The dominance, in terms of richness

The dominance, in terms of richness, of diatoms and green algae is considered almost standard in phytoplankton communities of most reservoirs in temperate (Pérez et al., 1999; Atici, 2002; Atici and Obali, 2006; Malaiwan and Peerapornpisal, 2009; Popovskaya et al., 2012), tropical (De León and Chalar, 2003) and subtropical (Çetin and Şen, 1998) regions. In Brazil, the same result was observed in the reservoirs Jurumirim and Bonita in the São Paulo State (Nogueira, 2000; Calijuri et al., 2002); the reservoirs Capivara, Foz do Areia, Salto Caxias, Salto Osório, Salto Santiago and Segredo, in the Paraná State (Silva et al., 2005; Borges et al., 2008); and in the Cachoeira Dourada reservoir, in the states of Goiás/Minas Gerais (Oliveira et al., 2011).
The success of diatoms and green algae in these aquatic ecosystems has been associated to the great morphological and habitat diversity presented by the species (Wetzel, 1993; Franceschini et al., 2010). Diatoms are widely distributed in nature, occurring in all aquatic ecosystems, although they are more abundant in the marine environment (Van den Hoek et al., 1995; Reviers, 2006). Currently, there are about 250 genera and approximately 100,000 described species, 1,600 of which are found in freshwater environments. Green algae are a very diverse group, consisting of about 8,000 species, approximately 90% of which are found in freshwater environments (Van den Hoek et al., 1995).
Both groups are represented mostly by plankton species, although many are periphytic (Fontana and Bicudo, 2009; Felisberto and Rodrigues, 2010) or are associated with the bottom, living in the sediment, as in the case of diatoms (Silva et al., 2010). Climatological and hydrological events that promote turbulence in the system play an important role in the dynamics of these populations and in the increase in the number of phytoplanktonic species, since they can cause displacement of typically periphytic organisms or those that live in the sediment to the surface layers of the water column (De León and Chalar, 2003).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปกครอง ในแง่ของความร่ำรวย อะตอมและสาหร่ายสีเขียวที่ถือเป็นมาตรฐานเกือบในแพลงก์ตอนพืชชุมชนอ่างเก็บน้ำส่วนใหญ่ในเขตอบอุ่น (วัว et al. 1999 Atici, 2002 Atici และ Obali, 2006 มาลัยวรรณและ Peerapornpisal, 2009 Popovskaya et al. 2012), (เลออนเดอและ Chalar, 2003) เขตร้อน และกึ่งเขตร้อน (Çetin และ Şen, 1998) ภูมิภาค ในบราซิล ผลลัพธ์เดียวกันพบว่า ในอ่างเก็บน้ำ Jurumirim และโบนิต้าในรัฐเซาเปาลู (Nogueira, 2000 Calijuri et al. 2002); อ่างเก็บน้ำ Capivara โฟซโดทำ Areia, Salto Caxias, Salto Osório, Salto ซันติอาโก และ Segredo ในรัฐรัฐปารานา (Silva et al. 2005 Borges et al. 2008); และ ใน Cachoeira ฮาโดราดาอ่างเก็บ น้ำ ในรัฐ Goiás/Minas เหมืองแร่สเชไรส์ (Oliveira et al. 2011)ความสำเร็จของอะตอมและสาหร่ายสีเขียวในระบบนิเวศเหล่านี้มีการเชื่อมโยงที่ดีและสัตว์อาศัยความหลากหลายทางสายพันธุ์ (Wetzel, 1993 Franceschini et al. 2010) อะตอมจะกระจาย เกิดขึ้นในทุกระบบนิเวศ แม้ว่าพวกเขาจะมากขึ้นในสภาพแวดล้อมทางทะเล (Van den Hoek et al. 1995 Reviers, 2006) ขณะนี้ มีประมาณ 250 สกุลและประมาณ 100,000 ชนิด 1,600 พบในน้ำจืดสภาพแวดล้อม สาหร่ายสีเขียวเป็นกลุ่มหลากหลายมาก ประกอบด้วยพันธุ์ 8,000 ประมาณ 90% ที่พบในน้ำจืดสภาพแวดล้อม (Van den Hoek et al. 1995)ทั้งกลุ่มจะแสดงเป็นส่วนใหญ่ โดยพันธุ์แพลงก์ตอน แม้ว่าหลาย periphytic (ฟอนและ Bicudo, 2009 Felisberto และโรดริเกวส 2010) หรือเกี่ยวข้องกับด้านล่าง อาศัยอยู่ในตะกอน ในกรณีของอะตอม (Silva et al. 2010) Climatological และอุทกศาสตร์กิจกรรมที่ส่งเสริมความปั่นป่วนในระบบมีบทบาทสำคัญ ในการเปลี่ยนแปลงของประชากรเหล่านี้ และการเพิ่มจำนวนของสายพันธุ์ phytoplanktonic เนื่องจากพวกเขาอาจทำให้ย้ายของ periphytic โดยทั่วไปสิ่งมีชีวิตหรือผู้ที่อาศัยอยู่ในตะกอนที่ชั้นบนของคอลัมน์น้ำ (เลออนเดอและ Chalar, 2003)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การปกครองในแง่ของความร่ำรวยของไดอะตอมและสาหร่ายสีเขียวถือเป็นมาตรฐานเกือบในชุมชนแพลงก์ตอนพืชของอ่างเก็บน้ำมากที่สุดในเมืองหนาว (Pérez et al, 1999;. Atici 2002; Atici และ Obali 2006; Malaiwan และพีร 2009; Popovskaya et al., 2012), เขตร้อน (de Leon และ Chalar, 2003) และกึ่งเขตร้อน (Çetinและเสน 1998) ภูมิภาค ในประเทศบราซิลผลเดียวกันพบว่าในอ่างเก็บน้ำ Jurumirim และ Bonita ในเซาเปาลูรัฐ (Nogueira, 2000. Calijuri, et al, 2002); อ่างเก็บน้ำ Capivara, Foz do Areia, Salto Caxias, Salto Osorio, Salto ซันติอาโกและ Segredo ในรัฐปารานา (ซิลวา et al, 2005;.. Borges et al, 2008); และในอ่างเก็บน้ำ Cachoeira Dourada ในรัฐGoiás / Minas Gerais (Oliveira et al., 2011) ได้.
ความสำเร็จของไดอะตอมและสาหร่ายสีเขียวในระบบนิเวศทางน้ำเหล่านี้ได้รับการเชื่อมโยงกับลักษณะทางสัณฐานวิทยาและที่อยู่อาศัยหลากหลายที่ดีที่นำเสนอโดยสปีชีส์ ( Wetzel 1993. Franceschini et al, 2010) ไดอะตอมมีการกระจายอย่างกว้างขวางในธรรมชาติที่เกิดขึ้นในระบบนิเวศทางน้ำทั้งหมดแม้ว่าพวกเขาจะมีความอุดมสมบูรณ์มากขึ้นในสภาพแวดล้อมทางทะเล (รถบรรทุกสัตว์ Hoek, et al, 1995;. Reviers 2006) ปัจจุบันมีประมาณ 250 สกุลและประมาณ 100,000 อธิบายชนิด 1,600 แห่งซึ่งถูกพบในสภาพแวดล้อมที่มีน้ำจืด สาหร่ายสีเขียวเป็นกลุ่มที่มีความหลากหลายมากประกอบด้วยประมาณ 8,000 สายพันธุ์ประมาณ 90% ซึ่งจะพบในสภาพแวดล้อมที่มีน้ำจืด (รถบรรทุกสัตว์ Hoek et al., 1995).
ทั้งสองกลุ่มจะแสดงโดยส่วนใหญ่เป็นสายพันธุ์แพลงก์ตอนแม้ว่าจะมีหลายมี periphytic (Fontana และ Bicudo 2009;. Felisberto และโรดริกู, 2010) หรือมีความเกี่ยวข้องกับด้านล่างที่อาศัยอยู่ในตะกอนเช่นในกรณีไดอะตอม (ซิลวา, et al, 2010) เหตุการณ์ภูมิอากาศและอุทกวิทยาที่ส่งเสริมความปั่นป่วนในระบบที่มีบทบาทสำคัญในการเปลี่ยนแปลงของประชากรเหล่านี้และในการเพิ่มจำนวนของสายพันธุ์ phytoplanktonic เนื่องจากพวกเขาสามารถทำให้เกิดการเคลื่อนที่ของสิ่งมีชีวิตโดยทั่วไป periphytic หรือผู้ที่อาศัยอยู่ในดินตะกอนที่พื้นผิว ชั้นของน้ำคอลัมน์ (de Leon และ Chalar, 2003)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเด่นในแง่ของความร่ำรวยของไดอะตอม และสาหร่ายสีเขียว ถือว่าเกือบมาตรฐานในแพลงก์ตอนพืชชุมชนอ่างเก็บน้ำมากที่สุดในเขตอบอุ่น ( เปเรซ et al . , 1999 ; atici , 2002 ; atici และ obali , 2006 ; และ malaiwan กุล , 2009 ; popovskaya et al . , 2012 ) , เขตร้อน ( óเดอ และ chalar , 2003 ) และกึ่งร้อน ( Ç etin และŞ en , 1998 ) ภูมิภาค ในบราซิล , ผลเดียวกันพบในอ่างเก็บน้ำและ jurumirim Bonita ในเซาเปาลูรัฐ ( Nogueira , 2000 ; calijuri et al . , 2002 ) ; แหล่ง capivara Foz Do , areia Salto Salto , Caxias , OS ó Rio Salto ซันติอาโก และ segredo ในรัฐอามาปารัฐ ( ซิลวา et al , . , 2005 ; Borges et al . , 2008 ) ; และใน cachoeira dourada อ่างเก็บน้ำในสหรัฐอเมริกา / รัฐโกยาสรัฐมีนัสเชไรส์ ( Oliveira et al . , 2011 )ความสำเร็จของไดอะตอม และสาหร่ายสีเขียวในระบบนิเวศสัตว์น้ำเหล่านี้มีความเกี่ยวข้องกับมหาการีที่อยู่อาศัยและความหลากหลายที่นำเสนอโดยสปีชีส์ ( ดาวน์โหลด , 1993 ; franceschini et al . , 2010 ) ไดอะตอมมีกระจายอยู่ทั่วไปในธรรมชาติที่เกิดขึ้นในระบบนิเวศทางน้ำทั้งหมด แม้ว่าพวกเขาจะอุดมสมบูรณ์มากขึ้นในสภาพแวดล้อมทางทะเล ( Van Den Hoek et al . , 1995 ; reviers , 2006 ) ขณะนี้มีประมาณ 250 ชนิดและสกุล 100000 อธิบายประมาณ 1600 ซึ่งจะพบในสภาพแวดล้อมที่ปลา สาหร่ายสีเขียวกลุ่มหลากหลายมาก , ประกอบด้วยประมาณ 8 , 000 ชนิด ประมาณ 90 % ซึ่งจะพบในสภาพแวดล้อมที่น้ำจืด ( รถตู้ Den Hoek et al . , 1995 )ทั้งสองกลุ่มจะแสดงเป็นส่วนใหญ่โดยแพลงก์ตอนชนิด แม้ว่าหลาย periphytic ( ฟอน และไบคูโด , 2009 ; และ felisberto Rodrigues , 2010 ) หรือเกี่ยวข้องกับด้านล่างอยู่ในตะกอน เช่น ในกรณีของไดอะตอม ( ซิลวา et al . , 2010 ) climatological และอุทกวิทยากิจกรรมที่ส่งเสริมการไหลในระบบมีบทบาทสำคัญในการเปลี่ยนแปลงของประชากรเหล่านี้ และในการเพิ่มจำนวนของ phytoplanktonic ชนิด เนื่องจากพวกเขาสามารถทำให้เกิดการเคลื่อนที่ของสิ่งมีชีวิตโดยทั่วไป periphytic หรือผู้ที่อยู่ในตะกอนดินผิวหน้าของชั้นน้ำ ( เดอ เลออง และ chalar 2546 )