Sandy beaches are dynamic environme

Sandy beaches are dynamic environments, affected by the uneven ebb and flow of material and energy (McLachlan and Brown, 2006). Sandy beach fauna inhabiting the supralittoral zone of sandy beaches has developed specific physiological adaptations in response to such fluctuating environment. Behavioral adaptations are of paramount importance to cope with environmental physical constraints (Brown, 1996). The arthropod component of a sandy beach community is affected by environmental constraints such as temperature, humidity and food availability, which determine the uneven distribution of the inhabiting fauna across the supralittoral over time and space (McLachlan and Brown, 2006, and references within). Overall, there are several behavioral characteristics shared by sandy beach macrofaunal species which include: mobility, burrowing capability, rhythmicity, orientation capability and plasticity (Schlacher et al., 2008, and references within). As a general pattern, the feeding activity occurs during the night while, during the day, the fauna is buried in the substrate or sheltering under the wrack (Colombini et al., 2013). This rhythmicity, combined with potential in mobility, reduces the risks of predation and dehydration, both of which are higher during the day. The resultant periodic fluctuations and consequent patchiness are a challenge for those who aim at reducing bias when sampling, for both biodiversity and environmental quality assessments. On top of natural fluctuations, disturbances drive the system to a shift in ecological conditions (Glasby and Underwood, 1996 and Schmitt and Osenberg, 1996) and, as an immediate consequence, sandy beaches resident fauna is likely to change its behavioral or life-history traits before the extreme consequence, i.e. species loss (Scapini, 2014). Disturbances can be natural or anthropogenic–continuous (press) and punctual (pulses) (Osenberg and Schmitt, 1996). The occurrence of pulse disturbances can be periodical. In this case, the synchrony between the disturbance, its impact and the developmental stages of the resident biota can lead to remarkably different effects for sandy beach fauna (Ottaviano and Scapini, 2010). Human recreation on sandy beaches is an usually time-limited disturbance with seasonal periodicity (Swarbrooke and Horner, 2007), and its impacts beyond the direct trampling can be linked to activities such as litter increase or wrack removal on the supralittoral (Defeo et al., 2009).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หาดทรายมีสภาพแวดล้อมแบบไดนามิก ผลกระทบจากการลดลงไม่สม่ำเสมอและการไหลของวัสดุและพลังงาน (ราห์แมคลาชแลนและน้ำตาล 2006) แซนดี้บีชสัตว์ที่อาศัยอยู่ในโซน supralittoral ของหาดทรายได้พัฒนาดัดแปลงสรีรวิทยาเฉพาะตอบสนองต่อสภาพแวดล้อมคงที่เช่น การปรับพฤติกรรมสำคัญเพื่อรับมือกับข้อจำกัดทางกายภาพสิ่งแวดล้อม (สีน้ำตาล 1996) คอมโพเนนต์สัตว์ขาปล่องของชุมชนหาดทรายเป็นผลกระทบจากข้อจำกัดด้านสิ่งแวดล้อมเช่นอุณหภูมิ ความชื้น และอาหารว่าง ซึ่งตรวจสอบการกระจายของสัตว์ inhabiting ข้าม supralittoral ที่ผ่านเวลาและพื้นที่ (ราห์แมคลาชแลนและน้ำตาล 2006 และอ้างอิงภายใน) โดยรวม มีหลายพฤติกรรมลักษณะสายพันธุ์ macrofaunal หาดทรายรวมถึงที่ใช้ร่วมกัน: ความคล่องตัว ความสามารถ rhythmicity ความสามารถในการวางแนว และปั้นรู (Schlacher et al. 2008 และการอ้างอิงภายใน) เป็นรูปแบบทั่วไป กิจกรรมอาหารเกิดช่วงกลางคืนในขณะที่ ในระหว่างวัน สัตว์ที่ฝังในพื้นผิว หรือ sheltering ภายใต้ wrack (Colombini et al. 2013) Rhythmicity นี้ รวมกับศักยภาพในการเคลื่อนไหว ช่วยลดความเสี่ยงของการปล้นสะดมและการคายน้ำ ทั้งสูงขึ้นในระหว่างวัน ความท้าทายสำหรับผู้ที่มุ่งลดอคติเมื่อสุ่มตัวอย่าง ความหลากหลายทางชีวภาพและคุณภาพสิ่งแวดล้อมประเมิน ผลลัพธ์เปลี่ยนแปลงเป็นครั้งคราวและ patchiness ตที่ตามมาได้ ด้านบนของความผันผวนของธรรมชาติ รบกวนไดรฟ์ระบบเพื่อการเปลี่ยนแปลงในสภาพแวดล้อม (Glasby และอัน เดอร์วูด 1996 และ Schmitt และ Osenberg, 1996) และ มีผลทันที สัตว์อาศัยหาดทรายเป็นแนวโน้มที่จะเปลี่ยนแปลงลักษณะของพฤติกรรมหรือประวัติชีวิตก่อนผลมาก เช่นสูญพันธุ์ (Scapini, 2014) รบกวนได้อย่างธรรมชาติ หรือการมาของมนุษย์ – ต่อเนื่อง (กด) และตรง (พัลส์) (Osenberg และ Schmitt, 1996) การเกิดขึ้นของพัลส์รบกวนสามารถวารสารได้ ในกรณีนี้ synchrony ระหว่างการรบกวน ผลกระทบ และขั้นตอนพัฒนาการของหน้าอยู่สามารถนำไปสู่ผลที่แตกต่างกันอย่างน่าทึ่งสำหรับหาดทรายสัตว์ (Ottaviano และ Scapini, 2010) มนุษย์พักผ่อนบนหาดทรายเป็นการรบกวนมักจะจำกัดเวลา ด้วยระยะเวลาตามฤดูกาล (Swarbrooke และกวา 2007), และผลกระทบมากกว่าทาสโดยตรงสามารถเชื่อมโยงกิจกรรมเช่นเพิ่มครอก หรือ wrack กำจัดบน supralittoral (Defeo et al. 2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หาดทรายที่มีสภาพแวดล้อมแบบไดนามิกรับผลกระทบจากการลดลงไม่สม่ำเสมอและการไหลของวัสดุและพลังงาน (McLachlan และบราวน์, 2006) สัตว์หาดทรายที่อาศัยอยู่ในเขต supralittoral ของหาดทรายที่ได้มีการพัฒนาดัดแปลงทางสรีรวิทยาที่เฉพาะเจาะจงในการตอบสนองต่อสภาพแวดล้อมที่มีความผันผวนดังกล่าว พฤติกรรมการดัดแปลงมีความสำคัญยิ่งในการรับมือกับข้อ จำกัด ทางกายภาพสิ่งแวดล้อม (สีน้ำตาล, 1996) องค์ประกอบ arthropod ของชุมชนหาดทรายที่เป็นผลมาจากข้อ จำกัด ด้านสิ่งแวดล้อมเช่นอุณหภูมิความชื้นและความพร้อมอาหารซึ่งตรวจสอบการกระจายไม่สม่ำเสมอของสัตว์ที่อาศัยอยู่ทั่ว supralittoral ในช่วงเวลาและพื้นที่ (McLachlan และสีน้ำตาลปี 2006 และการอ้างอิงภายใน) โดยรวมมีลักษณะพฤติกรรมร่วมกันโดยหลายหาดทรายชนิด macrofaunal ซึ่งรวมถึง: (. Schlacher et al, 2008 และการอ้างอิงภายใน) การเคลื่อนไหวขุดความสามารถ rhythmicity ความสามารถในการปฐมนิเทศและการปั้น ในฐานะที่เป็นรูปแบบทั่วไปและการจัดกิจกรรมการให้อาหารที่เกิดขึ้นในช่วงเวลากลางคืนขณะที่ในช่วงวันที่สัตว์ถูกฝังอยู่ในพื้นผิวหรือการปกป้องภายใต้พินาศ (ที่ Colombini et al., 2013) rhythmicity นี้รวมกับที่มีศักยภาพในการเคลื่อนไหวลดความเสี่ยงของการปล้นสะดมและการคายน้ำทั้งสองแห่งซึ่งเป็นที่สูงขึ้นในระหว่างวันที่ ความผันผวนของผลเป็นระยะ ๆ และ patchiness ที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องที่ท้าทายสำหรับผู้ที่มีจุดมุ่งหมายที่จะลดอคติเมื่อใช้การสุ่มตัวอย่างทั้งความหลากหลายทางชีวภาพและการประเมินผลคุณภาพสิ่งแวดล้อม ด้านบนของความผันผวนของธรรมชาติรบกวนไดรฟ์ระบบไปสู่การเปลี่ยนแปลงในสภาพแวดล้อม (Glasby และอันเดอร์วู้ดปี 1996 และมิตและ Osenberg, 1996) และเป็นผลที่ตามมาทันทีหาดทรายสัตว์มีถิ่นที่อยู่มีแนวโน้มที่จะเปลี่ยนพฤติกรรมหรือชีวิตประวัติศาสตร์ ลักษณะก่อนที่ผลมากคือการสูญเสียสายพันธุ์ (Scapini 2014) รบกวนสามารถเป็นธรรมชาติหรือมนุษย์อย่างต่อเนื่อง (กด) และตรงต่อเวลา (พัลส์) (Osenberg และมิต, 1996) การเกิดการรบกวนการเต้นของชีพจรสามารถเป็นระยะ ๆ ในกรณีนี้ลื่นระหว่างรบกวนผลกระทบและระยะการพัฒนาของสิ่งมีชีวิตในถิ่นที่อยู่ที่สามารถนำไปสู่ผลที่แตกต่างกันอย่างน่าทึ่งสำหรับสัตว์หาดทราย (Ottaviano และ Scapini 2010) นันทนาการมนุษย์บนหาดทรายเป็นความวุ่นวายมักจะ จำกัด เวลากับช่วงฤดูกาล (Swarbrooke และฮอร์เนอ 2007) และผลกระทบเกินเหยียบย่ำโดยตรงสามารถเชื่อมโยงกับกิจกรรมต่าง ๆ เช่นการเพิ่มขึ้นของครอกหรือกำจัดพินาศใน supralittoral นี้ (DeFeo et al, 2009)