We have already stated that history

We have already stated that history is studied from documents, and that documents are the traces of past events.1 This is the place to indicate the consequences involved in this statement and this definition.
Events can be empirically known in two ways only: by direct observation while they are in progress; and indirectly, by the study of the traces which they leave behind them. Take an earthquake, for example. I have a direct knowledge of it if I am present when the phenomenon occurs; an indirect knowledge if, without having been thus present, I observe its physical effects (crevices, ruins), or if, after these effects have disappeared, I read a description written by some one who has himself witnessed the phenom¬enon or its effects. Now, the peculiarity of “historical facts”2 is this, that they are only known indirectly by the help of their traces. Historical knowl¬edge is essentially indirect knowledge. The methods of historical science ought, therefore, to be radically different from those of the direct sciences; that is to say, of all the other sciences, except geology, which are founded on direct observation. Historical science, whatever may be said,3 is not a science of observation at all.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรามีแล้วระบุไว้ว่า ประวัติศาสตร์จะศึกษาจากเอกสาร และเอกสารร่องรอยของ events.1 ที่ผ่านมานี้เป็นสถานที่เพื่อแสดงผลเกี่ยวข้องกับคำสั่งนี้และข้อกำหนดนี้เหตุการณ์สามารถ empirically ในวันละสองวิธีเท่านั้น: โดยการสังเกตโดยตรงขณะที่พวกเขากำลัง และทางอ้อม การศึกษาร่องรอยที่เขาทิ้งไว้เบื้องหลัง มีแผ่นดินไหว ตัวอย่าง มีความรู้ตรงนั้นถ้าผมมีปรากฏการณ์เกิดขึ้น มีความรู้ทางอ้อม ถ้า โดยมีดังปัจจุบัน ฉันสังเกตผลทางกายภาพ (crevices ซากปรักหักพัง), หรือ หลังจากที่ลักษณะพิเศษเหล่านี้ได้หายไป อ่านคำอธิบายที่เขียน โดยคนที่ตัวเองเห็น phenom¬enon การหรือผลการ ตอนนี้ หลุดของ "ข้อเท็จจริงทางประวัติศาสตร์" นี่ 2 ว่า พวกเขาจะรู้จักทางอ้อม โดยความช่วยเหลือของร่องรอยของพวกเขา Knowl¬edge ประวัติศาสตร์จะเป็นทางอ้อมรู้ วิธีการทางประวัติศาสตร์วิทยาศาสตร์ควร ดังนั้น ก็แตกต่างจากวิทยาการโดยตรง กล่าวคือ วิทยาทั้งหมดที่อื่น ยกเว้นธรณีวิทยา ซึ่งก่อตั้งขึ้นในการสังเกตโดยตรง ประวัติศาสตร์วิทยาศาสตร์ สิ่งอาจจะกล่าว 3 ไม่ใช่ศาสตร์การสังเกตทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราได้กล่าวแล้วว่า ประวัติศาสตร์ ศึกษาจากเอกสารและเอกสารที่เป็นร่องรอยของเหตุการณ์ที่ผ่านมา ที่ 1 นี้เป็นสถานที่ที่จะแสดงผลที่เกี่ยวข้องกับข้อความและความหมายนี้ .
เหตุการณ์สามารถใช้สองวิธีเท่านั้นที่รู้จักโดยการสังเกตโดยตรงในขณะที่พวกเขาอยู่ในความคืบหน้า และทางอ้อม โดยศึกษา ของร่องรอยที่เขาทิ้งไว้เบื้องหลังพวกเขารับแผ่นดินไหว เป็นต้น ผมมีความรู้โดยตรงจากมัน ถ้าฉันเป็นปัจจุบันเมื่อปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้น ความรู้ ถ้าอ้อมไม่ได้รับดังนั้นปัจจุบันผมสังเกตลักษณะทางกายภาพของมัน ( โยนซาก ) หรือถ้าหลังจากผลกระทบเหล่านี้ได้หายไป ผมอ่านรายละเอียดที่เขียนโดยคนที่ตัวเองเห็น¬ enon สมรรถนะหรือ ลักษณะพิเศษของ ตอนนี้ความไม่ชอบมาพากลของ " ข้อเท็จจริง " ประวัติศาสตร์ 2 นี้คือ ว่า พวกเขาเป็นเพียงเป็นที่รู้จักกันทางอ้อมโดยความช่วยเหลือของร่องรอยของพวกเขา ประวัติศาสตร์ knowl ¬ขอบความรู้โดยทางอ้อม วิธีการของวิทยาศาสตร์ประวัติศาสตร์ควรจึงเป็นทรงที่แตกต่างจากวิทยาศาสตร์โดยตรง นั่นก็คือ ทุก ๆสาขา ยกเว้นธรณีวิทยาซึ่งก่อตั้งขึ้นในการสังเกตโดยตรงวิทยาศาสตร์ประวัติศาสตร์ , สิ่งที่อาจจะกล่าวว่า 3 ไม่ได้เป็นวิทยาศาสตร์แบบที่ทุกคน .