Only two published studies on seclu

Only two published studies on seclusion have been conducted in the United States. Rishardson (1987) examined the experiences of inpatient psychiatric patients within 3 days after the episode of seclusion using a structured questionnaire Patients were interviewed after they were released from seclusion. The questionnaire focused on patient experiences prior, during, and after seclusion. The majority of patients responded that prior to seclusion, the most overwhelming emotions were anger, hate, worry, loneliness, feeling trapped, and frustration. Some patients reported feeling that they wanted to hurt themselves or others. During the seclusion process, the majority of patients reported feeling better. After seclusion, patients reported thinking about getting out of the hospital, family, being glad to be out of seclusion, feeling better, and taking medication. The majority of patients said other patients needed to be secluded and half the patients reported that they needed to be secluded.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาเผยแพร่เพียงสองสันโดษผู้ดำเนินการในสหรัฐอเมริกา Rishardson (1987) ตรวจสอบประสบการณ์ของผู้ป่วยจิตเวชของผู้ป่วยในภายใน 3 วันหลังจากตอนที่ใช้แบบสอบถามที่มีโครงสร้างที่ได้สัมภาษณ์ผู้ป่วยหลังจากที่พวกเขาเผยแพร่จากสันโดษสันโดษ แบบสอบถามเน้นประสบการณ์ของผู้ป่วยก่อน ระหว่าง และ หลังสันโดษ ส่วนใหญ่ของผู้ป่วยตอบว่า ก่อนสันโดษ อารมณ์ครอบงำสุดถูกความโกรธ เกลียด กังวล ความเหงา ความรู้สึกติดอยู่ และแห้ว ผู้ป่วยบางรายรายงานความรู้สึกที่พวกเขาต้องการที่จะทำร้ายตัวเองหรือผู้อื่น ในระหว่างกระบวนการสันโดษ ส่วนใหญ่ของผู้ป่วยรายงานความรู้สึกที่ดีกว่า หลังจากสันโดษ ผู้ป่วยรายงานความคิดเกี่ยวกับการออกจากโรงพยาบาล ครอบครัว ถูกดีใจจะจากสันโดษ รู้สึกดี และการใช้ยา ส่วนใหญ่ของผู้ป่วยกล่าวว่า ผู้ป่วยอื่น ๆ ที่จำเป็นจะต้องเงียบสงบ และผู้ป่วยครึ่งหนึ่งรายงานว่า พวกเขาจำเป็นจะต้องเงียบสงบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพียงสองการศึกษาที่เผยแพร่ในความสันโดษมีการดำเนินการในประเทศสหรัฐอเมริกา Rishardson (1987) การตรวจสอบประสบการณ์ของผู้ป่วยจิตเวชผู้ป่วยภายใน 3 วันหลังจากที่เรื่องราวของความเหงาโดยใช้โครงสร้างผู้ป่วยแบบสอบถามถูกสัมภาษณ์หลังจากที่พวกเขาได้รับการปล่อยตัวจากความเหงา แบบสอบถามที่มุ่งเน้นเกี่ยวกับประสบการณ์ของผู้ป่วยก่อนระหว่างและหลังการสันโดษ ผู้ป่วยส่วนใหญ่ตอบว่าก่อนที่จะเงียบสงบอารมณ์ครอบงำมากที่สุดคือความโกรธความเกลียดชังความกังวลความเหงาความรู้สึกติดอยู่และความยุ่งยาก ผู้ป่วยบางรายรายงานความรู้สึกว่าพวกเขาต้องการที่จะทำร้ายตัวเองหรือคนอื่น ๆ ในระหว่างกระบวนการสันโดษส่วนใหญ่ของผู้ป่วยที่มีการรายงานความรู้สึกที่ดี หลังจากที่เงียบสงบผู้ป่วยคิดเกี่ยวกับการออกจากโรงพยาบาลครอบครัวเป็นความยินดีที่จะออกจากความเหงา, ความรู้สึกที่ดีขึ้นและการใช้ยา ผู้ป่วยส่วนใหญ่กล่าวว่าผู้ป่วยอื่น ๆ ที่จำเป็นจะต้องเงียบสงบและครึ่งหนึ่งของผู้ป่วยที่มีการรายงานว่าพวกเขาต้องการที่จะเงียบสงบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพียงสองเผยแพร่การศึกษาในความสันโดษได้ดำเนินการในสหรัฐอเมริกา rishardson ( 1987 ) การตรวจสอบประสบการณ์ของผู้ป่วยจิตเวชโรงพยาบาลภายใน 3 วัน หลังจากตอนความเหงาข้อมูลผู้ป่วยได้ให้สัมภาษณ์หลังจากที่พวกเขาได้รับการปล่อยตัวจากสันโดษ แบบสอบถามที่เน้นประสบการณ์ของผู้ป่วยก่อน ระหว่าง และหลัง สันโดษ ส่วนใหญ่ของผู้ป่วยยืนยันว่าก่อนที่จะสันโดษ อารมณ์ที่ยุ่งยากมากที่สุด คือ ความโกรธ เกลียด กังวล เหงา รู้สึกติดกับดักและความยุ่งยาก ผู้ป่วยบางคนรายงานว่าพวกเขาต้องการที่จะทำร้ายตนเองหรือผู้อื่น ในระหว่างกระบวนการสันโดษ , ส่วนใหญ่ของผู้ป่วยที่รายงานความรู้สึกที่ดีขึ้น หลังห้องแยก ผู้ป่วยมีความคิดเกี่ยวกับการออกจากโรงพยาบาล ครอบครัว จะดีใจที่ได้ออกมาจากความเหงา ความรู้สึกที่ดี และใช้ยา ส่วนใหญ่ของผู้ป่วยว่า ผู้ป่วยรายอื่นต้องการความเงียบสงบ และครึ่งหนึ่งของผู้ป่วยที่รายงานว่าพวกเขาต้องการที่เงียบสงบ