Effect of One-Year Exercise Program

Effect of One-Year Exercise Programme on Psychological State of
Elderly People
Mridha1
, S. & Banerjee2
, A. K.
1Reader, Department of Physical Education, University of Kalyani, West Bengal-741235, E-mail:
[e-mail]

2Vice-Chancellor, University of Kalyani, West Bengal, Pin- 741235
Introduction
The number of elderly people is
rising faster than any other segment of our
population. In the elderly, changes - as a
result of aging, have deleterious impacts
upon bodily systems, those are likely to
be: i) reduced capacity of respiratory
system to take inadequate quantity of
oxygen, ii) reduced efficiency of
gastrointestinal system in extracting
nutrition, iii) diminished output of the
cardiovascular system, due to heart‟s
decreased strength and/or hardening and
shrinking of arteries iv) slowing and
reduced efficiency of urinary system at
excreting toxins and other body waste
(Mahajan, 1997). Decline in these
functions, in turn, have severe
repercussions on the psychosomatic and
psychological performance (Weg, 1983).
The psychological problems faced
by the elderly are complex and numerous.
Three sources are account for the increase
in major psychological problems; because
older people can – i) become exposed to
stress of poor health due to their reduced
physical and mental functioning, ii)
become exposed to economic stress due to
Abstract
Number of elderly people is increasing very fast than any other segment of our population. They
face many problems due to various reasons. Their sufferings are intensified by fixed and reduced income,
dispersal of children and fellow friends, and loss of social support. The purpose of this study was to observe
the effect of one-year exercise programme on psychological state of elderly people.
Twenty male subjects in each of the three groups (Group-A:60-69 years, Group-B:50-59 years
and Group-C:40-49 years) were the subjects of this study. Each group sub-divided into one experimental
group (N=10) and one control group (N=10). All experimental groups (AE, BE & CE) underwent into
individual specific exercise programme (50-70 min/session, 5 sessions/week for one year). Exercise
programme consisted of suppling exercise, jogging/walking, stretching, and cool-down exercise. Control
groups (AC, BC & CC) did not take part in any physical activity programme. Psychological state was
measured by Anxiety (Spielberger‟s State-Trait anxiety Inventory, 1970) and Depression (Depression Scale
– Karim & Tiwary, 1986). Pre- and post-tests were conducted before and after one- year experimental
period. Intra- and inter-group comparisons (pre- and post-test data) were made by paired and independent ttest
and level of significance was set at 0.05 level of confidence.
It was observed after that after one-year experimental period state anxiety and depression level
reduced significantly (p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลของโปรแกรมการออกกำลังกาย 1 ปีสถานะทางจิตใจของผู้สูงอายุ Mridha1, S. & Banerjee2อ.เค1Reader กรมพลศึกษา มหาวิทยาลัย Kalyani เบงกอลตะวันตก 741235 อีเมล์:[e-mail]2Vice-ชานเซลเลอร์ มหาวิทยาลัย Kalyani เบงกอลตะวันตก Pin 741235แนะนำจำนวนผู้สูงอายุเพิ่มขึ้นเร็วกว่าส่วนอื่น ๆ ของเราประชากร ในผู้สูง อายุ การเปลี่ยนแปลง - เป็นการผลของอายุ มีผลร้ายเมื่อระบบร่างกาย ผู้ที่มีแนวโน้มได้: ฉัน) ลดกำลังการผลิตของทางเดินหายใจระบบจะใช้ปริมาณไม่เพียงพอออกซิเจน ii) ลดลงประสิทธิภาพของระบบระบบในโภชนาการ iii) ลดลงผลผลิตของการระบบหัวใจและหลอดเลือด จาก heart‟sลดความแข็งแรงและ/หรือแข็ง และหดตัวของหลอดเลือดแดง iv) ชะลอตัว และลดประสิทธิภาพของระบบขับถ่ายปัสสาวะที่excreting สารพิษและของเสียอื่น ๆ ร่างกาย(Mahajan, 1997) ประเทศเหล่านี้ฟังก์ชัน กลับ มีอย่างรุนแรงร้ายบน psychosomatic และจิตใจประสิทธิภาพ (Weg, 1983)ปัญหาทางจิตใจที่ต้องเผชิญโดยผู้สูงอายุมีความซับซ้อน และมากมายแหล่งที่สามคือ บัญชีสำหรับเพิ่มปัญหาทางจิตใจสำคัญ เนื่องจากคนสูงอายุสามารถ – ฉัน) เป็นสัมผัสกับความเครียดสุขภาพไม่ดีเนื่องจากการลดลงกาย และจิตใจทำงาน ii)สัมผัสความเครียดเศรษฐกิจเนื่องบทคัดย่อจำนวนผู้สูงอายุเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วกว่าส่วนอื่น ๆ ของประชากรของเรา พวกเขาประสบปัญหามากมายเนื่องจากสาเหตุต่าง ๆ ความทุกข์มี intensified โดยรายได้คงที่ และลดลงdispersal เด็กเพื่อนเพื่อน และสูญเสียการสนับสนุนทางสังคม วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการ สังเกตผลของการออกกำลังกาย 1 ปีโครงการในสภาวะจิตใจของผู้สูงอายุเรื่องชาย 20 ในแต่ละกลุ่มสาม (กลุ่ม-A:60-69 ปี กลุ่ม-B:50-59 ปีและกลุ่ม-C:40-49 ปี) มีหัวข้อการศึกษานี้ แต่ละกลุ่มย่อยแบ่งหนึ่งทดลองกลุ่ม (N = 10) และกลุ่มควบคุมหนึ่ง (N = 10) กลุ่มทดลองทั้งหมด (AE จะ และ CE) เปลี่ยนเป็นออกกำลังกายเฉพาะแต่ละโครงการ (50-70 นาที/ช่วง ช่วง 5 สัปดาห์ในหนึ่งปี) ออกกำลังกายหลักสูตรประกอบด้วย suppling ออกกำลังกาย วิ่ง/เดิน ยืด และออกกำลังกายเย็นลง ควบคุมกลุ่ม (AC, BC และ CC) ไม่ได้มีส่วนร่วมในโครงการกิจกรรมทางกายภาพใด ๆ มีสภาวะทางจิตใจวัดความกังวล (Spielberger‟s สถานะติดวิตกสต็อก 1970) และภาวะซึมเศร้า (ระดับภาวะซึมเศร้า-Karim & Tiwary, 1986) ก่อน และหลังได้ดำเนินการทดสอบก่อน และ หลัง 1 ปีทดลองรอบระยะเวลา ทำ โดยอิสระ และจัดเป็นคู่ ttest group อินทรา และ inter เปรียบเทียบ (ก่อน และหลังการทดสอบข้อมูล)และตั้งระดับของนัยสำคัญที่ระดับความเชื่อมั่น 0.05ได้สังเกตหลังจากนั้นหลังจากความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าระดับสถานะรอบระยะเวลาทดลอง 1 ปีลดลงอย่างมีนัยสำคัญ (p < 0.05) ในกลุ่มทดลองทั้งหมดและความวิตกกังวลติดลด AE &กลุ่ม CE และ ในการควบคุมกลุ่มติดความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าของกลุ่มที่สามและความวิตกกังวลของรัฐของ AC และซีซีเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญหลังจากระยะเวลาหนึ่งปี ดังนั้น อาจสรุปท่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลของโครงการหนึ่งปีในการออกกำลังกายทางจิตวิทยาของรัฐผู้สูงอายุ
Mridha1
เอสแอนด์
Banerjee2, AK
1Reader กรมพลศึกษามหาวิทยาลัย Kalyani รัฐเบงกอลตะวันตก-741235 E-mail:
[e-mail] 2Vice-นายกรัฐมนตรี มหาวิทยาลัย Kalyani รัฐเบงกอลตะวันตก Pin- 741235 บทนำจำนวนผู้สูงอายุจะเพิ่มขึ้นเร็วกว่าส่วนอื่นๆ ของเราประชากร ในผู้สูงอายุ, การเปลี่ยนแปลง - เป็นผลของริ้วรอยมีผลกระทบอันตรายเมื่อระบบของร่างกายผู้ที่มีแนวโน้มที่จะเป็น: i) กำลังการผลิตที่ลดลงของระบบทางเดินหายใจระบบที่จะใช้ในปริมาณที่ไม่เพียงพอของออกซิเจนii) การลดประสิทธิภาพของระบบทางเดินอาหารในการสกัดโภชนาการiii) การลดลงการส่งออกของระบบหัวใจและหลอดเลือดเนื่องจากหัวใจ"s ลดลงความแข็งแรงและ / หรือการแข็งตัวและการหดตัวของหลอดเลือดแดงiv) การชะลอตัวและมีประสิทธิภาพที่ลดลงของระบบทางเดินปัสสาวะที่สารพิษและของเสียขับถ่ายของร่างกายอื่นๆ(จัน, 1997) เหล่านี้ลดลงในฟังก์ชั่นในการเปิดอย่างรุนแรงมีผลกระทบในจิตใจและ. ผลการดำเนินงานทางด้านจิตใจ (Weg, 1983) ปัญหาทางด้านจิตใจต้องเผชิญโดยผู้สูงอายุที่มีความซับซ้อนและจำนวนมาก. สามแหล่งที่มาบัญชีสำหรับการเพิ่มขึ้นในปัญหาทางจิตใจที่สำคัญ เพราะผู้สูงอายุสามารถ - i) กลายเป็นสัมผัสกับความเครียดจากสุขภาพที่ไม่ดีเนื่องจากการลดลงของพวกเขาทำงานทางร่างกายและจิตใจii) กลายเป็นสัมผัสกับความเครียดทางเศรษฐกิจอันเนื่องมาจากบทคัดย่อจำนวนผู้สูงอายุที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วกว่าส่วนอื่นๆ ของประชากรของเรา พวกเขาต้องเผชิญกับปัญหามากมายเนื่องจากเหตุผลต่างๆ ความทุกข์ยากของพวกเขาจะทวีความรุนแรงมากโดยรายได้คงที่และลดการแพร่กระจายของเด็กและเพื่อนเพื่อนและการสูญเสียการสนับสนุนทางสังคม วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการสังเกตผลของโปรแกรมการออกกำลังกายหนึ่งปีต่อสภาพจิตใจของผู้สูงอายุ. ยี่สิบอาสาสมัครชายในแต่ละสามกลุ่ม (กลุ่ม A: 60-69 ปี, กลุ่ม B: 50-59 ปีและกลุ่ม C: 40-49 ปี) เป็นเรื่องของการศึกษานี้ แต่ละกลุ่มย่อยแบ่งออกเป็นการทดลองหนึ่งกลุ่ม (ยังไม่มี = 10) และกลุ่มควบคุม (ยังไม่มี = 10) ทุกกลุ่มทดลอง (AE พ.ศ. และซีอี) ได้รับการเข้าสู่โปรแกรมการออกกำลังกายที่เฉพาะเจาะจงของแต่ละบุคคล(50-70 นาที / ครั้ง 5 ครั้ง / สัปดาห์เป็นเวลาหนึ่งปี) การออกกำลังกายโปรแกรมประกอบด้วยการออกกำลังกาย suppling, วิ่ง / เดินยืดและการออกกำลังกายเย็นลง ควบคุมกลุ่ม (AC, BC & CC) ไม่ได้มีส่วนร่วมในโปรแกรมการออกกำลังกายใด ๆ สภาพจิตใจที่ถูกวัดจากความวิตกกังวล (Spielberger "s สินค้าคงคลังความวิตกกังวลของรัฐลักษณะ, 1970) และภาวะซึมเศร้า (อาการซึมเศร้าชั่ง - คาริมและ Tiwary, 1986) ก่อนและหลังการทดสอบได้ดำเนินการก่อนและหลังการทดลองหนึ่งปีระยะเวลา Intra- และการเปรียบเทียบระหว่างกลุ่ม (ข้อมูลก่อนและหลังการทดสอบ) ที่ถูกสร้างขึ้นโดยการจับคู่และ ttest อิสระและระดับนัยสำคัญตั้งอยู่ที่0.05 ระดับความเชื่อมั่น. มันเป็นข้อสังเกตหลังจากนั้นหลังจากระยะเวลาการทดลองหนึ่งปีความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าของรัฐ ระดับลดลงอย่างมีนัยสำคัญ(p <0.05) ในทุกกลุ่มทดลองและความวิตกกังวลที่ลดลงอย่างมีนัยสำคัญลักษณะใน AE และกลุ่มซีอี และในกลุ่มควบคุมลักษณะความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าของสามกลุ่มและความวิตกกังวลของรัฐของ AC & CC หลังจากที่เพิ่มขึ้นอย่างมากในช่วงระยะเวลาหนึ่งปี ดังนั้นจึงอาจสรุปได้ tha

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลของโปรแกรมการออกกำลังกายในหนึ่งปี สภาพจิตใจของผู้สูงอายุ mridha1


, S . & banerjee2
, A . K .
1reader ภาควิชาพลศึกษา มหาวิทยาลัย kalyani ตะวันตก bengal-741235 E-mail :
sanjib_mridha @ rediffmail . com

2vice อธิการบดี มหาวิทยาลัย kalyani , เวสต์เบงกอล พิน - 741235
แนะนำ
จำนวนผู้สูงอายุจะเพิ่มขึ้นเร็วกว่าส่วนอื่น ๆใด ๆ

ของเราประชากร ในผู้สูงอายุ การเปลี่ยนแปลง - เป็น
ผลของอายุ คงได้ผลกระทบ
เมื่อระบบร่างกาย เหล่านั้นมัก

: I ) ลดความจุของระบบทางเดินหายใจ
ใช้ปริมาณไม่เพียงพอของ
ออกซิเจน 2 ) ประสิทธิภาพของระบบลดลง ส่วนในการสกัด

โภชนาการ 3 ) ลดลง ผลผลิตของ
ระบบหลอดเลือดและหัวใจ เนื่องจากหัวใจ‟ S
ลดลงความแข็งแรงและ / หรือการแข็งตัวและ
การหดตัวของหลอดเลือดแดง ( 2 ) ชะลอและลดประสิทธิภาพของระบบทางเดินปัสสาวะที่

การขับถ่ายสารพิษและของเสียในร่างกายอื่น ๆ (
mahajan , 1997 ) ลดลงเหล่านี้
ฟังก์ชัน ในการเปิด จะมีผลกระทบรุนแรงต่อสุขภาพจิตและ

ผลทางจิตวิทยา ( ถนน , 1983 ) .

โดยจิตปัญหาผู้สูงอายุที่ซับซ้อนและหลาย .
3 แหล่งมีบัญชีสำหรับการเพิ่มขึ้น
ปัญหาทางจิตวิทยาที่สำคัญ เพราะ
คนรุ่นเก่าสามารถ–ฉัน ) กลายเป็นตาก
ความเครียดของสุขภาพที่ไม่ดี เนื่องจากร่างกาย และจิตใจ การทำงานลดลง
2 )
กลายเป็นตากความเครียดทางเศรษฐกิจเนื่องจากตัวเลขนามธรรม

ของผู้สูงอายุเพิ่มมากขึ้นอย่างรวดเร็วกว่าส่วนอื่น ๆของประชากรของเรา พวกเขา
เผชิญปัญหามากมายเนื่องจากเหตุผลต่างๆความทุกข์เหล่านี้จะทวีความรุนแรงมากโดยถาวร และการกระจายรายได้
เด็กและเพื่อนเพื่อน และการสนับสนุนทางสังคม การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสังเกต
ผลของโปรแกรมการออกกำลังกายในที่สภาพจิตใจของผู้สูงอายุ .
20 ชายวิชาในแต่ละสามกลุ่ม ( กลุ่ม : 60-69 ปี , 50-59 ปี และ group-b :
group-c :40-49 ปี ) โดยกลุ่มตัวอย่างในการศึกษานี้ แต่ละกลุ่มย่อยแบ่งออกเป็นกลุ่มทดลอง
( n = 10 ) และกลุ่มควบคุม ( N = 10 ) กลุ่มทั้งหมด ( เอ จะ& CE ) รับเป็นบุคคลเฉพาะการออกกำลังกาย
รายการ ( 50-70 นาที / ครั้ง , 3 ครั้ง / สัปดาห์เป็นเวลาหนึ่งปี ) โปรแกรมการออกกำลังกาย
ประกอบด้วย suppling ออกกำลังกาย , วิ่ง / เดิน ยืด และเย็นลง ออกกำลังกาย การควบคุม
กลุ่ม ( AC , BC & CC ) ไม่ได้มีส่วนร่วมในกิจกรรมทางกายภาพใด ๆโปรแกรม สภาพจิตใจถูก
วัดความวิตกกังวล ( สปีลเบอร์เกอร์‟ s รัฐของความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้า ( depression ลักษณะ 1970 ) )
( คาริม& tiwary , 1986 ) ก่อนและหลังการทดลอง การทดสอบก่อนและหลังทดลอง 1 ปี