Out through that window, three year

Out through that window, three years ago to a day, her husband and her two young brothers went off for their day's shooting. They never came back. In crossing the moor to their favourite snipe-shooting ground they were all three engulfed in a treacherous piece of bog. It had been that dreadful wet summer, you know, and places that were safe in other years gave way suddenly without warning. Their bodies were never recovered. That was the dreadful part of it." Here the child's voice lost its self-possessed note and became falteringly human. "Poor aunt always thinks that they will come back someday, they and the little brown spaniel that was lost with them, and walk in at that window just as they used to do. That is why the window is kept open every evening till it is quite dusk. Poor dear aunt, she has often told me how they went out, her husband with his white waterproof coat over his arm, and Ronnie, her youngest brother, singing 'Bertie, why do you bound?' as he always did to tease her, because she said it got on her nerves. Do you know, sometimes on still, quiet evenings like this, I almost get a creepy feeling that they will all walk in through that window - "

She broke off with a little shudder. It was a relief to Framton when the aunt bustled into the room with a whirl of apologies for being late in making her appearance.

"I hope Vera has been amusing you?" she said.

"She has been very interesting," said Framton.

"I hope you don't mind the open window," said Mrs. Sappleton briskly; "my husband and brothers will be home directly from shooting, and they always come in this way. They've been out for snipe in the marshes today, so they'll make a fine mess over my poor carpets. So like you menfolk, isn't it?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ออกผ่าน สามปีที่แล้ววัน สามีและพี่ชายของเธอสองคนหนุ่มสาวออกไปสำหรับการถ่ายภาพของวัน พวกเขาไม่เคยกลับมา ในข้ามมัวร์ที่พื้นปากซ่อมถ่ายภาพโปรดของพวกเขา พวกเขามีทั้งสามกลืนใน bog ทรยศ มันได้รับซัมเมอร์ที่เปียก dreadful คุณทราบ และสถานที่ปลอดภัยในปีอื่น ๆ ให้ทางทันทีโดยไม่ต้องเตือน ร่างกายก็ไม่เคยหาย นั่นคือส่วน dreadful ของมัน" นี่เสียงของเด็กสูญเสียความหมายเหตุสิงเอง และกลายเป็นมนุษย์ falteringly "ป้าไม่ดีมักคิดว่า จะกลับมาสักวันหนึ่ง พวกเขาน้อยน้ำตาลสเปเนียลที่สูญเสียไปกับพวกเขา และเดินในที่ที่เหมือนว่าพวกเขาใช้ในการทำ นั่นคือเหตุผลที่หน้าต่างจะถูกเก็บไว้เปิดทุกเย็นจนมันเป็นค่อนข้างค่ำ ป้ารักยาก เธอมักจะบอกฉันว่าพวกเขาออกไป มีสามีกับเขาเสื้อกันน้ำสีขาวแขนของเขา และรอนนี่ น้องชายคนเล็กของเธอ ร้องเพลง 'Bertie ทำไมทำคุณผูกพัน ' กับเขาเสมอไม่แซวเธอ เพราะเธอบอกว่า เส้นประสาทของเธอ คุณรู้ บางครั้งในตอนเย็นนิ่ง เงียบสงบเช่นนี้ ฉันเกือบจะรู้สึกขยะแขยงที่จะทั้งหมดเดินเข้าผ่าน -" เธอหยุดลง ด้วยความกลัวหวาดหวั่นเล็กน้อย มันเป็นการปลดทุกข์ Framton เมื่อป้าที่สะดุดในห้องกับวนของขอโทษที่มาสายในการทำให้ลักษณะของเธอ เธอกล่าวว่า "ผมหวังว่า จระเข้ได้รับสนุกคุณ" "เธอได้น่าสนใจมาก Framton กล่าว "ฉันหวังว่า คุณไม่คิดว่าหน้าต่างที่เปิด กล่าวว่า นาง Sappleton เร็ว ๆ "สามีของฉันและพี่น้องจะได้โดยตรงจากการถ่ายภาพ และพวกเขามักจะมาในทางนี้ พวกเขาได้รับออกปากซ่อมในบึงวันนี้ เพื่อให้พวกเขาจะเป็นระเบียบดีกว่าพรมไม่ดีของฉัน ดัง เช่นคุณกลุ่ม ไม่มัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ออกทางหน้าต่างที่สามปีที่ผ่านมาวันหนึ่งสามีและพี่ชายสองคนหนุ่มสาวของเธอออกไปสำหรับการถ่ายภาพวันของพวกเขา พวกเขาไม่เคยกลับมา ข้ามทุ่งนกปากซ่อมยิงพื้นโปรดของพวกเขาที่พวกเขาทั้งสามที่ห้อมล้อมด้วยชิ้นทุจริตของบึง มันเป็นช่วงฤดูร้อนที่เปียกน่ากลัวที่คุณรู้และสถานที่ที่มีความปลอดภัยในปีอื่น ๆ ให้วิธีการอย่างกระทันหันโดยไม่มีการเตือน ร่างกายของพวกเขาไม่เคยหาย นั่นคือส่วนที่น่ากลัวของมัน. "นี่คือเสียงของเด็กที่หายไปหมายเหตุตนเองครอบครองและกลายละล่ำละลักมนุษย์." ป้าแย่เสมอคิดว่าพวกเขาจะกลับมาสักวันหนึ่งพวกเขาและสแปเนียลสีน้ำตาลเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่หายไปกับพวกเขาและการเดินเท้า ในหน้าต่างที่เช่นเดียวกับที่พวกเขาใช้ในการทำ นั่นคือเหตุผลที่หน้าต่างถูกเก็บไว้เปิดทุกเย็นจนมันค่อนข้างมืด น่าสงสารป้าที่รักของเธอมักจะได้บอกผมว่าพวกเขาออกไปจากสามีของเธอกับเสื้อโค้ทกันน้ำของเขาสีขาวแขนของเขาและรอนนี่น้องชายคนสุดท้องของเธอร้องเพลง 'เบอร์ตี้ทำไมคุณผูกพัน? ในขณะที่เขามักจะทำที่จะหยอกล้อเธอเพราะเธอบอกว่ามันได้บนเส้นประสาทของเธอ คุณรู้หรือไม่บางครั้งก็ยังคงเย็นที่เงียบสงบเช่นนี้ผมเกือบจะได้รับความรู้สึกที่น่าขนลุกว่าพวกเขาทั้งหมดจะเดินผ่านหน้าต่างที่ - "

เธอโพล่งออกด้วยตัวสั่นเล็ก ๆ น้อย ๆ มันเป็นความโล่งใจที่จะ Framton เมื่อป้าเนืองแน่นเข้ามา. ห้องที่มีวนขอโทษสำหรับการมาสายในการทำให้ภาพลักษณ์ของเธอ.

"ผมหวังว่าเวร่าได้รับการสนุกกับคุณหรือไม่" เธอกล่าว.

"เธอได้รับที่น่าสนใจมาก" Framton กล่าวว่า.

"ผมหวังว่าคุณไม่ทราบหน้าต่างที่เปิดอยู่ "นางกล่าวว่า Sappleton เหยง;" สามีและพี่ชายของฉันจะเป็นบ้านโดยตรงจากการถ่ายภาพและพวกเขามักจะมาในลักษณะนี้ พวกเขาได้รับการออกสำหรับนกปากซ่อมในบึงวันนี้เพื่อพวกเขาจะทำให้เป็นระเบียบดีกว่าพรมที่ไม่ดีของฉัน ดังนั้นเช่นคุณผู้ชายเป็นไม่ได้หรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ออกไปทางหน้าต่าง เมื่อ 3 ปีก่อน วัน สามีและพี่ชายสองคนของเธอยังออกไปสำหรับวันของการถ่ายภาพ พวกเขาไม่เคยกลับมาอีกเลย ข้ามทุ่งไปยังที่พวกเขาชื่นชอบ สไนป์ ยิงพื้นพวกเขาทั้งสามตกอยู่ในชิ้นส่วนทุจริตของที่ลุ่ม ก็มีที่น่ากลัวเปียกฤดูร้อน , คุณรู้ , และสถานที่ที่ปลอดภัยในปีให้ทางทันทีโดยไม่มีการเตือน ร่างของเขาไม่เคยพบ ที่น่ากลัวที่สุดของมัน . " ถึงตอนนี้เสียงหายไปของตนเองครอบครองทราบและกลายเป็นจมอยู่กับมนุษย์” ป้าจนคิดเสมอว่าพวกเขาจะกลับมาในสักวันหนึ่ง เขาและเด็กสีน้ำตาลสเปเนียลที่หายไปกับพวกเขา และเดินเข้ามาที่หน้าต่างที่เหมือนกับที่พวกเขาเคยทำ นั่นคือเหตุผลที่หน้าต่างก็เปิดทุกเย็น จนมันค่อนข้างมืดแล้ว ป้าน่าสงสาร เธอมักจะบอกพวกเขาไปว่า สามีของเธอกับเสื้อกันฝนสีขาวพาดแขนไว้ และ รอนนี่ น้องชายคนเล็ก ร้องเพลง " และทำไมคุณต้อง ? อย่างที่เขาเคยแกล้งเธอ เพราะเธอบอกว่า มันมีเส้นประสาท คุณรู้มั้ย บางครั้งยังเย็นเงียบแบบนี้ ฉันเกือบจะได้รับความรู้สึกน่าขนลุกที่พวกเขาจะเดินเข้ามาทางหน้าต่าง - " .เธอเลิกกับสั่นเล็ก ๆน้อย ๆ แฟรมตันรู้สึกโล่งอกเมื่อป้า bustled เข้ามาในห้องพร้อมกับลงมาขอโทษที่มาช้าในการปรากฏตัวของเธอ" ผมหวังว่า จรเข้ได้สนุกมั้ย ? " เธอกล่าวว่า" เธอได้รับน่าสนใจมาก " บอกว่า แฟรมตัน ." ฉันหวังว่าคุณไม่รังเกียจเปิดหน้าต่าง " คุณนาย sappleton เหยง ; " สามีของฉันและพี่น้องจะกลับบ้านโดยตรงจากการถ่ายภาพ และพวกเขามาเสมอในลักษณะนี้ พวกเขาได้รับการออกสำหรับนกในบึงวันนี้ ดังนั้น พวกเขาจะเลอะได้มากกว่าพรมที่น่าสงสารของฉัน อย่างที่คุณโรงนา ใช่ไหม ?