The ubiquity of anthropogenic debri

The ubiquity of anthropogenic debris in hundreds of species of wildlife and the toxicity of chemicals associated with it has begun to raise concerns regarding the presence of anthropogenic debris in seafood. We assessed the presence of anthropogenic debris in fishes and shellfish on sale for human consumption. We sampled from markets in Makassar, Indonesia, and from California, USA. All fish and shellfish were identified to species where possible. Anthropogenic debris was extracted from the digestive tracts of fish and whole shellfish using a 10% KOH solution and quantified under a dissecting microscope. In Indonesia, anthropogenic debris was found in 28% of individual fish and in 55% of all species. Similarly, in the USA, anthropogenic debris was found in 25% of individual fish and in 67% of all species. Anthropogenic debris was also found in 33% of individual shellfish sampled. All of the anthropogenic debris recovered from fish in Indonesia was plastic, whereas anthropogenic debris recovered from fish in the USA was primarily fibers. Variations in debris types likely reflect different sources and waste management strategies between countries. We report some of the first findings of plastic debris in fishes directly sold for human consumption raising concerns regarding human health.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แพร่ของเศษมาของมนุษย์ในหลายร้อยสายพันธุ์ของสัตว์ป่าและความเป็นพิษของสารเคมีที่เกี่ยวข้องกับมันได้เริ่มกังวลเกี่ยวกับการปรากฏตัวของเศษมาของมนุษย์ในทะเล เราประเมินการปรากฏตัวของมาของมนุษย์เศษปลาและหอยขายสำหรับมนุษย์บริโภค เราเก็บตัวอย่าง จากตลาดในมาคาสซาร์ อินโดนีเซีย และ จาก แคลิฟอร์เนีย ประเทศสหรัฐอเมริกา ปลาและหอยทั้งหมดมีระบุในพันธุ์ที่เป็นไปได้ สกัดจากสถานย่อยอาหารของปลาและหอยทั้งใช้โซลูชันเกาะ 10% และวัดภายใต้กล้องจุลทรรศน์ dissecting เศษมาของมนุษย์ ในอินโดนีเซีย เศษมาของมนุษย์ก็พบว่า 28% ของปลาแต่ละตัว และ 55% ของทุกสายพันธุ์ ในทำนองเดียวกัน ในสหรัฐอเมริกา เศษมาของมนุษย์พบ 25% ของปลาแต่ละตัว และ 67% ของทุกสายพันธุ์ นอกจากนี้ยังพบเศษมาของมนุษย์ใน 33% ของหอยแต่ละตัวอย่าง เศษมาของมนุษย์ที่กู้คืนจากปลาในอินโดนีเซียทั้งหมดเป็นพลาสติก ในขณะที่การมาของมนุษย์เศษหายจากปลาในสหรัฐอเมริกาคือ เส้นใยเป็นหลัก รูปแบบประเภทเศษมักสะท้อนให้เห็นถึงแหล่งที่มาต่าง ๆ และเสียกลยุทธ์การจัดการระหว่างประเทศ เรารายงานบางส่วนของการค้นพบครั้งแรกของเศษพลาสติกในปลาที่ขายโดยตรงสำหรับมนุษย์บริโภคกังวลเกี่ยวกับสุขภาพของมนุษย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การแพร่หลายของเศษมนุษย์ในหลายร้อยสายพันธุ์ของสัตว์ป่าและความเป็นพิษของสารเคมีที่เกี่ยวข้องกับมันได้เริ่มที่จะเพิ่มความกังวลเกี่ยวกับการปรากฏตัวของเศษมนุษย์ในอาหารทะเล เราประเมินการปรากฏตัวของเศษมนุษย์ในปลาและหอยในการขายสำหรับการบริโภคของมนุษย์ เราตัวอย่างจากตลาดในมาคาสซาร์อินโดนีเซียและจาก California, USA ปลาและหอยทั้งหมดถูกระบุสายพันธุ์ที่เป็นไปได้ เศษมนุษย์ถูกสกัดจากทางเดินอาหารของปลาและหอยทั้งใช้วิธีการแก้ปัญหา KOH 10% และปริมาณภายใต้กล้องจุลทรรศน์ ในประเทศอินโดนีเซียเศษมนุษย์พบว่าใน 28% ของปลาแต่ละบุคคลและ 55% ของทุกสายพันธุ์ ในทำนองเดียวกันในประเทศสหรัฐอเมริกา, เศษมนุษย์พบว่าใน 25% ของปลาแต่ละบุคคลและใน 67% ของทุกสายพันธุ์ เศษซากของมนุษย์นอกจากนี้ยังพบว่าใน 33% ของหอยแต่ละตัวอย่าง ทั้งหมดของเศษมนุษย์หายจากปลาในอินโดนีเซียเป็นพลาสติกเศษในขณะที่มนุษย์หายจากปลาในประเทศสหรัฐอเมริกาเป็นหลักเส้นใย รูปแบบในประเภทเศษน่าจะสะท้อนให้เห็นถึงแหล่งที่มาที่แตกต่างกันและกลยุทธ์การจัดการของเสียระหว่างประเทศ เรารายงานบางส่วนของการค้นพบครั้งแรกของเศษพลาสติกในปลาขายโดยตรงสำหรับความกังวลเพิ่มการบริโภคของมนุษย์เกี่ยวกับสุขภาพของมนุษย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความแพร่หลายของ anthropogenic debris ในร้อยชนิดของสัตว์ป่า และความเป็นพิษของสารเคมีที่เกี่ยวข้องกับมันได้เริ่มที่จะเพิ่มความกังวลเกี่ยวกับสถานะของมนุษย์ เศษ ในอาหารทะเล เราประเมินสถานะของมนุษย์ เศษปลาและหอยขายเพื่อการบริโภคของมนุษย์ เรานำมาจากตลาดใน Makassar , อินโดนีเซีย จากแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา ทั้งปลาและหอยที่ถูกระบุชนิดที่เป็นไปได้ มนุษย์เศษที่สกัดจากทางเดินอาหารการย่อยอาหารของปลาและหอยโดยใช้ 10% เกาะโซลูชั่นและ quantified ภายใต้ผ่ากล้องจุลทรรศน์ ในอินโดนีเซีย มนุษย์เศษพบ 28% ของปลาแต่ละตัว และในปี 55 % ของทุกชนิด ในทำนองเดียวกัน ในสหรัฐอเมริกา ถูกพบในมนุษย์เศษ 25% ของปลาแต่ละตัว และใน 67 % ของทั้งหมดชนิด มนุษย์เศษพบ 33 % ของแต่ละตัวอย่างหอย . ทั้งหมดเศษซากมนุษย์หายจากปลาในอินโดนีเซีย เป็นพลาสติก ส่วนเศษมนุษย์หายจากปลาในสหรัฐอเมริกาเป็นเส้นใย การเปลี่ยนแปลงในประเภทเศษอาจสะท้อนให้เห็นถึงแหล่งข้อมูลที่แตกต่างกันและของเสียการจัดการกลยุทธ์ระหว่างประเทศ เรารายงานบางส่วนของการค้นพบครั้งแรกของเศษพลาสติกในปลาโดยตรงขายเพื่อการบริโภคของมนุษย์เพิ่มความกังวลเกี่ยวกับสุขภาพของมนุษย์