In 1986, investigators published a

In 1986, investigators published a report of three men with testicular tumors (expected number of cases was not reported) who worked at an airframe repair shop employing 153 men [Ducatman et al. 1986]. When two additional airframe repair shops were investigated, one was found to employ four workers with a history of testicular cancer (0.95 case was expected). At the two shops where cases of testicular cancer were found, workers were exposed to a particular solvent mixture containing 80% DMF. The shop reporting no cases of testicular cancer did not use this solvent mixture.

In 1987, investigators reported three additional cases of testicular cancer (0.07 case was expected) in a group of men who had worked as finishers in a leather tannery [Levin et al. 1987; CDC 1988]. These men were exposed to a number of chemicals, including DMF, by inhalation of spray aerosols and by skin contact as they leaned over a conveyer belt to spread dye mixtures. Since 1975, 83 men are known to have worked in the finishing department of this tannery. In June 1989, NIOSH offered medical examinations to these men. Fifty-one of these workers (61%) participated, but no additional cases of testicular cancer were found [NIOSH 1990a].

Another study considered groups of workers exposed to DMF, acrylonitrile, or a combination of both chemicals at a large plant that manufactured acrylic fibers [Chen et al. 1988]. Nine cases of cancer of the mouth or throat were found among workers exposed to DMF alone (1.6 cases were expected); all of these cancer victims were smokers. Although tobacco use alone can cause cancer of the mouth or throat, it is not known whether exposure to DMF might increase this risk by increasing absorption of carcinogens such as those present in tobacco (DMF is known to increase the absorption of some substances [Reiss 1966]).

Research has also suggested a possible association between DMF and prostate cancer [Chen et al. 1988; Walrath et al. 1989]. However, many of the DMF-exposed subjects with prostate cancer were also exposed to acrylonitrile, which is known to cause cancer in humans [NIOSH 1978].

The reports described above suggest an increase in cancer among workers exposed to DMF, but the evidence is not conclusive at this time. The reports indicate that workers were exposed to many different chemicals (including DMF) as well as tobacco. Therefore, the excess cancer observed could have resulted from exposure to one of these agents or to a combination of them; or the cancers could have been due to chance alone.

Animal studies published to date have failed to establish a link between DMF and cancer [Druckrey et al. 1967; Carnaghan 1967; Herold 1969]. The International Agency for Research on Cancer (IARC) recently classified the evidence associating DMF with cancer in animals as "inadequate" [IARC 1989]. However, on the basis of the published literature reviewed above, IARC [1989] found "limited evidence" that DMF causes cancer in humans and classified DMF as "possibly carcinogenic to humans" (IARC Group 2B).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใน 1986 นักวิจัยเผยแพร่รายงานของชายสามคนที่มีเนื้องอกที่ลูกอัณฑะ (จำนวนกรณีไม่รายงาน) ที่ทำงานที่ร้านซ่อมทำการจ้างคนที่ 153 [Ducatman et al. 1986] เมื่อมีการตรวจสอบร้านซ่อมทำเพิ่มเติมสอง หนึ่งพบใช้สี่คน มีประวัติของมะเร็งลูกอัณฑะ (คาดว่ากรณี 0.95) ร้านสองที่พบของมะเร็งลูกอัณฑะ แรงงานถูกสัมผัสกับส่วนผสมตัวทำละลายหนึ่ง ๆ ที่ประกอบด้วย 80% DMF ร้านรายงานมะเร็งลูกอัณฑะไม่มีกรณีที่ไม่ได้ใช้ส่วนผสมที่ลงตัวทำละลายในปี 1987 นักวิจัยรายงานสามเพิ่มเติมกรณีของมะเร็งลูกอัณฑะ (คาดว่ากรณี 0.07) ในกลุ่มของคนที่เคยทำงานเป็นสำเร็จในสั่งสมหนัง [วิน et al. 1987 ทาง CDC ที่ 1988] คนเหล่านี้ได้สัมผัสของสารเคมี รวมทั้ง DMF โดยสูดดมละอองสเปรย์ และผิวพวกเขาเองสายพานลำเลียงการผสมย้อม พ.ศ. 1975, 83 คนจะรู้จักการทำงานในแผนกตกแต่งของสั่งสมนี้ ใน 1989 มิถุนายน NIOSH บริการตรวจสุขภาพแก่คนเหล่านี้ ร่วมห้าสิบหนึ่ง (61%) แรงงานเหล่านี้ แต่ไม่เพิ่มเติมกรณีมะเร็งลูกอัณฑะพบ [NIOSH 1990a]ศึกษาอื่นถือว่าเป็นกลุ่มของคนงานที่สัมผัสกับ DMF เอ หรือรวมทั้งสารเคมีที่โรงงานขนาดใหญ่ที่ผลิตเส้นใยอะคริลิ [Chen et al. 1988] กรณีเก้าของมะเร็งของช่องปากหรือลำคอที่พบในคนงานที่สัมผัสกับ DMF เพียงอย่างเดียว (กรณี 1.6 คาดว่า); ทั้งหมดของเหยื่อมะเร็งเหล่านี้ถูกสูบ แม้ว่าสูบบุหรี่เพียงอย่างเดียวอาจทำให้เกิดมะเร็งของช่องปากหรือลำคอ ไม่ทราบว่า แสง DMF อาจเพิ่มความเสี่ยงนี้ โดยการเพิ่มการดูดซึมของสารก่อมะเร็งเช่นในยาสูบ (DMF เป็นที่รู้จักกันเพื่อเพิ่มการดูดซึมของสารบางอย่าง [รีสส์ 1966])งานวิจัยยังได้แนะนำสมาคมได้ระหว่าง DMF และมะเร็งต่อมลูกหมาก [Chen et al. 1988 Walrath et al. 1989] อย่างไรก็ตาม หลายวิชาสัมผัส DMF กับมะเร็งต่อมลูกหมากยังได้เปิดเผยเอ ที่ทำให้เกิดมะเร็งในมนุษย์ [NIOSH 1978]การเพิ่มคนงานที่สัมผัสกับ DMF เป็นมะเร็งแนะนำรายงานที่อธิบายข้างต้น แต่หลักฐานไม่ได้ข้อสรุปในขณะนี้ รายงานระบุว่า แรงงานถูกสัมผัสกับสารเคมีแตกต่างกันมาก (รวม DMF) และยาสูบ ดังนั้น สามารถทำให้มะเร็งเกินที่สังเกตจากตัวแทนเหล่านี้อย่างใดอย่างหนึ่ง หรือรวมกันของพวกเขา หรือมีโรคมะเร็งเกิดจากโอกาสเพียงอย่างเดียวศึกษาสัตว์เผยแพร่วันที่ไม่สามารถสร้างการเชื่อมโยงระหว่าง DMF และมะเร็ง [Druckrey et al. 1967 Carnaghan 1967 Herold 1969] หน่วยงานนานาชาติเพื่อการวิจัยเกี่ยวกับโรคมะเร็ง (IARC) เพิ่งจัดหลักฐานเชื่อมโยง DMF มะเร็งในสัตว์เป็น "พอ" [1989 IARC] อย่างไรก็ตาม ตามวรรณกรรมเผยแพร่ตรวจสอบข้างต้น IARC [1989] พบ "จำกัดหลักฐาน" DMF ที่ทำให้เกิดมะเร็งในมนุษย์ และจัด DMF เป็น "อาจจะเกิดโรคมะเร็งกับมนุษย์" (IARC กลุ่ม 2B)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1986 นักวิจัยตีพิมพ์รายงานของชายสามคนที่มีเนื้องอกอัณฑะ (จำนวนที่คาดหวังของผู้ป่วยที่ได้รับไม่ได้รายงาน) ที่ทำงานในร้านซ่อมเฟรมจ้าง 153 คน [Ducatman et al, 1986] เมื่อทั้งสองร้านซ่อมเฟรมเพิ่มเติมได้ศึกษาหนึ่งพบว่าการจ้างสี่คนงานที่มีประวัติของโรคมะเร็งอัณฑะ A (0.95 กรณีที่คาดว่า) ที่สองร้านที่กรณีของโรคมะเร็งอัณฑะพบคนงานได้สัมผัสกับส่วนผสมตัวทำละลายโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่มี DMF 80% ร้านค้าที่ไม่มีการรายงานกรณีของโรคมะเร็งลูกอัณฑะไม่ได้ใช้ตัวทำละลายผสมนี้. ในปี 1987 นักวิจัยได้รายงานกรณีที่สามเพิ่มขึ้นของโรคมะเร็งอัณฑะ (0.07 กรณีที่คาดว่า) อยู่ในกลุ่มของคนที่เคยทำงานในฐานะสำเร็จในโรงฟอกหนังหนัง [เลวิน, et al . 1987; CDC 1988] คนเหล่านี้ได้สัมผัสกับจำนวนของสารเคมีรวมทั้งกรมเชื้อเพลิงธรรมชาติโดยการสูดดมละอองสเปรย์และการสัมผัสทางผิวหนังเช่นที่พวกเขาโน้มตัวไปข้างสายพานในการแพร่กระจายสารผสมสีย้อม ตั้งแต่ปี 1975 83 คนเป็นที่รู้จักกันได้ทำงานในแผนกตกแต่งของโรงฟอกหนังนี้ ในเดือนมิถุนายนปี 1989 NIOSH นำเสนอการตรวจสอบทางการแพทย์ให้กับคนเหล่านี้ ห้าสิบเอ็ดของแรงงานเหล่านี้ (61%) เข้าร่วม แต่ไม่มีกรณีที่เพิ่มขึ้นของโรคมะเร็งอัณฑะถูกพบ [NIOSH 1990a]. การศึกษาถือเป็นอีกกลุ่มของคนงานที่สัมผัสกับกรมเชื้อเพลิงธรรมชาติ, Acrylonitrile หรือการรวมกันของสารเคมีทั้งที่โรงงานขนาดใหญ่ที่ผลิต เส้นใยอะคริลิ [Chen et al, 1988] เก้ากรณีของโรคมะเร็งของปากหรือลำคอของเขาถูกพบในหมู่คนงานที่สัมผัสกับกรมเชื้อเพลิงธรรมชาติเพียงอย่างเดียว (1.6 กรณีที่คาดว่า); ทั้งหมดของผู้ที่ตกเป็นเหยื่อโรคมะเร็งเหล่านี้เป็นผู้สูบบุหรี่ แม้ว่าการใช้ยาสูบเพียงอย่างเดียวสามารถทำให้เกิดมะเร็งของปากหรือลำคอก็ไม่มีใครรู้ว่าการสัมผัสกับกรมเชื้อเพลิงธรรมชาติอาจเพิ่มความเสี่ยงนี้โดยการเพิ่มการดูดซึมของสารก่อมะเร็งเช่นผู้ที่อยู่ในยาสูบ (DMF เป็นที่รู้จักกันเพื่อเพิ่มการดูดซึมของสารบาง [ไดอานา 1966 ]). การวิจัยยังชี้ให้เห็นความสัมพันธ์ที่เป็นไปได้ระหว่างกรมเชื้อเพลิงธรรมชาติและมะเร็งต่อมลูกหมาก [Chen et al, 1988; Walrath et al, 1989] แต่หลายวิชา DMF สัมผัสกับมะเร็งต่อมลูกหมากก็ยังสัมผัสกับ Acrylonitrile ซึ่งเป็นที่รู้จักกันจะก่อให้เกิดโรคมะเร็งในมนุษย์ [NIOSH 1978]. รายงานอธิบายไว้ข้างต้นแสดงให้เห็นการเพิ่มขึ้นของโรคมะเร็งในหมู่คนงานที่สัมผัสกับกรมเชื้อเพลิงธรรมชาติ แต่มีหลักฐานคือ ไม่ได้ข้อสรุปในขณะนี้ รายงานระบุว่าคนงานได้สัมผัสกับสารเคมีหลายชนิดที่แตกต่างกัน (รวมถึง DMF) เช่นเดียวกับยาสูบ ดังนั้นมะเร็งเกินสังเกตอาจมีผลมาจากการสัมผัสกับหนึ่งในตัวแทนเหล่านี้หรือการรวมกันของพวกเขา; หรือการเกิดโรคมะเร็งจะได้รับเนื่องจากจะมีโอกาสเพียงอย่างเดียว. การศึกษาสัตว์ตีพิมพ์วันที่ได้ล้มเหลวในการสร้างความเชื่อมโยงระหว่างกรมเชื้อเพลิงธรรมชาติและโรคมะเร็ง [Druckrey et al, 1967; Carnaghan 1967; เฮโรล์ด 1969] หน่วยงานระหว่างประเทศเพื่อการวิจัยมะเร็ง (IARC) เมื่อเร็ว ๆ นี้จัดหลักฐานเชื่อมโยง DMF ด้วยโรคมะเร็งในสัตว์เป็น "ไม่เพียงพอ" [IARC 1989] อย่างไรก็ตามบนพื้นฐานของวรรณคดีเผยแพร่การตรวจสอบข้างต้น IARC [1989] พบว่า "มีหลักฐาน จำกัด " ที่กรมเชื้อเพลิงธรรมชาติทำให้เกิดโรคมะเร็งในมนุษย์และจัด DMF ว่า "อาจจะเป็นสารก่อมะเร็งในมนุษย์" (IARC กลุ่ม 2B)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใน 1986 , นักวิจัยเผยแพร่รายงานของผู้ชายสามกับเนื้องอกในอัณฑะ ( คาดว่าจำนวนผู้ป่วยไม่ได้รายงาน ) ซึ่งทำงานที่เฟรมซ่อมร้านพนักงาน 153 คน [ ducatman et al . 2529 ] เมื่อสองเพิ่มเติมเฟรมร้านซ่อม คือ หนึ่ง พบว่า พนักงานจ้าง 4 มีประวัติมะเร็งอัณฑะ ( 0.95 คดีคาดว่า ) ที่ร้านสองร้านที่กรณีของโรคมะเร็งอัณฑะพบผู้ใช้แรงงานเปิดรับเฉพาะตัวทำละลายผสมที่ประกอบด้วย 80% DMF . ที่ร้านไม่มีรายงานกรณีของโรคมะเร็งอัณฑะไม่ได้ใช้ผสมตัวทำละลายนี้ในปี 1987 นักวิจัยรายงานของโรคมะเร็งอัณฑะเพิ่มเติม 3 ราย ( 0.07 คดีคาดว่า ) ในกลุ่มของคนที่เคยทำงานในโรงฟอกหนังสำเร็จ [ หนังเลวิน et al . 1987 และ 1988 ] คนเหล่านี้ได้รับหมายเลขของสารเคมีรวมทั้ง DMF โดยการสูดสเปรย์สเปรย์และโดยการสัมผัสทางผิวหนังเช่นที่พวกเขาเรียนรู้ผ่านสายพานสายพานการแพร่กระจายผสมสีย้อม ตั้งแต่ปี 1975 83 คนรู้จักทำงานในแผนกของการฟอกหนังนี้ ในเดือนมิถุนายนปี 1989 , NIOSH บริการการตรวจสุขภาพกับคนเหล่านี้ ห้าสิบหนึ่งของแรงงานเหล่านี้ ( 61% ) เข้าร่วม แต่ไม่เพิ่มเติมกรณีของโรคมะเร็งอัณฑะพบ 1990a [ อย่าง ]ศึกษาอื่นที่ถือเป็นกลุ่มของคนงานที่สัมผัส DMF , สี , หรือการรวมกันของทั้งสองสารเคมีที่โรงงานขนาดใหญ่ที่ผลิตเส้นใยอะคริลิก [ Chen et al . 1988 ] เก้ากรณีของโรคมะเร็งของปากหรือลำคอ พบในคนงานที่สัมผัสยคนเดียว ( 1.6 รายคาดว่า ) ; ทั้งหมดของผู้ที่ตกเป็นเหยื่อโรคมะเร็งเหล่านี้เป็นคนสูบบุหรี่ ถึงแม้ว่าการสูบบุหรี่เพียงอย่างเดียวสามารถทำให้เกิดมะเร็งของปากหรือลำคอ มันไม่เป็นที่รู้จักไม่ว่าจะเป็นแสง DMF อาจเพิ่มความเสี่ยงนี้โดยเพิ่มการดูดซึมของสารก่อมะเร็งเช่นที่ปรากฏอยู่ในใบยาสูบ ( DMF เป็นที่รู้จักกันเพื่อเพิ่มการดูดซึมสารบางอย่างไรส์ [ 1966 ] )การวิจัยได้ชี้ให้เห็นความสัมพันธ์ที่เป็นไปได้ระหว่าง DMF และมะเร็งต่อมลูกหมาก [ Chen et al . 1988 ; วอลเริท et al . 1989 ] อย่างไรก็ตาม หลายของ DMF เปิดเผยวิชาที่มีมะเร็งต่อมลูกหมากยังสัมผัสกับสี ซึ่งเป็นที่รู้จักกันเพื่อทำให้เกิดมะเร็งในมนุษย์ [ NIOSH 1978 ]รายงานที่อธิบายข้างต้นแนะนำให้เพิ่มขึ้นในการเป็นมะเร็งในคนงานที่สัมผัส DMF แต่หลักฐานยังไม่สรุปในครั้งนี้ รายงานระบุว่า คนงานที่ได้รับสารเคมีต่าง ๆ ( รวมถึง DMF ) รวมทั้งยาสูบ ดังนั้นส่วนเกินมะเร็งสังเกตอาจมีผลจากการสัมผัสกับคนเหล่านี้หรือการรวมกันของพวกเขา หรือมะเร็งได้ เนื่องจากโอกาสอยู่คนเดียวสัตว์การศึกษาที่เผยแพร่ในวันที่มีการล้มเหลวในการสร้างการเชื่อมโยงระหว่าง DMF และมะเร็ง [ druckrey et al . carnaghan 1967 1967 ; ; แฮรัลด์ 1969 ] หน่วยงานวิจัยมะเร็งระหว่างประเทศ ( ร่วมกับ ) เมื่อเร็ว ๆนี้ตามหลักฐานประกอบ DMF กับมะเร็งในสัตว์เป็น " หย่อม " ร่วมกับ [ 1989 ] อย่างไรก็ตาม บนพื้นฐานของหัวข้อข้างต้นร่วมกับทบทวนวรรณกรรม , [ 2532 ] พบ " หลักฐาน " ที่ทำให้เกิดโรคมะเร็งในมนุษย์ ( DMF และจัด DMF เป็น " อาจจะสารก่อมะเร็งในมนุษย์ " ( ร่วมกับกลุ่ม 2B )