Chinese and Chinese MestizosPhilipp

Chinese and Chinese Mestizos

Philippines Table of Contents
In the late eighteenth and early nineteenth centuries, deep-seated Spanish suspicion of the Chinese gave way to recognition of their potentially constructive role in economic development. Chinese expulsion orders issued in 1755 and 1766 were repealed in 1788. Nevertheless, the Chinese remained concentrated in towns around Manila, particularly Binondo and Santa Cruz. In 1839 the government issued a decree granting them freedom of occupation and residence.

In the latter half of the nineteenth century, immigration into the archipelago, largely from the maritime province of Fujian on the southeastern coast of China, increased, and a growing proportion of Chinese settled in outlying areas. In 1849 more than 90 percent of the approximately 6,000 Chinese lived in or around Manila, whereas in 1886 this proportion decreased to 77 percent of the 66,000 Chinese in the Philippines at that time, declining still further in the 1890s. The Chinese presence in the hinterland went hand in hand with the transformation of the insular economy. Spanish policy encouraged immigrants to become agricultural laborers. Some became gardeners, supplying vegetables to the towns, but most shunned the fields and set themselves up as small retailers and moneylenders. The Chinese soon gained a central position in the cash-crop economy on the provincial and local levels.

Of equal, if not greater, significance for subsequent political, cultural, and economic developments were the Chinese mestizos. At the beginning of the nineteenth century, they composed about 5 percent of the total population of around 2.5 million and were concentrated in the most developed provinces of Central Luzon and in Manila and its environs. A much smaller number lived in the more important towns of the Visayan Islands, such as Cebu and Iloilo, and on Mindanao. Converts to Catholicism and speakers of Filipino languages or Spanish rather than Chinese dialects, the mestizos enjoyed a legal status as subjects of Spain that was denied the Chinese. In the words of historian Edgar Vickberg, they were considered, unlike the mixed-Chinese of other Southeast Asian countries, not "a special kind of local Chinese" but "a special kind of Filipino."

The eighteenth-century expulsion edicts had given the Chinese mestizos the opportunity to enter retailing and the skilled craft occupations formerly dominated by the Chinese. The removal of legal restrictions on Chinese economic activity and the competition of new Chinese immigrants, however, drove a large number of mestizos out of the commercial sector in mid-nineteenth century. As a result, many Chinese mestizos invested in land, particularly in Central Luzon. The estates of the religious orders were concentrated in this region, and mestizos became inquilinos (lessees) of these lands, subletting them to cultivators; a portion of the rent was given by the inquilino to the friary estate. Like the Chinese, the mestizos were moneylenders and acquired land when debtors defaulted.

By the late nineteenth century, prominent mestizo families, despite the inroads of the Chinese, were noted for their wealth and formed the major component of a Filipino elite. As the export economy grew and foreign contact increased, the mestizos and other members of this Filipino elite, known collectively as ilustrados, obtained higher education (in some cases abroad), entered professions such as law or medicine, and were particularly receptive to the liberal and democratic ideas that were beginning to reach the Philippines despite the efforts of the generally reactionary--and friar-dominated--Spanish establishment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Mestizos จีน และจีนสารบัญฟิลิปปินส์ในเอ eighteenth และช่วงต้นศตวรรษที่ 19 ศตวรรษ ความสงสัยสเปนฝังลึกของจีนให้วิถีเพื่อการรับรู้บทบาทของตนอาจสร้างสรรค์ในการพัฒนาเศรษฐกิจ สั่งขับไล่จีนออก 1755 และ 1766 ถูก repealed ใน 1788 อย่างไรก็ตาม จีนยังคง เข้มข้นในเมืองรอบ ๆ มะนิลา โดยเฉพาะอย่างยิ่งบินอนโดและซานตาครูซ 1839 รัฐบาลออกพระราชกฤษฎีกาที่ให้เสรีภาพในการประกอบอาชีพและอาศัยในหลัง ครึ่งศตวรรษ ตรวจคนเข้าเมืองในหมู่เกาะ ส่วนใหญ่จากที่ทะเลจังหวัดฟูเจี้ยนในตะวันออกเฉียงใต้ชายฝั่งของจีน เพิ่มขึ้น และสัดส่วนการเติบโตของจีนแล้วในพื้นที่รอบนอก ใน 1849 มากกว่า 90 เปอร์เซ็นต์ของจีนประมาณ 6000 อาศัยอยู่ใน หรือ รอบ มะนิลา ขณะอิศวร สัดส่วนนี้ลดลงร้อยละ 77 ของจีน 66,000 ในฟิลิปปินส์ในขณะนั้น ยังคงลดลงต่อไปในช่วงปี 1890 สื่อ จีนอยู่ในชนบทมือไปกับการเปลี่ยนแปลงของเศรษฐกิจอินซูลาร์ นโยบายสเปนสนับสนุนให้อพยพไปเป็น แรงของการบุกเบิกเกษตร บางกลายเป็น คน ขายผักการเมือง แต่ส่วนใหญ่ shunned ฟิลด์ และตั้งตัวเองเป็นร้านค้าปลีกขนาดเล็กและ moneylenders จีนรับตำแหน่งกลางพืชเศรษฐกิจระดับจังหวัด และท้องถิ่นในเร็ว ๆ นี้ของเท่ากับ ไม่มาก ถ้าความสำคัญสำหรับการพัฒนาทางการเมือง วัฒนธรรม และเศรษฐกิจตามมาได้ mestizos จีน ในช่วงต้นของศตวรรษ พวกเขาประกอบด้วยประมาณร้อยละ 5 ของประชากรประมาณ 2.5 ล้าน และเข้มข้น ในจังหวัดพัฒนามากที่สุดของลูซอนกลาง และ ในมะนิลาและสภาพแวดล้อมของ ตัวเลขขนาดเล็กมากอาศัยอยู่ในเมืองสำคัญของเกาะ Visayan เซบูและอิ และมินดาเนา แปลงคาทอลิกและลำโพงของภาษาฟิลิปิโนหรือภาษาสเปนมากกว่าจีน mestizos ที่ชอบสถานะทางกฎหมายเป็นเรื่องของสเปนที่ถูกปฏิเสธจีน คำพูดของนักประวัติศาสตร์ Edgar Vickberg พวกเขาได้ถือ ซึ่งแตกต่างจากการผสมจีนของประเทศอื่น ๆ ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ไม่ "ชนิดพิเศษของจีนท้องถิ่น" แต่ "ชนิดพิเศษของฟิลิปปินส์"ขราชขับมีโอกาส mestizos จีนเพื่อระบุค้าปลีกและอาชีพหัตถกรรมฝีมือที่เคย ครอบงำชาวจีน การเอาข้อจำกัดทางกฎหมายในกิจกรรมทางเศรษฐกิจจีนและการแข่งขันของผู้อพยพชาวจีนใหม่ อย่างไรก็ตาม ขับรถจำนวนมาก mestizos จากภาคการค้าในปั้นจั่นกลางศตวรรษ ดัง mestizos หลายจีนลงทุนในที่ดิน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในลูซอนกลาง นิคมของใบสั่งทางศาสนาเข้มข้นในภูมิภาคนี้ และ mestizos กลายเป็น inquilinos (lessees) ของดินแดนเหล่านี้ subletting พวกเขาไปใน cultivators ส่วนของค่าเช่าให้ ด้วย inquilino ทรัพย์เหนือ เช่นภาษาจีน mestizos ถูก moneylenders และซื้อที่ดินเมื่อลูกหนี้ค่าเริ่มต้นโดยช่วงปลายศตวรรษ ครอบครัว mestizo เด่น แม้รองของจีน ได้สังเกตสำหรับสมบัติ และรูปแบบองค์ประกอบที่สำคัญของชนชั้นสูงชาวฟิลิปปินส์ เศรษฐกิจส่งออกที่ขยายตัว และการติดต่อต่างประเทศเพิ่ม ขึ้น mestizos และสมาชิกคนอื่น ๆ ของ elite นี้ฟิลิปปินส์ เรียกว่า ilustrados ได้รับการศึกษา (ในบางกรณีต่างประเทศ), ป้อนอาชีพเช่นกฎหมายหรือการแพทย์ และมีครอบครัวโดยเฉพาะอย่างยิ่งความคิดเสรีนิยม และประชาธิปไตยที่มีจุดเริ่มต้นถึงแม้ มีความพยายาม ในเชิงทั่วไป - และไฟรอาร์ ครอบงำ - ฟิลิปปินส์สเปน ก่อตั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จีนและจีนเมสติซอสฟิลิปปินส์สารบัญในช่วงปลายศตวรรษที่สิบเก้าสิบแปดและต้นสงสัยสเปนฝังลึกของจีนให้วิธีการรับรู้ของบทบาทที่สร้างสรรค์ของพวกเขาที่อาจเกิดขึ้นในการพัฒนาเศรษฐกิจ คำสั่งขับไล่จีนออกใน 1755 และ 1766 ถูกยกเลิกใน 1788 แต่จีนยังคงมีความเข้มข้นในเมืองรอบกรุงมะนิลาโดยเฉพาะอย่างยิ่ง Binondo และซานตาครูซ ในปี 1839 รัฐบาลได้ออกคำสั่งให้พวกเขามีอิสระในการประกอบอาชีพและที่อยู่อาศัย. ในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่สิบเก้าตรวจคนเข้าเมืองเข้าไปในหมู่เกาะส่วนใหญ่มาจากจังหวัดทางทะเลของฝูเจี้ยนบนชายฝั่งตะวันออกเฉียงใต้ของประเทศจีนที่เพิ่มขึ้นและมีสัดส่วนที่เพิ่มขึ้นของ จีนตั้งรกรากอยู่ในพื้นที่ห่างไกล ใน 1849 กว่าร้อยละ 90 ของประมาณ 6,000 จีนที่อาศัยอยู่ในหรือรอบ ๆ กรุงมะนิลาในขณะที่ในปี 1886 สัดส่วนนี้ลดลงถึงร้อยละ 77 ของ 66,000 จีนในฟิลิปปินส์ในเวลานั้นที่ลดลงยังคงต่อไปในยุค 1890 การปรากฏตัวของจีนในฝั่งไปจับมือกับการเปลี่ยนแปลงของเศรษฐกิจที่โดดเดี่ยว นโยบายสเปนได้รับการสนับสนุนที่จะกลายเป็นผู้อพยพคนงานเกษตร บางคนกลายเป็นชาวสวนจัดหาผักเมือง แต่ส่วนใหญ่รังเกียจเขตข้อมูลและตั้งตัวเองขึ้นเป็นร้านค้าปลีกขนาดเล็กและเงินกู้ จีนเร็ว ๆ นี้ได้รับตำแหน่งสำคัญในเศรษฐกิจเงินสดพืชในระดับจังหวัดและระดับท้องถิ่น. ของเท่ากันหากไม่ได้มากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญที่ตามมาสำหรับการเมืองวัฒนธรรมและการพัฒนาทางเศรษฐกิจที่เป็นเมสติซอสจีน ในตอนต้นของศตวรรษที่สิบเก้าที่พวกเขาประกอบด้วยประมาณร้อยละ 5 ของประชากรทั้งหมดของประเทศประมาณ 2.5 ล้านบาทและมีความเข้มข้นในจังหวัดที่พัฒนามากที่สุดของเกาะลูซอนกลางและในกรุงมะนิลาและสภาพแวดล้อม จำนวนมากขนาดเล็กอาศัยอยู่ในเมืองที่สำคัญมากขึ้นของหมู่เกาะวิซายันเช่นเซบูและอิโลอิโลและในมินดาเนา แปลงเป็นนิกายโรมันคาทอลิกและพูดภาษาฟิลิปปินส์ภาษาสเปนหรือมากกว่าจีนเมสติซอสมีความสุขกับสถานะทางกฎหมายเป็นเรื่องของสเปนที่ได้รับการปฏิเสธจีน ในคำพูดของนักประวัติศาสตร์เอ็ดการ์ Vickberg ที่พวกเขาได้รับการพิจารณาเหมือนผสมจีนของประเทศอื่น ๆ ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ไม่ได้ "เป็นชนิดพิเศษของท้องถิ่นจีน" แต่ "ชนิดพิเศษของฟิลิปปินส์." ทางออกศตวรรษที่สิบแปดสิตได้รับ เมสติซอสจีนมีโอกาสที่จะเข้าสู่ธุรกิจค้าปลีกและการประกอบอาชีพที่มีทักษะฝีมือที่โดดเด่นก่อนโดยจีน การกำจัดของข้อ จำกัด ทางกฎหมายเกี่ยวกับกิจกรรมทางเศรษฐกิจของจีนและการแข่งขันของผู้อพยพชาวจีนใหม่ แต่ขับรถเป็นจำนวนมากของเมสติซอสออกมาจากภาคการค้าในช่วงกลางเดือนศตวรรษที่สิบเก้า เป็นผลให้เมสติซอสจีนจำนวนมากลงทุนในที่ดินโดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาคกลางของเกาะลูซอน ที่ดินของการสั่งซื้อทางศาสนาที่มีความเข้มข้นในภูมิภาคนี้และกลายเป็นเมสติซอส inquilinos (ผู้เช่า) ของดินแดนเหล่านี้ subletting พวกเขาที่จะพรวน; ส่วนของค่าเช่าที่ได้รับจาก inquilino เพื่อที่ดินวัด เช่นเดียวกับจีนที่มีเมสติซอสเงินกู้และซื้อที่ดินเมื่อลูกหนี้ผิดนัด. ในช่วงปลายศตวรรษที่สิบเก้าครอบครัวลูกครึ่งที่โดดเด่นแม้จะมีการรุกล้ำของจีนที่ถูกตั้งข้อสังเกตสำหรับความมั่งคั่งของพวกเขาและรูปแบบองค์ประกอบหลักของยอดฟิลิปปินส์ ขณะที่เศรษฐกิจการส่งออกที่ขยายตัวและการติดต่อต่างประเทศเพิ่มขึ้นเมสติซอสและสมาชิกคนอื่น ๆ ในเรื่องนี้ชาวฟิลิปปินส์ยอดรวมเรียกว่า ilustrados ได้รับการศึกษาที่สูงขึ้น (ในบางกรณีในต่างประเทศ) เข้าวิชาชีพเช่นกฎหมายหรือยา, และโดยเฉพาะอย่างยิ่งเปิดกว้างให้เสรีนิยม และความคิดในระบอบประชาธิปไตยที่เป็นจุดเริ่มต้นที่จะไปถึงฟิลิปปินส์แม้จะมีความพยายามของการตอบสนองโดยทั่วไป - และคริสตศาสนาที่โดดเด่น - การจัดตั้งสเปน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จีน และ จีน ฟิลิปปินส์เมสติโซ

สารบัญ
ในปลายคริสตศตวรรษที่ 18 และต้นศตวรรษที่สิบเก้า , สงสัยลึกๆ ของ จีน สเปน ให้วิธีการรับรู้บทบาทอาจสร้างสรรค์ของพวกเขาในการพัฒนาเศรษฐกิจ จีนสั่งไล่ออกออกและถูกยกเลิกใน 1766 1175 1788 . อย่างไรก็ตาม จีนยังคงกระจุกตัวอยู่ในเมืองรอบกรุงมะนิลาโดยเฉพาะอย่างยิ่ง binondo และซานตา ครูซ ใน 1839 รัฐบาลได้ออกพระราชกฤษฎีกาอนุญาตให้เสรีภาพในการประกอบอาชีพ และที่อยู่อาศัย

ในครึ่งหลังของศตวรรษที่สิบเก้า , ตรวจคนเข้าเมืองเป็นหมู่เกาะส่วนใหญ่มาจากจังหวัดทางทะเลอ่าวบนชายฝั่งตะวันออกเฉียงใต้ของจีนเพิ่มขึ้น และสัดส่วนการเติบโตของจีน อาศัยอยู่ในพื้นที่รอบนอกใน 1849 มากกว่าร้อยละ 90 ของประมาณ 6000 จีนอาศัยอยู่ในหรือรอบกรุงมะนิลา ในขณะที่ใน 1886 สัดส่วนนี้ลดลงถึงร้อยละ 77 ของ 66 , 000 จีนในฟิลิปปินส์ ที่ยังคงลดลงต่อไปในอังกฤษ แสดงตนจีนในชนบทไปมือในมือกับการเปลี่ยนแปลงของเศรษฐกิจที่โดดเดี่ยว .สเปนอพยพเป็นนโยบายส่งเสริมแรงงานเกษตร บางส่วนเป็นชาวสวน ขายผัก กับเมือง แต่ส่วนใหญ่รังเกียจสาขาและตั้งตัวเองขึ้นเป็นร้านค้าปลีกขนาดเล็กและเจ้าหนี้เงินกู้ จีนในเร็วๆ นี้ ได้รับตำแหน่งกลางในพืชเศรษฐกิจในระดับจังหวัดและท้องถิ่น

เท่าหากไม่ได้มากขึ้น สำคัญๆ ทางการเมือง ทางวัฒนธรรมและการพัฒนาทางเศรษฐกิจเป็นเมสติโซจีน ในช่วงต้นศตวรรษที่สิบเก้าพวกเขาประกอบด้วยประมาณร้อยละ 5 ของประชากรทั้งหมดประมาณ 2.5 ล้านบาท และมีความเข้มข้นในการพัฒนามากที่สุดและจังหวัดในภาคกลางลูซอนในกรุงมะนิลาและปริมณฑล . ตัวเลขที่มีขนาดเล็กมากที่อาศัยอยู่ในเมืองสำคัญของเกาะสมุย เช่น เซบูและ Iloilo และมินดาเนา .แปลงเพื่อศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิก และลำโพงของภาษาฟิลิปปินส์หรือสเปนมากกว่าภาษาถิ่นจีน เมสติโซชอบสถานะทางกฎหมายเป็นวิชาของ สเปน ที่ถูกปฏิเสธจากจีน ในคำพูดของนักประวัติศาสตร์ เอ็ดการ์ vickberg พวกเขาถือว่าแตกต่างจากจีนผสมของประเทศเอเชียตะวันออกเฉียงใต้อื่นๆ ไม่ใช่เป็นชนิดพิเศษของชาวจีนท้องถิ่น " แต่ " เป็นชนิดพิเศษของฟิลิปปินส์ "

ในศตวรรษที่สิบแปดและต้องได้รับเมสติโซจีนโอกาสที่จะเข้าสู่ธุรกิจค้าปลีกและมีทักษะฝีมืออาชีพเดิมถูกปกครองโดยจีน การกำจัดข้อจำกัดทางกฎหมายในกิจกรรมทางเศรษฐกิจของจีนและการแข่งขันของผู้อพยพชาวจีนใหม่แต่ขับรถเป็นจำนวนมากของเมสติโซจากภาคธุรกิจในช่วงกลางศตวรรษที่สิบเก้า . ผลจีนหลายเมสติโซลงทุนในที่ดิน โดยเฉพาะในภาคกลางของเกาะลูซอน . นิคมของการสั่งซื้อทางศาสนามีความเข้มข้นในภูมิภาคนี้ และเมสติโซกลายเป็น inquilinos ( ผู้เช่า ) ของประเทศเหล่านี้รับแบ่งเช่าห้องให้เกษตรกร ; ส่วนของค่าเช่าที่ได้รับจาก inquilino กับ friary อสังหาริมทรัพย์ ชอบจีน เมสติโซ คือเมื่อลูกหนี้ผิดนัดเจ้าหนี้เงินกู้และได้รับที่ดิน

โดยศตวรรษที่สิบเก้าปลายครอบครัวลูกครึ่งเด่น แม้จะมีจำนวนของชาวจีน มีข้อสังเกตสำหรับความมั่งคั่งของพวกเขาและสร้างองค์ประกอบหลักของชาวฟิลิปปินส์ที่ยอด เป็นเศรษฐกิจการส่งออกขยายตัวและต่างประเทศติดต่อเพิ่มขึ้น เมสติโซ และสมาชิกอื่น ๆของชาวฟิลิปปินส์ยอดจักรวมกันเป็น ilustrados ได้รับการศึกษาสูง ( ในบางกรณี ต่างประเทศ )ป้อนอาชีพเช่นกฎหมายหรือยา และโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีเปิดกว้างกับความคิดเสรีนิยมและประชาธิปไตยที่เริ่มต้นไปถึงฟิลิปปินส์ แม้จะมีความพยายามของทั่วไปนะ . . . และหลวงพ่อครอบงำ -- สเปนก่อตั้ง .