3.2.3. Texture analysisFig. 2B show

3.2.3. Texture analysis
Fig. 2B shows texture analysis carried out in terms of the force
required to crush the seed using TA texturometer. The seeds irradiated
at 5 and 10 kGy dose exhibited significant reduction in force
(20 and 23% respectively) to crush the seeds as compared to that of
non-irradiated seeds. However, at 1.0 kGy dose this difference was
insignificant. This observation is comparable with cooking time
measurement (Fig. 2A. Section 3.2.2).
3.3. Measurement of free fatty acids
Data on free fatty acids is given in Table 3. Irradiation treatment
up to 10 kGy dose (Data for samples irradiated at 0.25 and 5 kGy is
not shown) has not resulted in changed free fatty acids value.
Oxidation of fat is known to occur during irradiation, resulting in
increased free fatty acids, which in turn results in rancid odor.
Lower fat content could be a reason, for unchanged free fatty acid
values observed in this study.
3.4. Sensory evaluation studies
Sensory properties of gamma irradiated beans are presented in
Fig. 3 A and B (at 0 h and after 6 months storage respectively).
Sensory evaluation studies using complex sensation that results
from the interaction of our senses are very important in determining
the food quality. Since sensory properties affect in very
narrow range of radiation dose as compared to other properties. It
was felt necessary to conduct the analysis at different doses in the
range of 010 kGy, viz. 0.25, 1.0, 5.0 and 10.0 kGy. The taste panel
indicated equal preference for both irradiated (1.0 kGy) and nonirradiated
samples, indicating that the irradiation at dose up to
1.0 kGy had no significant effect on colour, odor, taste and texture
of the samples. Armelim et al. (2006) and Villavicencio et al.
(2000) also reported no significant change in the sensory quality
of beans up to a dose of 1.0 kGy. However, in our studies kidney
beans irradiated at 10 kGy dose showed significantly lower scores
for the attributes such as odor and taste than those for control
sample. Thus, consequently overall acceptability was affected. Similar
change in aroma in common beans irradiated at 6 and
10 kGy was reported by Armelim et al. (2006). Kimchi, a

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.2.3. เนื้อวิเคราะห์รูป 2B แสดงวิเคราะห์เนื้อที่ดำเนินการในแง่ของแรงจำเป็นต้องบดเมล็ดพันธุ์ที่ใช้ TA texturometer เมล็ด irradiatedที่ 5 และ 10 kGy ยาลดอย่างมากในการบังคับการจัดแสดง(20 และ 23% ตามลำดับ) การบดเมล็ดเมื่อเทียบกับที่เมล็ดไม่ irradiated อย่างไรก็ตาม ที่ 1.0 kGy ปริมาณ ความแตกต่างนี้ได้ไม่สำคัญ สังเกตนี้จะเทียบได้กับเวลาการทำอาหารการวัด (รูปที่ 2A ส่วน 3.2.2)3.3 การวัดกรดไขมันอิสระข้อมูลเกี่ยวกับกรดไขมันอิสระถูกกำหนดในตารางที่ 3 วิธีการฉายรังสีรักษา10 kGy ยา (ข้อมูล irradiated ที่ kGy 0.25 และ 5 ตัวอย่างคือไม่แสดง) ไม่ทำให้ค่ากรดไขมันอิสระเปลี่ยนแปลงเรียกว่าเกิดขึ้นในระหว่างการฉายรังสี การเกิดออกซิเดชันของไขมันเพิ่มกรดไขมันอิสระ ในผลกลิ่นหืนไขมันต่ำอาจจะเหตุผล กรดไขมันฟรีเหมือนเดิมค่าสังเกตในการศึกษานี้3.4 การประเมินผลการศึกษาจะแสดงคุณสมบัติทางประสาทสัมผัสของแกมมา irradiated ถั่วรูป 3 A และ B (0 h และหลัง จากการเก็บ 6 เดือนตามลำดับ)ใช้ความรู้สึกที่ซับซ้อนที่มีผลการศึกษาประเมินผลจากปฏิสัมพันธ์ของความรู้สึกของเราที่มีความสำคัญมากในการกำหนดคุณภาพของอาหาร เนื่องจากคุณสมบัติทางประสาทสัมผัสมีผลต่อในมากจำกัดของปริมาณรังสีเมื่อเทียบกับคุณสมบัติอื่น ๆ มันความรู้สึกจำเป็นต้องวิเคราะห์ในปริมาณแตกต่างกันในการช่วงของ kGy 010, viz. 0.25, 1.0, 5.0 และ 10.0 kGy ด้านรสชาติระบุต้องเท่ากันทั้งสองแข่งขัน irradiated เวลา (1.0 kGy) และ nonirradiatedตัวอย่าง ระบุว่า วิธีการฉายรังสีที่ปริมาณรังสีสูงสุด1.0 kGy มีผลสำคัญไม่มีสี กลิ่น รสชาติ และเนื้อสัมผัสตัวอย่าง Armelim et al. (2006) และ Villavicencio et al(2000) ยังรายงานไม่มีการเปลี่ยนแปลงคุณภาพทางประสาทสัมผัสถั่วถึงยา 1.0 kGy อย่างไรก็ตาม ในไตของเราศึกษาถั่ว irradiated ที่ 10 kGy ยาแสดงให้เห็นว่าคะแนนต่ำสำหรับแอตทริบิวต์เช่นกลิ่นและรสชาติมากกว่าผู้ควบคุมตัวอย่าง ดังนั้น จึง acceptability โดยรวมได้รับผลกระทบ คล้ายคลึงกันเปลี่ยนกลิ่นทั่วเมล็ด irradiated ที่ 6 และ10 kGy รายงานโดย Armelim et al. (2006) กิมจิ การ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.2.3 การวิเคราะห์พื้นผิว
รูป 2B แสดงให้เห็นถึงการวิเคราะห์เนื้อดำเนินการในแง่ของแรงที่
ต้องใช้ในการบดเมล็ดใช้ TA texturometer เมล็ดพันธุ์ที่ผ่านการฉายรังสี
ที่ 5 และ 10 กิโลเกรย์ยาแสดงการลดความสำคัญในการบังคับใช้
(20 และ 23% ตามลำดับ) จะบดขยี้เมล็ดเมื่อเทียบกับที่ของ
เมล็ดพันธุ์ที่ไม่ได้ฉายรังสี อย่างไรก็ตามใน 1.0 กิโลเกรย์ยาแตกต่างนี้ก็
ไม่มีนัยสำคัญ ข้อสังเกตนี้ก็เปรียบได้กับเวลาการปรุงอาหาร
วัด (รูป. 2A. มาตรา 3.2.2).
3.3 วัดของฟรีกรดไขมัน
ข้อมูลเกี่ยวกับกรดไขมันอิสระจะได้รับในตารางที่ 3 การฉายรังสีรักษา
ได้ถึง 10 กิโลเกรย์ยา (ข้อมูลสำหรับตัวอย่างการฉายรังสีที่ 0.25 และ 5 กิโลเกรย์จะ
ไม่แสดง) ยังไม่ได้ส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงฟรีค่ากรดไขมัน.
ออกซิเดชันของไขมัน เป็นที่รู้จักกันเกิดขึ้นในระหว่างการฉายรังสีผลในการ
เพิ่มขึ้นกรดไขมันอิสระซึ่งในผลการเปิดในกลิ่นหืน.
ปริมาณไขมันลดลงอาจจะเป็นเหตุผลสำหรับกรดไขมันอิสระไม่เปลี่ยนแปลง
ค่าสังเกตในการศึกษาครั้งนี้.
3.4 การประเมินทางประสาทสัมผัสการศึกษา
คุณสมบัติทางประสาทสัมผัสของการฉายรังสีแกมมาถั่วถูกนำเสนอใน
รูป 3 A และ B (ที่ 0 ชั่วโมงและหลังการจัดเก็บข้อมูลตามลำดับ 6 เดือน).
การศึกษาการประเมินผลทางประสาทสัมผัสโดยใช้ความรู้สึกที่ซับซ้อนที่เป็นผลมา
จากการมีปฏิสัมพันธ์ของความรู้สึกของเราที่มีความสำคัญมากในการกำหนด
อาหารที่มีคุณภาพ เนื่องจากส่งผลกระทบต่อคุณสมบัติทางประสาทสัมผัสในมาก
ช่วงแคบ ๆ ของปริมาณรังสีเมื่อเทียบกับคุณสมบัติอื่น ๆ มัน
เป็นความรู้สึกที่จำเป็นในการดำเนินการวิเคราะห์ในปริมาณที่แตกต่างกันใน
ช่วงของ 010 กิโลเกรย์กล่าวคือ 0.25, 1.0, 5.0 และ 10.0 กิโลเกรย์ แผงรสชาติ
ระบุการตั้งค่าที่เท่าเทียมกันสำหรับทั้งการฉายรังสี (1.0 กิโลเกรย์) และ nonirradiated
ตัวอย่างแสดงให้เห็นว่าการฉายรังสีที่ปริมาณขึ้นไปที่
1.0 กิโลเกรย์ไม่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญในสีกลิ่นรสชาติและเนื้อสัมผัส
ของกลุ่มตัวอย่าง Armelim et al, (2006) และ Villavicencio et al.
(2000) นอกจากนี้ยังมีรายงานว่าไม่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญในคุณภาพทางประสาทสัมผัส
ของถั่วถึงปริมาณของ 1.0 กิโลเกรย์ อย่างไรก็ตามในการศึกษาของเราไต
ถั่วฉายรังสีที่ 10 ปริมาณกิโลเกรย์มีคะแนนลดลงอย่างมีนัยสำคัญ
สำหรับแอตทริบิวต์เช่นกลิ่นและรสชาติกว่าที่สำหรับการควบคุม
ตัวอย่าง ดังนั้นการยอมรับโดยรวมจึงได้รับผลกระทบ ที่คล้ายกัน
การเปลี่ยนแปลงในหอมถั่วทั่วไปการฉายรังสีที่ 6 และ
10 กิโลเกรย์ถูกรายงานโดย Armelim et al, (2006) กิมจิเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.2.3 . การวิเคราะห์พื้นผิวรูปที่ 2B แสดงพื้นผิวการวิเคราะห์ออกมาในแง่ของพลังต้องบดเมล็ด ใช้ทา texturometer . เมล็ดที่ผ่านการฉายรังสีที่ 5 และ 10 กิโลเกรย์ปริมาณรังสีมีลดลงในบังคับ( 20 และ 23 ตามลำดับ ) การบดเมล็ด เมื่อเทียบกับที่ของไม่ฉายรังสี เมล็ด อย่างไรก็ตาม ปริมาณ 1.0 kGy ความแตกต่างนี้เล็กๆ น้อยๆ การสังเกตนี้เทียบกับเวลาการปรุงอาหารการวัดผล ( รูปที่ 2A ส่วน 3.2.2 )3.3 . การวัดผลของกรดไขมันอิสระข้อมูลเกี่ยวกับกรดไขมันอิสระจะได้รับในตารางที่ 3 รังสีรักษาถึง 10 กิโลเกรย์ปริมาณรังสี ( ข้อมูลสำหรับตัวอย่างที่ฉายรังสีปริมาณ 0.25 และ 5 ชนิดคือไม่แสดง ) ไม่ได้มีผลในการเปลี่ยนกรดไขมันอิสระค่าการเกิดออกซิเดชันของไขมันเป็นที่รู้จักกันเกิดขึ้นระหว่างการฉายรังสี ซึ่งในกรดไขมันอิสระเพิ่มขึ้น ซึ่งจะส่งผลให้กลิ่นหืน .ลดปริมาณไขมันอาจเป็นเหตุผลสำหรับไม่เปลี่ยนแปลงกรดไขมันอิสระคุณค่าที่พบในการศึกษานี้3.4 . การศึกษาการยอมรับทางประสาทสัมผัสคุณสมบัติทางประสาทสัมผัสของผลิตภัณฑ์ฉายรังสีแกมมาที่นำเสนอในถั่วรูปที่ 3 A และ B ( ที่ 0 H และหลังจาก 6 เดือนกระเป๋าตามลำดับ )การศึกษาการประเมินทางประสาทสัมผัสโดยใช้ผลที่ซับซ้อนที่เพทนาจากปฏิกิริยาของประสาทสัมผัสของเรา เป็นสิ่งที่สำคัญมากในการกำหนดคุณภาพอาหาร เนื่องจากคุณสมบัติทางประสาทสัมผัสกระทบมากช่วงแคบ ๆของรังสีเมื่อเทียบกับคุณสมบัติอื่น ๆ มันรู้สึกจำเป็นที่จะต้องทำการวิเคราะห์ ในขนาดที่แตกต่างกันใน010 หลากหลายชนิดได้แก่ 0.5 , 1.0 , 5.0 และ 10.0 kGy . รสชาติ แผงแสดงการตั้งค่าเท่ากัน ทั้งการฉายรังสี ( 1.0 kGy ) และ nonirradiatedตัวอย่าง ระบุว่า การฉายรังสีขนาดขึ้น1.0 kGy ไม่มีผลต่อสี กลิ่น รสชาติ และเนื้อสัมผัสของตัวอย่าง armelim et al . ( 2006 ) และ Villavicencio et al .( 2000 ) รายงานยังไม่พบการเปลี่ยนแปลงในด้านคุณภาพทางประสาทสัมผัสของเมล็ดขึ้นอยู่กับขนาด 1.0 kGy . อย่างไรก็ตาม ในไต การศึกษาของเราถั่วที่ฉายรังสีปริมาณรังสีลดลง 10 kGy พบคะแนนสำหรับคุณสมบัติเช่นกลิ่นและรสชาติกว่าการควบคุมตัวอย่าง ดังนั้น จึงเป็นที่ยอมรับโดยรวมได้รับผลกระทบ . คล้ายการเปลี่ยนแปลงในกลิ่นหอมเมล็ดทั่วไปที่ฉายรังสีปริมาณ 6 และ10 กิโลเกรย์ถูกรายงานโดย armelim et al . ( 2006 ) กิมจิ ,