The Common Good concept has to be defined precisely. Common Good does  การแปล - The Common Good concept has to be defined precisely. Common Good does  ไทย วิธีการพูด

The Common Good concept has to be d

The Common Good concept has to be defined precisely. Common Good does not equate with public interest, itself a hazy concept sometimes brandished by government departments or public authorities in support of their own institutional ambitions. It does not coincide either with the market, equally brandished by private sector institutions for similar purposes. Nor does it with the economists' optimum, where John's loss (and suffering ?) is canceled out by Peter's gain : individuals do not count, only the aggregate is meaningful. Somehow, both the good of the individual and the good of the community are important.

Concentrating exclusively on the good of the community without any respect for the good of the individual is a recipee for totalitarian dictatorship, such as those which still exist today. Their archetype which was the Soviet system of government. China ­ are the Chinese more clever than the Russians ? ­ seems to succeed in developing its economy while keeping the lid very tight on the dissidents, with an enormous contribution from all over the world, including Taipeh, the US, and Europe.

On the other side, total lack of interest for the good of the community, leaving the good of the individual be the dominant factor leads to disasters of one sort or another : a worldwide debt crisis, a revolution here or there, all sorts of unpredicted events of major importance take place before the eyes of amazed forecasters. History does not comply with theories, if only because men and women loathe to behave as programmed robots. Equations ­ however complex - cannot describe individual human behaviour, even within some margin of error. In my opinion, they never will. One can make a similar case concerning human group behaviour. Economics is a wonderful body of knowledge, not an exact science. Mastering it requires being able to judge it from outside, to get out of the wood to have a look at the whole of it. The master knows when his tool becomes inappropriate.

Somehow one has to define in one single concept the good of the community together with the good of each of its members : this is the best definition of the Common Good. This looks like a cheap compromise. It is in fact a profound concept, espécially if we believe that each human individual is both unique and also a member of the human community.

It can be a very useful concept. Our day to day progress or decsion-making, whoever we are, can be compared to our moving ahead on a narrow road, between two deep ditches on a foggy day : one where the good of the community is dominant : this is the totalitarian ditch ; the other where the good of the individual is considered exclusively, and this is the maffia ditch. The Common Good is the compass that we need in order to progress (from one decision to the next) without falling into either ditch.

Applying the Common Good concept in day to day decision making is another matter. Many people have tried to find a formula without much success. Fortunately, and this may be new, there is no need to articulate a more precise definition of the Common Good before finding adequate criteria for day to day decision-making. A rather simple approach is proposed., acceptable by everyone including the less literate, but important for top decision makers as well.



Complex situations (all situations are complex, with very few exceptions) can and should be considered from four different sides. This is especially valuable before making decisions. The four sides are :

1. The measurable or quantitative side of reality : a " bottom line " approach, always needed and justified, but never sufficient. The question is : which decision will give me (or the institution I serve) maximum benefit in quantitative terms ? Everyone understands this.

2. The structural side of reality : we all work within organizations, or structures, that are far from being perfect, however legal they may be. Structures, however improved they may be, can be impediments for the good of the community and for the good of individuals, i.e. for the Common Good. We have little choice but accepting to work in them, even though they may be very wasteful or unjust. While working in them, we can bring a spirit of reform, and assist those who try to do the same. If rebel against the structure we work in, we may prevent others from working, start a crisis, which has a cost to everyone. That can be the thing to do (as dissidents courageously do) but this is acceptable only when structures cannot be reformed, which is the case in totalitarian regimes.

3. These two levels are far from accounting for all sides of reality. The third one deals with quality of personal behaviour. Are we, in the decision we contemplate taking, fostering or destroying mutual trust between people ? Mutual trust is needed everywhere for risk taking, and risk taking is a requirement for progress. There are only very poor substitutes to mutual trust : if my collegues or partners do not trust me, I have to force or buy their cooperation. The totalitarians and the maffiosi do just that. The result is not the same. Mutual trust is highly valued in all cultures, ancient or recent. It has, it is a universal value.

4. But there ia a fourth side that the decision maker can and should consider explicitly before making up his or her mind : three types of motivations can be involved in any decision : personal rewards (in terms of money, authority, reputation, pleasure), institutional objectives (the institution is the group we work for : governement, corporation, ngo, etc), and lastly the good or the bad that any people may experience as a consequence of the decision. The three motivations : personal, institutional and, so to say, altrusitic) are all perfectly legitimate.



Here a most important finding can be made : one of the three motivations is usually, consciously or unconsciously, dominant and, when we have a problem to solve or a task to perform, our decision may be very different depending on which one our strongest motivation is. The first three sides of reality are all important, but our ultimate goal, even if it remains unconscious, determines the choice we will make.

An exemple that the financial world will readily understand is the case of a major World Bank loan ( $ 500 m),to Brasil, in order to produce alcohol from cane and cane sugar, and use it in substitution for imported petrol. A first loan was made in 1982, and it helped the balance of payments, but it also caused 30 000 families to be uprooted and (in spite of a fair compensation in terms of money) to become errants in the country : no one except the very rich people can indeed buy agricultural land in Brasil. A further special loan had to be made by the Bank in order to help the governement in developing a very distant corner of the country, at the foothills of the Andes near Peru to allow these people to settle. The question was : should a second loan be made ?

Assuming for the sake of convenience that the decision is made by an individual in the Bank, three possible decisions can be made :

¸ If this individual is motivated mainly by his own carreer in the institution, he will propose that the loan be made, and he will do his best to minimize the social problem. Bringing a major new lending operation brings good marks, even the World Bank.

¸ If the individual is motivated mainly by the Bank's interests, he will propose that the loan be made with conditions designed in order to shift off to the Brasilian governement the risk of any adverse media reactions concerning the social issue. A good bureaucrat knows how to draft such conditions.

¸ If the individual is motivated mainly by the Brasilian men and women interests, he will do its utmost to find a better solution to solve the problem, helping all Brasilians but not at the expense of a group of people. He will dig deeper into the issue for Brasil, which is not to produce " green oil ", but to develop local oil resources, at a competitive cost.

An excellent solution was found : removing the monopoly that prevented Petrobras, the national oil company, allowed foreign companies totake part in exploration. After making a sensitive political decision and a change in legislation, Petrobras admitted foreign partners who took 100 % of the risks against 50 % of the productions rights, and were allowed to run the operations both at the exploration and production stages. Exploration started offshore and a lot of oil and gas was discovered at a much better cost than any " green oil " and without having to send tens of thousnds of additional families on the roads.

The three solutions are professionally correct, but one only is outstanding. It took a lot of courage and determination to refuse making the loan, and to convince the Brasilian officials to move into another direction.



What the loan officer did in the third case was to pay attention to those who are going to suffer damage from his decision, although they have no specific weigh in the issue. The question he asked himself before deciding is : " Do I consider the other people, especially those who will suffer from my decision and which cannot defend themselves and hurt me, as instruments for my own purposes, or are they persons (one could say " mysteries ") that I do not necessarily understand, but which I respect ? "More briefly : " Is the other an instrument or a mystery ? " There is no third option, when we dig into the real issue. The problem is that we very seldom look at the consequences of what we do beyond the narrow circle of those who can help us or fire back on us.

Considering other people not as " instruments " but as " mysteries which I respect " means " caring for people " because they are people. It is a attitude of unselfishness, which does not lead necessarily to " softer decisions ", but to " other decisions ." This caring for people, or concern for people, is the practical, easy to understand, way to aim at
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
The Common Good concept has to be defined precisely. Common Good does not equate with public interest, itself a hazy concept sometimes brandished by government departments or public authorities in support of their own institutional ambitions. It does not coincide either with the market, equally brandished by private sector institutions for similar purposes. Nor does it with the economists' optimum, where John's loss (and suffering ?) is canceled out by Peter's gain : individuals do not count, only the aggregate is meaningful. Somehow, both the good of the individual and the good of the community are important.

Concentrating exclusively on the good of the community without any respect for the good of the individual is a recipee for totalitarian dictatorship, such as those which still exist today. Their archetype which was the Soviet system of government. China ­ are the Chinese more clever than the Russians ? ­ seems to succeed in developing its economy while keeping the lid very tight on the dissidents, with an enormous contribution from all over the world, including Taipeh, the US, and Europe.

On the other side, total lack of interest for the good of the community, leaving the good of the individual be the dominant factor leads to disasters of one sort or another : a worldwide debt crisis, a revolution here or there, all sorts of unpredicted events of major importance take place before the eyes of amazed forecasters. History does not comply with theories, if only because men and women loathe to behave as programmed robots. Equations ­ however complex - cannot describe individual human behaviour, even within some margin of error. In my opinion, they never will. One can make a similar case concerning human group behaviour. Economics is a wonderful body of knowledge, not an exact science. Mastering it requires being able to judge it from outside, to get out of the wood to have a look at the whole of it. The master knows when his tool becomes inappropriate.

Somehow one has to define in one single concept the good of the community together with the good of each of its members : this is the best definition of the Common Good. This looks like a cheap compromise. It is in fact a profound concept, espécially if we believe that each human individual is both unique and also a member of the human community.

It can be a very useful concept. Our day to day progress or decsion-making, whoever we are, can be compared to our moving ahead on a narrow road, between two deep ditches on a foggy day : one where the good of the community is dominant : this is the totalitarian ditch ; the other where the good of the individual is considered exclusively, and this is the maffia ditch. The Common Good is the compass that we need in order to progress (from one decision to the next) without falling into either ditch.

Applying the Common Good concept in day to day decision making is another matter. Many people have tried to find a formula without much success. Fortunately, and this may be new, there is no need to articulate a more precise definition of the Common Good before finding adequate criteria for day to day decision-making. A rather simple approach is proposed., acceptable by everyone including the less literate, but important for top decision makers as well.



Complex situations (all situations are complex, with very few exceptions) can and should be considered from four different sides. This is especially valuable before making decisions. The four sides are :

1. The measurable or quantitative side of reality : a " bottom line " approach, always needed and justified, but never sufficient. The question is : which decision will give me (or the institution I serve) maximum benefit in quantitative terms ? Everyone understands this.

2. The structural side of reality : we all work within organizations, or structures, that are far from being perfect, however legal they may be. Structures, however improved they may be, can be impediments for the good of the community and for the good of individuals, i.e. for the Common Good. We have little choice but accepting to work in them, even though they may be very wasteful or unjust. While working in them, we can bring a spirit of reform, and assist those who try to do the same. If rebel against the structure we work in, we may prevent others from working, start a crisis, which has a cost to everyone. That can be the thing to do (as dissidents courageously do) but this is acceptable only when structures cannot be reformed, which is the case in totalitarian regimes.

3. These two levels are far from accounting for all sides of reality. The third one deals with quality of personal behaviour. Are we, in the decision we contemplate taking, fostering or destroying mutual trust between people ? Mutual trust is needed everywhere for risk taking, and risk taking is a requirement for progress. There are only very poor substitutes to mutual trust : if my collegues or partners do not trust me, I have to force or buy their cooperation. The totalitarians and the maffiosi do just that. The result is not the same. Mutual trust is highly valued in all cultures, ancient or recent. It has, it is a universal value.

4. But there ia a fourth side that the decision maker can and should consider explicitly before making up his or her mind : three types of motivations can be involved in any decision : personal rewards (in terms of money, authority, reputation, pleasure), institutional objectives (the institution is the group we work for : governement, corporation, ngo, etc), and lastly the good or the bad that any people may experience as a consequence of the decision. The three motivations : personal, institutional and, so to say, altrusitic) are all perfectly legitimate.



Here a most important finding can be made : one of the three motivations is usually, consciously or unconsciously, dominant and, when we have a problem to solve or a task to perform, our decision may be very different depending on which one our strongest motivation is. The first three sides of reality are all important, but our ultimate goal, even if it remains unconscious, determines the choice we will make.

An exemple that the financial world will readily understand is the case of a major World Bank loan ( $ 500 m),to Brasil, in order to produce alcohol from cane and cane sugar, and use it in substitution for imported petrol. A first loan was made in 1982, and it helped the balance of payments, but it also caused 30 000 families to be uprooted and (in spite of a fair compensation in terms of money) to become errants in the country : no one except the very rich people can indeed buy agricultural land in Brasil. A further special loan had to be made by the Bank in order to help the governement in developing a very distant corner of the country, at the foothills of the Andes near Peru to allow these people to settle. The question was : should a second loan be made ?

Assuming for the sake of convenience that the decision is made by an individual in the Bank, three possible decisions can be made :

¸ If this individual is motivated mainly by his own carreer in the institution, he will propose that the loan be made, and he will do his best to minimize the social problem. Bringing a major new lending operation brings good marks, even the World Bank.

¸ If the individual is motivated mainly by the Bank's interests, he will propose that the loan be made with conditions designed in order to shift off to the Brasilian governement the risk of any adverse media reactions concerning the social issue. A good bureaucrat knows how to draft such conditions.

¸ If the individual is motivated mainly by the Brasilian men and women interests, he will do its utmost to find a better solution to solve the problem, helping all Brasilians but not at the expense of a group of people. He will dig deeper into the issue for Brasil, which is not to produce " green oil ", but to develop local oil resources, at a competitive cost.

An excellent solution was found : removing the monopoly that prevented Petrobras, the national oil company, allowed foreign companies totake part in exploration. After making a sensitive political decision and a change in legislation, Petrobras admitted foreign partners who took 100 % of the risks against 50 % of the productions rights, and were allowed to run the operations both at the exploration and production stages. Exploration started offshore and a lot of oil and gas was discovered at a much better cost than any " green oil " and without having to send tens of thousnds of additional families on the roads.

The three solutions are professionally correct, but one only is outstanding. It took a lot of courage and determination to refuse making the loan, and to convince the Brasilian officials to move into another direction.



What the loan officer did in the third case was to pay attention to those who are going to suffer damage from his decision, although they have no specific weigh in the issue. The question he asked himself before deciding is : " Do I consider the other people, especially those who will suffer from my decision and which cannot defend themselves and hurt me, as instruments for my own purposes, or are they persons (one could say " mysteries ") that I do not necessarily understand, but which I respect ? "More briefly : " Is the other an instrument or a mystery ? " There is no third option, when we dig into the real issue. The problem is that we very seldom look at the consequences of what we do beyond the narrow circle of those who can help us or fire back on us.

Considering other people not as " instruments " but as " mysteries which I respect " means " caring for people " because they are people. It is a attitude of unselfishness, which does not lead necessarily to " softer decisions ", but to " other decisions ." This caring for people, or concern for people, is the practical, easy to understand, way to aim at
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
แนวคิดที่ดีร่วมกันจะต้องมีการกำหนดไว้อย่างแม่นยำ ที่ดีร่วมกันไม่ได้ถือเอาผลประโยชน์ของประชาชนด้วยตัวเองแนวคิดหมอกกวัดแกว่งบางครั้งโดยหน่วยงานภาครัฐหรือหน่วยงานของรัฐในการสนับสนุนของสถาบันความทะเยอทะยานของตัวเอง มันไม่เหมือนกันทั้งที่มีตลาดที่กวัดแกว่งอย่างเท่าเทียมกันโดยสถาบันภาคเอกชนเพื่อวัตถุประสงค์ที่คล้ายกัน หรือไม่ก็กับนักเศรษฐศาสตร์ 'ที่เหมาะสมซึ่งการสูญเสียของจอห์น (? และความทุกข์ทรมาน) จะถูกยกเลิกโดยกําไรของปีเตอร์: บุคคลที่ไม่ได้นับรวมเพียงมีความหมาย อย่างใดทั้งดีของแต่ละบุคคลและที่ดีของชุมชนที่มีความสำคัญ. มุ่งเน้นเฉพาะในการที่ดีของชุมชนโดยไม่ต้องเคารพใด ๆ สำหรับการที่ดีของบุคคลที่มีการ recipee สำหรับการปกครองแบบเผด็จการเผด็จการเช่นผู้ที่ยังคงมีอยู่ในปัจจุบัน แม่ของพวกเขาซึ่งเป็นระบบโซเวียตของรัฐบาล จีนจีนฉลาดกว่าชาวรัสเซียหรือไม่ ดูเหมือนว่าจะประสบความสำเร็จในการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศในขณะที่เก็บฝาแน่นมากใน dissidents กับสนับสนุนอย่างใหญ่หลวงจากทั่วทุกมุมโลกรวมทั้งไทเป, สหรัฐและยุโรป. ในอีกด้านหนึ่งที่ขาดรวมของดอกเบี้ยที่ดีของ ชุมชนออกที่ดีของบุคคลที่จะเป็นปัจจัยสำคัญที่นำไปสู่ภัยพิบัติทางหนึ่งประเภทหรืออื่น: วิกฤตหนี้ทั่วโลก, การปฏิวัติที่นี่หรือมีทุกประเภทของเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดของสิ่งที่สำคัญเกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาของนักพยากรณ์ประหลาดใจ ประวัติความเป็นมาไม่สอดคล้องกับทฤษฎีถ้าเพียงเพราะผู้ชายและผู้หญิงเกลียดที่จะประพฤติตัวเป็นหุ่นยนต์โปรแกรม แต่สมการที่ซับซ้อน - ไม่สามารถอธิบายพฤติกรรมของมนุษย์แต่ละคนแม้จะอยู่ในขอบของข้อผิดพลาดบาง ในความคิดของพวกเขาจะไม่ หนึ่งสามารถทำให้เป็นกรณีที่คล้ายกันเกี่ยวกับพฤติกรรมของกลุ่มที่มนุษย์ เศรษฐศาสตร์เป็นร่างกายที่ยอดเยี่ยมของความรู้ไม่ใช่วิทยาศาสตร์ที่แน่นอน Mastering มันต้องมีความสามารถในการตัดสินมันจากภายนอกที่จะได้ออกจากไม้ที่จะได้ดูทั้งหมดของมัน ต้นแบบรู้เมื่อเขากลายเป็นเครื่องมือที่ไม่เหมาะสม. อย่างใดอย่างหนึ่งที่มีการกำหนดแนวคิดในหนึ่งเดียวที่ดีของชุมชนร่วมกันด้วยความดีของแต่ละสมาชิก: นี่คือความหมายที่ดีที่สุดของที่ดีร่วมกัน นี้ดูเหมือนว่าการประนีประนอมราคาถูก มันเป็นในความเป็นจริงแนวคิดที่ลึกซึ้งโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าเราเชื่อว่ามนุษย์แต่ละคนมีทั้งที่เป็นเอกลักษณ์และยังเป็นสมาชิกของชุมชนมนุษย์. มันอาจจะเป็นแนวคิดที่มีประโยชน์มาก วันของเราเพื่อความคืบหน้าวันหรือ decsion ทำใครก็ตามที่เราจะสามารถนำมาเปรียบเทียบกับการย้ายไปข้างหน้าของเราบนถนนแคบ ๆ ระหว่างสองคูลึกในวันที่มีหมอกหนา: หนึ่งที่ดีของชุมชนเป็นที่โดดเด่น: นี่คือคูเผด็จการ ; อื่น ๆ ที่ดีของบุคคลที่ได้รับการพิจารณาเฉพาะและนี่คือคู Maffia ที่ดีร่วมกันเป็นเข็มทิศที่เราต้องการเพื่อที่จะมีความคืบหน้า (จากการตัดสินใจที่จะต่อไป) โดยไม่ต้องตกไปอยู่ในคูน้ำอย่างใดอย่างหนึ่ง. การประยุกต์ใช้แนวคิดที่ดีร่วมกันในวันที่การตัดสินใจวันเป็นอีกเรื่องหนึ่ง หลายคนได้พยายามที่จะหาสูตรที่ไม่ประสบความสำเร็จมาก โชคดีและนี่อาจจะใหม่มีความจำเป็นที่จะเป็นปล้องที่มีความละเอียดแม่นยำมากขึ้นของดีร่วมกันก่อนที่จะหาเกณฑ์ที่เพียงพอสำหรับวันต่อวันในการตัดสินใจไม่มี วิธีการง่ายๆที่ค่อนข้างจะเสนอ. ที่ยอมรับของทุกคนรวมทั้งความรู้น้อย แต่สิ่งสำคัญสำหรับผู้มีอำนาจตัดสินใจด้านบนเช่นกัน. สถานการณ์ที่ซับซ้อน (ทุกสถานการณ์มีความซับซ้อนมีข้อยกเว้นบางมาก) สามารถและควรจะได้รับการพิจารณาจากทั้งสี่ด้านที่แตกต่างกัน นี่คือที่มีคุณค่าโดยเฉพาะอย่างยิ่งก่อนที่จะตัดสินใจ สี่ด้านคือ1 ด้านที่วัดหรือปริมาณของความเป็นจริง: "บรรทัดล่าง" วิธีการที่จำเป็นอยู่เสมอและเป็นธรรม แต่ไม่เคยเพียงพอ คำถามคือการตัดสินใจที่จะให้ฉัน (หรือสถาบันการศึกษาที่ฉันทำหน้าที่) ประโยชน์สูงสุดในแง่ปริมาณ? ทุกคนเข้าใจเรื่องนี้. 2 ด้านโครงสร้างของความเป็นจริงเราทุกคนทำงานภายในองค์กรหรือโครงสร้างที่อยู่ห่างไกลจากการเป็นที่สมบูรณ์แบบ แต่ทางกฎหมายที่พวกเขาอาจจะ โครงสร้าง แต่ดีขึ้นพวกเขาอาจจะสามารถเป็นอุปสรรคสำหรับการที่ดีของชุมชนและเพื่อประโยชน์ของประชาชนเช่นในช่วงที่ดีร่วมกัน เรามีทางเลือกน้อย แต่ยอมรับที่จะทำงานในพวกเขาแม้ว่าพวกเขาอาจจะสิ้นเปลืองมากหรือไม่เป็นธรรม ขณะที่ทำงานในพวกเราสามารถนำจิตวิญญาณของการปฏิรูปและให้ความช่วยเหลือผู้ที่พยายามที่จะทำเช่นเดียวกัน หากต่อต้านโครงสร้างที่เราทำงานในเราอาจจะป้องกันไม่ให้คนอื่น ๆ จากการทำงานเริ่มต้นวิกฤตซึ่งมีค่าใช้จ่ายให้กับทุกคน ที่สามารถเป็นสิ่งที่ต้องทำ (ตามที่ dissidents กล้าหาญทำ) แต่ตอนนี้เป็นที่ยอมรับเฉพาะเมื่อโครงสร้างไม่สามารถปฏิรูปซึ่งเป็นกรณีในระบอบการปกครองเผด็จการ. 3 ทั้งสองระดับอยู่ห่างไกลจากบัญชีสำหรับทุกด้านของความเป็นจริง หนึ่งในสามที่เกี่ยวข้องกับคุณภาพของพฤติกรรมส่วนบุคคล พวกเราในการตัดสินใจที่เราพิจารณาการอุปถัมภ์หรือทำลายความไว้วางใจซึ่งกันและกันระหว่างคน? ไว้วางใจซึ่งกันและกันเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับทุกความเสี่ยงและความเสี่ยงเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับความคืบหน้า มีสารทดแทนที่ไม่ดีเพียงมากที่จะไว้วางใจซึ่งกันและกันถ้า collegues หรือคู่ค้าของฉันไม่ไว้ใจฉันฉันต้องบังคับหรือซื้อความร่วมมือของพวกเขา totalitarians และ maffiosi ทำแค่นั้น ผลที่ได้คือไม่เหมือนกัน ไว้วางใจซึ่งกันและกันมีมูลค่าสูงในทุกวัฒนธรรมโบราณหรือที่ผ่านมา มันมีมันเป็นคุณค่าสากล. 4 แต่มี ia ด้านที่สี่ที่ตัดสินใจสามารถและควรพิจารณาอย่างชัดเจนก่อนที่จะทำให้จิตใจของเขาหรือเธอ: สามประเภทของแรงจูงใจสามารถมีส่วนร่วมในการตัดสินใจใด ๆ ตอบแทนส่วนบุคคล (ในแง่ของเงินอำนาจชื่อเสียงความสุข), สถาบัน วัตถุประสงค์ (สถาบันการศึกษาคือกลุ่มเราทำงานให้กับ: Governement, บริษัท , องค์กรพัฒนาเอกชน ฯลฯ ) และสุดท้ายดีหรือไม่ดีที่คนใดอาจพบเป็นผลมาจากการตัดสินใจ สามแรงจูงใจ: ส่วนบุคคลสถาบันและเพื่อที่จะบอกว่า altrusitic) มีความถูกต้องตามกฎหมายทุกอย่างสมบูรณ์แบบ. นี่คือการค้นพบที่สำคัญที่สุดที่สามารถทำได้: หนึ่งในสามของแรงจูงใจมักจะรู้ตัวหรือไม่รู้ตัวโดดเด่นและเมื่อเรามีปัญหาในการ แก้หรืองานที่จะดำเนินการตัดสินใจของเราอาจจะแตกต่างกันมากขึ้นอยู่กับที่หนึ่งแรงจูงใจที่แข็งแกร่งของเราคือ เป็นครั้งแรกที่ทั้งสามด้านของความเป็นจริงทั้งหมดที่สำคัญ แต่เป้าหมายสูงสุดของเราถึงแม้ว่ามันจะยังคงไม่ได้สติกำหนดทางเลือกที่เราจะทำให้. exemple ว่าโลกทางการเงินพร้อมที่จะเข้าใจเป็นกรณีของการกู้ยืมเงินที่สำคัญของธนาคารทั่วโลก ($ 500 เมตร ) เพื่อบราซิลเพื่อผลิตเครื่องดื่มแอลกอฮอล์จากอ้อยและน้ำตาลทรายและใช้ในการทดแทนสำหรับน้ำมันที่นำเข้า เงินกู้ครั้งแรกที่ถูกสร้างขึ้นในปี 1982 และมันช่วยให้ความสมดุลของการชำระเงิน แต่มันยังก่อให้เกิด 30 000 ครอบครัวที่จะถอนรากถอนโคนและ (ทั้งๆที่มีค่าตอบแทนที่ยุติธรรมในแง่ของเงิน) ที่จะกลายเป็น errants ในประเทศ: หนึ่งยกเว้นไม่มี คนที่รวยมากอย่างแน่นอนสามารถซื้อที่ดินทางการเกษตรในบราซิล เงินกู้พิเศษต่อไปจะต้องทำโดยธนาคารเพื่อช่วยให้ Governement ในการพัฒนามุมที่ห่างไกลมากของประเทศที่เชิงเขาของเทือกเขาแอนดีใกล้เปรูเพื่อให้คนเหล่านี้จะชำระ คำถามก็คือควรเงินกู้ที่สองจะทำ? สมมติว่าเพื่อประโยชน์ในการอำนวยความสะดวกว่าการตัดสินใจที่จะทำโดยบุคคลในธนาคารสามการตัดสินใจที่เป็นไปได้สามารถทำ: ¸ถ้าบุคคลนี้เป็นแรงบันดาลใจส่วนใหญ่โดย carreer ของตัวเองในสถาบันการศึกษา เขาจะเสนอว่าเงินกู้ที่ต้องทำและเขาจะทำดีที่สุดของเขาเพื่อลดปัญหาสังคม นำการดำเนินการปล่อยสินเชื่อใหม่ที่สำคัญนำเครื่องหมายดีแม้ธนาคารโลก. ¸หากบุคคลเป็นแรงบันดาลใจส่วนใหญ่โดยผลประโยชน์ของธนาคารเขาจะเสนอว่าเงินกู้ที่จะทำตามเงื่อนไขที่ได้รับการออกแบบเพื่อที่จะเปลี่ยนออกไปบราซิล Governement ความเสี่ยงของ ปฏิกิริยาสื่อที่ไม่พึงประสงค์ใด ๆ เกี่ยวกับปัญหาสังคม ข้าราชการที่ดีรู้วิธีการร่างเงื่อนไขดังกล่าว. ¸หากบุคคลเป็นแรงบันดาลใจส่วนใหญ่โดยผู้ชายและผู้หญิงบราซิลสนใจเขาจะทำอย่างเต็มที่ที่จะหาทางออกที่ดีในการแก้ปัญหาช่วย Brasilians ทั้งหมด แต่ไม่ได้อยู่ที่ค่าใช้จ่ายของ กลุ่มคนที่ เขาจะขุดลึกเข้าไปในปัญหาสำหรับบราซิลซึ่งไม่ได้ในการผลิต "น้ำมันสีเขียว" แต่ในการพัฒนาทรัพยากรน้ำมันในประเทศที่มีค่าใช้จ่ายในการแข่งขัน. ทางออกที่ดีคือการที่พบ: ถอดผูกขาดที่จะป้องกันไม่ Petrobras, บริษัท น้ำมันแห่งชาติ ได้รับอนุญาตให้ บริษัท ต่างประเทศ toTake มีส่วนร่วมในการตรวจสอบข้อเท็จจริง หลังจากการตัดสินใจทางการเมืองที่สำคัญและการเปลี่ยนแปลงในกฎหมาย, Petrobras ยอมรับคู่ค้าต่างประเทศที่เข้ามา 100% ของความเสี่ยงกับ 50% ของสิทธิโปรดักชั่นและได้รับอนุญาตให้ทำงานการดำเนินงานทั้งในขั้นตอนการสำรวจและผลิต เริ่มสำรวจในต่างประเทศและจำนวนมากของน้ำมันและก๊าซที่ถูกค้นพบในราคาที่ดีกว่าใด ๆ "น้ำมันสีเขียว" และโดยไม่ต้องส่งนับ thousnds ของครอบครัวเพิ่มเติมบนถนน. สามโซลูชั่นที่ถูกต้องอย่างมืออาชีพ แต่เพียงคนเดียวที่มีความโดดเด่น . มันต้องใช้เวลามากของความกล้าหาญและความมุ่งมั่นที่จะปฏิเสธการกู้เงินและจะโน้มน้าวให้เจ้าหน้าที่ของบราซิลที่จะย้ายเข้าไปอยู่ในอีกทิศทางหนึ่ง. สิ่งที่เจ้าหน้าที่สินเชื่อได้ในกรณีที่สามคือให้ความสนใจกับผู้ที่จะได้รับความเสียหายจากการตัดสินใจของเขา แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้มีเฉพาะน้ำหนักในปัญหา คำถามที่เขาถามตัวเองก่อนที่จะตัดสินใจคือ: "ฉันพิจารณาคนอื่น ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่จะต้องทนทุกข์ทรมานจากการตัดสินใจของฉันและที่ไม่สามารถปกป้องตัวเองและทำร้ายฉันเป็นเครื่องมือเพื่อวัตถุประสงค์ของตัวเองหรือเป็นบุคคลที่พวกเขา (อย่างใดอย่างหนึ่งอาจจะบอก" ลึกลับ ") ที่ฉันไม่จำเป็นต้องทำความเข้าใจ แต่ที่ผมเคารพ?" อื่น ๆ ในเวลาสั้น ๆ : "เป็นอีกเครื่องมือหรือลึกลับ?" ไม่มีทางเลือกที่สามคือเมื่อเราขุดลงไปในปัญหาที่แท้จริง ปัญหาคือว่าเราไม่ค่อยมองไปที่ผลกระทบของสิ่งที่เราทำเกินวงกลมแคบ ๆ ของผู้ที่สามารถช่วยให้เราหรือยิงกลับมาที่เรา. พิจารณาที่คนอื่น ๆ ไม่ได้เป็น "เครื่องมือ" แต่เป็น "ความลึกลับที่ผมเคารพ" หมายถึง "ความห่วงใย สำหรับคน "เพราะพวกเขาเป็นคน มันเป็นทัศนคติของความไม่เห็นแก่ตัวซึ่งไม่จำเป็นต้องนำไปสู่ ​​"การตัดสินใจนุ่ม" แต่จะ "ตัดสินใจอื่น ๆ ." การดูแลคนนี้หรือกังวลสำหรับคนที่เป็นในทางปฏิบัติและง่ายต่อการทำความเข้าใจวิธีการที่จะมีจุดมุ่งหมายที่













































การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
แนวคิดที่ดีร่วมกันได้ถูกกำหนดแน่นอน คนดีไม่ได้ถือเอากับประโยชน์สาธารณะ นั่นเอง แนวคิดที่พร่ามัวบางครั้งแทงโดยรัฐบาลหรือหน่วยงานของรัฐในการสนับสนุนของความทะเยอทะยานของตนเอง สถาบัน มันไม่ตรงกันให้กับตลาด อย่างแทงโดยสถาบันเอกชนเพื่อวัตถุประสงค์ที่คล้ายกันหรือไม่ก็กับของนักเศรษฐศาสตร์ที่เหมาะสมที่จอห์นการสูญเสีย ( และทุกข์ ? ) ถูกยกเลิกโดยทำให้ปีเตอร์ : บุคคลไม่นับ เพียง รวมมีความหมาย อย่างไรก็ตาม ทั้งของบุคคลและของชุมชนเป็นสำคัญ

มุ่งเน้นเฉพาะในส่วนที่ดีของชุมชน โดยไม่เคารพที่ดีของแต่ละบุคคลเป็น recipee สำหรับเผด็จการเผด็จการ เช่น ผู้ที่ยังคงมีอยู่ในวันนี้ ต้นแบบของโซเวียตซึ่งเป็นระบบของรัฐบาล องจีนเป็นจีนฉลาดมากกว่ารัสเซีย ?องดูเหมือนจะประสบความสำเร็จในการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศ ในขณะที่เก็บฝาแน่นมากใน dissidents ที่มีเงินมหาศาลจากทั่วโลกรวมทั้งกรุงไทเป สหรัฐ และยุโรป

ในด้านอื่น ๆ การขาดรวมของความสนใจเพื่อประโยชน์ของชุมชน ออกที่ดีของแต่ละบุคคลเป็นปัจจัย เด่น นำไปสู่ภัยพิบัติหนึ่งประเภทหรืออื่น : วิกฤตหนี้ทั่วโลกการปฏิวัติที่นี่หรือมี ทุกประเภทของเหตุการณ์ unpredicted สำคัญเกิดขึ้นท่ามกลางสายตาประหลาดใจนักพยากรณ์ . ประวัติไม่สอดคล้องกับทฤษฎี ถ้าเพียงเพราะผู้ชายและผู้หญิงเกลียดการทำตัวเป็นโปรแกรมหุ่นยนต์ สมการที่ซับซ้อน - องไม่ได้ แต่อธิบายพฤติกรรมของมนุษย์แต่ละคน แม้แต่ใน บาง ขอบของข้อผิดพลาด ในความเห็นของผม พวกเขาจะไม่หนึ่งสามารถที่คล้ายกันกรณีที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมกลุ่มของมนุษย์ เศรษฐศาสตร์เป็นร่างกายที่ยอดเยี่ยม ความรู้ ไม่ได้เป็นวิทยาศาสตร์ที่แน่นอน การเรียนรู้ต้องสามารถตัดสินจากภายนอก ที่จะออกมาจากไม้เพื่อดูทั้งหมดของมัน นายรู้เมื่อมือของเขากลายเป็นไม่เหมาะสม .

บางทีหนึ่งที่มีการกำหนดในแนวคิดเดียวหนึ่งที่ดีของชุมชนเข้าด้วยกัน ด้วยความดีของแต่ละสมาชิกของ : นี้คือคำจำกัดความที่ดีที่สุดของคนดี นี้ดูเหมือนว่าการประนีประนอมราคาถูก ในความเป็นจริงมันเป็นแนวคิดที่ลึกซึ้ง cially ESP ) ถ้าเราเชื่อว่า มนุษย์แต่ละบุคคล เป็นทั้งเอกลักษณ์และยังเป็นสมาชิกของชุมชนมนุษย์

มันเป็นแนวคิดที่มีประโยชน์มากวันเพื่อความคืบหน้าวันหรือ decsion ทำให้ เราเป็นใคร สามารถเปรียบเทียบกับของเราย้ายไปข้างหน้าบนถนนแคบๆ ระหว่างสองร่องลึกในวันหมอก : หนึ่งที่ดีของชุมชนคือเด่น : นี้เป็นคูเผด็จการ ; อื่น ๆที่ดีของแต่ละคนเป็น โดยเฉพาะ , และนี้ คือ maffia คูคนดีเป็นเข็มทิศที่เราต้องการเพื่อความก้าวหน้า ( จากการตัดสินใจไป ) โดยไม่ตกเหมือนกันทิ้ง

ใช้แนวคิดที่ดีร่วมกันในวันการตัดสินใจเป็นอีกเรื่องหนึ่ง หลายคนได้พยายามที่จะหาสูตรที่ไม่มีความสำเร็จมาก โชคดีที่และนี้อาจจะใหม่ไม่ต้องประกบความหมายแม่นกว่าของทั่วไปดีก่อนที่จะหาเกณฑ์เพียงพอสำหรับวันเพื่อการตัดสินใจวัน เป็นวิธีที่ค่อนข้างง่ายที่เสนอ ยอมรับโดยทุกคนรวมทั้งความรู้น้อย แต่ที่สำคัญสำหรับผู้ตัดสินใจสูงสุดเช่นกัน



ซับซ้อนสถานการณ์ทุกสถานการณ์ซับซ้อนมีข้อยกเว้นน้อยมาก ) และควรพิจารณาจากทั้งสี่ด้าน ที่แตกต่างกัน นี้จะมีคุณค่าโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ก่อนการตัดสินใจ ทั้งสี่ด้าน :

1 ได้ หรือ เชิงปริมาณด้านของความเป็นจริง : " ด้านล่างบรรทัด " แนวทาง เสมอต้องการและชอบธรรม แต่ไม่เพียงพอ คำถามคือ :ซึ่งการตัดสินใจจะให้ฉัน ( หรือสถาบันข้ารับใช้ ) ให้เกิดประโยชน์สูงสุด ในแง่ปริมาณ ? ทุกคนเข้าใจนี้

2 ด้านโครงสร้างของความเป็นจริง : เราทุกคนที่ทำงานภายในองค์กร หรือโครงสร้างที่อยู่ไกลจากที่สมบูรณ์แบบ แต่กฎหมายที่พวกเขาอาจจะ ปรับปรุงโครงสร้าง แต่พวกเขาอาจจะสามารถ อุปสรรค เพื่อประโยชน์ของชุมชน และเพื่อประโยชน์ของบุคคล เช่นสำหรับคนดี เรามีทางเลือกน้อย แต่ยอมรับที่จะทำงานในพวกเขา แม้ว่าพวกเขาอาจจะสิ้นเปลืองมากหรือไม่ยุติธรรม ในขณะที่ทำงานในนั้น เราสามารถนำวิญญาณของการปฏิรูป และช่วยเหลือ ผู้ที่ลองทำแบบเดียวกัน ถ้าต่อต้านโครงสร้าง เราทำงาน เราอาจป้องกันไม่ให้คนอื่น ๆจากการทำงาน เริ่มวิกฤต ซึ่งมีต้นทุนให้กับทุกคนที่สามารถเป็นสิ่งที่ต้องทำ ( เป็น dissidents กล้าหาญทำ ) แต่นี้เป็นที่ยอมรับเท่านั้น เมื่อโครงสร้างไม่สามารถปฏิรูป ซึ่งเป็นกรณีที่ใน regimes totalitarian

3 เหล่านี้สองระดับจะไกลจากบัญชีสำหรับทุกด้านของความเป็นจริง หนึ่งในสามที่เกี่ยวข้องกับคุณภาพของพฤติกรรมส่วนบุคคล เราในการตัดสินใจเราคิด การ ส่งเสริม หรือทำลายความไว้วางใจซึ่งกันและกันระหว่างคนความไว้วางใจซึ่งกันและกันเป็นสิ่งจำเป็นทุกที่สำหรับความเสี่ยงและความเสี่ยงเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับความคืบหน้า มีเพียงมาก แทนความไว้วางใจซึ่งกันและกัน : ถ้าผมให้เพื่อน หรือคู่ค้า ไม่ เชื่อใจฉัน ฉันต้องบังคับซื้อหรือความร่วมมือของพวกเขา การ totalitarians และ maffiosi ทำเพียงแค่ว่า ผลที่ได้คือไม่เหมือนเดิม ความไว้ใจซึ่งกันและกัน มีคุณค่าสูงในวัฒนธรรมโบราณ หรือล่าสุด มันมีมันเป็นค่าสากล

4 . แต่มี IA ข้างสี่ว่าผู้ตัดสินใจสามารถและควรพิจารณาให้ชัดเจนก่อนตัดสินใจของเขาหรือเธอ : สามประเภทของแรงจูงใจที่สามารถมีส่วนร่วมในการตัดสินใจใด ๆ : รางวัลส่วนตัว ( ในแง่ของเงิน อำนาจ ชื่อเสียง ความสุข ) วัตถุประสงค์ของสถาบัน ( สถาบันคือ กลุ่มเราทำงาน : รัฐบาล , บริษัท , NGO , ฯลฯ ) ,และท้ายสุด ดี หรือ เลว ๆ คน อาจ จะ ประสบการณ์ เป็นผลของการตัดสินใจ 3 แรงจูงใจ : ส่วนบุคคล , สถาบันและเพื่อที่จะพูด altrusitic ) มีทั้งหมดสมบูรณ์ถูกต้องตามกฎหมาย .



นี่เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด การค้นหาสามารถทำหนึ่งในสามของแรงจูงใจเป็นปกติ จะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ เด่น และ เมื่อเรามีปัญหาให้แก้ หรือ งานแสดงการตัดสินใจของเราอาจจะแตกต่างกันขึ้นอยู่กับที่แข็งแกร่งของเราแรงจูงใจคือ สามด้านของความเป็นจริงเป็นสำคัญ แต่เป้าหมายสูงสุดของเรา แม้ว่ามันยังคงไม่ได้สติ กำหนดทางเลือกที่เราทำให้

เป็นอย่างที่โลกการเงินพร้อมที่จะเข้าใจว่าเป็นกรณีของธนาคารรายใหญ่ของโลกเงินกู้ ( $ 500 ) , บราซิล ,เพื่อผลิตแอลกอฮอล์จากอ้อย และอ้อย และใช้ทดแทนน้ำมันนำเข้า กู้แรกถูกสร้างขึ้นในปี 1982 , และมันช่วยดุลการชําระเงิน แต่มันยังทำให้ 30 000 ครอบครัวจะต้องถอนรากถอนโคน ( ทั้งๆที่มีการชดเชยที่ยุติธรรมในแง่ของเงิน ) เป็น errants ในประเทศ : ไม่มีใครนอกจากคนร่ำรวยแน่นอนสามารถซื้อที่ดินในบราซิลเงินกู้พิเศษเพิ่มเติมได้ โดยธนาคารเพื่อช่วยเหลือรัฐบาลในการพัฒนามุมไกลของประเทศ ที่เชิงเขาของเปรู Andes ใกล้เพื่อให้คนเหล่านี้เพื่อให้ คำถามคือ : ควรกู้สองจะทำ ?

ถ้าเห็นแก่ความสะดวกสบายว่า การตัดสินใจทำโดยบุคคลในธนาคารสามตัดสินใจที่เป็นไปได้สามารถทำ

¸ถ้าบุคคลนี้เป็นแรงบันดาลใจส่วนใหญ่โดยอาชีพของเขาเองในหน่วยงาน เขาจะเสนอเงินกู้ให้ และเขาจะทำของเขาที่ดีที่สุดเพื่อลดปัญหาทางสังคม นำการดำเนินงานสินเชื่อใหม่หลักนำคะแนนดี แม้แต่ธนาคารโลก

¸ถ้าบุคคลถูกกระตุ้นโดยส่วนใหญ่ของธนาคารสนใจเขาจะเสนอเงินกู้ให้กับเงื่อนไขที่ออกแบบมาเพื่อเปลี่ยนไป brasilian รัฐบาลความเสี่ยงของปฏิกิริยาจากสื่อเกี่ยวกับปัญหาทางสังคม ข้าราชการที่ดี รู้วิธีการร่างเงื่อนไขนั้น

¸ถ้าบุคคลถูกกระตุ้นโดยส่วนใหญ่ brasilian ผู้ชายและผู้หญิงสนใจ เขาจะทำอย่างเต็มที่เพื่อพบทางออกที่ดีในการแก้ปัญหาช่วย brasilians แต่ไม่ทั้งหมดที่ค่าใช้จ่ายของประชาชนกลุ่มหนึ่ง เขาจะขุดลึกเข้าไปในปัญหา สำหรับ บราซิล ซึ่งไม่มีการผลิต " น้ำมัน " สีเขียว แต่เพื่อพัฒนาน้ำมันทรัพยากรท้องถิ่นในราคาที่แข่งขัน .

ทางออกที่ดีพบ : ขจัดการผูกขาดที่ทำให้เปโตรบราส บริษัทน้ำมันแห่งชาติ อนุญาตให้ บริษัท ต่างประเทศที่ totake มีส่วนร่วมในการสำรวจหลังจากการตัดสินใจทางการเมืองที่อ่อนไหว และการเปลี่ยนแปลงในกฎหมาย , Petrobras ยอมรับคู่ค้าต่างประเทศที่เอา 100% ของความเสี่ยงกับ 50% ของการผลิต และได้รับอนุญาตให้ใช้สิทธิ การดำเนินงานทั้งในการสำรวจและผลิต ขั้นตอนการสำรวจเริ่มต้น offshore และมากของน้ำมันและก๊าซที่ถูกค้นพบที่ต้นทุนมากดีกว่าใด ๆ " น้ำมันเขียว " และโดยไม่ต้องส่งนับ thousnds ครอบครัวเพิ่มเติมบนถนน

สามโซลูชั่นที่ถูกต้องอย่างมืออาชีพ แต่เป็นเพียงเป็นที่โดดเด่น มันต้องใช้ความกล้าหาญอย่างมาก และมุ่งมั่นที่จะปฏิเสธการเงินกู้และเพื่อให้ brasilian เจ้าหน้าที่ย้ายในทิศทางอื่น .



สิ่งที่เจ้าหน้าที่สินเชื่อได้ใน 3 กรณี คือ ใส่ใจกับคนที่จะประสบความเสียหายจากการตัดสินใจของเขา แม้ว่าพวกเขาจะไม่เฉพาะหนักในปัญหา คำถามที่เขาถามตัวเองก่อนตัดสินใจคือ : " ฉันคิดว่าคนอื่น ๆโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่ประสบจากการตัดสินใจของผม และที่ไม่สามารถปกป้องตัวเอง และทำร้ายฉัน เป็นเครื่องมือเพื่อวัตถุประสงค์ของตัวเอง หรือเป็นคน ( หนึ่งสามารถพูดได้ว่า " ความลึกลับ " ) ที่ผมไม่ได้เข้าใจ แต่ที่ฉันเคารพ ? สั้นมาก : " เป็นอีกเครื่องดนตรี หรือลึกลับ ? ไม่มีตัวเลือกที่สาม เมื่อเราขุดเข้าไปในปัญหาที่แท้จริงปัญหาคือว่าเราไม่ค่อยดูที่ผลของสิ่งที่เราทำเกินวงแคบของคนที่สามารถช่วยเราได้ หรือไฟกลับมาเรา

พิจารณาบุคคลอื่นไม่ เป็น " เครื่องมือ " แต่เป็น " ปริศนาที่ผมเคารพ " หมายถึง " การดูแลคน " เพราะพวกเขาเป็นคน มันเป็นทัศนคติของชนิดที่ไม่ทำให้ต้อง " ตัดสินใจ " เบาแต่ " การตัดสินใจอื่น ๆ นี้ การดูแลประชาชน หรือปัญหากับประชาชน เป็นประโยชน์และง่ายต่อการเข้าใจ ต้องมุ่งมั่นที่
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: