At the end of World War I, the Unit

At the end of World War I, the United States Navy had almost 500,000 officers and enlisted men and women and in terms of personnel was the largest in the world.[108] Younger officers were enthusiastic about the potential of land-based naval aviation as well as the potential roles of aircraft carriers. Chief of Naval Operations Benson was not among them. He tried to abolish aviation in 1919 because he could not "conceive of any use the fleet will ever have for aviation." However Roosevelt listened to the visionaries and reversed Benson's decision.[109]

After a short period of demobilization, the major naval nations of the globe began programmes for increasing the size and number of their capital ships. Wilson's plan for a world-leading set of capital ships led to a Japanese counter-programme, and a plan by the British to build sufficient ships to maintain a navy superior to either. American isolationist feeling and the economic concerns of the others led to the Washington Naval Conference of 1921. The outcome of the conference included the Washington Naval Treaty (also known as the Five-Power treaty), and limitations on the use of submarines. The Treaty prescribed a ratio of 5:5:3:1:1 for capital ships between treaty nations. The treaty recognized the U.S. Navy as being equal to the Royal Navy with 525,000 tons of capital ships and 135,000 tons of aircraft carriers, and the Japanese as the third power. Many older ships were scrapped by the five nations to meet the treaty limitations, and new building of capital ships limited.[110]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปลายสงครามโลก กองทัพเรือสหรัฐอเมริกาได้เกือบ 500,000 หน้าที่ และ enlisted ผู้ชาย และผู้หญิง และในแง่ของบุคลากรเป็นที่ใหญ่ที่สุดในโลก [108] น้องเจ้าหน้าที่กระตือรือร้นเกี่ยวกับศักยภาพของที่ดินตามการบินกองทัพเรือตลอดจนบทบาทศักยภาพของเครื่องบินได้ ประธานของเบนสันงานกองทัพเรือไม่ได้อยู่ในหมู่พวกเขา เขาพยายามที่จะยกเลิกการบินในปี 1919 เนื่องจากเขาอาจไม่ "ตั้งครรภ์ของใช้ที่มีฝูงบินสำหรับการบิน" อย่างไรก็ตามรูสเวลท์ฟังวิสัยทัศน์ของ และกลับรายการการตัดสินใจของเบนสัน [109]หลังจากระยะสั้น demobilization ประเทศเรือหลักของโลกเริ่มโปรแกรมสำหรับการเพิ่มขนาดและจำนวนของเรือหลวง ของวิลสันแผนสำหรับเรือทุนที่นำไปสู่การเป็นโปรแกรมที่ต่อต้านญี่ปุ่นในชุดชั้นนำของโลก และแผน โดยอังกฤษจะสร้างเรือที่เพียงพอในการรักษาเหนือกว่ากองทัพเรืออย่างใดอย่างหนึ่ง Isolationist อเมริกันที่ความรู้สึกและความกังวลทางเศรษฐกิจของคนอื่น ๆ นำไปสู่การประชุมวอชิงตันเรือ 1921 ผลของการประชุมรวมสนธิสัญญานาวิกวอชิงตัน (เรียกว่าสัญญาไฟห้า), และข้อจำกัดในการใช้ของเรือดำน้ำ สนธิสัญญาที่กำหนดอัตราส่วน 5:5:3:1:1 สำหรับเรือทุนระหว่างประเทศสนธิสัญญา สนธิสัญญามีรู้จักกองทัพเรือสหรัฐอเมริกาเท่ากับราชนาวีกับ 525,000 ตัน ของเรือหลวง และ 135,000 ตันบรรทุกเครื่องบิน และญี่ปุ่นเป็นอำนาจที่สาม เรือเก่ามากถูกเสียชาติห้าเพื่อตอบสนองข้อจำกัดของสนธิสัญญา ใหม่ และสร้างเรือรบหลวงจำกัด [110]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในตอนท้ายของสงครามโลกครั้งที่กองทัพเรือสหรัฐฯเกือบ 500,000 เจ้าหน้าที่ตำรวจและทหารชายและหญิงและในแง่ของบุคลากรที่ใหญ่ที่สุดในโลก. [108] เจ้าหน้าที่น้องมีความกระตือรือร้นเกี่ยวกับศักยภาพของที่ดินตามการบินทหารเรือเป็น รวมทั้งบทบาทศักยภาพของเครื่องบินสายการบิน เสนาธิการทหารเรือดำเนินงานเบนสันไม่ได้ในหมู่พวกเขา เขาพยายามที่จะยกเลิกการบินในปี 1919 เพราะเขาไม่สามารถ "ตั้งครรภ์ในการใช้งานใด ๆ ที่กองทัพเรือจะเคยมีสำหรับการบิน." อย่างไรก็ตามรูสเวลฟังวิสัยทัศน์และกลับตัดสินใจเบนสัน. [109]

หลังจากช่วงเวลาสั้นของอาวุธที่ประเทศเรือรายใหญ่ของโลกเริ่มโปรแกรมสำหรับการเพิ่มขนาดและจำนวนของเรือรบเรือของพวกเขา แผนของวิลสันสำหรับชุดชั้นนำของโลกของเรือทุนนำไปสู่ญี่ปุ่นเคาน์เตอร์โปรแกรมและแผนโดยอังกฤษในการสร้างเรือเพียงพอที่จะรักษากองทัพเรือที่เหนือกว่าอย่างใดอย่างหนึ่ง ความรู้สึกเป็นกลางอเมริกันและความกังวลทางเศรษฐกิจของคนอื่น ๆ นำไปสู่การประชุมนาวีวอชิงตันของปี 1921 ผลของการประชุมรวมถึงสนธิสัญญานาวีวอชิงตัน (ยังเป็นที่รู้จักกันในนามสนธิสัญญาห้า-Power) และข้อ จำกัด ในการใช้งานของเรือดำน้ำ สนธิสัญญากำหนดอัตราส่วน 5: 5: 3: 1: 1 สำหรับเรือทุนระหว่างประเทศสนธิสัญญา สนธิสัญญาได้รับการยอมรับของกองทัพเรือสหรัฐเป็นเท่ากับกองทัพเรือกับ 525,000 ตันของเรือทุนและ 135,000 ตันของเครื่องบินสายการบินและญี่ปุ่นเป็นอำนาจที่สาม เรือเก่าจำนวนมากถูกทิ้งโดยห้าประเทศเพื่อตอบสนองข้อ จำกัด ของสนธิสัญญาและอาคารใหม่ของเรือทุน จำกัด . [110]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่สิ้นสุดของสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง สหรัฐอเมริกาได้เกือบ 500000 เจ้าหน้าที่และทหารชายและหญิง และในแง่ของบุคลากรที่ใหญ่ที่สุดในโลก [ 108 ] น้องเจ้าหน้าที่มีความกระตือรือร้นเกี่ยวกับศักยภาพของการบินทหารเรือ ที่ดินที่ใช้ รวมทั้งบทบาทศักยภาพของผู้ให้บริการอากาศยาน ผู้บัญชาการกองทัพเรือเบนสันไม่ได้ในหมู่พวกเขา เขาพยายามที่จะยกเลิกการบินในค.ศ. 1919 เนื่องจากเขาไม่ " ประดิษฐ์ของใช้กองเรือจะเคยมีการบิน อย่างไรก็ตาม รูสเวลท์ฟังวิสัยทัศน์และการตัดสินใจเบนสันก็กลับ [ 109 ]หลังจากช่วงเวลาสั้น ๆ ของอาวุธ , กองทัพเรือประเทศหลักของโลกเริ่มโครงการเพื่อเพิ่มขนาดและจำนวนเรือที่เมืองหลวงของพวกเขา แผนของวิลสันสำหรับ ชั้นนำของโลก ชุดเรือทุนนำไปสู่โปรแกรมเคาน์เตอร์ญี่ปุ่น และวางแผน โดยอังกฤษ เพื่อสร้างเรือที่เพียงพอที่จะรักษากองทัพเรือกว่าเหมือนกัน รู้สึก isolationist อเมริกันและความกังวลเศรษฐกิจของผู้อื่น นำไปสู่วอชิงตันกองทัพเรือประชุม 1921 . ผลของการประชุม ได้แก่ สนธิสัญญานาวิกวอชิงตัน ( เรียกว่าห้าอำนาจสนธิสัญญา ) และข้อจำกัดในการใช้ของเรือดำน้ำ สนธิสัญญากำหนดอัตราส่วนของ 5:5:3:1:1 สำหรับเรือทุนระหว่างสนธิสัญญาสหประชาชาติ สนธิสัญญายอมรับกองทัพเรือสหรัฐฯเป็นเท่ากับราชนาวีกับ 525 , 000 ตันของเรือทุนและ 135 , 000 ตันของผู้ให้บริการอากาศยาน และ ญี่ปุ่น เป็นพลังที่สาม เรือเก่ามาก ถูกทิ้งโดย 5 ประเทศตามสนธิสัญญาข้อจำกัด และอาคารใหม่ของเรือทุนจำกัด [ 110 ]