A 7-points curd. For a curd to have

A 7-points curd. For a curd to have that score, it was being perfect. It was to the point that he thought if it was possible to make something beyond that. Jo Minjoon looked at the clock with a confident face. 50 minutes. There were still 1 hour and 10 minutes left. And, what he had to do right now, was to rest for an hour. Because he could finish his dish in 20 minutes and still have spare time. Looking at Jo Minjoon being still, the judges approached him.

“Minjoon. Why are you standing still?”
“Because I have to wait for 50 minutes.”

He said it bluntly. Emily asked with a perplexed voice.

“Do you mean that you have nothing to do for 50 minutes?”
“Yes. Oh, but just because of that, it doesn’t mean that I could have chose the one hour time.”
“……..I understand that. But are you really planning to rest for 50 minutes?”
“I think that it’s not only me doing that.”

Jo Minjoon said that while slightly glancing at his surroundings. It was just as he had said. Even Sasha had spare time because she was waiting for the bread to ferment. Alan let out a sigh.

“It seems like there isn’t going to be any funny scenes.”
“We don’t know. Maybe Martin will get to know the aesthetics of slowness.”

Emily shrugged her shoulders. Joseph didn’t say anything and looked down at his sudachi curd, and lifted a small spoon of it.

“The flavor of the curd, can I try it?”
“Of course.”

There was no need to evaluate. The sudachi curd he made right now was of a better quality than those he had previously made. Of course, the cooking score was the same 7 points as now, but even the particles of this curd were beautiful. It was quite well poached.

Joseph ate a bite and then, closed his eyes and savoured it. And after that he put a soft smile.

“I will be expecting it.”

Alan and Emily took out their spoons with faces that wanted to eat it. Jo Minjoon just served the curd in front of them without saying anything. And after they ate it, they were putting the same face as Joseph. Alan’s corner of his mouth raised.

“I remember that Dave spent a few months to make the sudachi magnificently. You stole those months in just a moment.”
“Because cooking is everyone’s.”

Jo Minjoon said that and smiled brightly. Alan looked at him with a face you couldn’t know what he was thinking. He seemed to want to say something, but turned back. Jo Minjoon glanced slightly at his surrounding. The situation for those who chose the two hours was different. In the case of Joanne she seemed to be busy because she was making chocolate cream to put in the cheesecake, but just as the judges had said, Sasha was just waiting for the bread to ferment.

But the one who who had the most leisure was Jo Minjoon. He didn’t really have anything to do. Although he had to roast the cashew nuts and parboil the celery before the jelly got hard, it was better the later he did it.

The time passed slowly, but without rest. The ones who chose the one hour time also started cooking, and Sasha too put her dough in the oven and started the finishing steps.

Jo Minjoon started to move only when there were ten minutes left. He quickly roasted the cashew nuts in the frying pan, and parboiled the celery. And he put the peeled pear in sugar water and simmered it. There was no need to put it for long. When the sweet flavor of the pear seemed to mix with the sugar sufficiently, that was the time when it suited well with the other ingredients.

And after that, there wasn’t even 5 minutes left. However Jo Minjoon didn’t hurry. Because if he did the finishing touch, he would finish. He went to the freezer and brought the jelly. A transparent and yellow jelly wriggled like pudding.

And the cooking score was 7. When he slightly ate the end parts of it, the jelly was tough but not enough to exhaust your mandible and at the same time had a soft texture.

A smile naturally formed in Jo Minjoon’s mouth. Perhaps, it could become the best dessert he had ever made.

To remove the deducting points while copying a recipe, naturally, there couldn’t be flaws in the process of poaching or freezing. And although he had a time limit today, he had concentrated more than ever and cooked without mistakes. Perhaps, perhaps.

‘Perhaps the same flavor I ate there could appear.’

Jo Minjoon’s eyes were filled with desire. He still couldn’t forget the emotions he got when he made the 8 points risotto. Just as the customers eat your food deliciously, making a high quality dish was also a happy thing.

Jo Minjoon put the sudachi curd on a plate with a round and concave center. And he also put the round jelly on top of that. He placed the celery in a snake like shape after slicing it in half, he grounded the cashew nuts and put it on top and then placed the simmered pears and nastrium. And it was at that moment.
Jo Minjoon put the sudachi curd on a plate with only its center round and concave.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เต้าหู้จุด 7 สำหรับเต้าหู้มีที่คะแนน ถูกเหมาะ ถึงจุดที่เขาคิดว่า ถ้า มันสามารถทำสิ่งที่เกินกว่าที่กำหนด ได้ Jo Minjoon มองไปที่นาฬิกา ด้วยใบหน้ามั่นใจ 50 นาที มีถูกทิ้งยัง 1 ชั่วโมง 10 นาที และ สิ่งที่เขาต้องทำได้ทันที ส่วนที่ เหลือสำหรับชั่วโมง เพราะเขาเสร็จ เขาจานใน 20 นาที และยัง มีเวลาว่าง มองที่ Jo Minjoon ยังคงถูก ผู้พิพากษาเข้าหาเขา"Minjoon ทำไมคุณยืนยัง""เพราะฉันจะต้องรอเวลา 50 นาที"เขากล่าวว่า มันโผงผาง เอมิลี่ถาม ด้วยเสียงงง"คุณหมายความ ว่า คุณมีอะไรที่ต้องทำสำหรับ 50 นาที""ใช่ โอ้ แต่เพียง เพราะการที่ มันไม่ได้หมายความ ว่า สามารถมีเลือกเวลาหนึ่งชั่วโมงนี้ "“…….. ผมเข้าใจว่า แต่จริง ๆ เริ่มต้นการเดิน 50 นาที""ผมคิดว่า มันไม่เป็นเฉพาะฉันทำแบบนั้น"Minjoon โจ้กล่าวว่า ในขณะที่เล็กน้อยให้ดูที่สภาพแวดล้อมของเขา มันก็เหมือนว่าเขาได้กล่าวว่า ซาช่าแม้มีเวลาว่าง เพราะเธอกำลังรอขนมปังหมัก อลันให้ออกด้วย["มันดูเหมือนไม่มีจะเป็นฉากตลกใด ๆ ""เราไม่ทราบ มาร์ตินอาจจะรับรู้ความสวยงามของความช้า"เอมิลี่ยักไหล่ไหล่ของเธอ โจเซฟไม่ได้พูดอะไร และมองลงไปในเต้าหู้ของเขาซึ และยกช้อนเล็กของมัน"รสชาติของเต้าหู้ ฉันสามารถทดลองใช้มัน""อย่างแน่นอน"ก็ไม่จำเป็นต้องประเมิน ตอนนี้เต้าหู้ซึที่เขาทำถูกต้องเป็นที่มีคุณภาพดีกว่าที่เขาเคยทำ แน่นอน การทำอาหารให้คะแนน 7 แต้มเดียวเป็นตอนนี้ แต่แม้แต่อนุภาคของเต้าหู้นี้ได้สวยงาม มันถูกต้มค่อนข้างดีโจเซฟกินกัดแล้ว ปิดตาของเขา แล้วเสิร์ฟก็ และหลัง จากที่เขายิ้มให้นุ่ม"ฉันจะมาคอยรับมัน"อลันและเอมิลี่เอาออกช้อนด้วยใบหน้าที่อยากกินมัน Jo Minjoon เพียงอาหารเต้าหู้ไว้ด้านหน้าโดยไม่พูดอะไร และหลังจากที่พวกเขากินมัน พวกเขาถูกวางใบหน้าเดียวกันเป็นโจเซฟ มุมของ Alan ของปากยกนักว่า Dave ใช้เวลากี่เดือนให้ซึงดงาม คุณขโมยสองเดือนนั้นในอีกสักครู่""เพราะทำอาหารเป็นของทุกคน"Jo Minjoon กล่าว และยิ้มสดใส อลันมองไปที่เขากับใบหน้า คุณไม่ทราบสิ่งที่เขาคิดได้ เขาดูเหมือนจะ ต้องการพูดอะไรบางอย่าง แต่หันกลับมา Jo Minjoon glanced เล็กน้อยที่เขาล้อมรอบ สถานการณ์สำหรับผู้ที่เลือกสองชั่วโมงนี้ ในกรณีที่ Joanne เธอดูเหมือนจะวุ่นวาย เพราะเธอทำช็อกโกแลตครีมใส่ในชีสเค้ก แต่เช่นเดียวกับผู้พิพากษาได้กล่าว ซาช่าได้แค่รอขนมปังหมักแต่คนที่ที่มีบริการมากที่สุดคือ Jo Minjoon จริง ๆ เขาไม่มีอะไรที่จะทำ แม้ว่าเขาจะย่างถั่วมะม่วงหิมพานต์ และ parboil ขึ้นฉ่ายก่อนวุ้นได้ยาก ก็ดีภายหลังเขาได้เวลาผ่านไปช้า แต่ไม่ มีเหลือ คนที่เลือกเวลาหนึ่งชั่วโมงก็เริ่มทำอาหาร และซาช่าเกินไปใส่แป้งเธอในเตา และเริ่มขั้นตอนจบJo Minjoon เริ่มต้นการย้ายเมื่อมีซ้ายสิบนาทีเท่านั้น เขาหิมพานต์ในกระทะย่าง และขึ้นฉ่ายที่นึ่ง และเขาใส่ลูกแพร์ปอกเปลือกในน้ำน้ำตาล และต้มมัน ไม่จำเป็นต้องใส่นานมาก เมื่อรสหวานของลูกแพร์ดูเหมือนผสมกับน้ำตาลพอ นั่นคือเวลาเมื่อมันเหมาะกับส่วนผสมอื่น ๆและหลังจากนั้น มีไม่ได้แม้แต่นาทีที่เหลือ อย่างไรก็ตาม ไม่รีบ Jo Minjoon เนื่องจากหากให้สัมผัสได้ เขาจะเสร็จสิ้น เขาเดินไปที่ตู้แช่แข็ง และนำวุ้น วุ้นใส และสีเหลือง wriggled เช่นพุดดิ้งและการทำอาหารให้คะแนน 7 เมื่อเขากินส่วนปลายของมันเล็กน้อย วุ้นเหนียว แต่ไม่เพียงพอที่จะท่อไอเสียขาของคุณ และในเวลาเดียวกันมีเนื้อนุ่มรอยยิ้มเป็นธรรมชาติเกิดขึ้นในปาก Jo Minjoon บางที มันอาจกลายเป็นของหวานที่ดีที่สุดที่เขาเคยทำลบจุดหักขณะกำลังคัดลอกสูตร ธรรมชาติ ไม่มีข้อบกพร่องในกระบวนการแย่ง หรือแช่แข็ง และแม้ว่าเขาจำกัดเวลาวันนี้ เขาเข้มข้นมากขึ้นกว่าเดิม และสุกไม่ผิด บางที อาจเป็นได้'บางทีกินมีรสชาติเดียวกันอาจปรากฏขึ้น'Jo Minjoon ตาเต็มไป ด้วยความปรารถนา เขายังคงไม่สามารถลืมเขาได้เมื่อเขาทำรีซอตโต้ 8 จุดอารมณ์ เพียงเป็นลูกค้ากินอาหารของคุณอร่อย ทำจานคุณภาพก็ยังเป็นสิ่งที่มีความสุขJo Minjoon ใส่เต้าหู้ซึบนจานกับศูนย์กลม และเว้า และเขายังใส่วุ้นรอบที่ เขาวางขึ้นฉ่ายในงูชอบรูปร่างหลังจากหั่นครึ่ง เขาเหตุผลมะม่วงหิมพานต์ถั่ว และใส่ด้านบน และวางย่างแพร์และ nastrium และก็ในช่วงเวลานั้นJo Minjoon ใส่เต้าหู้ซึบนจานที่มีเพียงศูนย์กลม และเว้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

7 จุดเต้าหู้ สำหรับเต้าหู้จะมีคะแนนที่มันถูกที่สมบูรณ์แบบ มันเป็นจุดที่เขาคิดว่าถ้ามันเป็นไปได้ที่จะทำอะไรบางอย่างที่เหนือกว่า โจ Minjoon มองที่นาฬิกาที่มีใบหน้าที่มีความมั่นใจ 50 นาที ยังมีเวลาอีก 1 ชั่วโมงและ 10 นาทีที่เหลือ และสิ่งที่เขาจะทำตอนนี้คือการพักผ่อนเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมง เพราะเขาสามารถจบจานของเขาใน 20 นาทีและยังคงมีเวลาว่าง มองไปที่โจ Minjoon เป็นยังผู้พิพากษาเข้าหาเขา.

"Minjoon เหตุผลที่คุณจะยังคงยืนอยู่? "
" เพราะผมต้องรอ 50 นาที. "

เขาบอกว่ามันตรงไปตรงมา เอมิลี่ถามด้วยเสียงงง.

"คุณหมายความว่าคุณมีอะไรจะทำอย่างไรต่อ 50 นาที?"
"ใช่ โอ้ แต่เพียงเพราะการที่มันไม่ได้หมายความว่าฉันจะได้เลือกเวลาหนึ่งชั่วโมง. "
" ...... ..I เข้าใจว่า แต่จริงๆคุณวางแผนที่จะเหลือ 50 นาที? "
" ผมคิดว่ามันไม่เพียง แต่ผมทำอย่างนั้น. "

โจ Minjoon กล่าวว่าในขณะวินาศภัยเล็กน้อยในสภาพแวดล้อมของเขา มันเป็นเพียงแค่ในขณะที่เขาได้กล่าวว่า แม้ Sasha มีเวลาว่างเพราะเธอกำลังรอขนมปังในการหมัก อลันให้ออกถอนหายใจ.

"มันดูเหมือนว่ามีไม่ได้จะเป็นฉากที่ตลกใด ๆ ."
"เราไม่ทราบว่า บางทีมาร์ตินจะได้รับทราบความสวยงามของความช้า. "

เอมิลี่ยักไหล่ของเธอ โจเซฟไม่ได้พูดอะไรและมองลงไปที่นมเปรี้ยว sudachi ของเขาและยกช้อนเล็ก ๆ ของมัน.

"รสชาติของนมเปรี้ยวที่ฉันสามารถลอง?"
"แน่นอน."

ไม่มีความจำเป็นในการประเมินคือ นมเปรี้ยว sudachi เขาทำอยู่ในขณะนี้เป็นของที่มีคุณภาพดีกว่าที่เขาเคยทำมาก่อนหน้านี้ แน่นอนว่าคะแนนการปรุงอาหารได้เหมือนกัน 7 จุดในขณะนี้ แต่แม้อนุภาคของนมเปรี้ยวนี้สวยงาม มันถูกตุ๋นค่อนข้างดี.

โจเซฟกัดกินแล้วปิดตาของเขาและลิ้มรสมัน และหลังจากนั้นเขาใส่รอยยิ้มอ่อน.

"ฉันจะได้รับการคาดหวังว่ามัน."

อลันและเอมิลี่เอาช้อนของพวกเขาที่มีใบหน้าที่อยากจะกินมัน โจ Minjoon เพียงเสิร์ฟนมเปรี้ยวในด้านหน้าของพวกเขาโดยไม่พูดอะไร และหลังจากที่พวกเขากินมันพวกเขาถูกวางใบหน้าเช่นเดียวกับโจเซฟ มุมของอลันจากปากของเขายกขึ้น.

"ผมจำได้ว่าเดฟใช้เวลาไม่กี่เดือนที่จะทำให้ sudachi งดงาม คุณขโมยเดือนผู้ที่อยู่ในรอสักครู่. "
" เพราะทำอาหารเป็นของทุกคน. "

โจ Minjoon กล่าวว่าและยิ้มสดใส อลันมองไปที่เขามีใบหน้าที่คุณไม่สามารถรู้ว่าสิ่งที่เขาคิด ดูเหมือนว่าเขาจะต้องการที่จะพูดอะไรบางอย่าง แต่หันกลับมา โจ Minjoon ชำเลืองมองเล็กน้อยโดยรอบของเขา สถานการณ์สำหรับผู้ที่เลือกสองชั่วโมงที่แตกต่างกัน ในกรณีของโจแอนนาที่เธอดูเหมือนจะยุ่งเพราะเธอทำให้ครีมช็อคโกแลตที่จะใส่ในชีสเค้ก แต่เพียงเป็นผู้พิพากษาได้กล่าวว่า Sasha ก็แค่รอให้ขนมปังหมัก.

แต่สิ่งหนึ่งที่ที่มีการพักผ่อนมากที่สุดคือ โจ Minjoon เขาไม่ได้จริงๆมีอะไรจะทำอย่างไร แม้ว่าเขาจะมีคั่วเม็ดมะม่วงหิมพานต์และต้มดิบๆสุกๆคื่นฉ่ายก่อนวุ้นได้ยากก็ยังดีกว่าในภายหลังเขาทำมัน.

เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ แต่ไม่มีเหลือ คนที่เลือกเวลาหนึ่งชั่วโมงก็เริ่มทำอาหารและ Sasha เกินไปใส่แป้งของเธอในเตาอบและเริ่มต้นขั้นตอนการตกแต่ง.

โจ Minjoon เริ่มที่จะย้ายเฉพาะเมื่อมีสิบนาทีที่เหลือ เขารีบคั่วเม็ดมะม่วงหิมพานต์ทอดในกระทะและข้าวนึ่งคื่นฉ่าย และเขาใส่ลูกแพร์ปอกเปลือกในน้ำเคี่ยวน้ำตาลและมัน ไม่มีความจำเป็นที่จะนำมันนานเป็น เมื่อรสหวานของลูกแพร์ดูเหมือนจะผสมกับน้ำตาลเพียงพอว่าเป็นเวลาที่มันเหมาะกับได้ดีกับส่วนผสมอื่น ๆ .

และหลังจากนั้นก็มีไม่ได้ 5 นาทีที่เหลือ อย่างไรก็ตามโจ Minjoon ไม่ได้รีบร้อน เพราะถ้าเขาได้สัมผัสการตกแต่งที่เขาจะจบ เขาเดินไปที่ตู้แช่แข็งและนำวุ้น วุ้นโปร่งใสและสีเหลือง wriggled เหมือนพุดดิ้ง.

และคะแนนการปรุงอาหารเป็น 7. เมื่อเขากินเล็กน้อยส่วนปลายของมัน, เจลลี่ก็เป็นเรื่องยาก แต่ไม่เพียงพอที่จะหมดขากรรไกรของคุณและในเวลาเดียวกันมีเนื้อนุ่ม.

รอยยิ้มที่เป็นธรรมชาติ ที่เกิดขึ้นในปากของโจ Minjoon บางทีมันอาจจะกลายเป็นขนมที่ดีที่สุดที่เขาเคยทำ.

ในการลบจุดหักขณะที่คัดลอกสูตรธรรมชาติมีไม่สามารถจะมีข้อบกพร่องในกระบวนการของการรุกล้ำหรือแช่แข็ง และถึงแม้ว่าเขาจะมีการ จำกัด เวลาในวันนี้เขามีความเข้มข้นมากขึ้นกว่าเดิมและปรุงสุกไม่มีข้อผิดพลาด บางทีอาจจะเป็น.

'บางทีรสชาติเดียวกันฉันกินอาจปรากฏ.'

ตาโจ Minjoon ของเขาเต็มไปด้วยความปรารถนา เขายังคงไม่สามารถลืมอารมณ์เขาได้เมื่อเขาทำ 8 จุด risotto เช่นเดียวกับลูกค้าของคุณกินอาหารโอชะทำให้จานที่มีคุณภาพสูงก็ยังเป็นสิ่งที่มีความสุข.

โจ Minjoon ใส่เต้าหู้ sudachi บนจานที่มีรอบและศูนย์เว้า และเขายังใส่วุ้นรอบด้านบนของที่ เขาวางคื่นฉ่ายในงูเช่นรูปร่างหลังจากที่หั่นไว้ในครึ่งเขาสายดินเม็ดมะม่วงหิมพานต์และวางไว้ที่ด้านบนแล้ววางลูกแพร์และเคี่ยว nastrium และมันก็เป็นในขณะนั้น.
โจ Minjoon ใส่เต้าหู้ sudachi บนจานที่มีเพียงรอบศูนย์และเว้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นเต้าหู้ 7-points . เป็นเต้าหู้ที่มีคะแนน มันสมบูรณ์แบบ มันคือจุดที่เขาคิดว่าถ้ามันเป็นไปได้ที่จะทำอะไรมากกว่านั้น โจ มินวู ดูนาฬิกาด้วยสีหน้ามั่นใจ 50 นาที ยังเหลืออีก 1 ชั่วโมง และเหลือเวลาอีก 10 นาที และ สิ่งที่เขาต้องทำตอนนี้ คือให้พัก 1 ชั่วโมง เพราะเขาจะเสร็จจานของเขาใน 20 นาทีและยังคงมีเวลาเหลือ มองมินจอง โจ ยัง ผู้พิพากษา เข้าหาเขา" มินจุน ทำไมคุณมายืนยัง "" เพราะผมต้องรอ 50 นาทีเขาพูดโผงผาง เอมิลี่ถามด้วยน้ำเสียงงุนงง" คุณหมายความว่าคุณไม่มีอะไรทำ 50 นาที "" ครับ โอ้ แต่แค่นั้น มันไม่ได้หมายความว่าผมจะต้องเลือกหนึ่งชั่วโมงเวลา ." . . . . . ผมเข้าใจ แต่คุณวางแผนที่จะพัก 50 นาที "" ฉันว่าไม่ใช่แค่ฉันทำ . "โจ มินจุน กล่าวว่าในขณะที่เล็กน้อย glancing ที่สภาพแวดล้อมของเขา มันเป็นเหมือนที่เขาพูด แม้แต่ซาช่ามีเวลาว่างเพราะเธอกำลังรออาหารหมัก อลันถอนหายใจ ." ดูเหมือนจะไม่มีฉากตลกใด ๆ . "" เราไม่รู้ บางที มาร์ตินจะรู้จักคุณค่าของ " ความช้าเอมิลี่ยักไหล่ของเธอ โจเซฟ ไม่ได้พูดอะไร และมองลงไปที่ซุดาฉิเต้าหู้ และยกช้อนเล็กๆนั้น" รสชาติของเต้าหู้ , ฉันสามารถลองมัน ? "" แน่นอน "ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องประเมิน ที่ซุดาฉิเต้าหู้เขาทำตอนนี้ของมีคุณภาพที่ดีกว่าที่เขาเคยทำ แน่นอน ทำคะแนนได้เหมือนกัน 7 คะแนน แต่ตอนนี้แม้แต่อนุภาคของเต้าหู้นี่สวยจัง มันค่อนข้างดีตุ๋น .โจเซฟ กินปุ๊บแล้วหลับตาลง และเสิร์ฟมัน และหลังจากที่เขาส่งยิ้มอ่อน" ผมจะคอยดู "อลันและเอมิลี่หยิบช้อนกับใบหน้าที่อยากจะกิน โจ มินจุนก็เสิร์ฟเต้าหู้ในด้านหน้าของพวกเขา โดยไม่พูดอะไรเลย และหลังจากที่พวกเขากินก็ใส่หน้าเหมือนโจเซฟ อลัน มุมปากของเขายก" ผมจำได้ว่า เดฟ ใช้เวลาไม่กี่เดือนที่จะทำให้ซุดาฉิอย่างงดงาม คุณขโมยเดือนในอีกไม่ช้า "" เพราะการปรุงอาหารที่ทุกคน . "โจ มินจองพูดและยิ้มอย่างสดใส อลันมองเขาด้วยใบหน้าที่คุณจะไม่รู้ว่าเขาคิดยังไง ดูเหมือนว่าเขาอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่กลับ โจ มินจุน เหลือบมองเล็กน้อยที่เขาโดยรอบ สถานการณ์ สำหรับคนที่เลือก 2 ชม. มันต่างกัน ในกรณีของโจแอน เธอดูเหมือนจะยุ่ง เพราะเธอกำลังทำช็อกโกแลตครีมใส่ชีสเค้ก แต่เพียงเป็นผู้พิพากษาได้กล่าวว่า , ซาช่า แค่รอขนมปังหมักแต่ใครที่ได้พักผ่อนมากที่สุด คือ โจ มินจุน เขาไม่ได้มีอะไรที่ต้องทำ ถึงแม้ว่าเขาจะคั่วเม็ดมะม่วงหิมพานต์และลวกขึ้นฉ่ายก่อนเยลลี่ได้ยาก มันเป็นดีในภายหลัง เขาทำมันได้เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ แต่โดยไม่ต้องพัก คนที่เลือก หนึ่ง ชั่วโมง เวลาก็เริ่มทำอาหาร และซาช่าก็ใส่แป้งในเตาอบและก็จบขั้นตอนโจ มินวูเริ่มย้ายเฉพาะเมื่อมีเหลืออีก 10 นาที เขารีบคั่วเม็ดมะม่วงหิมพานต์ในกระทะ และข้าวนึ่งผักชีฝรั่ง และเขาวางปอกเปลือกลูกแพร์ในน้ำตาลน้ำและต้มมัน ไม่ต้องใส่มันนาน เมื่อได้รสหวานของลูกแพร์ที่ดูเหมือนจะผสมกับน้ำตาลเพียงพอ นั่นคือเวลาที่เมื่อมันเหมาะสมกับวัสดุอื่น ๆและหลังจากนั้น ก็ไม่มีแม้แต่ 5 นาทีแล้ว อย่างไรก็ตาม โจ มินวู ไม่ได้รีบ เพราะว่าถ้าเขาทำสัมผัสสุดท้าย เขาก็จบ เขาไปแช่แข็ง และนำผึ้ง ความโปร่งใสและสีเหลือง wriggled เหมือนเยลลี่ พุดดิ้งและทำคะแนนได้ 7 . เมื่อเขาเล็กน้อยกินส่วนปลายของมัน เยลลี่เหนียวแต่ไม่เพียงพอที่จะทำให้ขากรรไกรของคุณและในเวลาเดียวกันมีเนื้อนุ่มยิ้มอย่างเป็นธรรมชาติที่เกิดขึ้นในปากโจ มินจุน บางที มันอาจเป็นขนมที่ดีที่สุดที่เขาเคยทำลบหักจุดในขณะที่คัดลอกสูตร ธรรมชาติ คงไม่มีข้อบกพร่องในกระบวนการของการลักลอบล่าสัตว์ หรือการแช่แข็ง และถึงแม้ว่าเขาจะมีเวลาจำกัดในวันนี้ เขามีความเข้มข้นมากขึ้นกว่าเดิม และสุก โดยไม่มีข้อผิดพลาด บางที , อาจจะ' บางทีรสเดียวกันฉันกินอาจปรากฏ’โจ มินวู สายตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนา เขายังไม่สามารถลืมอารมณ์เขาได้เมื่อเขาได้ 8 คะแนน ริซอตโต้นะ เช่นเดียวกับลูกค้าที่กินอาหารอย่างเอร็ดอร่อย ทำให้จานคุณภาพสูงยังเป็นสิ่งที่มีความสุขโจ มินจุนใส่ซุดาฉิเต้าหู้บนจานกับรอบและศูนย์เว้า และเขาก็ใส่รอบวุ้นอยู่บน เขาใส่ขึ้นฉ่ายในงูชอบรูปร่างหลังจากหั่นครึ่งมัน เขาวางเม็ดมะม่วงหิมพานต์และวางไว้ที่ด้านบน แล้ววางลูกแพร์ และเคี่ยว nastrium . และในตอนนั้นได้โจ มินจุน ใส่เต้าหู้ในจานกับซุดาฉิ เท่านั้น ศูนย์กลม และเว้าของ