A higher content of amylose lowerst

A higher content of amylose lowers
the digestibility of starch due to positive correlation between amylose
content and formation of RS (Berry 1986; Sievert and Pomeranz
1989b). The importance of the amylose:amylopectin ratio in
the postprandial glycaemic and insulinaemic responses to corn
was studied in commonly consumed corn products (Granfeldt
and others 1995). The meals containing high amylose (70%) corn
flour had an RS of 20 g/100 g DM than that containing ordinary
corn flour (25% amylose) that had RS of 3 g /100 g DM.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลดปริมาณของปริมาณแอมิโลสสูงย่อยแป้งเนื่องจากความสัมพันธ์ในเชิงบวกระหว่างปริมาณแอมิโลสเนื้อหาและการก่อตัวของ RS (เบอร์ 1986 Sievert และ Pomeranz1989b) . ความสำคัญของอัตราส่วนอมิ: amylopectin ในการ postprandial น้ำตาล insulinaemic การตอบและข้าวโพดเป็นศึกษาในข้าวโพดนิยมใช้ผลิตภัณฑ์ (Granfeldtและอื่น ๆ 1995) อาหารที่ประกอบด้วยปริมาณแอมิโลสสูง (70%) ข้าวโพดแป้งได้ RS ของ 20 g/100 g DM มากกว่าที่ประกอบด้วยปกติแป้งข้าวโพด (อมิ 25%) ที่ RS ของ 3 g/100 g DM

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เนื้อหาที่สูงขึ้นของอะไมโลสช่วยลด
การย่อยได้ของแป้งเนื่องจากความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างอะไมโลส
เนื้อหาและการก่อตัวของอาร์เอส (แบล็กเบอร์ 1986 ซีเวิร์ทและ Pomeranz
1989b) ความสำคัญของอะไมโลสนี้: อัตราส่วน amylopectin ใน
การตอบสนองของระดับน้ำตาลในเลือดและ insulinaemic ภายหลังตอนกลางวันข้าวโพด
ได้รับการศึกษาในผลิตภัณฑ์ข้าวโพดบริโภคทั่วไป (Granfeldt
และคนอื่น ๆ 1995) อาหารที่มีอะมิโลสสูง (70%) ข้าวโพด
แป้งมีอาร์เอส 20 กรัม / 100 กรัม DM กว่าที่มีสามัญ
แป้งข้าวโพด (25% อะไมโลส) ที่อาร์เอสมี 3 กรัม / 100 กรัม DM

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปริมาณที่สูงขึ้นของเซโลสการย่อยได้ของแป้งเนื่องจากความสัมพันธ์ทางบวกระหว่างปริมาณอะไมโลสเนื้อหาและรูปแบบของ RS ( เบอร์ 1986 ; ซีเวิร์ต และพอเมอแรนส์1989b ) ความสำคัญของปริมาณอะไมโลเพกติน ) :ช่วงหลังอาหารและไกลซีมิก insulinaemic ต่อข้าวโพดเพื่อมักบริโภคผลิตภัณฑ์ข้าว ( granfeldtและผู้อื่น 1995 ) อาหารที่มีปริมาณอะไมโลสสูง ( 70% ) ข้าวโพดแป้งมี RS 20 กรัม / 100 กรัม ขาวกว่าที่ประกอบด้วยธรรมดาแป้งข้าวโพด ( 25% โลส ) ที่อาร์เอส DM 3 กรัม / 100 กรัม