Ferrous (Fe2+), in chemistry, indic

Ferrous (Fe2+), in chemistry, indicates a divalent iron compound (+2 oxidation state), as opposed to ferric, which indicates a trivalent iron compound (+3 oxidation state).[1] This usage has mostly been deprecated, with current IUPAC nomenclature having names containing the oxidation state in bracketed Roman numerals instead, such as iron(II) oxide for ferrous oxide (FeO), and iron(III) oxide for ferric oxide (Fe2O3).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เหล็ก (Fe2 +), เคมี บ่งชี้ว่า มี divalent เหล็กผสม (สถานะออกซิเดชัน + 2), เมื่อเทียบกับแหล่ง ซึ่งบ่งชี้เป็น trivalent เหล็กผสม (สถานะออกซิเดชัน + 3) [1 การใช้งาน]ส่วนใหญ่ deprecated กับปัจจุบันยิ่ง ๆ ระบบการตั้งชื่อมีชื่อที่ประกอบด้วยสถานะออกซิเดชันในวงเล็บตัวเลขโรมันแทน เช่น iron(II) ออกไซด์สำหรับเหล็กออกไซด์ (FeO), และ iron(III) ออกไซด์สำหรับ ferric ออกไซด์ (Fe2O3)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เหล็ก (Fe2 +), เคมีระบุสารประกอบเหล็ก divalent (2 สถานะออกซิเดชัน) เมื่อเทียบกับธาตุเหล็กซึ่งบ่งชี้ว่าสารประกอบเหล็ก trivalent (รัฐ 3 ออกซิเดชัน). [1] การใช้งานนี้ได้รับส่วนใหญ่เลิกกับปัจจุบัน IUPAC ศัพท์ที่มีชื่อที่มีสถานะออกซิเดชันในวงเล็บเลขโรมันแทนเช่นเหล็ก (II) ออกไซด์สำหรับเหล็กออกไซด์ (FeO) และเหล็ก (III) ออกไซด์สำหรับเฟอริกออกไซด์ (Fe2O3)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เหล็ก ( fe2 + ) , เคมี พบว่า สารประกอบเหล็กขนาด ( + 2 ภาวะออกซิเดชัน ) , ตรงข้ามกับเฟอร์ริก ซึ่งบ่งชี้ว่า สารประกอบเหล็ก trivalent ( + 3 ภาวะออกซิเดชัน ) [ 1 ] การใช้นี้ส่วนใหญ่ถูกปฏิเสธ ด้วยยุทธการเกตตีสเบิร์กปัจจุบันมีชื่อที่มีสถานะออกซิเดชันในเลขโรมัน ในวงเล็บแทน เช่นเหล็ก ( II ) ออกไซด์สำหรับเหล็กออกไซด์ ( เฟโอ ) และเหล็ก ( III ) ออกไซด์สำหรับเฟอริกออกไซด์ ( Fe2O3 )