quantified by ultrasonicating 100 m

quantified by ultrasonicating 100 mL of the washed microcapsules
(VC 505 probe sonicator, Sonics, USA) in 1 mL PBS for 20 s at 200W
in an ice bath, followed by enumeration of the liberated viable cells
using the drop plate method after 48 h incubation at 37
C on MRS
agar. The cell density was reported in log (CFU/mg) defined as CFU
per unit mass of the freeze-dried microcapsules, where the mass of
100 mL of wet microcapsules was equal to approximately 20 mg
after freeze drying. Successful growth of high-density biofilm in the
microcapsules was characterized by log (CFU/mg) z 7 at the
minimum. The reported cell density was obtained from the average
of three independent capsule preparations (i.e. using three batches
of microcapsules prepared on three different days) with two
measurement replicates for each batch.
The morphology (e.g. size, shape) of the wet LGG biofilm microcapsules
prior to freeze drying was examined by light microscopy
(CKX41, Olympus, Japan), whereas the morphology of the
freeze-dried microcapsules was examined by scanning electron
microscope (SEM) (JSM-6700F, JEOL, USA). The light microscopy
was also used to visually verify the presence of the high-density
LGG biofilm colonies in the wet microcapsules. The presence of
the water-soluble waxy starch in the microcapsules was examined
using Fourier Transform Infrared Spectroscopy (FTIR) (Spectrum
One, PerkineElmer, USA) analysed between 400 and 4000 cm1 at
4 cm1 spectral resolution. The FTIR analysis was performed for the
freeze-dried LGG biofilm microcapsules prepared with and without
waxy starch, as well as for the native waxy starch.
2.2.3. Freeze-drying tolerance and storage viability of LGG biofilm
microcapsules
The LGG biofilm microcapsules were freeze dried for 24 h
immediately after preparation (Alpha 1-2 LD Plus, Martin Christ,
Germany). The freeze drying tolerance of the LGG biofilm microcapsuleswas
characterized in terms of log (N/N0) in which N0 and N
represented the viable CFUs in the microcapsules before and after
freeze drying, respectively. Large negative values for log (N/N0)
denoted poor survival of the encapsulated cells after freeze drying
as the cell survival rate was equal to N/N0  100%. N and N0 were
determined by ultrasonicating 20 mg of the freeze-dried microcapsules
and their mass-equivalent 100 mL of the wet microcapsules,
respectively, in 1 mL PBS for 20 s in an ice bath after which
the viable CFUs were determined by the drop-plate method.
After freeze drying, the dry LGG biofilm microcapsules were
stored in 4
C refrigerator for two weeks. The storage viability was
then characterized in terms of log (N/N0), where N0 and N denoted
the viable CFUs in the dry microcapsules before and after the
storage. The reported freeze-drying tolerance and storage viability,
as well as the thermal and acid tolerances discussed in the next
sections, were obtained from the average of two independent experiments
(i.e. using two batches of microcapsules prepared on two
different days) with three measurement replicates for each batch.
2.2.4. Thermal tolerance of LGG biofilm microcapsules
The thermal tolerance of the freeze-dried LGG biofilm microcapsules
was examined under dry heat treatment (i.e. oven heating)
at 100
C for 30 min. The thermal tolerance was characterized
in terms of log (N/N0), where N0 and N represented the viable CFUs
in the dry microcapsules before and after the heat treatment,
respectively. Briefly, 40 mg of the dry microcapsules were put in an
oven (FD 53, Binder, Germany) pre-heated at 100
C for 30 min.
Afterwards, the microcapsules were immediately ultrasonicated for
20 s in 1 mL PBS in an ice bath followed by enumeration of the
viable CFUs using the drop plate method.
2.2.5. Acid tolerance of LGG biofilm microcapsules
Acid tolerance of the freeze-dried LGG biofilm microcapsules
was evaluated in SGJ without pepsin at pH 3 to simulate the nonfasted
acidic condition of the stomach. The SGJ was prepared by
adjusting the pH of 0.2% (w/v) NaCl solution with 1.0 M HCl
following Cook, Tzortzis, Charalampopoulos, and Khutoryanskiy
(2011). The acid tolerance was characterized in terms of log (N/
N0), where N0 and N represented the viable CFUs in the dry microcapsules
before and after the SGJ exposure, respectively. The dry
microcapsules were incubated in 2 mL SGJ at 37
C under orbital
shaking for 1 h, 2 h, and 3 h to simulate the gastrointestinal transit
time of human adults (Graff, Brinch, & Madsen, 2001). Afterwards,
the SGJ was carefully removed (without displacing the microcapsules)
and replaced with 1 mL PBS. The microcapsules were then
ultrasonicated for 20 s in an ice bath after which the viable CFUs
were enumerated by the drop plate method.
2.2.6. Viability of the LGG biofilm microcapsules in soy milk
The viability of the freeze-dried LGG biofilm microcapsules in
soy milk was evaluated by incubating 30 mg of the dry LGG biofilm

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัด โดย ultrasonicating 100 mL ของ microcapsules ล้าง(VC 505 สอบสวน sonicator, Sonics สหรัฐอเมริกา) ใน 1 มล. PBS 20 s ที่ 200Wน้ำแข็งในการ ตาม ด้วยการแจงนับของเซลล์ทำงานได้เสรีใช้วิธีการแผ่นปล่อยหลังจาก 48 ชั่วโมงบ่มที่ 37 C บน MRSวุ้น ความหนาแน่นเซลล์รายงานในบันทึก (CFU/mg) กำหนดเป็น CFUต่อหน่วยมวลของ microcapsules แห้ง ซึ่งมวลของ100 มิลลิลิตรของ microcapsules เปียกได้เท่ากับประมาณ 20 มิลลิกรัมหลังจากแช่แข็งแห้ง ประสบความสำเร็จเจริญเติบโตของไบโอฟิล์มความหนาแน่นสูงในการลักษณะพิเศษ microcapsules โดยล็อก (CFU/mg) z 7 ที่นี้ค่าต่ำสุด มาจากค่าเฉลี่ยความหนาแน่นเซลล์รายงานการเตรียมการแคปซูลอิสระสาม (เช่นโดยใช้สามชุดของเตรียมไว้แตกต่างกันสามวัน microcapsules) กับสองการวัดซ้ำสำหรับแต่ละชุดสัณฐานวิทยา (เช่นขนาด รูปร่าง) ของฟิล์ม microcapsules เปียกของ LGGก่อนที่จะแช่แข็ง แห้งมีการตรวจสอบ ด้วยกล้องจุลทรรศน์แสง(CKX41, Olympus ญี่ปุ่น), ในขณะที่ลักษณะทางสัณฐานวิทยาของการตรวจสอบ โดยการสแกนอิเล็กตรอน microcapsules แห้งกล้องจุลทรรศน์ (SEM) (JSM 6700F, JEOL สหรัฐอเมริกา) กล้องจุลทรรศน์แสงนอกจากนี้ยังใช้สายตาตรวจสอบการปรากฏตัวของความหนาฟิล์ม LGG อาณานิคมใน microcapsules เปียก การปรากฏตัวของแป้งคล้ายขี้ผึ้งละลายน้ำใน microcapsules การตรวจสอบใช้ฟูริเยร์เปลี่ยนอินฟราเรดสเปกโทรสโก (FTIR) (สเปกตรัมหนึ่ง PerkineElmer สหรัฐอเมริกา) วิเคราะห์ระหว่าง 400 และ 4000 ซม. 1 ที่ความละเอียดของสเปกตรัม 4 ซม. 1 วิเคราะห์ FTIR ดำเนินการสำหรับการmicrocapsules ฟิล์ม LGG แห้งเตรียมไว้ด้วย และไม่มีคล้ายขี้ผึ้งแป้ง เช่นสำหรับแป้งคล้ายขี้ผึ้งพื้นเมือง2.2.3 การแช่แข็งแห้งความอดทนและเก็บ viability ของไบโอฟิล์ม LGGmicrocapsulesฟิล์ม LGG microcapsules ถูกอบแห้งใน 24 hทันทีหลังจากเตรียม (อัลฟา 1-2 บวก LD มาร์ตินคริสต์ประเทศเยอรมนี) แช่แข็งแห้งความอดทนของการ microcapsuleswas ฟิล์ม LGGโดดเด่นในแง่ของล็อก (N/N0) N0 และ N ซึ่งแสดง CFUs วางอนาคตใน microcapsules ที่ก่อน และหลังชีวภาพ ตามลำดับ ขนาดใหญ่ค่าลบสำหรับล็อก (N/N0)ระบุไม่ดีความอยู่รอดของเซลล์สรุปหลังจากการอบแห้งแช่แข็งเซลล์ อัตราการอยู่รอดได้เท่ากับ N/N0 100% N และ N0กำหนด โดย ultrasonicating microcapsules แห้ง 20 มิลลิกรัมและการเทียบเท่ามวล 100 มล.ของ microcapsules เปียกตามลำดับ ใน 1 มล. PBS 20 s ในอ่างน้ำแข็งหลังจากนั้นCFUs ได้ถูกกำหนด โดยวิธีการวางแผ่นหลังจากการอบแห้งแช่แข็ง ฟิล์ม microcapsules แห้งของ LGG ถูกเก็บไว้ในตู้เย็น 4 C สำหรับสองสัปดาห์ แก้ไขในเชิงเก็บข้อมูลจากนั้น โดดเด่นในแง่ของล็อก (N/N0), ที่ N0 และ N แทนCFUs วางอนาคตใน microcapsules แห้งก่อน และหลังการเก็บของ ความอดทนขั้นรายงานและเก็บชีวิตรวมทั้งยอมรับความร้อน และกรดที่กล่าวถึงในถัดไปส่วน ได้รับจากค่าเฉลี่ยของการทดลองอิสระ(เช่นโดยใช้ microcapsules เตรียมไว้สองชุดสองวันต่าง ๆ) กับสามวัดจำลองสำหรับแต่ละชุด2.2.4. ความร้อนค่าเผื่อ microcapsules ฟิล์ม LGGความอดทนความร้อนของไบโอฟิล์ม microcapsules แห้งของ LGGการตรวจสอบภายใต้ความร้อนแห้ง (เช่นเตาอบเครื่องทำความร้อน)100 c เป็นเวลา 30 นาที ความอดทนความร้อนมีลักษณะพิเศษในแง่ของล็อก (N/N0), ที่ N0 และ N แสดง CFUs วางอนาคตใน microcapsules แห้งก่อน และ หลังการ รักษาความร้อนตามลาดับ สั้น ๆ 40 มิลลิกรัมของ microcapsules แห้งถูกวางในการเตาอบ (FD 53, Binder เยอรมนี) ร้อน 100 c เป็นเวลา 30 นาทีหลังจากนั้น ใน microcapsules ได้ทันที ultrasonicated สำหรับ20 s ใน 1 มล. PBS ในอ่างน้ำแข็งตาม ด้วยการแจงนับของการCFUs ได้ใช้วิธีการแผ่นปล่อย2.2.5. กรดค่าเผื่อ microcapsules ฟิล์ม LGGความอดทนกรดของไบโอฟิล์ม microcapsules แห้งของ LGGประเมินใน SGJ โดยธาตุเพพซินที่ pH 3 เพื่อจำลองการ nonfastedสภาพเป็นกรดของกระเพาะอาหาร SGJ ได้จัดทำขึ้นการปรับค่า pH ของ 0.2% (w/v) NaCl โซลูชัน 1.0 M HClและต่อไปนี้ Cook, Tzortzis, Charalampopoulos, Khutoryanskiy(2011) . ความอดทนกรดมีลักษณะพิเศษในแง่ของล็อก (N /N0), ที่ N0 และ N แสดง CFUs วางอนาคตใน microcapsules แห้งก่อน และ หลัง สัมผัส SGJ ตามลำดับ แห้งmicrocapsules ได้รับการกกใน 2 mL SGJ ที่ 37 C ใต้ออร์บิทัลสั่นสำหรับ 1 h, 2 h และ 3 ชม.เพื่อจำลองการขนส่งระบบทางเดินอาหารเวลาของมนุษย์ผู้ใหญ่ (Graff, Brinch และแมด เซน 2001) หลังจากนั้นSGJ ถูกลบออกอย่างระมัดระวัง (โดยไม่ต้องแทน microcapsules)และแทนที่ ด้วย 1 มล. PBS ใน microcapsules ได้แล้วultrasonicated 20 s ในอ่างน้ำแข็งหลังจาก CFUs วางอนาคตมีระบุ โดยวิธีจานหล่น2.2.6. viability ของ microcapsules ฟิล์ม LGG ในนมถั่วเหลืองViability ของ microcapsules ฟิล์ม LGG แห้งในนมถั่วเหลืองประกอบ ด้วย incubating LGG ฟิล์มแห้ง 30 มิลลิกรัม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัดโดย ultrasonicating 100 มลของไมโครแคปซูลล้าง
(VC 505 สอบสวนคลื่นเสียง, Sonics, สหรัฐอเมริกา) ใน 1 มิลลิลิตรพีบีเอสเป็นเวลา 20 วินาทีที่ 200W
ในอ่างน้ำแข็งตามด้วยการแจงนับของเซลล์ที่มีชีวิตที่มีอิสรเสรี
โดยใช้วิธีการแผ่นลดลงหลังจาก 48 ชั่วโมงบ่ม ที่ 37 องศาเซลเซียสใน MRS
agar ความหนาแน่นของเซลล์ที่ได้รับการรายงานในบันทึก (CFU / มก.) กำหนดให้เป็นโคโลนี
ต่อหน่วยมวลของไมโครแคปซูลแห้งที่มวลของ
100 มลของไมโครแคปซูลเปียกเท่ากับประมาณ 20 มิลลิกรัม
หลังจากการอบแห้งแช่แข็ง การเจริญเติบโตที่ประสบความสำเร็จของไบโอฟิล์มมีความหนาแน่นสูงใน
ไมโครแคปซูลก็มีลักษณะเข้าสู่ระบบ (CFU / mg) Z 7 ที่
ต่ำสุด ความหนาแน่นของเซลล์รายงานที่ได้รับจากค่าเฉลี่ย
ในสามของการเตรียมแคปซูลอิสระ (เช่นใช้สามสำหรับกระบวนการ
ของไมโครแคปซูลที่จัดทำขึ้นในสามวันที่แตกต่างกัน) มีสอง
วัดซ้ำสำหรับแต่ละชุด.
สัณฐาน (เช่นขนาดรูปร่าง) ของเปียก LGG ไมโครไบโอฟิล์ม
ก่อน ที่จะหยุดการอบแห้งได้รับการตรวจสอบโดยใช้กล้องจุลทรรศน์แสง
(CKX41, Olympus, ญี่ปุ่น) ในขณะที่ลักษณะทางสัณฐานวิทยาของ
แคปซูลแห้งถูกตรวจสอบโดยการสแกนอิเล็กตรอน
ไมโครสโคป (SEM) (JSM-6700F, JEOL, สหรัฐอเมริกา) กล้องจุลทรรศน์แสง
ยังถูกใช้ในการตรวจสอบการมองเห็นการปรากฏตัวของความหนาแน่นสูง
อาณานิคม LGG ไบโอฟิล์มในไมโครแคปซูลเปียก การปรากฏตัวของ
แป้งข้าวเหนียวที่ละลายน้ำได้ในไมโครแคปซูลถูกตรวจสอบ
โดยใช้การแปลงฟูริเยร์อินฟราเรด (FTIR) (Spectrum
หนึ่ง PerkineElmer, สหรัฐอเมริกา) วิเคราะห์ระหว่าง 400 และ 4000 ซม. 1 ใน
4 ซม. 1 ความละเอียดสเปกตรัม การวิเคราะห์ FTIR ได้ดำเนินการสำหรับ
แห้ง LGG ไมโครไบโอฟิล์มเตรียมที่มีและไม่มี
แป้งข้าวเหนียวเช่นเดียวกับแป้งข้าวเหนียวพื้นเมือง.
2.2.3 แช่แข็งแห้งความอดทนและการเก็บรักษาชีวิตของไบโอฟิล์ม LGG
ไมโครแคปซูล
LGG ไมโครไบโอฟิล์มถูกแช่แข็งแห้งเป็นเวลา 24 ชั่วโมง
ในทันทีหลังจากที่การเตรียมความพร้อม (อัลฟา 1-2 LD พลัส, มาร์ตินคริส,
เยอรมนี) ความอดทนแช่แข็งอบแห้งของ microcapsuleswas ไบโอฟิล์ม LGG
โดดเด่นในแง่ของการเข้าสู่ระบบ (N / N0) ซึ่ง N0 N และ
เป็นตัวแทนของ CFUs ทำงานได้ในไมโครแคปซูลก่อนและหลัง
การอบแห้งแช่แข็งตามลำดับ ค่าลบขนาดใหญ่สำหรับการเข้าสู่ระบบ (N / N0)
แทนการอยู่รอดที่ดีของเซลล์ห่อหุ้มหลังจากการอบแห้งแช่แข็ง
เป็นอัตราการอยู่รอดของเซลล์เท่ากับ N / N0? 100% n และ N0 ถูก
กำหนดโดย ultrasonicating 20 mg ของไมโครแคปซูลแห้ง
ของพวกเขาและมวลเทียบเท่า 100 มลของไมโครแคปซูลเปียก
ตามลำดับใน 1 มิลลิลิตรพีบีเอส 20 ในอ่างน้ำแข็งหลังจากที่
CFUs ทำงานได้ถูกกำหนดโดยการลดลง วิธี -plate.
หลังจากการอบแห้งแช่แข็งแห้ง LGG ไมโครไบโอฟิล์มถูก
เก็บไว้ใน 4? C ตู้เย็นเป็นเวลาสองสัปดาห์ มีศักยภาพในการจัดเก็บข้อมูลที่ถูก
ลักษณะแล้วในแง่ของการเข้าสู่ระบบ (N / N0) ซึ่ง N0 และไม่มีข้อความแสดง
CFUs ทำงานในไมโครแคปซูลแห้งก่อนและหลังการ
จัดเก็บข้อมูล รายงานแช่แข็งแห้งความอดทนและมีศักยภาพในการจัดเก็บข้อมูล
เช่นเดียวกับความคลาดเคลื่อนความร้อนและกรดกล่าวถึงในครั้งต่อไป
ส่วนที่ได้รับจากค่าเฉลี่ยของสองการทดลองอิสระ
(เช่นการใช้สองกระบวนการของไมโครแคปซูลที่จัดทำขึ้นในสอง
วันที่แตกต่างกัน) กับสามซ้ำวัด สำหรับแต่ละชุด.
2.2.4 ความอดทนความร้อนของ LGG ไบโอฟิล์มไมโครแคปซูล
อดทนความร้อนของแห้ง LGG ไมโครไบโอฟิล์ม
ได้รับการตรวจสอบภายใต้การรักษาความร้อนแห้ง (เช่นเตาอบความร้อน)
ที่ 100 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 30 นาที ความอดทนความร้อนก็มีลักษณะ
ในแง่ของการเข้าสู่ระบบ (N / N0) ซึ่ง N0 N และเป็นตัวแทนของ CFUs ทำงาน
ในไมโครแคปซูลแห้งก่อนและหลังการรักษาความร้อน,
ตามลำดับ สั้น ๆ , 40 มิลลิกรัมของไมโครแคปซูลแห้งใส่ใน
เตาอบ (FD 53, Binder, เยอรมนี) ก่อนอุ่นที่ 100 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 30 นาที.
หลังจากนั้นไมโครแคปซูลที่ถูก ultrasonicated ทันทีสำหรับ
20 ใน 1 มิลลิลิตรพีบีเอสในอ่างน้ำแข็ง ตามด้วยการแจงนับของ
CFUs ทำงานได้โดยใช้วิธีการวางแผ่น.
2.2.5 ความอดทนของกรด LGG ไบโอฟิล์มไมโครแคปซูล
อดทนกรดของแห้ง LGG ไมโครไบโอฟิล์ม
ได้รับการประเมินใน SGJ โดยไม่ต้องน้ำย่อยที่ pH 3 เพื่อจำลอง nonfasted
สภาพเป็นกรดของกระเพาะอาหาร SGJ ถูกจัดทำขึ้นโดย
การปรับค่า pH 0.2% (w / v) สารละลายโซเดียมคลอไรด์ 1.0 M HCl
ต่อไปคุก Tzortzis, Charalampopoulos และ Khutoryanskiy
(2011) ความอดทนกรดโดดเด่นในแง่ของการเข้าสู่ระบบ (N /
N0) ซึ่ง N0 N และเป็นตัวแทนของ CFUs ทำงานในไมโครแคปซูลแห้ง
ก่อนและหลังการสัมผัส SGJ ตามลำดับ แห้ง
แคปซูลถูกบ่มใน 2 มล SGJ ที่ 37 องศาเซลเซียสภายใต้การโคจร
เขย่าเป็นเวลา 1 ชั่วโมง, 2 ชั่วโมงและ 3 ชั่วโมงเพื่อจำลองการขนส่งทางเดินอาหาร
เวลาของผู้ใหญ่มนุษย์ (การปลูกถ่ายอวัยวะ Brinch และเซน, 2001) หลังจากนั้น
SGJ ถูกลบออกอย่างระมัดระวัง (โดยแทนที่ไมโครแคปซูล)
และแทนที่ด้วย 1 มิลลิลิตรพีบีเอส ไมโครแคปซูลถูกแล้ว
ultrasonicated 20 ในอ่างน้ำแข็งหลังจากที่ CFUs ทำงานได้
ถูกระบุโดยวิธีแผ่นลดลง.
2.2.6 ความมีชีวิตของไมโครแคปซูล LGG ไบโอฟิล์มในนมถั่วเหลือง
ศักยภาพของแห้งแคปซูล LGG ไบโอฟิล์มใน
นมถั่วเหลืองได้รับการประเมินโดยการบ่ม 30 มิลลิกรัมของ LGG ไบโอฟิล์มแห้ง