The evaluation of the analysed attr

The evaluation of the analysed attributes given by the judges at the beginning and after 25 days of storage at 4 C is shown in Fig6.

Sensory quality: Banana slices prepared after sulphur fumigation (2 g/kg for 2 h) and soaking in 60ºBrix sugar solution for 16 h (T1) resulted into highest score for all the sensory attributes like colour and appearance, flavour, texture, taste and overall acceptability (Table 2). Gurumeen
akshi et al. (2005) also reported gradual decrease in colour
and appearance of osmo-dried papaya slices during storage.
The reduction in flavour score of slices during storage
could be due to hardening of slices because of water loss
as well as oxidation of ascorbic acid. However, the sugar
syrup might have helped in retention of flavour to some extent. The loss of flavour during storage was also reported
in papaya slices (Aruna et al. 2000). Texture was also affected due to storage and it could be due to hardening effect
resulting in loss of moisture during storage. The taste score
also decreased (p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การประเมินผลของแอตทริบิวต์วิเคราะห์ที่กำหนด โดยผู้พิพากษา ที่จุดเริ่มต้น และหลัง จาก วันที่ 25 ของเก็บที่ 4 C จะปรากฏใน Fig6 นี้ คุณภาพทางประสาทสัมผัส: ชิ้นกล้วยเตรียมไว้หลังจากรมยาซัลเฟอร์ (2 กรัม/กิโลกรัมสำหรับ 2h) และแช่ในน้ำตาล 60ºBrix สำหรับ 16 ชม. (T1) ผลเป็นคะแนนสูงสุดสำหรับคุณลักษณะทางประสาทสัมผัสทั้งหมดเช่นสีและลักษณะ รสชาติ เนื้อ รสชาติ และยอมรับโดยรวม (ตารางที่ 2) Gurumeen akshi et al. (2005) ยังรายงานว่า ค่อย ๆ ลดลงในสีและลักษณะของชิ้นมะละกอ osmo แห้งระหว่างการเก็บรักษาการลดคะแนนรสชาติชิ้นระหว่างการเก็บรักษาอาจเนื่องจากการแข็งตัวของชิ้นเนื่องจากสูญเสียน้ำเช่นเดียวกับการเกิดออกซิเดชันของกรดแอสคอร์บิค อย่างไรก็ตาม น้ำตาลน้ำเชื่อมอาจได้ช่วยในการเก็บข้อมูลของรสชาติบ้าง นอกจากนี้ยังมีรายงานการสูญเสียของรสชาติระหว่างการเก็บรักษาในมะละกอชิ้น (อารูนา et al. 2000) เนื้อยังได้รับผลกระทบเนื่องจากการจัดเก็บ และอาจเกิดจากผลในการชุบแข็งเกิดการสูญเสียความชื้นระหว่างการเก็บรักษา คะแนนรสชาตินอกจากนี้ยัง ลดลง (p < 0.05) และนี้อาจจะยังเนื่องจากการผลดีของการแข็งตัวและสูญเสียความชุ่มชื้น ยอมรับโดยรวมของชิ้นกล้วย osmo แห้งในระหว่างที่ลดลงเก็บข้อมูลได้ชัดเจน และความลาดเท (p < 0.05) และอาจจะเนื่องจากการลดคะแนนของพารามิเตอร์ทางประสาทสัมผัสทั้งหมดกล้วยชิ้น Gurumeehakshi et al. (2005) ยังรายงานว่าผลที่คล้ายกันบน osmo แห้งมะละกอตามการวิเคราะห์ทางสถิติ อิงการใช้งานโดยตรงรวมตารางการจัดอันดับสำหรับผู้พิพากษา 20 และตัวอย่างที่ 3 (Larmond1988), ผลิตภัณฑ์ลูกพลับสสเปรได้ โดยการรักษาC นำเสนอแตกต่างจากผลิตภัณฑ์ A และ B ที่ระดับนัยสำคัญ 95% ในกรณีที่แอตทริบิวต์ทั้งหมด ยกเว้นภาพลักษณะที่ปรากฏที่จุดเริ่มต้น ของการจัดเก็บ และ ใน เนื้อ ภาพลักษณะที่ปรากฏและการประเมินค่าส่วนกลางหลังจาก 49 วันของการจัดเก็บโดยรวม การวิเคราะห์ทางประสาทสัมผัสพบว่าการดำรงอยู่ของความแตกต่างระหว่างผลิตภัณฑ์ ขึ้นอยู่กับชนิดของการรักษาที่ถูกนำไปใช้ นอกจากนี้ยังขอความตั้งใจซื้อของกั้นด้วย ในกรณีนี้ ผลของการวิเคราะห์โดยใช้ประสาทสัมผัสแรกพบว่า 70% ของผู้พิพากษาจะซื้อสินค้า C และ 60% จะซื้อสินค้า B ถ้าผลิตภัณฑ์นี้ไม่พร้อมใช้งานในการซูเปอร์มาร์เก็ต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

? การประเมินคุณลักษณะการวิเคราะห์ที่กำหนดโดยผู้พิพากษาที่จุดเริ่มต้นและหลังจาก 25 วันของการจัดเก็บที่อุณหภูมิ 4 องศาเซลเซียสจะแสดงใน Fig6. ที่มีคุณภาพทางประสาทสัมผัส: กล้วยเตรียมหลังจากกำมะถันรมควัน (2 กรัม / กิโลกรัมเป็นเวลา 2 ชั่วโมง) และแช่ใน60ºBrix สารละลายน้ำตาลสำหรับ 16 ชั่วโมง (T1) ผลในคะแนนสูงสุดสำหรับทุกคุณลักษณะทางประสาทสัมผัสเช่นสีและลักษณะกลิ่นรสเนื้อสัมผัสรสชาติและการยอมรับโดยรวม (ตารางที่ 2) Gurumeen Akshi et al, (2005) นอกจากนี้ยังมีรายงานการลดลงอย่างค่อยเป็นค่อยไปในสีและลักษณะของ Osmo แห้งชิ้นมะละกอระหว่างการเก็บรักษา. ลดคะแนนรสชาติของชิ้นระหว่างการเก็บรักษาอาจเกิดจากการแข็งตัวของชิ้นเนื่องจากการสูญเสียน้ำเช่นเดียวกับการเกิดออกซิเดชันของวิตามินซี แต่น้ำตาลน้ำเชื่อมอาจจะช่วยในการเก็บรักษาของรสชาติที่มีขอบเขต การสูญเสียของรสชาติระหว่างการเก็บรักษายังมีรายงานในชิ้นมะละกอ (Aruna et al. 2000) เนื้อยังได้รับผลกระทบเนื่องจากการจัดเก็บและมันอาจจะเป็นเพราะความแข็งผลทำให้สูญเสียความชุ่มชื้นระหว่างการเก็บรักษา คะแนนรสชาติก็ลดลง (p <0.05) และนี้อาจจะยังเกิดจากการมีผลเดียวกันของการแข็งตัวและการสูญเสียความชุ่มชื้น การลดลงของการยอมรับโดยรวมของ Osmo แห้งกล้วยในระหว่างการจัดเก็บข้อมูลที่เห็นได้ชัดและลาดเทอย่างมีนัยสำคัญ (p <0.05) และอาจจะเป็นเพราะการลดลงในคะแนนของพารามิเตอร์ทางประสาทสัมผัสทั้งหมดของกล้วย Gurumeehakshi et al, (2005) นอกจากนี้ยังมีการรายงานผลที่คล้ายกันในมะละกอ Osmo แห้ง. ตามการวิเคราะห์ทางสถิติบนพื้นฐานของการใช้โดยตรงของตารางการจัดอันดับทั้งหมด 20 ผู้พิพากษาและ 3 ตัวอย่าง (Larmond, 1988) ผลิตภัณฑ์แพร่กระจายลูกพลับที่ได้รับการรักษาด้วยC ที่นำเสนอ ความแตกต่างเมื่อเทียบกับผลิตภัณฑ์ A และ B ในระดับที่มีนัยสำคัญของ 95% ในกรณีของคุณลักษณะทั้งหมดยกเว้นภาพลักษณะที่จุดเริ่มต้นของการจัดเก็บและในพื้นผิวที่มองเห็นลักษณะและการประเมินมูลค่าทั่วโลกหลังจาก 49 วันของการจัดเก็บ. โดยรวมแล้ว การวิเคราะห์ทางประสาทสัมผัสแสดงให้เห็นว่าการดำรงอยู่ของความแตกต่างระหว่างผลิตภัณฑ์ขึ้นอยู่กับประเภทของการรักษาที่ถูกนำมาใช้ ความตั้งใจซื้อยังถูกถามของคณะกรรมการที่ ในกรณีนี้ผลของการวิเคราะห์ความรู้สึกแรกที่ได้แสดงให้เห็นว่า 70% ของผู้พิพากษาที่จะซื้อสินค้า C และ 60% จะซื้อผลิตภัณฑ์ B ถ้าสินค้านี้ถูกวางจำหน่ายในซูเปอร์มาร์เก็ต