการในสวนของ บริษัท ข้ามชาติที่คนงานรายงานที่จะรู้สึกการป้องกันการจัดการสารกำจัดศัตรูพืชโดยเกษตรกรรายย่อยกล้าไม่ได้มองว่าเป็นอันตรายและดังนั้นจึงไม่มีการระมัดระวังความปลอดภัยถูกนำไปใช้ขนาดใหญ่เชิงเดี่ยวถูกมองว่าเป็นหนึ่งในปัญหาที่สำคัญที่สุดที่นำไปสู่การกำจัดศัตรูพืช ความเสี่ยงใน Talamanca ในสวนกล้วยและในฟาร์มที่อยู่ใกล้เคียงกล้าขนาดเล็กขยายเข้าไปในพื้นที่ขนาดใหญ่ เกษตรกรกล้าได้นำการใช้สารกำจัดศัตรูพืชเป็นพิษสูงต่อไปนี้การผลิตกล้วย แต่ในเงื่อนไขของความยากจน การฉีดพ่นอากาศในสวนกล้วยได้รับการพิจารณาโดยนักแสดงทางสังคมมากที่สุดปัจจัยสำคัญของการเปิดรับสำหรับประชากรที่อาศัยอยู่ในบริเวณใกล้เคียงสวนเหล่านี้รวมถึงเด็กที่เปราะบาง เราสังเกตเห็นการละเมิดการฉีดพ่นอากาศที่จัดตั้งขึ้นตามกฎหมายระยะทางที่การพิจารณาทางเศรษฐกิจถูกกล่าวถึงมากที่สุดเป็นเหตุผลพื้นฐานสำหรับการใช้สารกำจัดศัตรูพืช: ความจำเป็นทางเศรษฐกิจที่จะได้รับปริมาณการผลิตและคุณภาพและความดันในการใช้สารกำจัดศัตรูพืชโดยตัวแทนทางเศรษฐกิจอื่น ๆ เช่นพ่อค้าคนกลาง การรับรู้ที่มีความเสี่ยงถูกปรับจากปัจจัยต่างๆเช่นงานของผู้คนและตำแหน่งในกระบวนการผลิตทางเพศและความเป็นไปของผู้คนในการกำหนดเงื่อนไขทางสังคมของตนเอง (การรับรู้เอาชีวิตมากขึ้นในหมู่คนงานกล้วย) ความท้าทายในอนาคตคือการรวมข้อมูลเชิงลึกเหล่านี้ลงในการปรับปรุงการประเมินความเสี่ยงต่อสุขภาพและการจัดการที่เป็นวัฒนธรรมที่เพียงพอสำหรับแต่ละชุมชนโดยเฉพาะและบริบททางการเกษตร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นามธรรม
Talamanca County ในคอสตาริกามีการผลิตกล้ายกล้วยขนาดใหญ่ และขนาดเล็ก อาจก่อให้เกิดการสัมผัสสารเคมีกำจัดศัตรูพืชในเด็กพื้นเมือง เราสำรวจสิ่งที่ขอบเขตที่แตกต่างกันชุมชนนักแสดงจะตระหนักถึงอันตรายและวิธีป้องกันเด็กของพวกเขาที่เกี่ยวข้องกับการประหยัด และ สภาพทางสังคม วัฒนธรรมวิธีการ ประกอบด้วย 8 กลุ่มมุ่งเน้นกับบิดาและมารดาแยก 27 การสัมภาษณ์นักแสดงหลัก และ ด้านการสังเกต

ทั้งเกษตรกรและคนงานสวนป่าพื้นเมืองต้นไม้กล้วยมีความรู้ทั่วไปของสารเคมีที่เกี่ยวข้องกับการคุ้มครองพันธุ์พืช แต่ผลกระทบต่อสุขภาพแบบเฉียบพลัน และแทบจะไม่ใด ๆ บนเส้นทางที่แสงและสัมภาระ และผล เรื้อรังคนที่แสดงความคิดที่คลุมเครือเกี่ยวกับความเสี่ยงด้านแมลง ความแตกต่างระหว่างชุมชนที่เกี่ยวข้องกับเทคโนโลยีที่ใช้ในการผลิตยาฆ่าแมลงกล้วยและกล้าย การจ้างงาน ซึ่งสวนกับสถานะโครงสร้างสถานภาพและเพศ เมื่อเทียบกับการปฏิบัติที่เป็นทางการในไร่บริษัทข้ามชาติที่แรงงานรายงานรู้สึกคุ้มการจัดการศัตรูพืชโดยกล้ายชาวสวนไม่รับรู้ว่าอันตราย และดังนั้นจึง ไม่มีมาตรการป้องกันความปลอดภัยได้ใช้

เดี่ยวขนาดใหญ่ ถูกมองว่าเป็นหนึ่งในที่สำคัญที่สุดปัญหาความเสี่ยงของสารเคมีใน ทาลาแมนคาในไร่กล้วย และยังมีต้นไม้เพื่อนบ้านเล็กฟาร์มขยายลงไปในพื้นที่ขนาดใหญ่เกษตรกรมีการใช้ต้นไม้เป็นยาฆ่าแมลงที่มีความเป็นพิษสูงต่อการผลิตกล้วย แต่ในเงื่อนไขของความยากจน . เครื่องบินพ่นในแปลงปลูกกล้วยเป็นหลักของการพิจารณา โดยกำหนดให้ประชากรที่อาศัยอยู่ใกล้เคียง ไร่เหล่านักแสดง สังคมส่วนใหญ่ รวมทั้งเด็กที่เปราะบาง เราพบการละเมิดตั้งขึ้นตามกฎหมายอากาศพ่นระยะทาง

การพิจารณาทางเศรษฐกิจส่วนใหญ่กล่าวถึงเหตุผลในการใช้สารกำจัดศัตรูพืช : เศรษฐกิจต้องได้รับการผลิตปริมาณและคุณภาพ และกดดันให้ใช้ยาฆ่าแมลงโดยตัวแทนอื่นๆ ทางเศรษฐกิจ เช่น พ่อค้าคนกลาง การรับรู้ความเสี่ยงโดยมีปัจจัยต่างๆ เช่น คน งาน และตำแหน่งต่างๆ ในกระบวนการผลิต , เพศและคนก็เป็นไปได้ที่จะกำหนดเงื่อนไขของตัวเองของสังคม ( การรับรู้ชะฅามากขึ้นในหมู่คนงาน กล้วย ) ความท้าทายสำหรับอนาคตคือการรวมข้อมูลเชิงลึกนี้ในการปรับปรุงสุขภาพการประเมินและจัดการความเสี่ยงที่เพียงพอในแต่ละวัฒนธรรมและบริบทของชุมชนเกษตร