a b s t r a c tNortheastern Thailan

a b s t r a c t
Northeastern Thailand is an essential production area for high-quality fragrant rice for both domestic use
and export. While rain-fed conditions still largely prevail, plans to extend irrigation are being drafted.
This paper compares the advantages of rice production under irrigation and rain-fed conditions in both
environmental and economic terms. Indicators of techno-economic performances were combined with
environmental impact indicators based upon life cycle assessment, energy and water use analyses. Data
were collected in 2010 at the farm level in 43 households of Lam Sieo Yai Basin in North-Eastern
Thailand, according to 3 cropping systems, namely wet-season rain-fed (Rw), wet-season irrigated
(Iw) and dry-season irrigated (Id) systems. Eco-efficiency indicators were calculated as per impact
category. Wide-ranging techno-economic performances and environmental impacts were observed,
while cropping practices were found to be homogeneous. Differentiation of systems originated mostly
from differences in yield, which were mostly impacted by water supply. Yields vary from 2625 kg/ha in
the Iw system to 2375 in the Rw system and 2188 in the Id system. The results highlight the low performances
of Id systems in both techno-economic and environmental terms. Id systems require mostly
blue water, while the two other systems rely primarily on green water. Id systems also require more
energy and labour, due to increased water management needs. Overall, the productivity of most production
factors was found to be higher in Rw and Iw systems; this results in return on investment being
slightly higher in the Iw system compared to the Rw system (0.12 kg/THB and 0.11 kg/THB, respectively)
and is lowest in the Id system (0.1 kg/THB) where THB is Thai baht, currency of Thailand. In Id systems,
farmers need to produce twice as much rice (0.41 kg) to obtain 1 THB of net income, compared to 0.23
and 0.25 kg for Iw and Rw respectively. Emissions proved relatively similar across all 3 systems, with the
exception of CH4, which was markedly lower in Rw systems due to specific water and organic residue
management. Id systems systematically emitted more nitrates, phosphates and pesticides into water
sources. Rw systems showed the lowest environmental impacts per ha and per kg of paddy rice produced.
GWP100 was higher in Id systems (5.55 kg CO2-eq per kg of rice) compared to Iw (4.87) and Rw
(2.97). Finally, Rw systems were found to be more eco-efficient in most impact categories, including
Global Warming Potential. The total value product per kg of CO2-eq emitted is 4, 2.5 and 2.2 THB in Rw,
Iw, and Id systems respectively. This paper further discusses the results in view of contrasting perspectives,
including societal objectives, farmer income and environmental integrity, and possible irrigation
development in Northeastern Thailand.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แบบ b s t r c tภาคอีสานเป็นพื้นที่ผลิตที่จำเป็นสำหรับข้าวหอมคุณภาพสูงสำหรับใช้ทั้งภายในประเทศและส่งออก ขณะเลี้ยงฝนเงื่อนไขส่วนใหญ่ยังคงเหนือกว่า แผนการชลประทานมีการร่างกระดาษนี้เปรียบเทียบข้อดีของการผลิตข้าวชลประทานและฝนรับเงื่อนไขทั้งเงื่อนไขด้านสิ่งแวดล้อม และเศรษฐกิจ ตัวบ่งชี้ประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจเทคโนได้รวมกับตัวบ่งชี้ที่ใช้ประเมินวัฏจักรชีวิต พลังงาน และน้ำใช้วิเคราะห์ผลกระทบสิ่งแวดล้อม ข้อมูลถูกรวบรวมไว้ในปี 2553 ที่ระดับครัวเรือน 43 ของลุ่มน้ำลำเสียวใหญ่ในตะวันออกเฉียงเหนือประเทศไทย ตาม 3 ครอบระบบ ได้แก่ฤดูเปียกฝนเลี้ยง (Rw), ชลประทานฤดูเปียก(Iw) และระบบ (Id) ชลประทานฤดูแห้ง มีคำนวณตัวชี้วัดนิเวศตามผลกระทบประเภท แสดงหลากหลายเทคโนทางเศรษฐกิจและผลกระทบสิ่งแวดล้อมได้สังเกตในขณะที่ปฏิบัติครอบพบจะเป็นเนื้อเดียวกัน สร้างความแตกต่างของระบบที่มาส่วนใหญ่จากส่วนต่างผลตอบแทน ซึ่งได้รับผลกระทบจากน้ำส่วนใหญ่ อัตราผลตอบแทนแตกต่าง จาก กก. 2625/ฮา ในระบบ Iw 2375 ในระบบ Rw และ 2188 ในระบบ Id ผลลัพธ์เน้นสมรรถนะต่ำระบบรหัสในเทคโนเศรษฐกิจ และสิ่งแวดล้อม ระบบ id ต้องเป็นส่วนใหญ่สีฟ้าน้ำ ในขณะสองอื่น ๆ ระบบอาศัยหลักน้ำสีเขียว ระบบ id ยังต้องเพิ่มเติมพลังงานและแรงงาน เนื่องจากความต้องการจัดการน้ำ โดยรวม ผลผลิตมากที่สุดปัจจัยที่พบจะสูงในระบบ Iw และ Rw นี้กลับได้ผลในการลงทุนสูงขึ้นเล็กน้อยในระบบ Iw เมื่อเทียบกับระบบ Rw (บาทละ 0.12 kg และ 0.11 กิโลกรัม/บาท ตามลำดับ)และต่ำสุดในระบบรหัส (0.1 กิโลกรัม/บาท) บาท สกุลเงินของประเทศไทยบาท ในระบบ Idเกษตรกรจำเป็นต้องผลิตข้าวถึงสองเท่า (0.41 กิโลกรัม) รับ 1 บาทของรายได้สุทธิ การเปรียบเทียบกับ 0.23และ 0.25 กก. Iw และ Rw ตามลำดับ ปล่อยพิสูจน์ค่อนข้างคล้ายกันทั้งหมด 3 ระบบ มีการข้อยกเว้นของ CH4 ซึ่งลดลงอย่างเด่นชัดใน Rw ระบบเฉพาะน้ำและสารอินทรีย์ตกค้างการจัดการ ระบบรหัสระบบออก nitrates ฟอสเฟต และสารกำจัดศัตรูพืชเพิ่มเติมลงไปในน้ำแหล่งที่มา แสดงให้เห็นสุดสิ่งแวดล้อมผลกระทบต่อฮา และ ต่อกิโลกรัมข้าวเปลือกที่ผลิตระบบ RwGWP100 สูงในระบบรหัส (5.55 kg CO2 eq ต่อกิโลกรัมข้าว) เทียบกับ Iw (4.87) และ Rw(2.97) ในที่สุด มีระบบ Rw พบเป็นสิ่งแวดล้อมมีประสิทธิภาพมากขึ้นในประเภทผลกระทบมากที่สุด รวมศักยภาพโลกร้อนโลก สินค้ามูลค่ารวมต่อกิโลกรัมของ CO2 eq ออกเป็น 4, 2.2 และ 2.5 บาทใน RwIw และระบบรหัสตามลำดับ เอกสารต่อไปนี้อธิบายผลลัพธ์มุมมองห้องมุมวัตถุประสงค์นิยม รายได้เกษตรกร และความสมบูรณ์ของสิ่งแวดล้อม และชลประทานได้การพัฒนาในภาคอีสาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นามธรรม
ภาคตะวันออกเฉียงเหนือเป็นพื้นที่การผลิตที่จำเป็นสำหรับการมีคุณภาพสูงข้าวหอมสำหรับการใช้งานทั้งในประเทศ
และการส่งออก ในขณะที่ภาวะฝนที่เลี้ยงส่วนใหญ่ยังคงเหนือกว่ามีแผนจะขยายการชลประทานที่มีการร่าง.
กระดาษนี้จะเปรียบเทียบข้อดีของการผลิตข้าวภายใต้การชลประทานและฝนเลี้ยงเงื่อนไขทั้งใน
แง่สิ่งแวดล้อมและเศรษฐกิจ ตัวชี้วัดของการแสดงเทคโนเศรษฐกิจถูกรวมกับ
ตัวชี้วัดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมขึ้นอยู่กับการประเมินวัฏจักรชีวิตของพลังงานและการใช้น้ำการวิเคราะห์ ข้อมูล
ที่ถูกเก็บรวบรวมในปี 2010 ที่ระดับฟาร์มใน 43 ครัวเรือนลำเสียวใหญ่ลุ่มน้ำในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
ของประเทศไทยตามที่ 3 ระบบการปลูกพืชคือพึ่งฝนเปียกฤดูกาล (RW), ฤดูเปียกชลประทาน
(อิลลินอยส์) และแห้ง ฤดูชลประทาน (Id) ระบบ ตัวชี้วัดประสิทธิภาพเชิงเศรษฐนิเวศจะถูกคำนวณตามผลกระทบ
ประเภท หลากหลายการแสดงเทคโนเศรษฐกิจและผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมที่ได้รับการสังเกต
ในขณะที่การปลูกพืชการปฏิบัติพบว่ามีเนื้อเดียวกัน ความแตกต่างของระบบส่วนใหญ่มีต้นกำเนิดมา
จากความแตกต่างในการให้ผลตอบแทนที่ได้รับผลกระทบส่วนใหญ่เป็นน้ำประปา อัตราผลตอบแทนที่แตกต่างจาก 2,625 กก. / ไร่ใน
ระบบอิลลินอยส์ to 2375 ในระบบ RW และ 2188 ในระบบ Id ผลการเน้นการแสดงในระดับต่ำ
ของระบบ Id ทั้งในแง่ทางเศรษฐกิจและเทคโนโลยีด้านสิ่งแวดล้อม ระบบ Id ส่วนใหญ่จำเป็นต้องมี
น้ำทะเลสีฟ้าขณะที่ทั้งสองระบบอื่น ๆ ที่ต้องอาศัยหลักในน้ำสีเขียว ระบบ id ยังต้องเพิ่มเติม
พลังงานและแรงงานเนื่องจากความต้องการการบริหารจัดการน้ำที่เพิ่มขึ้น โดยรวมการผลิตของการผลิตมากที่สุด
ปัจจัยพบว่าสูงขึ้นใน RW และระบบอิลลินอยส์; นี้ส่งผลให้ผลตอบแทนการลงทุนเป็น
สูงขึ้นเล็กน้อยในระบบอิลลินอยส์เมื่อเทียบกับระบบ RW (0.12 กก. / บาทและ 0.11 กก. / บาทตามลำดับ)
และต่ำสุดในระบบ Id (0.1 กก. / THB) ที่บาทเป็นเงินบาท สกุลเงินของประเทศไทย ในระบบ Id,
เกษตรกรต้องการในการผลิตข้าวมากเป็นสองเท่า (0.41 กก.) เพื่อให้ได้ 1 บาทจากกำไรสุทธิเมื่อเทียบกับ 0.23
และ 0.25 กิโลกรัมสำหรับอิลลินอยส์และ Rw ตามลำดับ การปล่อยมลพิษได้รับการพิสูจน์ที่ค่อนข้างคล้ายกันในทุก 3 ระบบมี
ข้อยกเว้นของ CH4 ซึ่งเป็นความโดดเด่นที่ต่ำกว่าในระบบ Rw เนื่องจากน้ำที่เฉพาะเจาะจงและสารตกค้างอินทรีย์
จัดการ ระบบ id ปล่อยออกมาอย่างเป็นระบบมากขึ้นไนเตรต, ฟอสเฟตและสารกำจัดศัตรูพืชลงไปในน้ำ
แหล่งที่มา แสดงให้เห็นว่าระบบ rw ต่ำสุดที่ผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมต่อไร่และต่อกิโลกรัมข้าวเปลือกผลิต.
GWP100 สูงในระบบการ Id (5.55 กก. CO2-eq การต่อกิโลกรัมข้าว) เมื่อเทียบกับอิลลินอยส์ (4.87) และ Rw
(2.97) ในที่สุดระบบ Rw พบว่ามีมากขึ้นมีประสิทธิภาพเชิงนิเวศมากที่สุดในหมวดหมู่ของผลกระทบรวมทั้ง
ศักยภาพภาวะโลกร้อน สินค้ามูลค่ารวมต่อกิโลกรัม CO2-eq การปล่อยออกมาคือ 4, 2.5 และ 2.2 บาทใน Rw,
อิลลินอยส์และระบบ Id ตามลำดับ กระดาษต่อไปนี้จะกล่าวถึงผลในมุมมองของมุมมองที่ตัดกัน,
รวมถึงวัตถุประสงค์ทางสังคมรายได้เกษตรกรและความสมบูรณ์ของสิ่งแวดล้อมและการชลประทานเป็นไปได้
ในการพัฒนาภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

B S T R A C T
ภาคตะวันออกเฉียงเหนือเป็นพื้นที่การผลิตที่จำเป็นสำหรับข้าวหอมที่มีคุณภาพสูงทั้งในประเทศและส่งออกใช้
. ในขณะที่ฝนป้อนเงื่อนไขยังไปชนะ มีแผนที่จะขยายชลประทานเป็นร่าง
บทความนี้เปรียบเทียบข้อดีของการผลิตข้าวภายใต้การชลประทานและฝนป้อนเงื่อนไขทั้ง
เศรษฐกิจสิ่งแวดล้อม และเงื่อนไขตัวชี้วัดสมรรถนะทางเศรษฐกิจของเทคโนโลยีรวมกับตัวบ่งชี้ผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม
ขึ้นอยู่กับการประเมินวัฏจักรชีวิต , ใช้วิเคราะห์พลังงานและน้ำ ข้อมูล
เก็บตัว 2010 ในระดับครัวเรือน 43 ครัวเรือน ของลำการงานใหญ่ลุ่มน้ำในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
ไทย ตามระบบการปลูกพืช 3 ระบบ คือ ฤดูฝน ฝนที่เลี้ยง ( RW ) , ฤดูฝนชลประทาน
( IW ) และฤดูแล้งชลประทาน ( ID ) ระบบ ตัวชี้วัดประสิทธิภาพเชิงนิเวศได้ตามหมวดหมู่ต่อ

กว้างตั้งแต่การแสดงเทคโนโลยีเศรษฐกิจและผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมที่พบ ,
ในขณะที่การปลูกพืชการพบเป็นเนื้อเดียวกัน ความแตกต่างของระบบที่มาส่วนใหญ่
จากความแตกต่างของผลผลิต ซึ่งส่วนใหญ่ได้รับผลกระทบโดยการจัดหาน้ำ ซึ่งแตกต่างจาก 2625 กก. / เฮกตาร์ใน
ที่ IW ระบบ 2375 ในระบบ RW และ 1827 ในระบบ ID ผลที่เน้นสมรรถนะต่ำ
ระบบ ID ทั้งในด้านเศรษฐกิจและด้านสิ่งแวดล้อมเทคโนภาค ระบบไอดีต้องการส่วนใหญ่
น้ำสีฟ้าในขณะที่อีกสองระบบอาศัยหลักน้ำสีเขียว ระบบรหัสยังต้องใช้พลังงานมากขึ้น
และแรงงาน เนื่องจากความต้องการน้ำที่เพิ่มขึ้น โดยรวมผลิตภาพของปัจจัยการผลิต
ส่วนใหญ่พบในระบบ RW และ IW นี้ผลลัพธ์ในผลตอบแทนการลงทุนเป็น
สูงขึ้นเล็กน้อยในระบบ IW เมื่อเทียบกับระบบ RW ( 0.12 กิโลกรัมบาทและ 0.11 กิโลกรัม / บาท ตามลำดับ )
และต่ำสุดในระบบ ID ( 0.1 กิโลกรัม / บาท ) ที่เป็นสกุลเงินบาทไทย ) ในระบบ ID
เกษตรกรต้องผลิตข้าวมากเป็นสองเท่า ( 041 กก. ) เพื่อให้ได้ 1 บาทของกำไรสุทธิเมื่อเทียบกับ 0.23
และ 0.25 กก. IW กับ RW ตามลำดับ การพิสูจน์ค่อนข้างคล้ายกันทั้ง 3 ระบบ กับ
ยกเว้นร่าง ซึ่งอย่างต่ำในระบบ RW เนื่องจากน้ำที่เฉพาะเจาะจงและการจัดการกาก
อินทรีย์ ระบบ ID ออกมาไนอย่างเป็นระบบมากขึ้น ฟอสเฟตและสารกำจัดศัตรูพืชลงในแหล่งน้ำ

ระบบ RW พบสุดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม ต่อไร่ และต่อกิโลกรัมข้าวผลิต .
gwp100 สูงกว่าในระบบ ID ( 5.55 กก. CO2 eq ต่อกิโลกรัมข้าว ) เทียบกับ IW ( 4.87 ) และ RW
( 2.97 ) สุดท้ายระบบ RW พบเป็นโคที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นในประเภทผลกระทบมากที่สุดรวมทั้ง
เกิดภาวะโลกร้อน มูลค่ารวมของผลิตภัณฑ์ต่อกิโลกรัมของ CO2 eq ออกมาเป็น 4 , 2.5 และ 2.2 บาทใน RW
IW , ,และระบบ ID ตามลำดับ บทความนี้กล่าวถึงผลเพิ่มเติม ในมุมมองของด้านมุมมอง
รวมทั้งวัตถุประสงค์ทางสังคม รายได้เกษตรกร และความสมบูรณ์ของสิ่งแวดล้อม และพัฒนาระบบชลประทาน
ที่สุดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย