I don't feel alright in spite of th

I don't feel alright in spite of these comforting sounds you make.
I don't feel alright because you make promises that you break.
Into your house, why don't we share our solitude?
Nothing is pure anymore but solitude.
It's hard to make sense, feels as if I'm sensing you through a lens.
If someone else comes, I'd just sit here listening to the drums.
Previously I never called it solitude.
And probably you know all the dirty shows I've put on.
Blunted and exhausted like anyone.
Honestly I tried to avoid it.
Honestly.
Back when we were kids, we would always know when to stiop.
And now all the good kids are messing up.
Nobody has gained or accomplished anything.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมไม่รู้สึกครับแม้ว่าเสียงเหล่านี้พบที่คุณทำผมไม่รู้สึกครับ เพราะคุณทำสัญญาที่คุณตัดในบ้าน ทำไมไม่เราจึงแบ่งปันความสันโดษของเราไม่มีความบริสุทธิ์อีกต่อไปแต่ความสันโดษเป็นการยากที่จะทำให้ความรู้สึก ความรู้สึกว่าฉันกำลังตรวจคุณผ่านเลนส์ถ้าใครมา ฉันมีแค่เพียงนั่งฟังกลองที่นี่ก่อนหน้านี้ ผมไม่เรียกว่าความสันโดษและคงคุณรู้ทั้งหมดที่แสดงที่สกปรกฉันได้วางBlunted และเหนื่อยเหมือนคนสุจริตอย่างฉันพยายามที่จะหลีกเลี่ยงได้สุจริตอย่างกลับเมื่อเราได้เด็ก เสมอเราจะทราบเมื่อการ stiopและตอนนี้ การ messing สำหรับเด็กที่ดีขึ้นไม่มีใครได้รับ หรือทำอะไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมไม่รู้สึกว่าไม่เป็นไรทั้งๆที่มีความสุขสบายเหล่านี้เสียงที่คุณทำ.
ผมไม่ได้รู้สึกไม่เป็นไรเพราะคุณทำสัญญาที่คุณทำลาย.
เข้าไปในบ้านของคุณทำไมเราไม่แบ่งปันความเหงาของเรา
ไม่มีอะไรที่เป็นที่บริสุทธิ์อีกต่อไป แต่ความเหงา.
มัน ยากที่จะทำให้รู้สึกรู้สึกราวกับว่าฉันรู้สึกคุณผ่านเลนส์.
ถ้ามีคนอื่นมาฉันต้องการเพียงแค่นั่งอยู่ที่นี่ฟังกลอง.
ก่อนหน้านี้ผมไม่เคยเรียกมันว่าสันโดษ.
และอาจคุณรู้ทุกการแสดงสกปรกฉัน และวางบน.
ทื่อและหมดเหมือนคน.
สุจริตผมพยายามที่จะหลีกเลี่ยงได้.
สุจริต.
กลับเมื่อเราเป็นเด็กเรามักจะรู้ว่าเมื่อ stiop.
และตอนนี้เด็กทุกคนที่ดีจะ messing up.
ไม่มีใครได้รับหรือประสบความสำเร็จอะไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันไม่รู้สึกดีแม้เสียงปลอบเหล่านี้คุณทำ .
ผมรู้สึกไม่โอเค เพราะว่าคุณให้สัญญาว่าคุณจะเลิก
เข้าบ้าน ทำไมเราไม่แบ่งปันความเหงาของเรา
ไม่บริสุทธิ์อีกต่อไป แต่ความโดดเดี่ยว .
มันยากที่จะให้ความรู้สึกเหมือนกับว่าผมสัมผัสเธอผ่านเลนส์ .
ถ้าคนอื่นมา ผมก็นั่งฟังกลอง ก่อนหน้านี้ผมไม่เคยเรียกมันว่า

สันโดษและอาจจะคุณรู้ทั้งหมดสกปรกให้ผมใส่ ทื่อๆ เหมือนใคร
.
ผมพยายามที่จะหลีกเลี่ยงมัน

จริงๆนะ ตอนที่เราเป็นเด็ก เราก็จะรู้ว่าเมื่อ stiop .
ตอนนี้เด็กดีทั้งหมดถูกทำลาย .
ไม่มีใครได้รับ หรือได้อะไร