Xiao Zhi is starting to clean and m

Xiao Zhi is starting to clean and mask his eyes every day on time, he really cares with his eyes dark circle, even Xiao Ren sighing, he never know that his general also someone who cares about his “beauty appearance”.

While the first initiator, Chu Zhu Yu, since the first trial has been awarded as “tea’s tribute” by Xiao Zhi.

The top grade Jun Shan Yin Zhen tea ah~, normally if she want to drink it is so difficult, but now the opportunity comes, naturally she should enjoys it.

While Chu Zhu Yu is enjoying her new pleasures, she is not forgetting others people1, so Xiao Ren and Liu Shan also experiences of tasting the top grade tea too because of Chu Zhu Yu.

“It really good tea.” Liu Shan smells the tea scent, it coveted.

Chu Zhu Yu brewing the tea according to the standard method of brewing tea, after the tea finish brewing, she gives to Liu Shan and Xiao Ren, one cup per person.

Two persons received the tea, Liu Shan said: “As seem, Lady Chu method in brewing tea is very skilled, it really comparable with Tea Master in the tea house.”

“Since I was young at…” tea house brewing tea, luckily isn’t come out from her mouth, she abruptly changes “since I was young I like to see other people brewing tea, so I know some brewing tea master, that’s why I can do it.”

“So how it is. I often hearing the general said the tea which brewing by Lady is taste so good, today experience it, so it really as general said.” While Liu Shan drinking tea, he turned back his head and asking Xiao Ren : “Oh ya, where is general? Why he is not here?”

“This…” Xiao Ren face showing embarrassed expression, doesn’t know how to answer.

“What’s matter? Is something happen to general?” looking Xiao Ren embarrassed expression, Liu Shan startled.

“Nothing, but general is doing treatment to his eyes.”

“What?” Liu Shan hesitated that he heard wrong.

“General is doing treatment to his eyes.” Xiao Ren replied once more.

“Does General hurt his eyes?”

“This.. not, general just wants to dispel his dark circle under his eyes.”

It feels the jaw drop down, since when the general cares with his dark circle? Liu Shan hands shaking, afraid that the tea will fall down.

“Ng, does officer Liu want to meet general?” Chu Zhu Yu who is sitting near him asked.

“Yep, I come to notify the general regarding of the troops that will dispatch to Cong Zhou. The emperor has issued out the imperial edict for general to suppress the rebellion of bandits in Cong Zhou, this few days we are heading to Cong Zhou.”

“You guys… will go to Cong Zhou.” Zhu Chu Yu secretly said to herself, suddenly her heart feels empty. If Xiao Zhi really dispatching the troops to Cong Zhou, it means she will not be able to see him for long time.

Once she thought that she can’t see him, her heart feels so empty, the tea which she holds which actually warm, but suddenly she feels it really cold, drinking it, feels awful.

What happen to her? Why after she heard that Xiao Zhi leaving, this matter makes her feel—getting kind of big hit?

Chu Zhu Yu stupefied staring at the tea cup in her hand, even the next conversation between Liu Shan and Xiao Ren, she doesn’t listen and care anymore.

Her body slightly shaking….perhaps her situation now alike, her body is lying here but her soul is in somewhere else.

Why this bed is not sturdy? Chu Zhu Yu is perplexed thinking, her eyes not fully opened. While her head only thinking the matter of Xiao Zhi who will go to Cong Zhou, to such extend, yesterday she was sleeping late.

Hoam… don’t know what time it is, there is also no one who called her up. She thought, her ear seems to hear sound of wheel moving.

Wheel? It seems beside the wheel sound, it also horse footsteps!

“Awake?” one beautiful face show up, it is the general beautiful face.

Chu Zhu Yu gets up, looking four corners, suddenly said: “Why… why I am in horse carriage?” she clearly remembered last night before she slept, she was laying on big bed in general residence.

“We are going to Cong Zhou of course we need to go by horse carriage, or you want to ride the horse?” Xiao Zhi lifting his hand, fixing Zhu Yu messy hair.

“Going to Cong Zhou?!” She startled, “You are the person who going to Cong Zhou but why I am also in the horse carriage?”

“You are going with me.” He said, blinking his eyes, “Or else, Zhu Yu not willing to go with me?”

“This… I don’t mean like that.” this is also means that she doesn’t need to be sad or grieve over being separate with him, because he, from the beginning has decided to bring her with him, together. While Chu Zhu Yu feels that her empty heart is filled very full by something, “ But, I haven’t prepare anything for long distance travel.”

“I had told the maid to prepare it, as long the traveling you don’t need to worry lacking of things.” He looked at her, his customary pulling her into his bosom.

“Oh ya, you are going to Cong Zhou for suppressing the revolt of bandits, will it be dangerous? Will you alright?” suddenly she asked this kind of questions. He is a general, he often goes to the battle field, his whole body certainly has ever injured before!

Once she thinks about it, Chu Zhu Yu face turned white, suddenly propped his body, one of her hand grabbing Xiao Zhi’s front collar band… opened out, pulled down, carefully to examine every inch of his muscle skin.

Half naked upper body, the smooth jade body of muscle has few small scar, the scar won’t clearly seen if not careful examine. Still okay, her lips opened and relieved, his body isn’t as she thought filled with many scary scars.

Raised head, their eyes meet, at this moment his eyes doesn’t have any dark circle, instead of it, his eyes as if having sparkling ignited layers, “ Are you worrying me? Zhu Yu.” Hoarse voice, even heard so lusting to her, his white cheek, has little pinkish, his strong breath, spread to her face.

“I…” her hand nervously grabbing the front of his collar band. Just realizing what heck she is doing! She even forcedly to opened man cloth, moreover she did it inside the horse carriage! “Cloth… giving back to you.”

Chu Zhu Yu helplessly giving back the cloth to Xiao Zhi, he didn’t receive it, but he just embraces her into his bosom, warm muscle touching hers.

“Zhu Yu, I like the way you worried about me.” That nervous expression, very kawaii, let him helplessly be sentimentally attached to her, “Would you please worry me little more?” in that way he will feel that her cares toward him is incomparably with anything.

Chu Zhu Yu feels that her head in mess. Her breathe and nose is filled all his scent. His face is so close to hers, even she could see herself in his eyes, her helpless expression. Is it really she?

His finger tips gently rubbing her lips, his warm breath made her body tremble in waves. It could be, if it does continue…

Her hands want to push him, but she is firmly held by him, then his lips has pressing to her lips.

“ng…” warm lips, soft but also strong, letting her losing her sanity. Her eyes opened widely, looking at him, the pair of sparkling eyes, once again drowning her.

“Be good, open mouth widely.” His hoarse voice whispering on her ear.

She forgetting to think, forgetting the place, obediently opened her mouth.

His tongue crazily entered to her mouth, sweeping her tongue, not letting go.

“My Zhu Yu is only belongs to me.” His lower voice, casual and soft alike net, capturing all her senses.

Love, passion, lust, and others that do not really need to explain to detail since no one could even able describe it clearly.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิดเสี่ยวกำลังเริ่มต้น การทำความสะอาดหน้ากากตาทุกวันเวลา เขาใส่กับวงของเขามืดตา แม้เร็นเสี่ยว sighing เขาไม่เคยรู้ว่าเขาทั่วไปยังคนที่ใส่ใจเกี่ยวกับ "ลักษณะความงาม"ในขณะที่อุปกรณแรก ชู Zhu Yu ตั้งแต่คดีแรกได้ รับรางวัลเป็น "ชาส่วย" โดยสิดเสี่ยวบนชั้นปีมิถุนายนซานหยินเจินชาอา ~, ปกติถ้าเธอต้องการดื่ม ก็ยากดังนั้น แต่ตอนนี้โอกาสมา ธรรมชาติเธอจะชอบก็ขณะชู Zhu Yu จะเพลิดเพลินกับความสุขใหม่ของเธอ เธอจะไม่ลืมผู้อื่น people1 ให้เสี่ยว Ren และเสี้ยนยังประสบการณ์ของชิมชาชั้นดีเกินไปเนื่องจาก Zhu Yu ชู"มันดีจริง ๆ ชา" เสี้ยนกลิ่นกลิ่นชา มัน covetedชู Zhu Yu ชาตามวิธีมาตรฐานของการทำการหมักชา หลังจากที่น้ำชาเสร็จแล้วทำการหมักทำการหมัก เธอให้เสี้ยนและเสี่ยวเร็น หนึ่งถ้วยต่อคนสองคนรับน้ำชา เสี้ยนกล่าวว่า: "ดูเหมือน วิธีทำการหมักชาชูสุภาพสตรีมีมาก มันจริง ๆ เทียบกับชาหลักในบ้านชา""ตั้งแต่หนุ่ม at. ..." ทำการหมักชา ชาโชคดีไม่ได้ออกมาจากปากของเธอ เธอเปลี่ยนแปลงกะทันหัน "ตั้งแต่เด็ก ชอบดูคนอื่น ๆ ทำการหมักชา ดังนั้นฉันรู้บางศึกษาชาหลัก เหตุผลที่สามารถทำได้""ดังนั้นจึง มักจะได้ยินทั่วไปว่า น้ำชาที่ทำการที่หมัก โดยเลดี้มีรสชาติดี วันนี้ประสบการณ์ จริง ๆ ตามทั่วไปว่า" ขณะเล่าเสี้ยนดื่มชา เขาปิดหัวของเขาและถามเสี่ยวเร็น: " Oh ยาที่เป็นทั่วไป ทำไมเขาไม่ใช่ที่นี่""นี่..." หน้าเสี่ยวเร็นแสดงนิพจน์อาย ไม่ทราบวิธีการตอบอะไรคือเรื่อง คือสิ่งที่เกิดขึ้นไปทั่วไปมองเสี่ยวเร็นอับอายนิพจน์ เสี้ยน startled"ไม่มีอะไร แต่ทั่วไปจะทำให้ตาของเขา""อะไร" เสี้ยน hesitated ว่า เขาได้ยินผิดปกติ"ทั่วไปจะทำให้ตาของเขา" เร็นเสี่ยวตอบกลับอีกครั้ง"ไม่ทั่วไปเจ็บตา""นี้... ไม่ ทั่วไปเพียงแค่ต้องการ dispel เขาวงกลมดำใต้ตา"รู้สึกว่าขากรรไกรแบบหล่นลง ตั้งแต่เมื่อใส่ทั่วไปกับวงของเขามืด เสี้ยนมือสั่น กลัวว่า น้ำชาจะลดลง"Ng ไม่เล่าเจ้าหน้าที่ต้องการตอบสนองทั่วไป" ยูซูชูที่นั่งใกล้เขาถาม"ฮ่ะ มาแจ้งให้ทราบทั่วไปเกี่ยวกับของที่จะจัดส่งทหารไปคอโจว จักรพรรดิได้ออกออกพระบรมราชโองการที่อิมพีเรียลในทั่วไปในการปราบปรามกบฏของโจรในคอโจว นี้ไม่กี่วันที่เรากำลังมุ่งหน้าสู่คอโจว""คุณผู้ชาย...จะไปคอโจว" ยูซูชูแอบพูดกับตัวเอง ทันใดนั้นหัวใจของเธอรู้สึกว่างเปล่า ถ้าจริง ๆ จัดส่งกองทหารเข้าคอโจวปักกิ่ง เสี่ยวหมายความว่า เธอจะไม่สามารถเห็นเขานานเมื่อเธอคิดว่า เธอไม่เห็นเขา หัวใจของเธอรู้สึกว่างเปล่า ดื่ม ความรู้สึกชาที่เธอมีที่จริง อบอุ่น แต่ทันใดนั้นเธอรู้สึกมันเย็นจริง ๆ น่ากลัวสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอ ทำไมหลังจากที่เธอได้ยินว่าเสี่ยวสิดออก เรื่องนี้ทำให้เธอรู้สึกตัวรับชนิดของบิ๊กฮิตชู Zhu Yu stupefied จ้องถ้วยชาในมือของเธอ แม้แต่การสนทนาถัดไประหว่างเสี้ยนและเสี่ยวเร็น เธอไม่รับฟัง และดูแลอีกต่อไปร่างกายของเธอเล็กน้อยสั่น...บางทีเธอสถานการณ์ตอนนี้เหมือน ร่างกายของเธอจะนอนที่นี่ แต่วิญญาณของเธออยู่ในตำแหน่งอื่นนั้นทำไมเตียงนี้ไม่ทนทานหรือไม่ ชู Zhu Yu เป็นงงคิด ไม่เต็มเปิดตาของเธอ ในขณะที่ศีรษะของเธอเพียง คิดเรื่องของเสี่ยวสิดใครจะไปยังคอโจว การขยายดังกล่าว เมื่อวานนี้เธอได้นอนดึกHoam...ไม่ทราบเวลาเป็น มีใครที่เรียกว่าเธอ เธอคิดว่า หูของเธอดูเหมือนจะ ได้ยินเสียงล้อเคลื่อนย้ายล้อ มันยังเหมือนข้างเสียงล้อ ม้าเท้า"ตื่น" หนึ่งหน้าสวยแสดง เป็นใบหน้าสวยงามทั่วไปชู Zhu Yu รับขึ้น มอง มุมสี่ ก็ว่า: "ทำไม...ทำไมฉันในรถม้า? " เธอชัดเจนจดจำคืนสุดท้ายก่อนที่เธอไปไหน เธอถูกวางบนเตียงขนาดใหญ่โดยทั่วไปอาศัย"เราจะไปคอโจวแน่นอนเราจำเป็นต้องไปนั่งรถม้าลาก หรือคุณต้องการขี่ม้า" เสี่ยวสิดยกมือ แก้ไข Zhu Yu ผมยุ่ง"ไปคอโจว!" เธอ startled, "การที่ไปคอโจวแต่ทำไมฉันยังรถม้า? ""คุณจะไปกับฉัน" เขากล่าวว่า กะพริบตา "หรืออื่น Zhu Yu ไม่ยินดีที่จะไปกับฉันหรือ""นี้... ผมไม่ได้หมายถึงเช่นนั้น "นี่ก็หมายความว่าเธอไม่ต้องการสร้อย หรือสร้อยผ่านการแยก ด้วย เขาเนื่องจากเขา ตั้งแต่เริ่มต้นก็ตัดสินใจให้เธอ มีเขา ร่วมกัน ในขณะที่ยูซูชูรู้สึกว่า หัวใจของเธอว่างเปล่ากรอกมากเต็ม โดยบางสิ่งบางอย่าง "แต่ ฉันไม่ได้เตรียมอะไรสำหรับการเดินทางไกล""ฉันก็บอกแม่บ้านเพื่อเตรียมความพร้อม เป็นนานการเดินทางคุณไม่ต้องกังวลขาดสิ่ง" เขาดูที่ของเธอ เขาจารีตประเพณีดึงเธอเข้าไปในอกของเขา"โอ้ ยา คุณจะไปคอโจวเมื่อกบฏโจร มันจะเป็นอันตรายหรือไม่ จะคุณครับ "ก็เธอถามคำถามชนิดนี้ เขาคือทั่วไป เขามักไปฟิลด์ต่อสู้ ร่างกายของเขาทั้งหมดอย่างแน่นอนมีเคยบาดเจ็บก่อนเมื่อเธอคิดถึง Zhu Yu ชูหน้าเปิดสีขาว ร่วมร่างกายของเขา มือของเธอโลภเสี่ยวสิดคอหน้าวง...หนึ่งก็เปิดออกมา ดึงลง ระมัดระวังการตรวจสอบทุกตารางนิ้วของผิวหนังกล้ามเนื้อของเขาครึ่งเปลือยบนร่างกาย ร่างกายหยกเรียบของกล้ามเนื้อมีแผลเล็กน้อย รอยแผลเป็นไม่เห็นถ้าไม่ระมัดระวังตรวจสอบ ยังล่ะ ริมฝีปากของเธอเปิด และปลดปล่อย ร่างกายของเขาไม่ได้ ตามที่เธอคิดว่า เต็มไป ด้วยรอยแผลเป็นน่ากลัวมากRaised head, their eyes meet, at this moment his eyes doesn’t have any dark circle, instead of it, his eyes as if having sparkling ignited layers, “ Are you worrying me? Zhu Yu.” Hoarse voice, even heard so lusting to her, his white cheek, has little pinkish, his strong breath, spread to her face.“I…” her hand nervously grabbing the front of his collar band. Just realizing what heck she is doing! She even forcedly to opened man cloth, moreover she did it inside the horse carriage! “Cloth… giving back to you.”Chu Zhu Yu helplessly giving back the cloth to Xiao Zhi, he didn’t receive it, but he just embraces her into his bosom, warm muscle touching hers.“Zhu Yu, I like the way you worried about me.” That nervous expression, very kawaii, let him helplessly be sentimentally attached to her, “Would you please worry me little more?” in that way he will feel that her cares toward him is incomparably with anything.Chu Zhu Yu feels that her head in mess. Her breathe and nose is filled all his scent. His face is so close to hers, even she could see herself in his eyes, her helpless expression. Is it really she?His finger tips gently rubbing her lips, his warm breath made her body tremble in waves. It could be, if it does continue…Her hands want to push him, but she is firmly held by him, then his lips has pressing to her lips.“ng…” warm lips, soft but also strong, letting her losing her sanity. Her eyes opened widely, looking at him, the pair of sparkling eyes, once again drowning her.“Be good, open mouth widely.” His hoarse voice whispering on her ear.She forgetting to think, forgetting the place, obediently opened her mouth.His tongue crazily entered to her mouth, sweeping her tongue, not letting go.“My Zhu Yu is only belongs to me.” His lower voice, casual and soft alike net, capturing all her senses.Love, passion, lust, and others that do not really need to explain to detail since no one could even able describe it clearly.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสี่ยวจือเริ่มสะอาดและหน้ากากตาของเขาทุกวันในเวลา เขาจะใส่ใจกับสายตาเข้มกลม แม้แต่เสี่ยวเรนถอนหายใจ เขาไม่เคยทราบว่าทั่วไปของเขายังมีคนที่แคร์เขา " ความงามที่ปรากฏ "

ขณะที่อันดับแรก ชู จู ยู ตั้งแต่คดีแรก ได้รับรางวัล เป็น " ชาส่วย " โดยเสี่ยวจือ .

เกรดเอจุนซานหยินเจินชา อา ~ปกติแล้ว ถ้าเธออยากดื่ม มันเป็นเรื่องยาก แต่ตอนนี้โอกาสมาถึง ธรรมชาติเขาจะสนุกกับมัน ชู จู ยู

ขณะที่เพลิดเพลินกับความสุขใหม่ของเธอเธอจะไม่ลืมคนอื่น people1 ดังนั้นเสี่ยวเรนและหลิวฉานยังมีประสบการณ์ในการชิมชาชั้นดี ด้วยเพราะ ชู จู ยู

" มันอร่อยจริงๆชา " เล่าเสี้ยนหอมกลิ่นชา

มันโลภชู จู ยู ชงน้ำชาตามวิธีมาตรฐานของการชงชา หลังจากเสร็จ ชาชง เธอให้เล่าเสี้ยนและเสี่ยวเรน หนึ่งถ้วยต่อคน

2 คนได้รับชา เล่าเจี้ยง กล่าวว่า " เท่าที่ดู เลดี้ชูวิธีการชงชา คือ เก่ง จริง ๆ เปรียบ ชา เจ้านายในบ้านชา "

" ตั้งแต่ฉันยังเป็นเด็กอยู่ . . . . . . . " บ้านชาชง ชาโชคดีที่ไม่ได้ออกมาจากปากเธอ เธอชะงักการเปลี่ยนแปลง " ตั้งแต่ผมยังเด็ก ผมชอบดูคนอื่นชงชา ดังนั้นฉันรู้ว่าบาง Brewing ชาอาจารย์ นั่นทำไมฉันถึงสามารถทำ "

" แล้วมันเป็นยังไง ฉันมักจะได้ยินทั่วไปกล่าวว่า ชาที่ชงโดยเลดี้เป็นรสชาติดีมาก วันนี้ได้สัมผัสมัน แล้วมันเป็น ทั่วไป กล่าว " ในขณะที่การดื่มชา หลิวซานเขาจึงหันหลังกลับ หัวของเขาและถามเสี่ยวเรน : " โอ้ นี่ ที่เป็นทั่วไป ทำไมเขาไม่อยู่ที่นี่ ? "

" . . . . . . " เสี่ยว เรน ใบหน้าแสดงสีหน้าลำบากใจ ไม่รู้จะตอบ

" มีอะไรเหรอ ? เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นทั่วไป " มองเสี่ยวเรนเขินการแสดงออกของเล่าเจี้ยงตกใจ

" ไม่มีอะไร แต่ทั่วไปจะทำการรักษาตาของเขา . "

" อะไร ?" หลิวฉานลังเลว่าเขาได้ยินผิด

" ทั่วไปมารักษาตาของเขา . " Xiao เรนตอบอีกครั้ง

" ไม่ทั่วไปทำร้ายสายตาของเขา ? "

" . . . . . . . ไม่ ทั่วไปต้องการปัดเป่าวงกลมสีเข้มภายใต้ตาของเขา . "

รู้สึกขากรรไกรลงตั้งแต่เมื่อทั่วไปใส่ใจกับวงกลมเข้มของเขา เล่าเสี้ยน มือสั่น กลัวว่าน้ำชาจะล้ม

" NG ,ไม่ใต้เท้าหลิวต้องการพบท่าน " ชู จู ยู ใครนั่งใกล้เขาถาม

" ใช่ ผมมาแจ้งทั่วไปเกี่ยวกับของทหาร ซึ่งจะจัดส่งให้กงโจว . จักรพรรดิได้ออกออกพระราชกฤษฎีกาจักรวรรดิสำหรับทั่วไปปราบปรามการกบฏของโจรในกงโจว นี่ไม่กี่วัน เรากำลังมุ่งหน้าสู่กงโจว "

" พวกเธอ . . . . . . . จะไปกงโจว ." จูจู ยู แอบพูดกับตัวเอง ทันใดนั้น หัวใจเธอคงจะรู้สึกว่างเปล่านะ ถ้าเสี่ยวจือก็ส่งทหารไปกงโจว นั่นหมายความว่าเธอจะไม่ได้เจอกับเขาตั้งนาน

เมื่อเธอคิดว่าเธอมองไม่เห็นเขา หัวใจของเธอรู้สึกว่างเปล่า ชาที่เธอถือ ซึ่งจริง ๆอบอุ่น แต่จู่ๆก็รู้สึกว่ามันเย็นจริงๆนะ ดื่มแล้วรู้สึก แย่

เกิดอะไรขึ้นกับเธอ ?ทำไมพอเธอได้ยินว่าเสี่ยวจือไป เรื่องนี้ทำให้เธอรู้สึกชักจะใหญ่ตี ?

ชู จู ยู ตะลึงงันจ้องถ้วยชาในมือเธอ แม้ต่อไปการสนทนาระหว่างเล่าเสี้ยนและเสี่ยวเรน เธอไม่ฟังและสนใจอีกต่อไปแล้ว ร่างกายของเธอสั่นเล็กน้อย

. . . . . . . บางทีเธอสถานการณ์ตอนนี้เหมือนกัน ร่างกายของเธอกำลังโกหก แต่วิญญาณของเธออยู่ในที่อื่น

ทำไมถึงเตียง นี้ไม่แข็งแรง ?ชู จู ยู ก็งงคิดว่าเธอตาไม่เต็มเปิด ในขณะที่หัวของเธอคิดแต่เรื่องของเสี่ยวจือ ใครจะไปกงจู , เช่น ขยายความ เมื่อวานนี้เธอนอนดึก

hoam . . . . . . . ไม่รู้ว่ามันยังมีคนที่เรียกเธอ เธอคิดว่า หูของเธอได้ยินเสียงล้อเคลื่อน

ล้อ ? ดูเหมือนว่านอกจากล้อเสียงมันยังม้าฝีเท้า !

" ตื่นแล้วเหรอ ?" ใบหน้าสวยแสดงขึ้น เป็นใบหน้าที่สวยงามทั่วไป

ชูจูยูลุกขึ้น มองมุมทั้งสี่ก็กล่าวว่า : " ทำไม . . ทำไม . . . ฉันอยู่ในรถม้า ? " เธอจำไม่ได้เมื่อคืนก่อนเธอหลับ เธอนอนบนเตียงขนาดใหญ่ในที่อยู่อาศัยทั่วไป .

" เราต้องกงโจว แน่นอนว่าเราต้องไปนั่งรถม้า หรือคุณต้องการนั่งรถม้า " เสี่ยวจือยกด้วยมือของเขาแก้ไข จู ยู ผมที่ยุ่งเหยิง .

" จะกงโจว ? ! " เธอตกใจ " คุณคือคนที่จะกงโจว แต่ทำไมฉันยังในรถม้า ? "

" คุณจะไปกับผม เขาบอกว่า กระพริบ ตา หรือ อื่น จู ยูจะไม่ไปกับฉันเหรอ ? "

" . . . . . . ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น " นี่ก็หมายความว่าเธอไม่ต้องเศร้าหรือเสียใจที่ถูกแยกกับเขา เพราะเขา