In essence, a responsible and accou

In essence, a responsible and accountable leadership that would characterise good governance in Nigeria is
patently absent. Nigerian political elites, almost without exception, have an insatiable capacity to steal from the commonwealth and leave the people more impoverished. Unrestrained by any real accountability to the electorate, many of those elected officials who came to power in fraudulent elections have committed abuses against their constituents and engaged in the large-scale looting of public resources (Human Rights Watch, 2007). Therefore, there is a very wide hiatus between the rich and the poor masses. In Nigeria today, what we have is democracy without social, economic and political
development.executive and recklessness of the opportunistic politicians is also inefficient and ineffective. Effective legislature contributes to good governance. This is done by the performance of legislative oversight over the finances of government, which serves as a catalyst for the sustainability of a democratic governance. It is alsoimportant to note that the responsibilities of the legislature in a democratic society have gone beyond mere rule making and representation. They are now involved in administrative and financial matters. Legislatures are now saddle with the role of keeping
close watch and control over the executive arm of government and the control of public expenditures and
taxation. In summary, a legislative house must not only be capable of making laws for the safety and general
wellbeing of the people, but must also be able to manage funds in order to provide good life for the entire citizenry.
To perform its oversight function effectively, every legislature needs power to shape the budget and means
of overseeing or checking the executive power beyond the ultimate power of impeachment. A legislature that is
capable of oversight function is more likely to manage the available funds to achieve the objectives of the state with
minimal or no wastages, and this engenders transparency, openness, accountability which represent the
tripod of good governance. The failure of the legislature to perform this important function in Nigeria has denied
the people the gains of democratic governance. Rather than enhance good governance through equity in the
distribution of resources legislature in Nigeria have been preoccupied with how to amass wealth to them at the
peril of Nigerian. The case of the 2009 budgetary allocation is a typical example. A breakdown of the 2009 National Budget shows that members of the National Assembly and the personnel of a part of the Presidency will be paid 47.8 billion naira as emoluments during the year. The 360 members of the House of Representatives were to receive 26.67 billion naira while the 109 Senators were to get 16.3 billion naira. When provisions for legislative aides, the National Assembly Service Commission and the National Assembly Office are factored in, the total allocation to the federal legislature stands at 61.6 billion naira. In its analysis, the editorial comment in the Nigerian Tribune of December 11, 2008
notes that “an infinitesimal percentage of the citizenry will be pocketing 2.9% of the total provision made for the
recurrent expenditure of Federal Government”. Hence, the national assemblies have failed to provide selfless, purposeful and democratic legislative leadership. This is so because Nigerian legislators are not qualitatively appointed through competitive, fair and free elections. The situation in Nigeria lends credence to Ogban’s (1996) proposition that; When a few people control the governance of a polity and have the preponderance of force to continue to maintain such control, a national assembly that emerges from the dictation of such a group is likely to be more corrupt and subversive of democracy and democratisation than the one that emerges from the dictates of the popular forces. It is incontrovertible that the States and the National Houses of Assembly in Nigeria are products of corrupt and undemocratic procedures and processes. Hence, it is not surprising that its activities subverts rather than promotes democracy and good governance. This is actually the dilemma of democracy in Nigeria. Furthermore, the judicial arm, an indispensable complement to good governance is also lame. In the Nigerian context, it is no exaggeration that the notion of the judiciary as primus inter pares is one that is yet to be fully imbibed by the political elite, irrespective of the recent popular judgement over some contested gubernatorial seats in Edo, Imo and Rivers states. The judiciary in Nigeria is to a large extent subject to the whims and caprices of the executive arm. This is so because the judiciary is not only financially dependent on the executive but has also been excessively politicised. The upshot of this state of affairs has been the corruption of the judiciary. While judiciary corruption relates to unprofessional or infamous conduct by judicial officers, it is also taken to mean attempts by extraneous bodies to undermine the judiciary either through inducement, cajoling, intimidation, or some other means (Oyebode, 1996). Undoubtedly, a financially dependent judiciary cannot enjoy full autonomy neither can it dispense justice without fear or favour.Consequently, while the Nigerian masses might historically perceived the judiciary as ‘the last hope of the common man”, the political elite have sought to humiliate, exploit or marginalise the judiciary, almost totally oblivious of the class suicide potential of such attitudes. The situation is compounded by the country’s economic wretchedness which makes an individual susceptible to corruption. In a society bedevilled by social insecurity, political instability and economic woes, it “require near superhuman guts to be upright and stand firm on the side of judicial integrity, independence, due process of the law and kindred virtues of democratic polity” (Oyebode, 1996). Thus, the rule of law becomes the rule of the jungle and good governance is jeopardised.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในสาระสำคัญ เป็นผู้รับผิดชอบ และรับผิดชอบที่จะ characterise ธรรมาภิบาลในประเทศไนจีเรียเหตุขาด รีเมืองร่ำรวย เกือบไม่ มีข้อยกเว้น มีกำลังเป็นประเทศไม่เพียงพอ การขโมยจากเครือจักรภพปล่อยให้คนจนมากขึ้น ในเมื่อ โดยความรับผิดชอบใด ๆ จริงกับรูปแบบ หลายคนเลือกเจ้าหน้าที่ที่มาในการเลือกตั้งปลอมได้กระทำละเมิดต่อตน constituents กในความใหญ่ของทรัพยากรสาธารณะ (ดูสิทธิมนุษยชน 2007) ดังนั้น มีรอยร้าวมากระหว่างคนรวยและฝูงดี ประเทศไนจีเรีย วันนี้ สิ่งที่เรามีเป็นประชาธิปไตย โดยไม่มีประกันสังคม เศรษฐกิจ และการเมืองdevelopment.executive และอำนาจของนักการเมืองยกได้ยังต่ำ และไม่มีประสิทธิภาพ ทูลเกล้าทูลกระหม่อมมีประสิทธิภาพจัดสรรการกำกับ นี้จะกระทำ โดยประสิทธิภาพของการกำกับดูแลสภาผ่านเงินของรัฐบาล ซึ่งเป็นเศษสำหรับความยั่งยืนการปกครองประชาธิปไตย มันเป็น alsoimportant โปรดทราบว่า ความรับผิดชอบของทูลเกล้าทูลกระหม่อมในสังคมประชาธิปไตยได้ไปนอกเหนือจากกฎเพียงทำและนำเสนอ พวกเขาเป็นที่เกี่ยวข้องในเรื่องการบริหาร และการเงิน Legislatures ก็อานกับบทบาทของการรักษาปิดการตรวจสอบและควบคุมแขนบริหารของรัฐบาลและการควบคุมการใช้จ่าย และจัดเก็บภาษี ในสรุป บ้านสภาต้องเท่านั้นไม่สามารถทำให้กฎหมายและทั่วไปสุขภาพที่ดีของประชาชน แต่ยังต้องสามารถจัดการกองทุนเพื่อชีวิตที่ดีให้มาทั้งหมดเพื่อทำหน้าที่กำกับดูแลได้อย่างมีประสิทธิภาพ ทูลเกล้าทูลกระหม่อมทุกความต้องการพลังงานเพื่อรูปร่างงบประมาณและวิธีการกำกับดูแล หรือตรวจสอบอำนาจบริหารนอกเหนือจากอำนาจสูงสุดของ impeachment ทูลเกล้าทูลกระหม่อมที่ความสามารถในการกำกับดูแลงานมีแนวโน้มที่จะมีกองทุนเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ของรัฐกับจัดการน้อยที่สุด หรือไม่ wastages และนี้ engenders โปร่งใส เปิด ความรับผิดชอบซึ่งแสดงถึงการขาตั้งกล้องของธรรมาภิบาล ความล้มเหลวของทูลเกล้าทูลกระหม่อมเพื่อดำเนินการฟังก์ชันนี้สำคัญในประเทศไนจีเรียได้ปฏิเสธคนได้รับการปกครองประชาธิปไตย แทนที่เพิ่มประสิทธิภาพการกำกับดูแลกิจการที่ดีผ่านหุ้นในการการกระจายของทรัพยากรทูลเกล้าทูลกระหม่อมในไนจีเรียได้มัวแต่การสะสมทรัพย์สมบัติไปที่มังกรของรี กรณีของการจัดสรรงบประมาณปี 2009 เป็นตัวอย่างทั่วไป รายละเอียดของงบประมาณชาติ 2009 แสดงว่า บุคลากรเป็นส่วนหนึ่งของประธานาธิบดีและสมาชิกสภาแห่งชาติจะจ่าย naira 47.8 ล้านเป็นสมาชิกระหว่างปี สมาชิก 360 ของราษฎรที่ได้รับ naira 26.67 ล้านขณะที่ 109 Senators ไป 16.3 พันล้าน naira เมื่อบทบัญญัติสำหรับช่วยสภา คณะกรรมการบริการสภาแห่งชาติและสำนักงานสภาแห่งชาติมีการแยกตัวประกอบใน การปันส่วนทั้งหมดทูลเกล้าทูลกระหม่อมกลางยืนที่ 61.6 ล้าน naira ในการวิเคราะห์ คิดบรรณาธิการในนรี 11 ธันวาคม 2008หมายเหตุที่ "เปอร์เซ็นต์การผดุงการ infinitesimal จะ pocketing 2.9% ของเงินสำรองทั้งหมดที่ทำการเกิดซ้ำค่าใช้จ่ายของรัฐบาลกลาง"นั้น ดังนั้น ส่วนประกอบชาติมีล้มให้เสียสละ purposeful และประชาธิปไตยเป็นผู้นำประเทศ อยู่นั้นเนื่องจากกรอบนโยบายรีจะไม่ qualitatively แต่งตั้งผ่านเลือกตั้งแข่งขัน งานแสดงสินค้า และฟรี สถานการณ์ในไนจีเรียยืดเห็นเหมือนกับของ Ogban (1996) เสนอที่ เมื่อบางคนควบคุม polity เป็นธรรมาภิบาล และมีกำกับบังคับให้การรักษาเช่นการควบคุม รัฐสภาซึ่งจากคำบอกของกลุ่มดังกล่าวมีแนวโน้มที่จะเสียหายมากขึ้น และ subversive และ democratisation ที่จากบอกของกองกำลังนิยม Incontrovertible ของอเมริกาและบ้านของรัฐสภาในประเทศไนจีเรียที่สินค้าเสียหาย และประชาธิปไตยและกระบวนได้ ดังนั้น มันจะไม่น่าแปลกใจว่า กิจกรรมของ subverts แทนที่ส่งเสริมประชาธิปไตยและธรรมาภิบาล นี้เป็นจริงลำบากใจของประชาธิปไตยในประเทศไนจีเรีย นอกจากนี้ แขนยุติธรรม เสริมสำคัญการกำกับเป็นง่อย ในบริบทรี จะไม่พูดเกินจริงที่ว่า ความยุติธรรมเป็นคนที่หนึ่งอินเตอร์ pares เป็นหนึ่งที่ ยังจะเต็ม imbibed โดยทางการเมืองชนชั้นนำ ไม่ตัดสินยอดนิยมล่าสุดมากกว่าที่นั่ง gubernatorial บางระหว่างในเอโดะ อเมริกา Imo และแม่น้ำ ตุลาการในไนจีเรียเป็นขอบเขตขนาดใหญ่ whims มือและ caprices ของแขนบริหาร นี้เป็นดังนั้น เพราะตุลาการเท่านั้นไม่มีเงินขึ้นอยู่กับผู้บริหาร แต่มียังถูกมากเกินไป politicised ผลที่สุดของรัฐนี้กิจการได้รับความเสียหายอย่าง ในขณะที่ความเสียหายอย่างเกี่ยวข้องกับความประพฤติสะอาด หรืออับอายโดยเจ้าหน้าที่ยุติธรรม มันจะเกิดขึ้นจะหมายถึง ความพยายาม โดยร่างกายไม่ขัดแข้งขัดขาอย่างใดผ่าน inducement, cajoling ข่มขู่ หรือบางวิธีอื่น (Oyebode, 1996) ไม่ต้องสงสัย ตุลาการอิสระทางการเงินไม่สามารถเพลิดเพลินกับอิสระเต็มรูปแบบไม่สามารถจะป้ายสินค้าความยุติธรรมไม่ มีความกลัวหรือโปรดปรานได้ดังนั้น ในขณะที่รีฝูงอาจมองเห็นอดีตตุลาการเป็น ' ความหวังสุดท้ายของมนุษย์ทั่วไป ", ชนชั้นนำทางการเมืองได้พยายามที่จะอับอาย กดขี่ขูดรีด หรือ marginalise ตุลาการ ลบเลือนเกือบหมดศักยภาพชั้นฆ่าตัวตายของทัศนคติดังกล่าว สถานการณ์จะเพิ่ม โดย wretchedness ทางเศรษฐกิจของประเทศซึ่งทำให้บุคคลไวต่อการเสียหาย ในสังคม bedevilled โดยความไม่มั่นคงทางสังคม ความไม่แน่นอนทางการเมือง และเศรษฐกิจความทุกข์โศก มัน "ต้องใกล้กล้า superhuman ตรง และยืนด้านของความยุติธรรม เอกราช กระบวนการของกฎหมายและ kindred คุณค่าของประชาธิปไตย polity" (Oyebode, 1996) ดังนั้น กฎของกฎหมายกลายเป็น กฎของป่า และ jeopardised ธรรมาภิบาล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในสาระสำคัญความเป็นผู้นำมีความรับผิดชอบและมีความรับผิดชอบที่จะอธิบายลักษณะกำกับดูแลที่ดีในประเทศไนจีเรียเป็น
ขาดยะ ชนชั้นสูงทางการเมืองไนจีเรียเกือบจะไม่มีข้อยกเว้นมีกำลังการผลิตไม่เพียงพอที่จะขโมยจากเครือจักรภพและจากคนยากจนมากขึ้น ใจแตกโดยความรับผิดชอบใด ๆ ที่แท้จริงในการเลือกตั้งหลายคนมาจากการเลือกตั้งผู้ที่เข้ามามีอำนาจในการเลือกตั้งที่ฉ้อฉลมีความมุ่งมั่นกับการละเมิดสิทธิมนุษยชนในเขตเลือกตั้งของตนและมีส่วนร่วมในการขโมยทรัพย์สินขนาดใหญ่ของทรัพยากรสาธารณะ (สิทธิมนุษยชน, 2007) ดังนั้นจึงมีช่องว่างที่กว้างมากระหว่างคนรวยและคนจนมวลชน ในประเทศไนจีเรียในวันนี้สิ่งที่เราต้องเป็นประชาธิปไตยโดยไม่ต้องทางสังคมเศรษฐกิจและการเมือง
development.executive และความประมาทของนักการเมืองฉวยโอกาสยังไม่มีประสิทธิภาพและไม่มีประสิทธิภาพ สมาชิกสภานิติบัญญัติที่มีประสิทธิภาพก่อให้เกิดการกำกับดูแลที่ดี นี้จะกระทำโดยการกำกับดูแลการปฏิบัติงานของฝ่ายนิติบัญญัติมากกว่าทางการเงินของรัฐบาลซึ่งทำหน้าที่เป็นตัวเร่งปฏิกิริยาสำหรับการพัฒนาอย่างยั่งยืนของการปกครองระบอบประชาธิปไตย มันเป็น alsoimportant จะต้องทราบว่าความรับผิดชอบของสมาชิกสภานิติบัญญัติในสังคมประชาธิปไตยได้ไปไกลเกินกว่าการทำกฎเพียงและการเป็นตัวแทน พวกเขามีส่วนร่วมในขณะนี้ในเรื่องการบริหารและการเงิน legislatures ตอนนี้อานกับบทบาทของการรักษา
ใกล้ชิดและควบคุมแขนบริหารของรัฐบาลและการควบคุมค่าใช้จ่ายของประชาชนและ
การจัดเก็บภาษี โดยสรุปบ้านนิติบัญญัติจะต้องไม่เพียง แต่จะมีความสามารถในการทำกฎหมายเพื่อความปลอดภัยและทั่วไป
คุณภาพชีวิตของผู้คน แต่ยังจะต้องสามารถที่จะบริหารจัดการกองทุนเพื่อให้ชีวิตที่ดีสำหรับพลเมืองทั้งหมด.
ในการกำกับดูแลการปฏิบัติหน้าที่ของตนได้อย่างมีประสิทธิภาพ สภานิติบัญญัติทุกความต้องการพลังงานเพื่อรูปร่างงบประมาณและวิธีการ
ดูแลหรือการตรวจสอบอำนาจบริหารเกินอำนาจสูงสุดของการฟ้องร้อง สมาชิกสภานิติบัญญัติที่มี
ความสามารถในการฟังก์ชั่นการกำกับดูแลมีโอกาสมากขึ้นในการจัดการเงินที่มีอยู่เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ของรัฐที่มี
น้อยที่สุดหรือไม่มีความสิ้นเปลืองและนี่แปลกใจโปร่งใสเปิดกว้างความรับผิดชอบซึ่งเป็นตัวแทนของ
ขาตั้งกล้องของการกำกับดูแลที่ดี ความล้มเหลวของฝ่ายนิติบัญญัติที่จะดำเนินการฟังก์ชั่นที่สำคัญในประเทศไนจีเรียได้ปฏิเสธ
คนที่กำไรจากการปกครองระบอบประชาธิปไตย แทนที่จะเพิ่มการกำกับดูแลที่ดีผ่านส่วนได้เสียใน
การกระจายตัวของสภานิติบัญญัติทรัพยากรในประเทศไนจีเรียได้รับการหมกมุ่นอยู่กับวิธีการที่จะสะสมความมั่งคั่งให้กับพวกเขาที่
อันตรายของไนจีเรีย กรณีที่มีการจัดสรรงบประมาณปี 2009 เป็นตัวอย่างทั่วไป รายละเอียดของงบประมาณแห่งชาติ 2009 แสดงให้เห็นว่าสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติและบุคลากรของส่วนหนึ่งของประธานาธิบดีจะจ่าย 47800000000 ยินดีเป็นค่าตอบแทนในระหว่างปี 360 สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรที่จะได้รับ 26670000000 ยินดีในขณะที่ 109 เป็นวุฒิสมาชิกที่จะได้รับ 16300000000 naira เมื่อบทบัญญัติสำหรับที่ปรึกษากฎหมายบริการสมัชชาแห่งชาติสำนักงานคณะกรรมการกำกับและสำนักงานสมัชชาแห่งชาติจะเป็นปัจจัยในการจัดสรรรวมสภานิติบัญญัติของรัฐบาลกลางยืนที่ 61600000000 naira ในการวิเคราะห์ของบรรณาธิการความคิดเห็นในทริบูนของไนจีเรีย 11 ธันวาคม 2008
บันทึกว่า "ร้อยละเล็กของประชาชนจะถูกแทง 2.9% ของประมาณการหนี้สินทำสำหรับ
ค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นอีกของรัฐบาล " ดังนั้นประกอบแห่งชาติจะยังไม่ได้ให้การเสียสละความเป็นผู้นำเด็ดเดี่ยวและเป็นประชาธิปไตยนิติบัญญัติ เป็นเช่นนี้เพราะสมาชิกสภานิติบัญญัติไนจีเรียจะไม่ได้รับการแต่งตั้งมีคุณภาพผ่านการแข่งขันการเลือกตั้งที่เป็นธรรมและฟรี สถานการณ์ในประเทศไนจีเรียยืมเชื่อ Ogban ของ (1996) ข้อเสนอที่; เมื่อไม่กี่คนที่ควบคุมกำกับดูแลของรัฐธรรมนูญและมีความสำคัญยิ่งของแรงที่จะดำเนินการเพื่อรักษาควบคุมดังกล่าวสมัชชาแห่งชาติที่โผล่ออกมาจากคำสั่งของกลุ่มดังกล่าวมีแนวโน้มที่จะมากขึ้นเสียหายและล้มล้างการปกครองระบอบประชาธิปไตยและความเป็นประชาธิปไตยมากกว่าหนึ่ง ที่โผล่ออกมาจากคำสั่งของกองกำลังเป็นที่นิยม มันเป็นเถียงไม่ได้ว่าสหรัฐอเมริกาและบ้านแห่งชาติของสหประชาชาติในประเทศไนจีเรียเป็นผลิตภัณฑ์ของขั้นตอนการเสียหายและไม่เป็นประชาธิปไตยและกระบวนการ ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจว่ากิจกรรมของ subverts มากกว่าส่งเสริมประชาธิปไตยและธรรมาภิดี นี้เป็นจริงกระอักกระอ่วนของระบอบประชาธิปไตยในประเทศไนจีเรีย นอกจากนี้แขนตุลาการส่วนประกอบที่ขาดไม่ได้ในการกำกับดูแลที่ดียังเป็นง่อย ในบริบทไนจีเรียก็เป็นที่พูดเกินจริงความคิดของตุลาการเป็นระหว่างเก็บข้าว pares ไม่มีการหนึ่งที่ยังไม่ได้ถูกดูดซับอย่างเต็มที่โดยชนชั้นสูงทางการเมืองโดยไม่คำนึงถึงการตัดสินที่เป็นที่นิยมล่าสุดกว่าบางประกวดที่นั่งผู้ว่าการรัฐในสมัยเอโดะ, อีโมและแม่น้ำ รัฐ ตุลาการในประเทศไนจีเรียคือการขอบเขตขนาดใหญ่อาจมีการแปรเปลี่ยนและแยงซีเกียงของแขนผู้บริหาร เป็นเช่นนี้เพราะผู้พิพากษาไม่ได้เป็นเพียงทางการเงินขึ้นอยู่กับผู้บริหารระดับสูง แต่ยังเป็นการเมืองมากเกินไป ผลที่สุดของรัฐของกิจการนี้ได้รับความเสียหายของตุลาการ ในขณะที่การทุจริตตุลาการที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินการไม่เป็นมืออาชีพหรือน่าอับอายโดยเจ้าหน้าที่การพิจารณาคดีก็ถูกนำตัวไปยังหมายถึงความพยายามโดยหน่วยงานภายนอกที่จะบ่อนทำลายตุลาการทั้งผ่านจูงใจโน้มน้าวข่มขู่หรือบางวิธีอื่น (Oyebode, 1996) ไม่ต้องสงสัย, ขึ้นอยู่กับการพิจารณาคดีทางการเงินไม่สามารถเพลิดเพลินกับอิสระเต็มรูปแบบไม่ว่าจะสามารถจ่ายความยุติธรรมโดยไม่ต้องกลัวหรือ favour.Consequently ขณะที่ฝูงไนจีเรียอาจรับรู้ในอดีตตุลาการเป็น 'ความหวังสุดท้ายของคนทั่วไป "การเมืองได้พยายามที่จะเสียเกียรติ ใช้ประโยชน์หรือเหยียดหยามตุลาการเกือบทั้งหมดลบเลือนศักยภาพของการฆ่าตัวตายในชั้นเรียนของทัศนคติดังกล่าว สถานการณ์จะประกอบโดยทุกข์ทางเศรษฐกิจของประเทศซึ่งจะทำให้บุคคลที่ไวต่อการทุจริต ในสังคมที่เจ้ากรรมนายเวรโดยความไม่มั่นคงทางสังคม, ความไม่แน่นอนทางการเมืองและเศรษฐกิจก็ "ต้องใกล้กล้าเหนือมนุษย์ที่จะเป็น บริษัท ที่ตรงและยืนอยู่บนด้านข้างของความสมบูรณ์ของตุลาการเป็นอิสระกระบวนการของกฎหมายและคุณธรรมญาติของรัฐธรรมนูญประชาธิปไตย" (Oyebode, 1996) ดังนั้นกฎของกฎหมายจะกลายเป็นกฎของป่าและการกำกับดูแลที่ดีคือ jeopardized

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในสาระสำคัญ , รับผิดชอบและรับผิดชอบต่อผู้นำที่นักศึกษาธรรมาภิบาลในไนจีเรียเป็น
ขาดเห็นๆ . ชนชั้นนำทางการเมืองไนจีเรียเกือบโดยไม่มีข้อยกเว้น มีความจุไม่เพียงพอที่จะขโมยจากเครือจักรภพ และปล่อยให้ประชาชนยากจนมากขึ้น โดยความรับผิดชอบที่แท้จริงใด ๆใจแตกไปเลือกตั้ง ,หลายของบรรดาข้าราชการที่เข้ามามีอำนาจในการเลือกตั้งฉ้อโกงได้กระทำละเมิดต่อองค์ประกอบของพวกเขาและมีส่วนร่วมในการปล้นขนาดใหญ่ของทรัพยากรสาธารณะ ( สิทธิมนุษยชน , 2007 ) ดังนั้นมันจึงมีช่องว่างกว้างมากระหว่างคนรวยและมวลชนผู้น่าสงสาร ในไนจีเรียวันนี้ สิ่งที่เราต้องเป็นประชาธิปไตยโดยไม่มีสังคม การพัฒนาเศรษฐกิจและการเมือง

ผู้บริหารและความหละหลวมของนักการเมืองฉวยโอกาสยังไม่มีประสิทธิภาพและไม่ ที่มีประสิทธิภาพระบบที่มีธรรมาภิบาล นี้จะกระทำโดยการปฏิบัติหน้าที่นิติบัญญัติมากกว่าเงินของรัฐบาล ซึ่งทำหน้าที่เป็นตัวเร่งปฏิกิริยาสำหรับการพัฒนาอย่างยั่งยืนของการปกครองแบบประชาธิปไตยการจะทราบว่าเป็นหน้าที่ของกฎหมายในสังคมประชาธิปไตยได้หายไปเกินกว่าเพียงกฎและการเป็นตัวแทน ตอนนี้พวกเขากำลังที่เกี่ยวข้องกับการบริหารและการเงินสำคัญ legislatures ตอนนี้อาน ด้วยบทบาทของการรักษา
ปิดนาฬิกาและการควบคุมฝ่ายบริหารของรัฐบาล และควบคุมการใช้จ่ายของภาครัฐและ
ภาษีอากร กล่าวโดยสรุปบ้านกฎหมายต้องไม่เพียง แต่จะทำให้กฎหมายเกี่ยวกับความปลอดภัยและสุขภาพทั่วไป
ของผู้คน แต่ยังต้องสามารถบริหารจัดการกองทุนเพื่อให้ชีวิตที่ดีแก่ประชาชนทั้งหมด เพื่อดำเนินการฟังก์ชั่น
บริษัท ดูแลระบบได้อย่างมีประสิทธิภาพ ทุกความต้องการพลังงานเพื่อรูปร่างและงบประมาณหมายถึง
ตรวจสอบหรือตรวจสอบอำนาจบริหารเกินกว่าอำนาจสูงสุดของฟ้องกล่าวโทษ เป็นรัฐสภาที่สามารถฟังก์ชัน
ดูแลมีแนวโน้มที่จะจัดการกองทุนที่มีอยู่เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ของรัฐ
น้อยที่สุดหรือไม่ wastages และ engenders โปร่งใส เปิดเผย ตรวจสอบ ซึ่งเป็นตัวแทนของ
ขาตั้งของธรรมาภิบาลความล้มเหลวของรัฐสภาที่จะดำเนินการฟังก์ชั่นที่สำคัญนี้ในไนจีเรียได้ปฏิเสธ
คนส่วนของประชาธิปไตย” แทนที่จะเสริมสร้างธรรมาภิบาล โดยหุ้นในการกระจายทรัพยากรของรัฐสภา
ในไนจีเรียได้รับหมกมุ่นกับการสะสมความมั่งคั่งของพวกเขาที่
อันตรายของไนจีเรีย กรณีของบริษัทจัดสรรงบประมาณเป็นตัวอย่างทั่วไปรายละเอียดของ 2009 งบประมาณของชาติ แสดงให้เห็นว่า สมาชิกสมัชชาแห่งชาติ และบุคลากรในส่วนของประธานจะจ่าย 47.8 พันล้านยินดีเป็น emoluments ในระหว่างปี 360 สมาชิก สภาผู้แทนราษฎรจะได้รับ 26.67 ล้านยินดีในขณะที่ 109 วุฒิสมาชิกได้ 16.3 พันล้านยินดี . เมื่อบทบัญญัติสำหรับผู้ช่วยทางกฎหมายสมัชชาแห่งชาติคณะกรรมการสภานิติบัญญัติแห่งชาติสำนักงานบริการและแยกตัวประกอบในการจัดสรร รวมไปยังสภานิติบัญญัติแห่งชาติ และยืนที่ผู้ยินดี . ในการวิเคราะห์ของบรรณาธิการความคิดเห็นในไนจีเรีย ทริบูน 11 ธันวาคม 2551
หมายเหตุว่า " ค่ากณิกนันต์ของประชาชนจะแทง 2.9 % ของทั้งหมด การทำให้
ค่าใช้จ่ายดำเนินการของรัฐบาลสหรัฐ ดังนั้น ชุดประจำชาติได้ล้มเหลวที่จะให้เสียสละเด็ดเดี่ยวและผู้นำฝ่ายประชาธิปไตย ที่เป็นเช่นนี้เพราะสภานิติบัญญัติไนจีเรียไม่ได้คุณภาพ แต่งตั้งโดยแข่งขัน ยุติธรรม และการเลือกตั้งเสรี สถานการณ์ในไนจีเรีย ยืมเชื่อ ogban ( 1996 ) ได้เสนอว่าเมื่อมีคนควบคุมกำกับของรัฐและมีความเหนือกว่าของการบังคับให้ยังคงรักษาควบคุมดังกล่าว สมัชชาแห่งชาติที่โผล่ออกมาจากการเขียนตามคำบอกของกลุ่มดังกล่าวมีแนวโน้มจะยิ่งเสียหายและล้มล้างระบอบประชาธิปไตยและความเป็นประชาธิปไตยมากกว่าหนึ่งที่โผล่ออกมาจากการสั่งการของหน่วยที่ได้รับความนิยมก็เถียงไม่ได้ว่า รัฐและบ้านแห่งชาติของสมัชชาในประเทศไนจีเรีย เป็นผลิตภัณฑ์ของกระบวนการประชาธิปไตยที่ทุจริต และกระบวนการ ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจว่า กิจกรรมของ subverts แทนที่จะส่งเสริมประชาธิปไตยและธรรมาภิบาล นี้เป็นภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกของประชาธิปไตยในไนจีเรีย นอกจากนี้ แขน ตุลาการ