Foucault and Derrida are often grou

Foucault and Derrida are often grouped together as 'post-structuralists' (see Appendix). but these two examples of theory present striking differences. Derrida offers a reading or interpretation of texts, identifying a logic at work in a text. Foucault's claim is not based on texts in fact he cites amazingly few actual documents or discourses but offers a general framework for thinking about texts and discourses in general. Derrida's interpretation shows the extent to which literary works themselves, such as Rousseau's Confessions. are theoretical: they offer explicit speculative arguments about writing. desire. and substitution or supplementation, and they guide thinking about these topics in ways that they leave implicit. Foucault, on the other hand, proposes to show us not how insightful or wise texts are but howfar the discourses of doctors, scientists, novelists, and others create the things they claim only to analyse. Derrida shows how theoretical the literary works are, Foucault how creatively productive the discourses of knowledge are.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Foucault และ Derrida มักจะจัดกลุ่มเข้าด้วยกันเป็น 'post-structuralists' (ดูภาคผนวก) แต่เหล่านี้ตัวอย่างของทฤษฎีนำเสนอความแตกต่างที่โดดเด่น Derrida มีอ่านหรือตีความของข้อความ ระบุตรรกะที่ทำงานในข้อความ เคลมของ Foucault จะไม่ขึ้นอยู่กับข้อความในความเป็นจริงเขาสแตนดาร์ดชาร์เตอร์ดเอกสารหลายน่าอัศจรรย์จริง หรือประการ แต่มีกรอบทั่วไปสำหรับการคิดเกี่ยวกับข้อความและประการโดยทั่วไป การตีความของ Derrida แสดงขอบเขตที่วรรณกรรมทำเอง เช่นของ Rousseau เสน่ห์รักสาว มีทฤษฎี: มีอาร์กิวเมนต์เก็งชัดเจนเกี่ยวกับเขียน ความต้องการ และทดแทน หรือแห้งเสริม และพวกเขาคิดเกี่ยวกับหัวข้อเหล่านี้ในวิธีที่พวกเขาปล่อยนัยให้คำแนะนำ Foucault คง เสนอเพื่อแสดงให้เราเห็นข้อความที่ว่าลึกซึ้ง หรือฉลาดไม่ ได้ howfar ประการของแพทย์ นักวิทยาศาสตร์ novelists และผู้อื่นสร้างในสิ่งที่พวกเขาอ้างจะวิเคราะห์ Derrida แสดงว่าทฤษฎีงานวรรณกรรม Foucault ประสิทธิผลวิธีสร้างสรรค์ประการความรู้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Foucault และแดริด้าจะถูกจัดกลุ่มมักจะร่วมกันเป็น 'โพสต์ structuralists' (ดูภาคผนวก) แต่เหล่านี้สองตัวอย่างของทฤษฎีนำเสนอความแตกต่างที่โดดเด่น แดริด้ามีการอ่านหรือการตีความจากตำราระบุตรรกะที่ทำงานในข้อความ การเรียกร้องของ Foucault ไม่ได้ตามตำราในความเป็นจริงเขาอ้างอิงเอกสารที่เกิดขึ้นจริงไม่กี่อย่างน่าอัศจรรย์หรือวาทกรรม แต่มีกรอบทั่วไปสำหรับการคิดเกี่ยวกับข้อความและวาทกรรมทั่วไป การตีความของ Derrida แสดงให้เห็นขอบเขตที่วรรณกรรมตัวเองเช่นคำสารภาพรูสโซส์ เป็นทฤษฎีที่พวกเขานำเสนอข้อโต้แย้งการเก็งกำไรอย่างชัดเจนเกี่ยวกับการเขียน ปรารถนา และทดแทนหรือเสริมและพวกเขาแนะแนวทางความคิดเกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้ในวิธีการที่พวกเขาออกโดยปริยาย Foucault บนมืออื่น ๆ ที่ได้เสนอที่จะแสดงให้เราไม่ได้เป็นวิธีที่ชาญฉลาดตำราหรือฉลาด แต่จะ howfar วาทกรรมของแพทย์นักวิทยาศาสตร์, นักเขียนนวนิยายและอื่น ๆ สร้างสิ่งที่พวกเขาเรียกร้องเพียงเพื่อที่จะวิเคราะห์ แดริด้าแสดงให้เห็นว่าทฤษฎีวรรณกรรมที่ Foucault วิธีการสร้างสรรค์การผลิตวาทกรรมของความรู้ที่มี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" / และเดอริมักจะจัดกลุ่มเข้าด้วยกันเป็นโพสต์ structuralists ' ' ( ดูภาคผนวก ) แต่เหล่านี้สองตัวอย่างของทฤษฎีในปัจจุบันที่โดดเด่นแตกต่างกัน เดอร์ริดามีการอ่านหรือการตีความหมายของข้อความ ระบุเป็นตรรกะอยู่ในข้อความฟูโกก็เรียกร้องไม่ยึดข้อความในความเป็นจริงเขา cites เอกสารที่เกิดขึ้นจริงไม่กี่อย่างน่าอัศจรรย์หรือวาทกรรม แต่เสนอกรอบทั่วไปสำหรับการคิดเกี่ยวกับข้อความและวาทกรรมในทั่วไป การตีความ แดร์ริดาแสดงขอบเขตซึ่งงานวรรณกรรมเอง เช่น รุสโซ่คำสารภาพ . เป็นทฤษฎีที่ชัดเจน : พวกเขาให้พิจารณาข้อโต้แย้งเกี่ยวกับการเขียน ปรารถนาและ ทดแทนหรือเสริมและพวกเขาแนะนำคิดหัวข้อเหล่านี้ในวิธีที่พวกเขาไปโดยปริยาย . ฟูโกบนมืออื่น ๆที่นำเสนอเพื่อแสดงให้เราเห็นวิธีการที่ลึกซึ้ง หรือปัญญา ไม่ใช่ข้อความแต่วฟาร์วาทกรรมของแพทย์ นักวิทยาศาสตร์ นักเขียน และคนอื่นสร้างสิ่งที่พวกเขาเรียกร้องเพื่อวิเคราะห์ เดอร์ริดาแสดงงานวรรณกรรมเป็นวิธีทางทฤษฎีฟูโกวิธีการสร้างสรรค์การผลิตวาทกรรมความรู้เป็น