A faint sound of bird’s chirping. Y

A faint sound of bird’s chirping. You opened your eyes, you see a guy standing before you. His anxious expression quickly changes to relieved. He lets go a sigh of relief and stop you from moving too much since you just woke up from deep slumber. He would like you to remains still on the bed and strongly restrain you from getting out of the bed.

He’s not happy at you breaking the promise you guys made. He reminds you back then DON’T EVER STEP NEAR THIS PLACE. IT’S A MONSTERS’ NEST. Despite everything he relieves that you are not hurt. He’s still concern when your face is pale and ask if there’s any injuries, discomfort you’re experiencing right now. While he’s at it, you’re staring at him so engrossed that he catches your gaze. Wonder if you want something to eat and you gesture what he means by that. He said that your look as if you’re hungry. Then, you said something that make him jump from his seat.

お前、俺の事分からないのか？ー You don’t know who I am?

He’s dumbfounded. You must be joking and urge you to recall what happened. We met this morning….no, it’s not just this morning. We have been together since you’re still a latter. Together forever. However, you failed to recall that. Your memories are fuzzy and you don’t know who he is and has no collection of him back then.

He refuses to believe that. How could you forget that important memories. His voice changes, he sounds desperate. He puts his hands both on your shoulders. Tight grip. Remember. Remember. PLEASE REMEMBER. He tries to use psychology on you about last week you made a supper (? idk)

Nonetheless, you just stare at him blankly. You have no recollection of that watsoever. He slump his hands in disappointment. Despite that, he takes a deep breath and seeing nothing he can do, he apologizes beforehand because forcing you to remember something that you don’t even know you have and being hugged by a stranger must be not a pleasant memory for you. He’s just making you more confused that you already are.

He regains his composure and with a smile on his face he introduces himself as “Itsuki”. Your childhood friend. Even though you don’t remember him, there’s not even a single second in his life he forgets about you. Then, he gets down to the real talk. He hesitates at first. After regaining confidence he drop the bomb,

俺は人じゃないから。かっちの姿 がうそだからいのに。ごめんなー I…am not human. It’s a false appearance to deceive you. I’m sorry.

He’s a shinigami. He lives at the mansion where all seven shinigamis lived. “Hiragi kan”. Up till now he didn’t tell you the real him because he doesn’t want you to be afraid of him. He asks for forgiveness twice. He grips your shoulders. Tight. WHY DID YOU COME HERE. DEATH IS PAINFUL BUT STILL. WHY WON’T YOU TELL HIM ANYTHING.

The next full moon, you…with his power, song,……

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เสียงลมของนกของเขา คุณเปิดดวงตาของคุณ คุณเห็นผู้ชายยืนอยู่ก่อน นิพจน์ของเขากระตือรือร้นเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วเพื่อปลดปล่อย เขาให้ไปแยกกันบรรเทาและหยุดคุณจากการย้ายมากเกินไปเนื่องจากคุณเพียงตื่นจากสมที่ลึกสุด เขาต้องการให้คุณยังคงยังอยู่บนนอน และขอห้ามคุณจากเดินทางออกจากนอนเขาไม่มีความสุขที่คุณแบ่งสัญญาคุณผมทำ เขาเตือนคุณกลับไม่เคยขั้นตอนใกล้นี้สถานที่ รังของมอนสเตอร์ได้ แม้ มีทุกสิ่งที่ เขารักษาไม่เจ็บ เขายังคงเป็นกังวลเมื่อใบหน้าซีด และถามว่า มีการบาดเจ็บ คุณประสบกับตอนไม่สบาย ในขณะที่กำลังที่ คุณกำลังจ้องเขาตั้งหน้าเพื่อว่า เขาจับสายตาของคุณ สงสัยต้องให้กิน และคุณรูปแบบลายเส้นเขาหมายความว่า โดยที่ เขาว่ากันว่า รูปลักษณ์ของคุณเป็นถ้าคุณหิว แล้ว คุณว่า สิ่งที่ทำให้เขากระโดดจากที่นั่งของเขาお前、俺の事分からないのか? ーคุณไม่รู้ว่าฉันคือใครเขาเป็น dumbfounded คุณต้องล้อเล่น และอยากให้คุณนึกว่า เกิดอะไรขึ้นถึง เราพบเช้านี้...ไม่ ไม่เพียงแค่เช้านี้ เราได้รับกันตั้งแต่คุณยังเป็นหลัง ด้วยกันตลอดไป อย่างไรก็ตาม คุณไม่สามารถเรียกคืนที่ ความทรงจำของคุณจะชัดเจน และไม่รู้ว่าที่เขาเป็น และไม่มีคอลเลกชันของเขากลับHe refuses to believe that. How could you forget that important memories. His voice changes, he sounds desperate. He puts his hands both on your shoulders. Tight grip. Remember. Remember. PLEASE REMEMBER. He tries to use psychology on you about last week you made a supper (? idk)Nonetheless, you just stare at him blankly. You have no recollection of that watsoever. He slump his hands in disappointment. Despite that, he takes a deep breath and seeing nothing he can do, he apologizes beforehand because forcing you to remember something that you don’t even know you have and being hugged by a stranger must be not a pleasant memory for you. He’s just making you more confused that you already are.He regains his composure and with a smile on his face he introduces himself as “Itsuki”. Your childhood friend. Even though you don’t remember him, there’s not even a single second in his life he forgets about you. Then, he gets down to the real talk. He hesitates at first. After regaining confidence he drop the bomb,俺は人じゃないから。かっちの姿 がうそだからいのに。ごめんなー I…am not human. It’s a false appearance to deceive you. I’m sorry.He’s a shinigami. He lives at the mansion where all seven shinigamis lived. “Hiragi kan”. Up till now he didn’t tell you the real him because he doesn’t want you to be afraid of him. He asks for forgiveness twice. He grips your shoulders. Tight. WHY DID YOU COME HERE. DEATH IS PAINFUL BUT STILL. WHY WON’T YOU TELL HIM ANYTHING.The next full moon, you…with his power, song,……

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสียงลมของนกร้อง คุณลืมตา คุณเห็นผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอ สีหน้ากังวลของเขาได้อย่างรวดเร็วการเปลี่ยนแปลงเพื่อผ่อนคลาย เขาไปถอนหายใจโล่งอกและหยุดคุณจากการย้ายมากเกินไปเนื่องจากคุณเพิ่งตื่นจากการนอนหลับลึก เขาต้องการให้คุณยังคงยืนอยู่บนเตียง แล้วขอยับยั้งคุณจากการออกจากเตียง

เขาไม่มีความสุขที่คุณทำลายสัญญาที่พวกเธอทำ เขาเตือนคุณแล้วอย่ามาใกล้ที่นี่ มันเป็นมอนสเตอร์ ' รังนก แม้จะมีทุกสิ่งที่เขาระบายที่คุณไม่เจ็บ เขายังคงกังวลเมื่อใบหน้าขาวซีด และถามว่ามีการบาดเจ็บใด ๆ ไม่สบายคุณกำลังประสบกับตอนนี้ ในขณะที่เขาอยู่ในนั้น เธอจ้องเขาอยู่ เขาจับสายตาของคุณสงสัยว่าถ้าคุณต้องการบางสิ่งบางอย่างที่จะกินและคุณท่าทางเขาหมายความว่าอย่างนั้น เขาบอกว่า คุณดูเป็นถ้าคุณกำลังหิว แล้วคุณพูดอะไรบางอย่างที่ทำให้เขากระโดดจากที่นั่งของเขา . . . . . .

お前、俺の事分からないのか ? ーคุณไม่รู้ว่าฉันเป็นใคร ?

เขาพูดไม่ออก คุณต้องล้อเล่นแน่ๆ และกระตุ้นให้คุณจำสิ่งที่เกิดขึ้น เราเจอกันตอนเช้า . . . . . . . ไม่ใช่แค่ตอนเช้าเราอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่ยังเป็นหลัง ด้วยกันตลอดไป แต่คุณล้มเหลวในการเรียกคืนนั้น ความทรงจำจะเลือนและคุณไม่รู้ว่าเขาคือใครและมีคอลเลกชันของเขาตอนนั้น

เขาปฏิเสธที่จะเชื่อ คุณลืมที่สำคัญความทรงจำ การเปลี่ยนแปลงเสียงของเขาฟังดูสิ้นหวัง เขาใส่มือของเขาทั้งสองบนไหล่ของคุณ จับให้แน่น จำได้ จำได้โปรดจำไว้ เขาพยายามใช้จิตวิทยากับคุณเกี่ยวกับสัปดาห์สุดท้ายที่คุณทำเย็น ( ? IDK )

แต่ก็จ้องเขาอย่างไร้จุดหมาย . คุณจำไม่ได้เลยว่า watsoever . เขาตกต่ำ มือของเขาในความผิดหวัง ทั้งๆ ที่ เขาเอาลมหายใจลึกและเห็นอะไรที่เขาสามารถทำได้เขาขอโทษไว้ล่วงหน้า เพราะบังคับให้คุณจำสิ่งที่คุณไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามี และถูกกอดโดยคนแปลกหน้าต้องไม่รื่นรมย์หน่วยความจำสำหรับคุณ เขาแค่ทำให้คุณสับสนมากขึ้นว่าคุณมีอยู่แล้ว .

เขาฟื้นความสงบของเขา พร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาเขาแนะนําตัวเองเป็น " อิ " เพื่อนในวัยเด็ก แม้ว่าคุณไม่ต้องจำเขาได้