Backward walking on a treadmill is

Backward walking on a treadmill is a common tool for lower extremity rehabilitation in the clinical setting. The purpose of this study was to evaluate the adaptations in the gait cycle produced by walking backward on a treadmill at 0, 5, and 10% inclination. Sixteen healthy adult subjects (14 females, two males), mean age of 23.19 +/- 3.02, participated. Joint positions for hip, knee, and ankle were measured during a complete gait cycle. Values were time matched with average electromyographic (EMG) activity (surface electrode) of the rectus femoris, hamstrings, gastrocnemius, and anterior tibialis during each subphase of gait (initial contact, midstance, heel-off, and midswing). Values of joint position and average EMG were compared over the three treadmill conditions. Subjects walked for approximately 1 minute at 4.0 km/h. A simple repeated measures analysis of variance (p < .05) with a Duncan post hoc test was used to analyze for changes. Significant changes occurred in the joint positions of the knee and ankle at initial contact (ankle increased from 9.81 +/- 5.06 degrees to 13.08 +/- 3.68 degrees; knee increased from 30.94 +/- 5.25 degrees to 42.42 +/- 4.08 degrees) as the treadmill was raised from 0 to 10%. Significant changes occurred for average EMG activity for each muscle studied over the three treadmill conditions. The greatest changes occurred in the gastrocnemius at initial contact (increase from 189.76 +/- 44.29% to 293.09 +/- 79.16%) between the 0 and 10% conditions. The results of this investigation confirm that backward walking up an incline may place additional muscular demands on an individual.(ABSTRACT TRUNCATED AT 250 WORDS)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ย้อนหลังเดินบน treadmill เป็นเครื่องมือทั่วไปสำหรับการฟื้นฟูระดับต่ำกว่าส่วนปลายการทางคลินิก วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการ ประเมินท้องที่ในรอบเดินการผลิตย้อนหลังเดินบน treadmill ที่ 0, 5 และ 10% ความเอียง สุขภาพผู้ใหญ่สิบหกวิชา (14 หญิง ชายสอง), หมายความว่า อายุของ 23.19 +/-3.02 เข้าร่วม ตำแหน่งร่วมสำหรับสะโพก เข่า และข้อเท้าถูกวัดในระหว่างรอบเดินสมบูรณ์ ค่าเวลาที่จับคู่กับค่าเฉลี่ย electromyographic (ดำรง) กิจกรรม (พื้นผิวอิเล็กโทรด) ของชั้นลึก rectus, hamstrings, gastrocnemius แอนทีเรียร์ tibialis ระหว่างแต่ละ subphase เดิน (การติดต่อครั้งแรก midstance ส้นปิด และ midswing) ได้ ค่าของตำแหน่งร่วมและดำรงเฉลี่ยถูกเปรียบเทียบเงื่อนไขสาม treadmill เรื่องเดินประมาณ 1 นาทีที่ 4.0 km/h ผลต่างของการวิเคราะห์มาตรการง่าย ๆ ซ้ำ (p < .05) กับดันแคนที่ ใช้การทดสอบ post hoc เพื่อวิเคราะห์การเปลี่ยนแปลง เปลี่ยนแปลงสำคัญเกิดขึ้นในตำแหน่งของเข่าและข้อเท้าที่ติดต่อเริ่มต้น (เพิ่มขึ้นจาก 9.81 +/-องศา 5.06 13.08 +/-องศา 3.68 ข้อเท้า ข้อเข่าเพิ่มขึ้นจาก 30.94 +/-องศา 5.25 42.42 +/-องศา 4.08) ร่วมกับ treadmill ขึ้นจาก 0 ถึง 10% เปลี่ยนแปลงสำคัญเกิดขึ้นเฉลี่ยดำรงกิจกรรมสำหรับกล้ามเนื้อแต่ละศึกษาเงื่อนไขสาม treadmill การเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเกิดขึ้นใน gastrocnemius ที่ติดต่อเริ่มต้น (เพิ่มขึ้นจาก 189.76 +/-44.29% เพื่อ 293.09 +/-79.16%) ระหว่าง 0 และ 10% เงื่อนไข ผลการสอบสวนนี้ยืนยันว่า เดินขึ้นทางลาดเอียงย้อนหลังอาจวางความต้องการเพิ่มกล้ามเนื้อในแต่ละ (ตัดที่ 250 คำบทคัดย่อ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ย้อนกลับเดินบนลู่วิ่งเป็นเครื่องมือที่พบบ่อยสำหรับการฟื้นฟูสมรรถภาพขาในการตั้งค่าทางคลินิก วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการประเมินการปรับตัวในวงจรการเดินที่ผลิตโดยการเดินย้อนกลับบนลู่วิ่งที่ 0, 5, และความโน้มเอียงที่ 10% สิบหกอาสาสมัครผู้ใหญ่ที่มีสุขภาพ (14 หญิงสองชาย) อายุเฉลี่ยของ 23.19 +/- 3.02 เข้าร่วม ตำแหน่งร่วมสะโพกหัวเข่าและข้อเท้าถูกวัดในระหว่างรอบการเดินที่สมบูรณ์ ค่าของเวลาที่ถูกจับคู่กับเฉลี่ย electromyographic (EMG) กิจกรรม (ขั้วพื้นผิว) ของ rectus femoris, hamstrings, gastrocnemius และ tibialis ล่วงหน้าในช่วง subphase ของการเดินแต่ละ (ติดต่อครั้งแรก, midstance ส้นเท้าออกและ midswing) ค่านิยมร่วมกันของตำแหน่งและค่าเฉลี่ย EMG ถูกนำมาเปรียบเทียบในช่วงสามเงื่อนไขลู่วิ่ง วิชาเดินประมาณ 1 นาทีที่ 4.0 กิโลเมตร / ชั่วโมง การวิเคราะห์วัดซ้ำที่เรียบง่ายของความแปรปรวน (p <0.05) กับการทดสอบเฉพาะกิจโพสต์ดันแคนถูกใช้ในการวิเคราะห์การเปลี่ยนแปลง การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญเกิดขึ้นในตำแหน่งร่วมกันของหัวเข่าและข้อเท้าที่ติดต่อครั้งแรก (ข้อเท้าเพิ่มขึ้นจาก 9.81 +/- 5.06 องศา 13.08 +/- 3.68 องศา; เข่าเพิ่มขึ้นจาก 30.94 +/- 5.25 องศา 42.42 +/- 4.08 องศา) เป็นลู่วิ่งที่ถูกยกขึ้น 0-10% การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญเกิดขึ้นว่าเป็นกิจกรรมที่อีเอ็มเฉลี่ยสำหรับแต่ละกล้ามเนื้อการศึกษาที่ผ่านมาสามเงื่อนไขลู่วิ่ง ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นใน gastrocnemius ที่ติดต่อครั้งแรก (ที่เพิ่มขึ้นจาก 189.76 +/- 44.29% มาอยู่ที่ 293.09 +/- 79.16%) ระหว่าง 0 และ 10% เงื่อนไข ผลที่ได้จากการสืบสวนคดีนี้ยืนยันว่าย้อนกลับเดินขึ้นเอียงอาจวางกล้ามเนื้อความต้องการที่เพิ่มขึ้นในแต่ละ. (บทคัดย่อตัด AT 250 คำ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไปเดินบนลู่วิ่งเป็นเครื่องมือร่วมกันเพื่อลดสุดขีด การฟื้นฟูสมรรถภาพในการตั้งค่าทางคลินิก การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการปรับตัวในการเดินวงจรผลิตโดยเดินถอยหลังบนสายพานที่ 0 , 5 และ 10% ความโน้มเอียง สุขภาพ ( 14 16 กลุ่มผู้ใหญ่เพศหญิง เพศชาย 2 คน ) อายุเฉลี่ยของ 26.06 / - 3.02 , ร่วม ตำแหน่งของข้อต่อสะโพก ข้อเข่าและข้อเท้าถูกวัดในรอบเดินสมบูรณ์ มีค่าเฉลี่ยเวลาจับคู่กับ electromyographic ( EMG ) กิจกรรม ( ขั้วพื้นผิวของ rectus ) , hamstrings , เกิด , และกล้ามเนื้อขณะเดินทาง ในแต่ละช่วง subphase การเดิน ( ติดต่อ เริ่มต้น midstance ส้นเท้า และขณะ ) ค่าตำแหน่งของข้อต่อและกล้ามเนื้อ โดยเปรียบเทียบมากกว่าสาม treadmill เงื่อนไขคนเดินประมาณ 1 นาทีที่ 4.0 km / h แบบวัดซ้ำ การวิเคราะห์ความแปรปรวน ( P < . 05 ) กับดันแคน Post Hoc Test วิเคราะห์เพื่อการเปลี่ยนแปลง การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญเกิดขึ้นในตำแหน่งที่ข้อต่อของเข่าและข้อเท้าในการติดต่อครั้งแรก ( ข้อเท้าเพิ่มขึ้นจาก 9.81 / - 5.06 องศา 13.08 / - 3 องศา ; เข่าเพิ่มขึ้นจาก 30.94 / - 25 องศา 42.42 / - 408 องศา ) เป็นลู่วิ่งเพิ่มจาก 0 ถึง 10 % การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญเกิดขึ้น สำหรับกิจกรรม EMG เฉลี่ยในแต่ละกล้ามเนื้อเรียนมากกว่าสาม treadmill เงื่อนไข การเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เกิดขึ้นในการเกิดในการติดต่อครั้งแรก ( เพิ่มจาก 189.76 / - / - 293.09 หรือร้อยละ 79.16 % ) ระหว่าง 0 และเงื่อนไข 10 %ผลการศึกษานี้ยืนยันว่าเดินถอยหลังขึ้นซึ่งอาจวางความต้องการของกล้ามเนื้อเพิ่มเติมในแต่ละบุคคล ( นามธรรมตัดทอนที่ 250 คำ )