THE COMPUTER PLAYS CUPIDNowadays, m

THE COMPUTER PLAYS CUPID
Nowadays, millions of people all over the world use online matchmaking services in search of a partner and romance. They typically answer a questionnaire and spend a little cash. If all goes right, the computer will be your Cupid and find your soul mate.
Computer dating began back in 1965 when two Harvard undergraduates were talking on a dateless Saturday night. Jeff Tarr and Vaughan Morrill came up with the original idea of using the computer to arrange dates for compatible couples. And so operation Match was born tarr recalls, “The goal was not to make money, but to have some fun and to meet some interesting ladies.”
The two friends created a questionnaire that asked about one’s ideal partner. The questions asked about typical things like height and weight but also probed how a person would react in a hypothetical situation . The questionnaire they wrote was both “scientific” and fun to fill out. People who replied paid $3 to participate.
Tarr and Morrill knew nothing about computers. So Tarr paid $100 to a computer science student to write a program code designed to match up questionnaire. All the data from the questionnaire had to be transferred to punch cards. The team rented a room-sized computer and took six weeks to produce a match list. Questionnaire participants then received a letter saying who they were match to, along with phone numbers. Most were very pleased. One student got 100 possible matches. One of them was her boyfriend!
The concept of using a computer for romance was viewed both negatively and positively in the mid 60s. There was a belief that using computers would take all of the romance out of dating. But the idea of using computers at that time seemed very modern. Thanks to publicity in Look magazine and appearances on a few television shows, Operation Match continued to grow. In its first year, the service ended up with 7,800 respondents. By 1968, Operation Match had more than a million respondents, and the mail was coming from colleges nationwide. Jeff Tarr and Vaughan Morrill sold the company to investors, who used the technology to match college roommates.
Tarr and Morrill’s computer dating was an idea before its time. When the personal computer became popular, electronic matchmaking became more common. Then the introduction of the internet also increased the creation of many new dating services with customers numbering in the tens of millions. They all run on essentially the same principles as Operation Match, but the technology is much more sophisticated-and certainly doesn’t rely on punch cards!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กามเทพเล่นคอมพิวเตอร์ปัจจุบัน ล้านคนทั่วโลกใช้บริการจับคู่ออนไลน์ค้นหาคู่ค้าและโรแมนติก พวกเขามักจะตอบแบบสอบถาม และใช้เงินสดน้อย ถ้าทั้งหมดไปขวา คอมพิวเตอร์จะเป็นกามเทพของคุณ และค้นหาคู่เดทคอมพิวเตอร์เริ่มในปี 1965 เมื่อสองฮาร์วาร์ดสูง ๆ กำลังพูดในคืนวันเสาร์ dateless เจฟ Tarr และ Morrill วอนมากับความคิดดั้งเดิมของการใช้คอมพิวเตอร์เพื่อจัดวันสำหรับคู่รักที่เข้ากัน และเพื่อให้การดำเนินการจับคู่เกิด tarr เรียกคืน "เป้าหมายได้ไม่ให้เงิน แต่มีความสนุกสนาน และ เพื่อตอบสนองผู้หญิงบางน่าสนใจ"เพื่อนทั้งสองที่สร้างแบบสอบถามที่ถามเกี่ยวกับคู่เหมาะ คำถามที่ถามเกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ ทั่วไปเช่นความสูงและน้ำหนัก แต่ยัง พิสูจน์ว่าบุคคลจะตอบสนองในสถานการณ์สมมุติ แบบสอบถามที่พวกเขาเขียนได้สนุก และ "วิทยาศาสตร์" เพื่อกรอกข้อมูล คนตอบจ่าย $3 เพื่อเข้าร่วมTarr และ Morrill รู้อะไรเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ ดังนั้น Tarr จ่าย $100 ให้นักเรียนวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์การเขียนโค้ดโปรแกรมที่ออกแบบมาให้ตรงกับแบบสอบถาม มีข้อมูลทั้งหมดจากแบบสอบถามจะโอนย้ายไปเจาะบัตร ทีมงานเช่าคอมพิวเตอร์ขนาดห้อง และใช้เวลาหกสัปดาห์ผลิตรายการจับคู่ ผู้เข้าร่วมแบบสอบถามแล้วได้รับจดหมายบอกว่า ที่พวกเขาได้จับคู่กับ พร้อมกับหมายเลขโทรศัพท์ ส่วนใหญ่ถูกหรรษา นักเรียนหนึ่งมี 100 รายการ หนึ่งในนั้นเป็นแฟนของเธอแนวคิดของการใช้คอมพิวเตอร์สำหรับโรแมนติกที่ดูทั้งในเชิงลบ และบวกในยุค 60s กลาง มีความเชื่อว่าการใช้คอมพิวเตอร์จะใช้เวลาทั้งหมดของรักออกเดท แต่ความคิดของการใช้คอมพิวเตอร์ที่ดูเหมือนมาก ด้วยการประชาสัมพันธ์ในนิตยสารดูและนัดบนโทรทัศน์กี่ ตรงกับการดำเนินการต่อการเติบโต ในปีแรกของ บริการสิ้นสุดกับ 7,800 ผู้ตอบ โดย 1968 ดำเนินการแข่งขันมีผู้ตอบมากกว่าล้าน และจดหมายมาจากวิทยาลัยทั่วประเทศ เจฟ Tarr และวอน Morrill ขายบริษัทให้นักลงทุน ผู้ใช้เทคโนโลยีเพื่อคนวิทยาลัยTarr และของ Morrill เดทคอมพิวเตอร์ได้คิดก่อนเวลา เมื่อคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคลเป็นที่นิยม จับคู่อิเล็กทรอนิกส์เป็นทั่วไป แล้ว แนะนำอินเทอร์เน็ตยังเพิ่มการสร้างบริการหาคู่ใหม่จำนวนมาก มีลูกค้าใส่ตัวเลขในหลักสิบล้านขึ้น พวกเขาทั้งหมดทำงานเป็นหลักเดียวกันเป็นการดำเนินการแข่งขัน แต่เทคโนโลยีไม่ซับซ้อนมาก- และแน่นอนไม่พึ่งเจาะบัตร